Całkiem niezłe polskie fantasy, napisane fajnym językiem. Podobały mi się rozterki moralne Jakuba i jego dialogi z Blanką. Warto przeczytać tą powieść, bo jest godna uwagi.

Całkiem niezłe polskie fantasy, napisane fajnym językiem. Podobały mi się rozterki moralne Jakuba i jego dialogi z Blanką. Warto przeczytać tą powieść, bo jest godna uwagi.

Szukałem lektury w klimatach mrocznej gry "Darkest Dungeon" Więc wybór padł na "Gwiazdozbiór Kata". Nośna i dynamiczna fabuła, choć naciągany motyw zemsty, nieco spłycił ogólny odbiór powieści jako całości.

Fanom trylogii Sienkiewicza powinna przypaść do gustu

Szukałem lektury w klimatach mrocznej gry "Darkest Dungeon" Więc wybór padł na "Gwiazdozbiór Kata". Nośna i dynamiczna fabuła, choć naciągany motyw zemsty, nieco spłycił ogólny odbiór powieści jako całości.

Fanom trylogii Sienkiewicza powinna przypaść do gustu

Świetnie mi się czytało , nawet lepiej od cyklu Piastowskiego. Jest to zbiór powiązanych ze sobą opowiadań o wędrownym kacie. Jakub jest absolwentem Akademii Katowskiej w Bieczu i posiada nadnaturalne zdolności... Książka nieco ponura , ale to moim zdaniem dodaje jej uroku , podobnie zresztą jak stosowane czasami archaizmy oraz tajniki niechlubnego zawodu. W książce możemy spotkać ważne postacie historyczne. Szkoda , że nie ma kontynuacji bo ta chyba niedoceniona książka ma potencjał.

Świetnie mi się czytało , nawet lepiej od cyklu Piastowskiego. Jest to zbiór powiązanych ze sobą opowiadań o wędrownym kacie. Jakub jest absolwentem Akademii Katowskiej w Bieczu i posiada nadnaturalne zdolności... Książka nieco ponura , ale to moim zdaniem dodaje jej uroku , podobnie zresztą jak stosowane czasami archaizmy oraz tajniki niechlubnego zawodu. W książce możemy...

Chaos i zbiór bzdur. U bohatera brakowało jeszcze żeby w wolnych chwilach zaczął szydełkować i grać na harfie.

Pomysł na książkę z perspektywy kata całkiem zacny. Szkoda tylko, że nasz kat oprócz tego jest jeszcze moralizatorem, sędzią, wojakiem i cokolwiek jeszcze chcemy, a w wolnych chwilach dorabia jako siewca zarazy. Do tego jakby mało było jego rozterek wewnętrznych dochodzi wydumany wątek duszy ukochanej, z którą ochoczo rozmawia. Nawet jeśli jest to przyczynek do wyjaśnienia jego dodatkowych umiejętności to jednak realizacja marna.

Sama fabuła też skacze pomiędzy tymi opowiadaniami jak oszalała, ciężko o jakąś spójną całość. Styl narracji i próba dostosowania języka do czasów w jakich działa bohater również bardziej męczy niż wnosi cokolwiek.

Chaos i zbiór bzdur. U bohatera brakowało jeszcze żeby w wolnych chwilach zaczął szydełkować i grać na harfie.

Pomysł na książkę z perspektywy kata całkiem zacny. Szkoda tylko, że nasz kat oprócz tego jest jeszcze moralizatorem, sędzią, wojakiem i cokolwiek jeszcze chcemy, a w wolnych chwilach dorabia jako siewca zarazy. Do tego jakby mało było jego rozterek wewnętrznych...

Ciekawy koncept. Postać kata Jakuba mnie kojarzy się nieco z Geraltem z Rivii: pogardzany przez społeczeństwo, a jednak niezbędny mu; a do tego nieraz wrażliwszy niż ci, którzy go otaczają. Dobrze się to słucha (audiobook w interpretacji Rocha Siemianowskiego). Do tego można spotkać kilka historycznych postaci z Rzeczpospolitej szlacheckiej drugiej połowy XVI wieku (J. Zamoyski, S. Batory, S. Żółkiewski – by wymienić tylko najsławniejszych z naszej historii) i nie tylko. Nawet nie przeszkadzały nieścisłości historycznej, co widzenie świata „oświeceniowymi, racjonalnymi oczyma”. Wiem, że czasem takie spojrzenie potrzebne jest czytelnikowi, aby wyjaśnić dawny punkt widzenia. W przypadku tej powieści fantasy wydało mi się to zbyteczne.

Ciekawy koncept. Postać kata Jakuba mnie kojarzy się nieco z Geraltem z Rivii: pogardzany przez społeczeństwo, a jednak niezbędny mu; a do tego nieraz wrażliwszy niż ci, którzy go otaczają. Dobrze się to słucha (audiobook w interpretacji Rocha Siemianowskiego). Do tego można spotkać kilka historycznych postaci z Rzeczpospolitej szlacheckiej drugiej połowy XVI wieku (J....

Bardzo dobry początek, w którym Autor przedstawia swego mrocznego bohatera, jego złożoną (dosłownie podwójną) psychikę, dylematy i wybory, a także ukazuje z drobiazgową, wręcz fizjologiczną dokładnością tajniki profesji katowskiej oraz szczegóły wyrafinowanych tortur i egzekucji (to może nie dla każdego). W tle udany zarys świata Rzeczpospolitej Szlacheckiej doby panowania Stefana Batorego (bohater trafia nawet do obozu pod obleganym Pskowem). Później fabuła jednak siada, opowieść traci dynamikę, rozłazi się w niekończących rozważaniach wewnętrznych bohatera oraz wikła w klimaty alchemiczno-magiczno-okultystyczne (w sumie, bez większego związku z zasadniczą akcją). Zakończenie nijakie, powieść sprawia wrażenie urwanej nagle w dość przypadkowym miejscu.
Język bez zarzutu, żywe dialogi, z wyczuciem i nieprzesadnie archaizowane. Nie czuję się kompetentny, by oceniać ścisłość (zwłaszcza anatomiczną) wspomnianych opisów ówczesnych tortur czy też tajników walki na białą broń (Autor przedstawiony został jako pasjonat i znawca tego oręża). Przyjmuję podawane szczegóły na wiarę, podziwiając precyzyjny i beznamiętny sposób opisu. Mogę natomiast wskazać pewne nieścisłości dotyczące pojawiających się w książce postaci oraz wydarzeń historycznych. Przykładowo, Autor pozwala przemawiać Stefanowi Batoremu w języku polskim (chociaż z dziwną wymową),podczas gdy wiadomo, iż król nigdy nie nauczył się języka polskiego i sprawował rządy w naszym kraju posługując się łaciną. Swój kamyczek do ogródka nieścisłości dołożył też Redaktor, myląc w notatce na ostatniej stronie okładki występującego w powieści alchemika i okultystę Olbrachta Łaskiego (zresztą przedstawiciela możnego rodu magnackiego) z Janem Łaskim (mogłoby tu chodzić albo o żyjącego kilkadziesiąt lat wcześniej prymasa i kanclerza Jana Łaskiego starszego albo o Jana Łaskiego młodszego – bratanka poprzedniego i znanego działacza reformacji).
Ogólnie, pomimo pewnych usterek, warto przeczytać.

Bardzo dobry początek, w którym Autor przedstawia swego mrocznego bohatera, jego złożoną (dosłownie podwójną) psychikę, dylematy i wybory, a także ukazuje z drobiazgową, wręcz fizjologiczną dokładnością tajniki profesji katowskiej oraz szczegóły wyrafinowanych tortur i egzekucji (to może nie dla każdego). W tle udany zarys świata Rzeczpospolitej Szlacheckiej doby panowania...

Bardzo dobra książka

Bardzo dobra książka

Mocna książka, naprawdę mną wstrząsnęła. Opis tortur był tak realistyczny, że trudno nad nim przejść do porządku dziennego. Bywa przerażająco, co nieźle świadczy o umiejętnościach pisarskich Autora. Jednak opowieść o Jakubie, człowieku z korporacji katowskiej, profesjonaliście w swoim fachu, ma niesamowity potencjał. Rzecz o „mistrzu małodobrym”, który wędruje wykonując swoje niełatwe obowiązki. Niejako przy okazji dowiadujemy się tajników profesji oprawcy z XVI wieku. Zachęca do poznania we własnym legendarnej Akademia Katowska choć tak do końca nie jestem pewien, czy w Bieczu funkcjonowała instytucjonalna szkoła tego typu. Gdy byłem kilka lat temu w tym mieście opowiadano, iż w tym pogranicznym przed wiekami mieście takowa nie istniała, natomiast prawdą są liczne egzekucje dokonywane na schwytanych beskidnikach oraz wypożyczanie miejskiego kata do wykonywania wyroków w okolicy. Fabuła jest żywa i realistyczna, choć wątki są nieco rwane, co wynika raczej z wewnętrznych rozważań i rozterek głównego bohatera. Nie wiem, czy ten tytuł jest dedykowany dla każdego czytelnika, ale ja ze swojej strony przyznaję mocne siedem.

Mocna książka, naprawdę mną wstrząsnęła. Opis tortur był tak realistyczny, że trudno nad nim przejść do porządku dziennego. Bywa przerażająco, co nieźle świadczy o umiejętnościach pisarskich Autora. Jednak opowieść o Jakubie, człowieku z korporacji katowskiej, profesjonaliście w swoim fachu, ma niesamowity potencjał. Rzecz o „mistrzu małodobrym”, który wędruje wykonując...

Jak kilka osób wcześniej wspomniało. Bardzo dobrze się zapowiada jako seria... ale kontynuacji brak.

Jak kilka osób wcześniej wspomniało. Bardzo dobrze się zapowiada jako seria... ale kontynuacji brak.

Co tu dużo mówić - rewelacyjne, nieoczywiste, mroczne fantasy w którym pojawiają się postaci historyczne. Szkoda, że nie ma kontynuacji.

Co tu dużo mówić - rewelacyjne, nieoczywiste, mroczne fantasy w którym pojawiają się postaci historyczne. Szkoda, że nie ma kontynuacji.