Jesteśmy społecznością, która kocha książki

👑„Asystentka Złoczyńcy” pojawiała mi się w social mediach dość często, ale niezbyt mnie kusiła… Jednak zrządzenie losu zmusiło mnie wręcz do przeczytania – nie nastawiałam się ani na coś dobrego, ani na coś złego i na szczęście, ponieważ mam momentami mieszane odczucia w kwestii tej książki. 👑Zaczynając od postaci – podobają mi się, choć nie są wybitne. Zły (kto by się spodziewał),jest BOSKI i to koniecznie dużymi literami – zarówno pod względem wyglądu, jak i charakteru, taki niebezpieczny, ale dla swoich najbliższych nieba uchyli, a spojrzenie ciemnych oczu sprawia, że kobietom kolana miękną. Evie mimo tego, że czasami jest niezwykle naiwna, chociażby podniecając się na widok obcego rannego mężczyzny, to da się ją polubić, choć czasami jej wypowiedzi czy zachowanie można nazwać infantylnym. Na pewno jej otwartość i mówienie wszystkiego, co myśli, doprowadzało zarówno do zabawnych, jak i lekko dziwnych sytuacji. Momentami nie tyle mnie irytowała, co jawiła się jako wyłącznie postać, nie mająca zbytnio ludzkich cech, sprawiając wrażenie mocno nierealnej. 👑Akcja jest tutaj przyjemna i ciekawa, zwroty akcji, a konkretnie jeden jest świetny, jednak jak to przystało na romantasy, wątki tajemnicy i walki z wrogami są traktowane dość powierzchownie, bo wszystko kręci się wokół relacji między głównymi bohaterami. Z tego powodu nie jestem największą fanką tej książki, bo lubię rozbudowane światy i fabułę, a tutaj to nie występuje, bo kamera skierowana jest na relację Evie i Złego, która jest dość prosta, ale przyjemna do czytania. 👑Kilka rozdziałów przed końcem nie byłam pewna, czy będę czytać tę serię dalej – „Asystentka Złoczyńcy” jest przyjemną książką i raczej bym nie sięgnęła po kolejne tomy, ale zakończenie do przyjemnych wrażeń z lektury dołożyła ciekawość i zainteresowanie, co będzie dalej. Końcówka zdecydowanie zachęca do czytania dalej. 👑Moim zdaniem książka nie jest wybitna, ma swoje minusiki i rzeczy, które mogą się nie podobać, ale jest niezwykle luźną i całkiem przyjemną lekturą, z którą można się zrelaksować i nie bać się, że pierwsze kilkanaście rozdziałów będzie stereotypowo niezrozumiałe „bo to fantastyka”. Osobiście mi się podobała, choć nie określiłabym jej „świetną”, a po prostu „komfortową”.