Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedyne co miałam w głowie po tej lekturze to: Ja chcę jeszcze raaaaaaz! 🤩🙆‍♀️

I dosłownie przekładając ostatnią stronę od razu wróciłam na początek, by przejrzeć ją od nowa. Ile tu cudownych cytatów, ile sarkazmu, słownych potyczek i humoru! Jestem urzeczona 🥰

To było moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, ale zdecydowanie niepierwsze podejście do romantasy. Osobiście uważam, że od fantasy pełnego zawiłych uczuć, lepsza jest jedynie fantastyka zewsząd ociekająca posoką. Niestraszne mi ani smuty, ani trup ścielący się gęsto – w jakiś pokrętny sposób obie opcje wydają mi się całkiem pociągające.

Wyobraźcie więc sobie mój uśmiech, gdy akcja zaczęła się od m0rderstwa, a chwilę później poznaliśmy natrętnego wampira, który postanowił przewrócić życie naszej bohaterki do góry nogami 😎

Mimo że motyw aranżowanego małżeństwa może wydawać się nieco oklepany, to wciąż niezmiennie jeden z moich ulubionych zabiegów – zwiastuje słowne utarczki i skomplikowane relacje. A jeśli dodamy do tego pyskatą bohaterkę czarownicę z konkretnym planem na życie, który w jednej chwili sypie się jak domek z kart, mrocznego amanta wampira z niejasną motywacją, tonę sarkazmu i nadciągające niebezpieczeństwo – otrzymujemy mieszankę wybuchową.

W tej pozycji wszystko grało – relacje bohaterów, między którymi iskrzy nie tylko pożądanie, ich powoli ujawniane motywacje, umiejętnie używany ostry język, ciekawie prowadzona narracja, intrygujące zwroty akcji... Wszystko ❤️‍🔥

Podbiła moje serduszko już po kilku stronach i z każdym kolejnym rozdziałem pochłaniała jeszcze bardziej. Z utęsknieniem będę wyglądać kontynuacji, tym bardziej, że obiło mi się o uszy, że w kolejnych tomach na tapet pójdą losy reszty rodzeństwa Carmody. Nie mogę się doczekać!

Jeśli szukacie nieprzeciętnego urban fantasy, pełnego sarkazmu, akcji i emocji, z wiedźmami, wampirami i zagadką do rozwikłania – dobrze trafiliście. Ten tytuł jest genialny! A do tego zabójczo wydany – intensywne barwione brzegi, wzór nawiązujący do mocy bohaterki i bardzo przyjemna jak na takie rarytasy cena. To aktualnie jedna z piękniejszych książek w mojej biblioteczce, która z automatu trafia na półkę ulubionych. Totalnie polecam! 🥰

Jedyne co miałam w głowie po tej lekturze to: Ja chcę jeszcze raaaaaaz! 🤩🙆‍♀️

I dosłownie przekładając ostatnią stronę od razu wróciłam na początek, by przejrzeć ją od nowa. Ile tu cudownych cytatów, ile sarkazmu, słownych potyczek i humoru! Jestem urzeczona 🥰

To było moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, ale zdecydowanie niepierwsze podejście do romantasy. Osobiście...

Unpopular opinion: Nie lubię elfów.
A właściwie nie lubiłam, bo ostatnio zaczynam zmieniać o nich zdanie. Skąd czas przeszły? Bo po prostu nie idzie nie zakochać się w świecie wykreowanym przez Justynę Komudę i jej bohaterach. Ale może od początku.

Wierzycie w przeznaczenie? W jakiś magiczny plan, zakładający, że czeka tam na nas coś ważnego do zrobienia, jakiś większy cel? Apopi raczej nie zaprzątała sobie tym głowy, a już z pewnością nie spodziewała się, że jej przeznaczeniem jest śmierć z rąk podejrzanego klienta baru. Ale to nie miał być bynajmniej koniec jej problemów...

Dziewczyna bowiem nie umiera, a budzi się w dziwnej, zupełnie nieznanej jej, rządzonej przez elfy krainie – równie pięknej, co brutalnej, pełnej zarówno cudów, jak i podziałów. Człowiek może być tam co najwyżej sługą, jednak ku niezadowoleniu wszystkich wokół, naszej bohaterce przypadł (wątpliwy z jej perspektywy) zaszczyt zostania Hegemonem.

Pod tajemniczym tytułem tej powieści, kryje się równie tajemnicza i niebezpieczna funkcja. Niedostępna dla ludzi, więc aby jakoś wykaraskać się z kłopotów, w które została wmanewrowana, musi być jak najmniej ludzka i jak najbardziej elfia, co wcale jej nie leży, bo Apopi ceni swoje człowieczeństwo, temperament i wrażliwość. Swoje niezadowolenie okazuje na każdym kroku, co obfituje w kąśliwe uwagi i niezręczne zachowania, które sprawiają czytelnikom niezłą frajdę.

Co tu dużo mówić – uwielbiam główną bohaterkę już od pierwszych stron, a właściwie wysłuchanych w audiobooku zdań. Jej zadziorność, marudzenie i ciągłe przeklinanie, to że nie stara się wpasować w świat, w którym wcale nie chciała się znaleźć i choćby nie wiem co, nie chce się ugiąć do cudzej woli. Jednak to mądra dziewczyna, która wie, że musi powściągnąć swój upór i zacząć grac w grę, w którą została wciągnięta. Nie będzie miała też oporów, by skorzystać ze wszystkich dostępnych kart.

Podstępy, intrygi, przymierza i wiele, wiele nauki na nowej życiowej drodze – to wszystko zaskakuje nie tylko bohaterkę, ale i czytelnika. A w momencie, gdy wjeżdżają fake dating i przygotowania do balu, książka staje się wręcz nieodkładalna. Słuchajcie, to co się w tej książce odwala, to jest po prostu bajka! Miałam nie lada problem, aby niczego Wam tu nie zaspojlerować, bo akcja gna jak szalona, a każdy rozdział trzyma w napięciu. Ale zdarzają się też sceny, na których wprost parskałam śmiechem na ulicy, albo czerwieniłam się w tramwaju. Dużą zasługę przypisuję tu bardzo wczutej w rolę lektorce. To, jak świetnie Małgorzata Kozłowska ożywiła historię Justyny zasługuje na niemałą pochwałę. Wyszło niezwykle naturalne i równocześnie porywająco.

Z przyjemnością dałam się im oderwać od rzeczywistości i żałuję, że ta wspólna podróż trwała tak krótko. W ten świat bardzo szybko się wsiąka i bardzo trudno jest o nim zapomnieć. Las Północny pochłonął mnie i zachwycił panującymi w nim obyczajami, kulturą i wielobarwnością - wszystko zostało dokładnie przemyślane i wystarczająco rozbudowane, a wspomniane sąsiadujące krainy brzmią na równie interesujące. Równocześnie chciałabym się tam znaleźć i nie chciała, więc cieszę się, że mogłam skorzystać z tych przeżyć z perspektywy Apopi.

Audiobook dostępny jest na Legimi, e-book również i szalenie Was zachęcam do przeczytania tej historii. To polska fantastyka, którą totalnie trzeba poznać! Ostrzegam jednak, że czytanie tej książki grozi niepohamowaną chęcią sięgnięcia po kolejny tom, bo kończy się tak niespodziewanie, że aż dwa razu musiałam się upewniać, czy nie przegapiłam jakiegoś zagubionego rozdziału. Naprawdę nie wierzyłam ze to już koniec. Bo tak naprawdę to nie ja skończyłam z książką, a książka ze mną.

Unpopular opinion: Nie lubię elfów.
A właściwie nie lubiłam, bo ostatnio zaczynam zmieniać o nich zdanie. Skąd czas przeszły? Bo po prostu nie idzie nie zakochać się w świecie wykreowanym przez Justynę Komudę i jej bohaterach. Ale może od początku.

Wierzycie w przeznaczenie? W jakiś magiczny plan, zakładający, że czeka tam na nas coś ważnego do zrobienia, jakiś większy...

„Nie oceniaj książki po okładce”, mawiają. Niech pierwszy rzuci kamień ten, kto choć raz tego nie zrobił! Jestem okładkową sroką, nie będę ukrywać, dlatego bardzo się cieszę, że większość wybieranych przeze mnie książek nie odbiega w zachwytach swoim wnętrzem od oprawy. A jeśli dorzuci się do tego jeszcze bajeczne wklejki wewnątrz okładki i zdobienia na początkach rozdziałów... 🥹 Powiedzcie, jak tu nie ulec pokusie, gdy Nowe Strony wciąż wydają takie cudeńka? 🤩

„Świt Onyksu” nie urzekł mnie od razu, miałam wiele obaw przed wkroczeniem do tego ogarniętego wojną świata i poznaniem totalnie zwyczajnej bohaterki z jakiejś zabitej dechami dziury, której talentem jest leczenie ludzi. Bałam się, że nie poczuję tego klimatu, dlatego w pierwszej kolejności sięgnęłam po audiobooka. I to był mój błąd... 🙆‍♀️😅

Przeleciałam przez niego w zawrotnym tempie! 🔥 A potem i tak sięgnęłam po wersję papierową dla ulubionych fragmentów (a mam ich w tej pozycji naprawdę sporo) i znów pochłonęłam ją dosłownie na raz! A teraz umieram w oczekiwaniu na kontynuację i katuję się powracaniem do ulubionych scen 🫠

Realia wojenne, w które jesteśmy brutalnie wrzuceni, a których tak się początkowo obawiałam, przedstawione zostały z perspektywy zwykłej, prostej dziewczyny, która nie wie zbyt wiele o polityce, własnym kraju i tym, co się dzieje za jego granicami. A wierzcie mi, w tym konflikcie nie wszystko jest takie, jakie się z początku wydaje... Arwena zostaje porwana przez wrogie wojsko i trafia do niewoli, co początkowo jest dość traumatycznym przeżyciem zarówno dla niej, jak i dla czytelnika, ale szybko okazuje się, że to wcale nie tak straszny los, jak można było zakładać 🤫

I wtedy do akcji wkracza ON...! Współwięzień, a potem także i wspólnik w działaniach, irytujący i intrygujący. I na tym poprzestanę, aby nie zdradzić Wam jednego z licznych plot twistów tej historii. Jeśli lubicie slow burn, ostry język, motyw grumpy and sunshine, a dodatkowo chcecie być trochę sponiewierani przez przemoc i prawdziwy konflikt zbrojny... Koniecznie sięgnijcie po „Świt Onyksu”! 🥰

Ta książka jest intensywna i wciągająca, prosta i znajoma, a równocześnie świeża i bardzo kusząca, co oczywiście ma swoje plusy i minusy. Jeśli nastawiacie się na lekturę pełną akcji i mocnych wrażeń – nada się jak najbardziej. Jeśli jednak szukacie czegoś zupełnie odkrywczego – może się Wam wydać trochę schematyczna... Mi jednak ani trochę nie przeszkadzało to w cieszeniu się tą lekturą. Powiem więcej – wyczekiwanych znajomych momentów i motywów, które wpasowały się w nią jak ulał, i które sprawiały, że znów piszczałam jak nastolatka, było tu naprawdę dużo! 🔥

To historia o uczeniu się świata z innej perspektywy niż nasza, o poświęceniu, przetrwaniu, poznaniu wroga i przedefiniowaniu całej swojej postawy. O powolnym rozwijaniu wiary we własną siłę i wartość, i o rozkwitaniu w na pozór niesprzyjających nam okolicznościach, ale za sprawą odpowiednich ludzi. Pośród gnającej akcji i rosnącego napięcia, pada tu wiele naprawdę pięknych cytatów, które każdy chciałby, a na pewno powinien kiedyś usłyszeć 🥹

Co warto podkreślić, chyba najbardziej urzekły mnie opisy o zabarwieniu erotycznym. Są pisane bardzo poruszającym językiem. A po tylu przeczytanych w życiu erotykach, już mało co mnie w książkach rusza. Nawet, gdy de facto do niczego nie dochodzi, czytelnik pozostaje rozgrzany do czerwoności i aż skręca się w oczekiwaniu na konkretniejszy kawałek sceny. Po prostu uwielbiam to, co ta pozycja ze mną robi! 🔥🫠😈
.
Jestem totalnie kupiona. Piękne wydanie, świetne wnętrze. Potrzebuję więcej na już! 🙏🙆‍♀️🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥

„Nie oceniaj książki po okładce”, mawiają. Niech pierwszy rzuci kamień ten, kto choć raz tego nie zrobił! Jestem okładkową sroką, nie będę ukrywać, dlatego bardzo się cieszę, że większość wybieranych przeze mnie książek nie odbiega w zachwytach swoim wnętrzem od oprawy. A jeśli dorzuci się do tego jeszcze bajeczne wklejki wewnątrz okładki i zdobienia na początkach...