Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam tłumaczenie Bronisława Zielińskiego.
Wcale nie znałam historii opisanej w książce przed jej przeczytaniem aż do drugiej bądź początku trzeciej klasy Liceum i jeszcze mglisto mi w głowie. O ile dobrze pamiętam opisane hiszpańskie wydarzenia działy się tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej 1 września 1939r., a może w czasie? Chyba faszyści próbowali przejąć władzę? Natomiast na historii poznałam ogólne tło historyczne po 3 latach od jej przeczytania. W powieści Komu bije dzwon zaś są opisane wydarzenia z tego okresu na przykładzie jednego oddziału partyzanckiego.
Przeczytałam w gimnazjum, bo wtedy uważałam, że im grubsza, tym lepsza książka, zainspirowana Hermioną Granger. Zresztą potrzeba było tego na zajęcia z języka polskiego. No a wtedy Ernest Hemigway to było dla mnie wielkie nazwisko za sprawą filmu 'Stary człowiek i morze'.
Jest wątek miłosny, ale też brutalne sceny walki oraz dramatyczne zakończenie. Ciężka literatura.
For whom the bell toll

Przeczytałam tłumaczenie Bronisława Zielińskiego.
Wcale nie znałam historii opisanej w książce przed jej przeczytaniem aż do drugiej bądź początku trzeciej klasy Liceum i jeszcze mglisto mi w głowie. O ile dobrze pamiętam opisane hiszpańskie wydarzenia działy się tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej 1 września 1939r., a może w czasie? Chyba faszyści próbowali...

Udało się. Trochę późno, ale w końcu przeczytałam. Książka nie gruba -285 stron, napisana wielkimi literami, przede wszystkim dla dzieci - powinnam przeczytać szybciutko, a tu proszę... dwa tygodnie - " co najmniej". Najlepiej czytało mi się na głos. Zdecydowanie. Wtedy jakby szybciej docierał do mnie absurd niektórych sytuacji. Często nie mogłam wyrobić ze śmiechu, na przykład historia z zębami. Dowiedziałam się jednej nowej rzeczy: Jultomte i poznałam bliżej autorkę Astrid Lindgren.

Udało się. Trochę późno, ale w końcu przeczytałam. Książka nie gruba -285 stron, napisana wielkimi literami, przede wszystkim dla dzieci - powinnam przeczytać szybciutko, a tu proszę... dwa tygodnie - " co najmniej". Najlepiej czytało mi się na głos. Zdecydowanie. Wtedy jakby szybciej docierał do mnie absurd niektórych sytuacji. Często nie mogłam wyrobić ze śmiechu, na...

Muszę. Ostatnio u kuzynów przeczytałam inne tłumaczenie tej książki i mi bardzo pomogła. Ryczałam jak bóbr, a brutalna scena na cmentarzu była lepsza niż chusteczka do nosa. W podstawówce udało mi się zaledwie przebrnąć 100 stron:) wtedy jeszcze omijałam książki szerokim łukiem jak większość moich koleżanek i kolegów w klasie.

Muszę. Ostatnio u kuzynów przeczytałam inne tłumaczenie tej książki i mi bardzo pomogła. Ryczałam jak bóbr, a brutalna scena na cmentarzu była lepsza niż chusteczka do nosa. W podstawówce udało mi się zaledwie przebrnąć 100 stron:) wtedy jeszcze omijałam książki szerokim łukiem jak większość moich koleżanek i kolegów w klasie.

Jak Lalka sprawiła, że z chęcią brałam się za lektury szkolne w liceum, tak dzięki Chłopom poczułam nadchodzące wakacje. Mam za sobą chyba jeden rozdział, ale na lekcjach była całkiem sympatycznie przedstawiona, więc może kiedyś wrócę..

Jak Lalka sprawiła, że z chęcią brałam się za lektury szkolne w liceum, tak dzięki Chłopom poczułam nadchodzące wakacje. Mam za sobą chyba jeden rozdział, ale na lekcjach była całkiem sympatycznie przedstawiona, więc może kiedyś wrócę..

Jest to jedna z tych powieści, którą czyta się jednym tchem. Sama czytałam ją trzy dni nie odstępując jej na krok, każda czynność fizjologiczna wydawała mi się wtedy męczarnią a wizyty znajomych nieproszone. Mam do niej sentyment bo w tle opisane są dzieje historyczne połowy XIX w. w USA, a sama fabuła jest dość dramatyczna i burzliwa. Co za przeżycie!? Ekranizacja przepiękna nawet współcześnie, ale wiadomo wiele pozostało w książce.

Jest to jedna z tych powieści, którą czyta się jednym tchem. Sama czytałam ją trzy dni nie odstępując jej na krok, każda czynność fizjologiczna wydawała mi się wtedy męczarnią a wizyty znajomych nieproszone. Mam do niej sentyment bo w tle opisane są dzieje historyczne połowy XIX w. w USA, a sama fabuła jest dość dramatyczna i burzliwa. Co za przeżycie!? Ekranizacja...

Jedyna powieść Sienkiewicza, którą przeczytałam od deski do deski i była fascynująca.
Zastanawiałam się wtedy, co Pan Sienkiewicz miał na myśli, pisząc " Dopóki, dopóty".

Jedyna powieść Sienkiewicza, którą przeczytałam od deski do deski i była fascynująca.
Zastanawiałam się wtedy, co Pan Sienkiewicz miał na myśli, pisząc " Dopóki, dopóty".

To był horror.

To był horror.

Takie książki czyta się. Zaczęłam wieczorem, w nocy skończyłam. Romans, ale jakże tragiczny. Podobno Karl Lagerfeld w jednej z ostatnich swoich kolekcji dla domu mody Chanel wykorzystał Kamelie jako motyw przewodni. Właściwie, o ile dobrze pamiętam akcja powieści toczy się w Paryżu w czasach współczesnych autorowi. Szkoda, że taka krótka.

Takie książki czyta się. Zaczęłam wieczorem, w nocy skończyłam. Romans, ale jakże tragiczny. Podobno Karl Lagerfeld w jednej z ostatnich swoich kolekcji dla domu mody Chanel wykorzystał Kamelie jako motyw przewodni. Właściwie, o ile dobrze pamiętam akcja powieści toczy się w Paryżu w czasach współczesnych autorowi. Szkoda, że taka krótka.

Oczywiście tata mi kupił, jak powiedziałam że omawiamy.

Oczywiście tata mi kupił, jak powiedziałam że omawiamy.

My best.. oczywiście po Nad Niemnem, którego nie było obowiązkowe i nawet nie omawialiśmy.
Czytałam miesiąc, co w tamtym okresie było dla mnie wielkim sukcesem. Znowu zaczęłam czytać książki! Ciągle brakowało mi czasu na czytanie czegoś więcej oprócz zeszytów licealnych, a to? Jak zaczęłam, tak żałowałam, że nie ma dalszej akcji. Nie wierzę w dalsze losy napisane innym piórem. Wszystkie przedmioty szkolne poszły na bok.
Wydaje mi się, że bardzo duży wpływ na mnie miała tutaj moja sąsiadka także.
Co mi się w niej podobało najbardziej przed przeczytaniem? Tytuł. Kocham lalki.
Co podobało mi się w niej najbardziej po przeczytaniu? Pozytywizm. Książki z tego okresu czyta się prawie jak współczesne. No i to, że znowu zainteresowałam się czytaniem książek. Przed nią co prawda męczyłam Potop, wszystko z Romantyzmu i nie udało się, ale po niej? Nad Niemnem - trzy kolejne dni. Musiałam. Emancypantki Prusa, która jest grubsza od Lalki. Dalej nadobowiązkowa Nowele Prusa inne niż Kamizelka, którą też oczywiście nie mogłam ominąć oraz Dżumę.
Co mogę powiedzieć o fabule? Idealny wybór dla kobiety taka jaką jestem. Uwielbiam tego typu powieści. Dzięki temu, że przeżywam coś z bohaterami mam ochotę na więcej. Poniekąd przypomina dzieje Scarlet i Butlera z Przeminęło z wiatrem, tyle że tam główni bohaterowie związali się ze sobą. Wszystkie wątki natomiast... i to jak Wokulski stara się o Izabelę, a także jego charytatywność, i czasopisma modowe Izabeli oraz posąg, i to jak Rzecki układa witrynę sklepu, i to jak pojawia się Wąchocki, i dzieje studentów, Żydów prawie nie widać, a proces o Lalkę? Dwaj pijaczki i biedna pani Stawska. Jaka różnorodność? Powieść Prusa Lalka ciągle siedzi mi w głowie.


aha Mój brat również stwierdził, że mu się podoba.

My best.. oczywiście po Nad Niemnem, którego nie było obowiązkowe i nawet nie omawialiśmy.
Czytałam miesiąc, co w tamtym okresie było dla mnie wielkim sukcesem. Znowu zaczęłam czytać książki! Ciągle brakowało mi czasu na czytanie czegoś więcej oprócz zeszytów licealnych, a to? Jak zaczęłam, tak żałowałam, że nie ma dalszej akcji. Nie wierzę w dalsze losy napisane innym...

no przeczytałam, bo obejrzałam dwa razy jedyny w swoim rodzaju film Dracula ( brak mi słów by go opisać, taki dobry), a także trzy razy wywiad z wampirem z Bradem Pitem, a i oczywiście pastisz tych filmów Wampiry bez zębów czy jakoś tak, do tej pory się śmieję... ale ... książka... nie wiem... może mam inne wydanie... w każdym bądź trudno czytać książki w formie dzienników... listów itd. a moja taka jest, trochę mnie nudziła przyznam szczerze. I chyba ostatnio nie rozumiem fanów wampirów, chociażby film Zmierzch, nawet nie mam ochoty oglądać.

no przeczytałam, bo obejrzałam dwa razy jedyny w swoim rodzaju film Dracula ( brak mi słów by go opisać, taki dobry), a także trzy razy wywiad z wampirem z Bradem Pitem, a i oczywiście pastisz tych filmów Wampiry bez zębów czy jakoś tak, do tej pory się śmieję... ale ... książka... nie wiem... może mam inne wydanie... w każdym bądź trudno czytać książki w formie...

Dużo seksu. Mimo że ją tak nisko oceniłam, to jednak bardzo często używam zwrotu: Blichtr i Patyna. Warto więc czytać taką literaturę.

Dużo seksu. Mimo że ją tak nisko oceniłam, to jednak bardzo często używam zwrotu: Blichtr i Patyna. Warto więc czytać taką literaturę.