Harry Potter i Kamień Filozoficzny (Wydanie ilustrowane)

Daję dziesięć choć dałbym piętnaście. Posiadam wszystkie wydania ilustrowane Harrego Pottera i powiem tak WARTO PRZECZYTAĆ JESZCZE RAZ. Choćby po to aby przeżyć przygodę z Harrym wraz z niesamowitymi ilustracjami Jima Kaya. Polecam wszystkim, nawet tym co nie lubią fantasy i apeluję do nich JAK PRZECZYTACIE TE WYDANIE TO POLUBICIE FANTASY.

Daję dziesięć choć dałbym piętnaście. Posiadam wszystkie wydania ilustrowane Harrego Pottera i powiem tak WARTO PRZECZYTAĆ JESZCZE RAZ. Choćby po to aby przeżyć przygodę z Harrym wraz z niesamowitymi ilustracjami Jima Kaya. Polecam wszystkim, nawet tym co nie lubią fantasy i apeluję do nich JAK PRZECZYTACIE TE WYDANIE TO POLUBICIE FANTASY.

Pokaż mimo to

Piękne wydanie. Jestem w książce zaczarowana.

Piękne wydanie. Jestem w książce zaczarowana.

Pokaż mimo to

Samej książki przedstawiać chyba nikomu nie muszę! :) książka była prezentem na Mikołajki dla 8 letniej córki, ogromnej fanki Pottera i był to strzał w 10! Posiadamy w domu „tradycyjna” wersje Pottera ale dziecko w jej wieku przerastają książki bez ilustracji i pewnie prędko by nie sięgnęła po papierowa wersje swojego ukochanego filmu. Tę chłonie jak gąbka! Na półce czeka już kolejna część i na pewno skompletujemy wszystkie które zostały wydane. Ilustracje są piękne ! Córka mówi, że pomagają jej w czytaniu bo wie o czym czyta 😅 taka opinia 8-latki która jest nią zachwycona :) Polecam

Samej książki przedstawiać chyba nikomu nie muszę! :) książka była prezentem na Mikołajki dla 8 letniej córki, ogromnej fanki Pottera i był to strzał w 10! Posiadamy w domu „tradycyjna” wersje Pottera ale dziecko w jej wieku przerastają książki bez ilustracji i pewnie prędko by nie sięgnęła po papierowa wersje swojego ukochanego filmu. Tę chłonie jak gąbka! Na półce czeka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jako dziecko miałam 1 podejście do HP, ale wtedy nie po drodze mi było z czytaniem. XD Po kilku stronach odpuściłam i oddałam książkę, chociaż wszyscy się nią zachwycali. Jednak, jako że wolałam oglądać, obejrzałam film.

Po latach postanowiłam sięgnąć po oryginał.

Nie będę więc rozwlekła w mojej opinii, bo wszystko zostało o HP powiedziane.
Ogólnie chcę pokazać moje spostrzeżenia.
1) Wolę Dumbeldora z filmu (mówię tu o 2 pierwszych), był bardziej jak mentor, mędrzec, a nie świr jak w książce. :P
2) Ron to buc i jeszcze bardziej go nie lubię XD a Hermionie niech ktoś da Snickersa bo gwiazdorzy. :P
3) Nie ma aż tak wielu różnic między książką a filmem. Niektóre sceny są bardziej zrozumiałe dzięki książce. Niemniej aż tak wiele zmian nie ma.
4) Jestem pełna podziwu dla autorki, która potrafiła oczarować ludzi przez wiele, wiele lat swoim światem. To naprawdę coś niezwykłego i zasługuje na uwagę. Oczywiście nie mówię, że jej książki to arcydzieło, bo czasem wiele im brakuje (słynny zmieniacz czasu i jego zmarnowany potencjał), ale i tak jestem pełna podziwu.
5) Ilustrowane wydanie jest naprawdę warte swojej ceny. Czyta się je świetnie, a obrazki są świetne.
6) No to chyba teraz będę kontynuować serię XD

Jako dziecko miałam 1 podejście do HP, ale wtedy nie po drodze mi było z czytaniem. XD Po kilku stronach odpuściłam i oddałam książkę, chociaż wszyscy się nią zachwycali. Jednak, jako że wolałam oglądać, obejrzałam film.

Po latach postanowiłam sięgnąć po oryginał.

Nie będę więc rozwlekła w mojej opinii, bo wszystko zostało o HP powiedziane.
Ogólnie chcę pokazać moje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka jest bardzo fajna.
Miło mi się czytało na plaży. Zachęciła mnie do przeczytania drugiej części. Książka jest związana z magią i z fantazją . Polecam dla młodzieży

Ta książka jest bardzo fajna.
Miło mi się czytało na plaży. Zachęciła mnie do przeczytania drugiej części. Książka jest związana z magią i z fantazją . Polecam dla młodzieży

Pokaż mimo to

Książkę czytam po raz drugi ale pierwszy raz czytam ilustrowaną wersje. Ta powieść jest przepięknie wydana , ilustracje są przesłodkie i czasami troch humorystyczne. Ilustrowana wersja idealnie wizualizuje przeczytany tekst.
Bardzo polecam każdemu fanu , a także i dzieciom którym na pewno się spodobają rysunki.

Książkę czytam po raz drugi ale pierwszy raz czytam ilustrowaną wersje. Ta powieść jest przepięknie wydana , ilustracje są przesłodkie i czasami troch humorystyczne. Ilustrowana wersja idealnie wizualizuje przeczytany tekst.
Bardzo polecam każdemu fanu , a także i dzieciom którym na pewno się spodobają rysunki.

Pokaż mimo to

Przepiękne, ilustrowane wydanie, które zadowoli każdego fana młodocianego czarodzieja, a także osoby, które mają z twójczością Rowling po raz pierwszy do czyenienia.

Przepiękne, ilustrowane wydanie, które zadowoli każdego fana młodocianego czarodzieja, a także osoby, które mają z twójczością Rowling po raz pierwszy do czyenienia.

Pokaż mimo to

Mam starsze wydanie, w twardej okładce. ;)

Mam starsze wydanie, w twardej okładce. ;)

Pokaż mimo to

Co kocham w pierwszym tomie przygód Harry'ego Pottera:

- Kreacja Harry'ego Pottera. Istnieje tak wiele książek, które używają motywu "od zera do bohatera", a jednak w przypadku Harry'ego, bycie Wybrańcem i stawianie czoła Złemu, by uratować świat, ma perfekcyjny sens. Dzieje się tak dlatego, że pomimo pochodzenia i niezwykłych wydarzeń z jego życia, Harry w głębi serca pozostaje normalnym chłopcem, z którym łatwo się utożsamić. Przez specyficzny sposób wychowania i fakt, że w dzieciństwie nie doznał ani grama miłości, wyrósł na współczującego młodzieńca, nie obnoszącego się ze swoją sławą. Jego szlachetność i odwaga biorą się z dobrego serca, a nie chęci zaimponowania innym.

- J.K. Rowling spisała się znakomicie w kwestii wprowadzenia czytelnika do nowego świata. Dzięki temu, że wszystko co magiczne jest Harry'emu obce, możemy uczyć się o czarodziejach i magii wraz z nim. A to bardzo istotne, bo nie tylko nie zostajemy w tyle, ale również jeszcze mocniej związujemy z głównym bohaterem, stawiającym - jak my - pierwsze kroki w nowej rzeczywistości, pełnej czarów.

- Świat wykreowany jest absolutnie fantastyczny. Wszystkie te wspaniałe miejsca, jak Hogwart, ulica Pokątna, niesamowite postacie, jak Dumbledore, McGonagall czy Hagrid, cudowne detale jak poszczególne lekcje magii, eliksiry, transmutacja, quidditch, podział na domy, ceniące inne cechy charakterów w uczniach... J.K. Rowling wykreowała coś tak niezwykłego i pełnego magii, że po poznaniu skrawka świata, nie chce się go już nigdy opuszczać. Uniwersum stworzone przez autorkę daje poczucie domu, komfortu i ciepła, bo nie jest aż tak różne czy dalekie od normalnego.

- Książka napisana jest w przemiły i bardzo jasny sposób. Dzięki plastycznym opisom, jesteśmy w stanie sobie wszystko wyobrazić, a tym samym przenieść się do Hogwartu wraz z Harrym, by zasmakować pełnych magii uczt, wziąć udział w lekcjach, czy towarzyszyć bohaterom w ich codziennych zmaganiach na zamku. Myśli czytelnika w trakcie lektury, aż buzują od emocji i ekscytacji, bo powieść porywa nas do świata czarodziejów od pierwszych stron i nie wypuszcza aż do ostatnich.

- Bardzo lubię swoistą różnorodność elementów i zdarzeń w dziele. Zaczynamy przygodę od schowka na miotły, a chwilę później lądujemy na zamku. Czytamy o rutynie młodych czarodziejów uczęszczających na lekcje, tylko po to, by zdawać sobie sprawę z niebezpieczeństwa i wraz z Harrym, Ronem i Hermioną prowadzić śledztwo w sprawie Kamienia filozoficznego. Uwielbiam jak pomimo spokojnych rozdziałów, czytelnik nie ma szansy się nudzić, bo nawet kiedy "jedynie" bierzemy udział w świątecznej uczcie, wciąż zachwycamy się tym co otacza postacie. Nieważne czy obserwujemy Rona i Harry'ego grających w szachy czy śledzimy niebezpieczną eskapadę trójcy - zainteresowanie i fascynacja nigdy nie słabną.

- Coś co naprawdę cenię w książkach, to gdy autorzy nie pozostawiają żadnych pytań bez odpowiedzi i tak też ma się sprawa w serii o Harrym Potterze. Tom pierwszy to zaledwie czubek góry pełnej niewiadomych i uwielbiam to jak, kończąc cykl, nie mamy wrażenia, że coś nam umknęło, czy że coś pozostaje niejasne. Rowling naprawdę odwaliła kawał dobrej roboty w łączeniu poszczególnych zdarzeń.

- Przedstawienie przyjaźni, na przykładzie Harry'ego, Rona i Hermiony, a także Hagrida. Uwielbiam jak postacie są wyraziste i pełnokrwiste, tak że zapadają w pamięć, a my nie mamy problemu z przywoływaniem imion. Dzięki temu, również poszczególne relacje zdają się pełne i autentyczne. Nieważne czy chodzi o relację Rona i jego rodziny, czy też przyjaźń łączącą trójcę głównych bohaterów - wszystkie te elementy zasługują na uwagę i sympatię i faktycznie je wzbudzają.

- Humor! Uwielbiam humor w książkach o Harrym. Czasami jest to humor sytuacyjny, czasami subtelny sarkazm czy ironia w wypowiedziach, a czasami po prostu zabawne, dowcipne dialogi i wydarzenia. Rowling świetnie się spisała gromadząc tak wiele bohaterów z różnymi cechami charakterów wokół siebie i łącząc ich losy ze sobą.

- Książka jest naprawdę mądra. Na przestrzeni całej powieści dzieje się kilka wydarzeń, które zmuszają do refleksji, ale dla mnie bardzo ważna jest scena ze Zwierciadłem Ain Eingarp i rozmowa Harry'ego z Dumbledorem. Nieważne ile razy czytam pierwszy tom serii, ten moment zawsze robi na mnie ogromne wrażenie. Lubię jak autor pozostawia czytelnikowi szansę do szukania własnych odpowiedzi i interpretowania zdarzeń na swój sposób, ale także subtelnie popycha głównego bohatera do przejścia pewnej ewolucji. Tak jak Harry dostał cenną lekcję po ujrzeniu Zwierciadła i rozmowie z dyrektorem, tak i czytelnik ma szansę wyciągnąć naukę z tej sceny.

"Harry Potter i Kamień Filozoficzny" to książka, która się nie starzeje i pozostaje uniwersalną drogą do użycia wyobraźni i wzięcia udziału w przygodzie. Powieść nie tylko się nie nudzi, ale także pozostawia w sercach czytelników pewien ślad. Osobiście, jestem niezmiernie wdzięczna za to, że dzieło dało mi szansę odkrycia magicznego świata, a także zainspirowało do szukania magii w tym co mnie otacza. Wiem, że nieważne ile razy w przyszłości będę ponownie sięgać po ten twór, za każdym razem, zostanę pochłonięta przez uniwersum, które tak pokochałam.

Na koniec kilka słów o wydaniu ilustrowanym. Po pierwsze: ilustracje są absolutnie fantastyczne. Cudowne barwy, miłe dla oczu kreski i czarujące detale, jeszcze lepiej pomagają w odkryciu magii świata czarodziejów. Po drugie: wydanie ilustrowane czyta się jeszcze szybciej niż normalne, bo każdy rozdział kryje tyle kolorów, że czytelnik nie może się doczekać, by przewrócić kolejną kartkę i zobaczyć co kryje się dalej. Po trzecie: wydaje mi się, że to świetna alternatywa dla tych, którzy za są nieco niepewni czy powinni wziąć się za cykl, bo grafiki naprawdę pomagają w wyobrażeniu sobie poszczególnych zdarzeń czy postaci i - jak wspomniałam - ułatwiają pochłanianie treści. Jestem pewna, że również młodsi czytelnicy będą mieć mnóstwo frajdy z oglądaniem obrazków. Mnie, wydanie ilustrowane zachwyciło i cieszę się, że wzbogaca mój regał z książkami.

http://sherry-stories.blogspot.com/2020/09/harry-potter-i-kamien-filozoficzny.html

Co kocham w pierwszym tomie przygód Harry'ego Pottera:

- Kreacja Harry'ego Pottera. Istnieje tak wiele książek, które używają motywu "od zera do bohatera", a jednak w przypadku Harry'ego, bycie Wybrańcem i stawianie czoła Złemu, by uratować świat, ma perfekcyjny sens. Dzieje się tak dlatego, że pomimo pochodzenia i niezwykłych wydarzeń z jego życia, Harry w głębi serca...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo przyjemny powrót do serii. Zdecydowałam się na ponowne przeczytanie książki z okazji pojawienia się na rynku wersji ilustrowanych i był to zdecydowanie dobry pomysł. Nie wszystkie ilustracje przypadły mi do gustu, ale są takie, które sprawiły, że łzy napłynęły do oczu, chociażby Harry przy zwierciadle Ain Eingarp.
Wiadomo, że każdy zna tę historię dzięki niezliczonym powtórkom filmów, które funduje nam telewizja. A jednak są wątki, które filmom mimo wszystko umykają, czy to z powodów przekładu na inne medium, czy też z chęci uczynienia opowieści lżejszą.
Dużym zaskoczeniem po latach był obszerny wstęp. Na Hogwart czytelnik czeka przez ponad 1/3 książki.
Podsumowując, jak najbardziej polecam odświeżenie sobie Harry'ego po latach. Jako dorosła osoba odebrałam niektóre wątki zupełnie inaczej niż jako dziecko czy nastolatka.

Bardzo przyjemny powrót do serii. Zdecydowałam się na ponowne przeczytanie książki z okazji pojawienia się na rynku wersji ilustrowanych i był to zdecydowanie dobry pomysł. Nie wszystkie ilustracje przypadły mi do gustu, ale są takie, które sprawiły, że łzy napłynęły do oczu, chociażby Harry przy zwierciadle Ain Eingarp.
Wiadomo, że każdy zna tę historię dzięki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to