Druga cześć serii jest już niestety trochę słabsza niż pierwsza; a to ze względu na Julię, której niezdecydowanie działało mi mocno na nerwy. Jej zmienne humory były irytującej a skrajne emocje nie zawsze pasowały do sytuacji. Ponadto denerwowała mnie arogancja i egoizm Julii: myślała tylko o sobie i Adamie, mimo cierpienia tylu osób wokoło. Pomijając to ten tom jest zdecydowanie bardziej dynamiczny: zagrożenie wzrasta, wojna wisi na włosku, ciekawe plot twisty utrudniają (zdawałoby się) oczywistą sytuacje. Cieszę się, że autorka w intrygujący sposób utrudnia życie bohaterom a wybory jakie musi podjąć Juliette nie są łatwe. Ogółem ten tom wypada słabiej niż jedynka mimo to czułam, że to jest dalej znane mi pióro Mafi, więc koniec końców jestem usatysfakcjonowana.

Druga cześć serii jest już niestety trochę słabsza niż pierwsza; a to ze względu na Julię, której niezdecydowanie działało mi mocno na nerwy. Jej zmienne humory były irytującej a skrajne emocje nie zawsze pasowały do sytuacji. Ponadto denerwowała mnie arogancja i egoizm Julii: myślała tylko o sobie i Adamie, mimo cierpienia tylu osób wokoło. Pomijając to ten tom jest...

Bardzo dobra kontynuacja rewelacyjnego "Dotknij mnie". Fabuła robi się robić coraz ciekawsza, aspektów psychologicznych robi się jeszcze więcej, zaś język jeszcze bardziej zachwycać. Polecam szczególnie tym, którzy zakochali się w twórczości Taheri Mafi.

Bardzo dobra kontynuacja rewelacyjnego "Dotknij mnie". Fabuła robi się robić coraz ciekawsza, aspektów psychologicznych robi się jeszcze więcej, zaś język jeszcze bardziej zachwycać. Polecam szczególnie tym, którzy zakochali się w twórczości Taheri Mafi.

Wciągająca, ale przez nadmiar słów... Nie porywająca. O ile słowotok i natłok myśli czarował w pierwszym tomie i był wytłumaczalny... O tyle w drugim - spowalniał akcję i w wielu miejscach był niepotrzebny. Relacje między Juliette a Adamem- męcząco-histerycznie-romantycznie mdłe. Relacje między Juliette a Aaronem- cudownie dynamiczne (ze względu jednak na charakter samej postaci Warnera). I nawet zalew myśli i słów nie drażni w tej relacji. Ogólnie, czyta się dobrze, czyta się szybko i płynnie. Czasem męczą wspomniane powyżej zbiory słów, zbiory zdań i myśli. Jednak wszystko razem pozostawia przyjemny posmak, no może poza rozgotowanym Adamem. W tym tomie...jakby przeszkadzał, jakby autorka tak go kreowała, by zaczął męczyć, by zaczął przeszkadzać. Jest.. Ale mógłby i nie być.

Wciągająca, ale przez nadmiar słów... Nie porywająca. O ile słowotok i natłok myśli czarował w pierwszym tomie i był wytłumaczalny... O tyle w drugim - spowalniał akcję i w wielu miejscach był niepotrzebny. Relacje między Juliette a Adamem- męcząco-histerycznie-romantycznie mdłe. Relacje między Juliette a Aaronem- cudownie dynamiczne (ze względu jednak na charakter samej...

Z każdą częścią zakochuję się w tej serii coraz bardziej. W tej części wydarzyło się wiele rzeczy przez, które serce szybciej zabiło a przez rozdział 62 zapomniałam jak się oddycha. Jednak jeżeli nie lubi się bohaterów użalających się nad sobą to pierwsza połowa książki może być dużym wyzwaniem.

#czytamirecnzuję

Z każdą częścią zakochuję się w tej serii coraz bardziej. W tej części wydarzyło się wiele rzeczy przez, które serce szybciej zabiło a przez rozdział 62 zapomniałam jak się oddycha. Jednak jeżeli nie lubi się bohaterów użalających się nad sobą to pierwsza połowa książki może być dużym wyzwaniem.

#czytamirecnzuję

Uwielbiam sposób, w jaki autorka przedstawia skrzywdzoną przez świat dziewczynę, która powoli odnajduje siebie i budzi się do życia. Z każdym rozdziałem widać, jak naprawdę silna jest Juliette, ale ona sama potrzebowała czasu, by zrozumieć samą siebie. A relacje między bohaterami? Uwielbiałam związek Juliette i Adama, choć doskonale wiedziałam jak się skończy (czytałam "Dotyk Julii" 🙈). Mimo to wspaniale móc jeszcze raz przeżywać te wszystkie emocje, teraz zwracam większą uwagę na zachowania bohaterów i już pod koniec Adam bardzo mnie irytował, a Warner po cichu skradł moje serce. I jeszcze Kenji - gwiazda tej serii, najzabawniejsza i najbardziej pozytywna postać, o tak wspaniałym humorze, że uśmiech sam wchodzi na twarz, gdy pojawia się jego imię.

Uwielbiam sposób, w jaki autorka przedstawia skrzywdzoną przez świat dziewczynę, która powoli odnajduje siebie i budzi się do życia. Z każdym rozdziałem widać, jak naprawdę silna jest Juliette, ale ona sama potrzebowała czasu, by zrozumieć samą siebie. A relacje między bohaterami? Uwielbiałam związek Juliette i Adama, choć doskonale wiedziałam jak się skończy (czytałam...

Na wstępie mogę od razu stwierdzić, że w drugiej części dzieje się jeszcze więcej niż w pierwszej. Dowiadujemy się bardzo wielu istotnych informacji, które mocno wypływają na fabułę, poznajemy nowych bohaterów(Kenji to mój faworyt),którzy mają równie zaskakujące talenty, a co najważniejsze obserwujemy rozwój głównej bohaterki. Na początku wciąż płaczliwa i wycofana Julia zaczyna walczyć nie tylko o siebie, ale także o swoich przyjaciół. Jej przemiana jest tym na co bardzo mocno czekałam. Szczegółowo przedstawione jest także działanie Punktu Omega, co pozwoliło mi zrozumieć, gdzie tak naprawdę znajduje się Julia i jaki jest cel tego miejsca. Moje zdanie na temat poszczególnych postaci uległo dużej zmianie - Adam zaczął mnie irytować, zaś Warner zyskał moją sympatię. Opis przygotowań do walki oraz przebieg całego starcia o dziwo bardzo mnie fascynował. Książka skończyła się w takim momencie, że czym prędzej sięgnęłam po kolejną część.

Na wstępie mogę od razu stwierdzić, że w drugiej części dzieje się jeszcze więcej niż w pierwszej. Dowiadujemy się bardzo wielu istotnych informacji, które mocno wypływają na fabułę, poznajemy nowych bohaterów(Kenji to mój faworyt),którzy mają równie zaskakujące talenty, a co najważniejsze obserwujemy rozwój głównej bohaterki. Na początku wciąż płaczliwa i wycofana Julia...

Czy Adama i Aarona łączy coś jeszcze niż miłość do tej samej dziewczyny?

Książka moim zdaniem jest lepsza od pierwszej części. Czyta się ją szybciej i łatwiej niż „Dotknij mnie”, ponieważ nie ma już takiej dużej ilości powtórzeń i skreśleń, a Juliette zaczęła brać sprawy w swoje ręce i realnie interesować się tym co dzieje się wokół niej. Powtórzenia te oczywiście nadawały książce oryginalny i niepowtarzalny charakter, ale nie będę oszukiwać i powiem szczerze, że lekko utrudniało to czytanie, bo szło się pogubić w plątaninie myśli głównej bohaterki.

A co do bohaterów książki jeszcze bardziej nienawidzę Andersona i oczywiście polubiłam Warnera, który okazał swoje bardziej ludzkie oblicze. Nie mogę jednak powiedzieć, że wolę go od Adama, serio mimo wszystko dalej to Kenta lubię bardziej. Ale teraz czas na top od the top: KENJI jejku jak on jest przezabawny, przekonany (mimo tych jego docinków i żartów haha). Kenji jest tą osobą która dosłownie trzyma wszystko i wszystkich, gdyby nie on to mam wrażenie, że wszystko by się rozwaliło.

Książka jest wzbogacona o dodatkową nowelkę, która jest pisana z perspektywy Adama. Jakby tak bardzo uwielbiam relacje między nim a jego młodszym bratem 🥺. Mam nadzieję, że w kolejnych tomach dowiem się więcej na temat ich rodziny.

Książka (w sumie cała seria) będzie idealna dla fanów fantastyki, dystopii, Tahereh Mafi, motywu ratowania świata. I coś czuję, że szykuje się tu niejakie enamies to lovers, także jeśli jest to Twój ulubiony motyw i jesteś jednocześnie fanem fantastyki to prawdopodobnie się nie zawiedziesz!

Czy Adama i Aarona łączy coś jeszcze niż miłość do tej samej dziewczyny?

Książka moim zdaniem jest lepsza od pierwszej części. Czyta się ją szybciej i łatwiej niż „Dotknij mnie”, ponieważ nie ma już takiej dużej ilości powtórzeń i skreśleń, a Juliette zaczęła brać sprawy w swoje ręce i realnie interesować się tym co dzieje się wokół niej. Powtórzenia te oczywiście...

Nie byłabym z wami szczera gdybym nie przyznała się do tego że pierwszy tom tej serii był dla mnie okropny główna bohaterka ciągle mnie irytowała i jej charakter był dla mnie niezrozumiały. Po lekturze go chyba na pół roku nie zmotywowałam się żeby sięgnąć po następne tomy i bardzo tego żałuję. Drugi spowodował u mnie zachwyt nasza Juliette zaczyna się zmieniać stawać się silniejsza i dokonywać racjonalnych wyborów a także zbliżać się do Aarona Warnera. Zanim przejdę do ostatniego tomu to omówię postać Warnera. W nim zakochałam się od samego początku mimo że autorka opisuje go jako niezrozumianego chłopca i bezlitosnego dowódcę to ja od początku widziałam w nim te dobre strony. A teraz zakończenie serii czyli tom 3 był jednym z najlepszych ale też trochę mnie zawiódł iż moment pokonania przywrócenia był opisany w zbyt łatwy sposób nie było tam momentów trudności czy zwrotów akcji Juliette od razu pokonała Andersona.

Nie byłabym z wami szczera gdybym nie przyznała się do tego że pierwszy tom tej serii był dla mnie okropny główna bohaterka ciągle mnie irytowała i jej charakter był dla mnie niezrozumiały. Po lekturze go chyba na pół roku nie zmotywowałam się żeby sięgnąć po następne tomy i bardzo tego żałuję. Drugi spowodował u mnie zachwyt nasza Juliette zaczyna się zmieniać stawać się...

C̶H̶C̶A̶ M̶N̶I̶E̶ Z̶N̶A̶L̶E̶Ź̶Ć̶. ZNAJDĘ ICH PIERWSZA.

[recenzja]
Powiem szczerze, że po przeczytaniu pierwszej części miałam już jakieś oczekiwania co do tej książki. Obawiałam się że będzie tak jak w przypadku niektórych książek, w których akcja jest co raz gorsza lub bezsensownie naciągana. W tym przypadku kontynuacja trzymała się całości i została świetnie rozbudowana o nowe doświadczenia, problemy i tajemnice.

Juliette i Adam uciekli przed Przywróceniem i znaleźli schronienie w Omega Point. Miejscu bezpiecznym dla ludzi takich jak ona. Ludzi posiadających nadprzyrodzone umiejętności. Omega Point to przede wszystkim dom dla tych, którzy nie znaleźli swojego miejsca na powierzchni wśród osób bez mocy. Tam mogą nauczyć się kontrolować swoje umiejętności i je rozwijać. Jednak nie trwa to długo, ponieważ sektor 45 odwiedza ojciec Warnera. Zwiększa od rygory i codziennie wysyła oddziały do przeszukiwania niezamieszkałych terenów, aby odnaleźć siedzibę Omega Point.
Dochodzi do wojny na śmierć i życie walczą wszyscy, aby pokazać, że można sprzeciwić się Przywróceniu. Niestety nie wszyscy wychodzą z tego żywi.
Do "domu" wracają z zakładnikiem w postaci Warnera. Nie był on jednak rozsądnym wyborem, ponieważ jego ojciec nie jest skłonny do spotkania, aby go odzyskać. Podczas swojego pobytu w laboratorium rozpala w Juliette swoje dawne pragnienia i uczucia jakie wciąż do niej żywi. Odkrywa również swoje ukryte (nadprzyrodzone) zdolności i ponad wszystko pragnie chronić dziewczynę, planem wspólnej ucieczki.
Jakie decyzję podejmie Juliette, aby chronić swoich najbliższych przyjaciół? Czy odwzajemni uczucia Aarona?

Jejku jak bardzo czułam się wciągnięta w tą fabułę. Wszystkie tajemnice, nowe wyzwania i decyzję jakie podejmowali bohaterowie składały się w logiczną całość i nie mogłam się oderwać od jej czytania.

C̶H̶C̶A̶ M̶N̶I̶E̶ Z̶N̶A̶L̶E̶Ź̶Ć̶. ZNAJDĘ ICH PIERWSZA.

[recenzja]
Powiem szczerze, że po przeczytaniu pierwszej części miałam już jakieś oczekiwania co do tej książki. Obawiałam się że będzie tak jak w przypadku niektórych książek, w których akcja jest co raz gorsza lub bezsensownie naciągana. W tym przypadku kontynuacja trzymała się całości i została świetnie rozbudowana...

o mój, potrzebuje więcej i więcej Juliette i Aarona, czytać tą książkę to jak zanurzyć się w niej i nie móc wypłynąć - cudo

o mój, potrzebuje więcej i więcej Juliette i Aarona, czytać tą książkę to jak zanurzyć się w niej i nie móc wypłynąć - cudo