Urodzony w 1959 roku w Warszawie, debiutował w 1984 w fanzinie Kwazar. Pierwsze opowiadanie sprzedał rok później – ukazało się na łamach "TS Politechnik". Opowiadania, nowele i mikropowieści publikował w „Feniksie”, a potem w „Science Fiction”.
W roku 1988 wspólnie z Wojciechem Bąkiem wydał zbiór opowiadań fantasy "Królowa Alimor". W 1990 roku ukazała się pierwsza powieść Bochińskiego, space-opera "Kurierzy Galaktycznych Szlaków". Tego samego roku wraz z rysownikiem Grzegorzem. W. Komorowskim wydał komiks "Rycerze Ziem Jałowych". W 1991 opublikował kolejną powieść fantasy "Sen o Złotym Cesarstwie".
W 1984 roku zajął trzecie miejsce w konkursie literackim PSMF „ORBITA”, w 2000 opowiadanie Czapka dla miasta było nominowane do Nagrody Srebrnego Globu.
W latach 1986 – 1990 brał aktywny udział w pracach Klubu Tfurcóf.
Około roku 2000 odczuł gwałtowną potrzebę przybliżenia czytelnikom prawdziwej, pozbawionej krzywdzących stereotypów historii szacownego cechu grabarzy. W efekcie powstał zbiór opowiadań "Wyjątkowo wredna ceremonia", wydany w 2005 r., których głównym bohaterem jest Elizabediath Monck — duma i ikona grabarskiej konfraterni.
DYSKUSJE