Dobrze było wrócić do tego ukochanego świata, tym razem podczas wspólnych wieczorów z synem. Zawsze dobrze się spotkać z tymi bohaterami, ta historia się nigdy nie zestarzeje!

Dobrze było wrócić do tego ukochanego świata, tym razem podczas wspólnych wieczorów z synem. Zawsze dobrze się spotkać z tymi bohaterami, ta historia się nigdy nie zestarzeje!

O ja cie... Chyba nie powinno się podchodzić zdroworozsądkowo do tego typu książek, ale nie umiem inaczej. Szczególnie, że jest to dla dzieci... ZARAZ, CHWILA - tutaj mam szczególne zażalenie!

Kocham świat Harrego Pottera od paru dobrych lat, jednak to jak jest przedstawiana ta historia, dość mocno łamie mi serce. Od samego początku mamy do czynienia z krzywdzącymi zrachowaniami w stronę m. in. dzieci. Czy to wujostwo Harrego (które jest przekonane o swojej słuszności),czy rówieśnicy, czy sami nauczyciele. I ja wiem, że jest tu mocny podział na "tych dobrych i tych złych", ale kurczę... Ta oczywista bezkarność, częsty mobbing, które wręcz kończą się przyklaskiem (Dumbledore patrzę na ciebie) - AŁA. Takie zachowania w żadnym wypadku nie powinny być traktowane jako normalne, a tutaj właśnie są. W końcu czym byłaby historia Harrego Pottera, gdyby nie komórka pod schodami?

Jest mi przykro, bo mimo zanurzenia się w tym świecie i opowieści - nieświadomie analizuje te wydarzenia i żaden sedes w prezencie nie poprawiłby mi nastroju. Szczególnie, że przez tę książkę dosłownie się płynie i jest się stopniowo wprowadzanym w tajniki magii.

Dlatego trochę optymistyczniej: kochajmy Wesleyów, są cudownymi bohaterami i niesamowitą rodzinką. Oraz te ikoniczne fragmenty jak: "jesteś czarodziejem Harry!" czy "wzięłam to jako lekką lekturę". Nie zapominając o sztuce prawdziwej przyjaźni oraz budowania tej cennej relacji. Chciałabym więcej takich momentów ✨

O ja cie... Chyba nie powinno się podchodzić zdroworozsądkowo do tego typu książek, ale nie umiem inaczej. Szczególnie, że jest to dla dzieci... ZARAZ, CHWILA - tutaj mam szczególne zażalenie!

Kocham świat Harrego Pottera od paru dobrych lat, jednak to jak jest przedstawiana ta historia, dość mocno łamie mi serce. Od samego początku mamy do czynienia z krzywdzącymi...

Po pierwszym w życiu przeczytaniu jestem w szoku, jak nieznacznie adaptacja filmowa tej części różni się od samej książki.
Miło, po wielu latach po obejrzeniu filmów po raz pierwszy, wejść w głowy bohaterów, poznać ich myśli, odczucia i emocje. Najbardziej wzruszające dla mnie jest chyba doświadczenie przez Rona bullyingu wycelowanego w stan majątkowy jego rodziny. Smutno współodczuwać z nim ten wstyd, wściekłość, frustrację. Cieszę się, że sięgnęłam w końcu po książkę!

Po pierwszym w życiu przeczytaniu jestem w szoku, jak nieznacznie adaptacja filmowa tej części różni się od samej książki.
Miło, po wielu latach po obejrzeniu filmów po raz pierwszy, wejść w głowy bohaterów, poznać ich myśli, odczucia i emocje. Najbardziej wzruszające dla mnie jest chyba doświadczenie przez Rona bullyingu wycelowanego w stan majątkowy jego rodziny. Smutno...

Przeczytałam, a także przesłuchałam całą serię w audiobooku tyle razy, że powinno się wydać, że szybko się znudzę odświeżając sobie ją po raz kolejny. Nic bardziej mylnego:) chyba nawet jak będę mieć 80 lat, dalej będę kochać świat magii i bohaterów Harry’ego Pottera. Czyta się ją jak złoto. Brawa dla Rowling za tak znakomicie wykreowaną historię, postaci, każdy szczegół.

Przeczytałam, a także przesłuchałam całą serię w audiobooku tyle razy, że powinno się wydać, że szybko się znudzę odświeżając sobie ją po raz kolejny. Nic bardziej mylnego:) chyba nawet jak będę mieć 80 lat, dalej będę kochać świat magii i bohaterów Harry’ego Pottera. Czyta się ją jak złoto. Brawa dla Rowling za tak znakomicie wykreowaną historię, postaci, każdy szczegół.

Po raz kolejny wróciłam do niej po kilku latach. Nie żałuję. To wspaniała historia, którą kocham.

Po raz kolejny wróciłam do niej po kilku latach. Nie żałuję. To wspaniała historia, którą kocham.

Wróciłam ponownie do lektury. Drugi raz czytałam bez polotu. Długo męczyłam. Czytając po raz pierwszy byłam zadowolona. Tym razem było inaczej. Być może temat jest zbyt popularny. Wszędzie Potter. Telewizja, reklamy, gadżety...chyba mi się przejadło.

Wróciłam ponownie do lektury. Drugi raz czytałam bez polotu. Długo męczyłam. Czytając po raz pierwszy byłam zadowolona. Tym razem było inaczej. Być może temat jest zbyt popularny. Wszędzie Potter. Telewizja, reklamy, gadżety...chyba mi się przejadło.

Pierwszy tom przygód Harry'ego Pottera ma wszystko czego młodzi czytelnicy oczekują od książki: ciekawych bohaterów, z którymi mogą się utożsamić, sporą dawkę humoru, masę przygód, które sami chcieliby przeżyć, a także porusza znane z codziennego życia problemy z wrednym nauczycielem czy gburowatymi członkami rodziny. Dodatkowo w powieści podkreśla się siłę przyjaźni, coś co może brzmi staroświecko i kiczowato, ale działa stymulująco na młodych czytelników i pomaga w budowaniu przez nich odpowiedniego światopoglądu na życie w społeczeństwie. Takich cech próżno szukać w wielu nowszych dziełach literackich, które albo są infantylne, albo skupione wyłącznie na akcji, często również niepotrzebnie zawierają elementy propagandy. To czyni Harry'ego Pottera utworem ponadczasowym, skierowanym do każdego rodzaju odbiorców, niekoniecznie tych młodszych. Sam przeczytałem ją dopiero w wieku dorosłym, a teraz po kilku latach i ponownej lekturze z chęcią przeniosłem się do Hogwartu i kolejny raz przeżywałem przygody bohaterów książki.
Jasne, jak prawie każda książka tak i ta posiada swoje wady. Finał powieści, w którym protagoniści najpierw przechodzą pomyślnie przez wszystkie zadania, które miały utrudnić im dostęp do tytułowego kamienia, jak i późniejsza konfrontacja Harry'ego z Voldemortem zawierają dużo uproszczeń i ciężko uwierzyć, iż pierwszoroczniacy są w stanie dokonać takich rzeczy. Nie zmienia to jednak faktu, iż fabuła jest bardzo wciągająca, a na tego rodzaju nieścisłości można przymknąć oko.

Pierwszy tom przygód Harry'ego Pottera ma wszystko czego młodzi czytelnicy oczekują od książki: ciekawych bohaterów, z którymi mogą się utożsamić, sporą dawkę humoru, masę przygód, które sami chcieliby przeżyć, a także porusza znane z codziennego życia problemy z wrednym nauczycielem czy gburowatymi członkami rodziny. Dodatkowo w powieści podkreśla się siłę przyjaźni, coś...

Historia dla mnie bardzo sentymentalna. Miło było poznawać książkowe historie młodych czarodziejów i przeżywać wszystko z nimi mimo znanego zakończenia. Sam styl książki był dla mnie bardzo przyjemny. Dzięki niemu "pochłonęłam" tę książkę bardzo szybko.

Historia dla mnie bardzo sentymentalna. Miło było poznawać książkowe historie młodych czarodziejów i przeżywać wszystko z nimi mimo znanego zakończenia. Sam styl książki był dla mnie bardzo przyjemny. Dzięki niemu "pochłonęłam" tę książkę bardzo szybko.

Nie jestem fanką książek fantasy, ale czasem zdarzy mi się sięgnąć po jakieś serie, które potrafią mnie zauroczyć.
X lat temu zachwyciłam się sagą "szeptem", a także serią "Raven" czyli "biały kruk", "czarna Wrona", "symetria dusz".
.
Po Harry'ego Pottera miałam nigdy nie chwytać. Jakoś szał na tego bohatera nie dotknął mnie. Przechodziłam obok tego tematu obojętnie.
Jednak nie tak dawno postanowiłam, że jak tylko otworzą mi bibliotekę to wypożyczę pierwszy tom by sprawdzić czy mi podejdzie. Harry cały czas jest na topie, seria jest wznawiana, a i w sklepach znów jest rzut rzeczy o tematyce Gryffindoru.
I tak...
Książkę przeczytałam i to całą.
Bez marudzenia, bez kręcenia nosem, gdyż ta powieść nawet mi się podobała.
Nie było dużo czary Mary, nie było dużo wymyślnych fantastycznych rzeczy i to jest na plus. Śmieszyły mnie wątki wyśmiewania rodziny Harrego u których mieszkał przez Hagrid'a, podobały mi się opisy jak Harry, Ron i Hermiona stawali się przyjaciółmi, oraz to jak na końcu fajnie współpracowali próbując znaleźć tytułowy kamień filozoficzny. Każdy miał jakąś zdolność i razem pokonali wszelkie przeszkody.
Fanką HP jednak nie zostanę, a czy sięgnę po kolejne części to sama jeszcze nie wiem. Na dzień dzisiejszy nie czuję potrzeby by chwycić po kolejny tom.

Nie jestem fanką książek fantasy, ale czasem zdarzy mi się sięgnąć po jakieś serie, które potrafią mnie zauroczyć.
X lat temu zachwyciłam się sagą "szeptem", a także serią "Raven" czyli "biały kruk", "czarna Wrona", "symetria dusz".
.
Po Harry'ego Pottera miałam nigdy nie chwytać. Jakoś szał na tego bohatera nie dotknął mnie. Przechodziłam obok tego tematu obojętnie....

Magia,czarodzie, szkoła pełna tajemnic. To już chyba klasyk.

Magia,czarodzie, szkoła pełna tajemnic. To już chyba klasyk.