Elegancka w formie i treści powieść doskonale ukazująca ducha swoich czasów. Intryga, moralny upadek społeczeństwa i tragiczna miłość dla której (i przez którą) warto zakończyć żywot. A to wszystko wzruszająco zwieńczone.

Elegancka w formie i treści powieść doskonale ukazująca ducha swoich czasów. Intryga, moralny upadek społeczeństwa i tragiczna miłość dla której (i przez którą) warto zakończyć żywot. A to wszystko wzruszająco zwieńczone.

Piękna, ponadczasowa a na końcu bardzo wzruszająca. Na początku nie lubiłam Małgorzaty, ale im dalej tym zyskała moją szczerą sympatię.

Piękna, ponadczasowa a na końcu bardzo wzruszająca. Na początku nie lubiłam Małgorzaty, ale im dalej tym zyskała moją szczerą sympatię.

Nareszcie skończyłam!!!!!! Boże. W końcu. Po pół roku.
Całkiem dobre było. Połączenie Romea i Julii, i Cierpień Młodego Wertera.

Nareszcie skończyłam!!!!!! Boże. W końcu. Po pół roku.
Całkiem dobre było. Połączenie Romea i Julii, i Cierpień Młodego Wertera.

Przepiękna historia trudnej miłości między różnymi warstwami społecznymi. Wzruszająca i dająca do myślenia, z wieloma wciąż aktualnymi wartościami.

Ciekawe jes to, że Aleksander Dumas stworzył coś tak dobrego bazując na swoim własnym życiu. Nie dziwie się, że bezwarunkowa miłość Armanda i owej Damy stała się inspiracją dla wystawianych sztuk i przeszła do kanonu klasyki. Mimo, że jest to coś do połknięcia na raz w dosyć krótkim czasie, pozostawia po sobie coś, co zostaje z czytelnikiem na dłużej. Nie ma się też co zagłębiać w fabułę, bo można się domyślić wszystkiego już na początku (tak jak to w dramatach często bywa),książka jest na tyle łatwa do przyswojenia i mało objętościowa, że po prostu warto sięgnąć po nią chociażby ze względu na kategoryzowanie miłości poszczególnych bohaterów w ówczesnych czasach. Serdecznie polecam!

Przepiękna historia trudnej miłości między różnymi warstwami społecznymi. Wzruszająca i dająca do myślenia, z wieloma wciąż aktualnymi wartościami.

Ciekawe jes to, że Aleksander Dumas stworzył coś tak dobrego bazując na swoim własnym życiu. Nie dziwie się, że bezwarunkowa miłość Armanda i owej Damy stała się inspiracją dla wystawianych sztuk i przeszła do kanonu klasyki....

55/100%

55/100%

"Nawet najbardziej bezbronna ofiara beznadziejnej sytuacji, stojąca w obliczu losu, którego nie można zmienić, może wznieść się ponad siebie i stać się innym człowiekiem." - V.E. Frankl. Tak bez wątpienia było z Małgorzatą przynajmniej przez jakoś czas. Niestety historia pokazana w książce pokazuje, że nasze wybory i nasze decyzje nie zawsze są naszymi. Żyjemy w środowisku na które oddziałujemy i które oddziałuje na nas. Książka ciekawa, druga połowa trochę nudnawa, ale końcówka wynagradza to wszystko z nawiązką.

"Nawet najbardziej bezbronna ofiara beznadziejnej sytuacji, stojąca w obliczu losu, którego nie można zmienić, może wznieść się ponad siebie i stać się innym człowiekiem." - V.E. Frankl. Tak bez wątpienia było z Małgorzatą przynajmniej przez jakoś czas. Niestety historia pokazana w książce pokazuje, że nasze wybory i nasze decyzje nie zawsze są naszymi. Żyjemy w środowisku...

Uwielbiam te czasy w literaturze francuskiej! Wykwitne baly, kurtyzany z księciami, teatry, sztuki, przepych, uczucie. Przepiękna opowieść o młodziutkiej kurtyzanie, skazanej na krótkie i intensywne życie w które wkrada się uczucie do ubogiego młodzieńca. Rozkoszuje się stylem pisania i ówczesnym kanonem miłości. Niezwykle mądre słowa wypowiedziane przez Prudencję o mężczyznach i ich uczuciach pozostaną ze mną na długo.

Uwielbiam te czasy w literaturze francuskiej! Wykwitne baly, kurtyzany z księciami, teatry, sztuki, przepych, uczucie. Przepiękna opowieść o młodziutkiej kurtyzanie, skazanej na krótkie i intensywne życie w które wkrada się uczucie do ubogiego młodzieńca. Rozkoszuje się stylem pisania i ówczesnym kanonem miłości. Niezwykle mądre słowa wypowiedziane przez Prudencję o...

Mam jakieś nieodparte wrażenie, że Proust się baaardzo inspirował tą książką pisząc "miłość Swanna :)

Mam jakieś nieodparte wrażenie, że Proust się baaardzo inspirował tą książką pisząc "miłość Swanna :)

Słuchając "Damę Kameliową" zaraz po wysłuchaniu "Pokory" Szczepana Twardocha można dojść do wniosku, że całym nieszczęściem mężczyzn zarządzają kobiety...

Nie spodziewałem się niczego po tej książce, choć sam tytuł był mi oczywiście znany. Czy zachwyciła? Nie. Czy znudziła? Też nie. To jedna z tych książek, która się zestarzała, a wartości przedstawiane w niej odbiegają od naszych obecnych realiów. Nie jest to nic złego; ot po prostu upływ czasu, który trafia w każdego i we wszystko.

Słuchając "Damę Kameliową" zaraz po wysłuchaniu "Pokory" Szczepana Twardocha można dojść do wniosku, że całym nieszczęściem mężczyzn zarządzają kobiety...

Nie spodziewałem się niczego po tej książce, choć sam tytuł był mi oczywiście znany. Czy zachwyciła? Nie. Czy znudziła? Też nie. To jedna z tych książek, która się zestarzała, a wartości przedstawiane w niej odbiegają od...

"Dama kameliowa" to melodramat Alexandra Dumasa o miłości młodego mężczyzny do pewnej kurtyzany i o normach społecznych jakie panowały w XIX-wiecznej Francji.

Mówi się, że miłość kobiety utrzymywanej nie może być prawdziwa, że jest to raczej prostytucja. Bogaty mężczyzna może sobie pozwolić na wyjątkową kochankę wtedy, kiedy jest w stanie finansowo pokrywać koszty jej życia oraz kaprysy.

Armand nie posiada wielkiego majątku, a jednak zapałał do tytułowej damy wielką miłością. Jego uczuciu towarzyszy jednak zazdrość, chciałby mieć Małgorzatę na własność. Bohaterowie wchodzą w skomplikowaną, zwłaszcza jak na tamte czasy, relację i próbują się w niej odnaleźć.

Powieść jest krótka i nie zawiera zbędnych opisów, można by rzec, że akcja towarzyszy czytelnikowi od początku do końca. Nie skupia się jednak tylko na dynamice, a również na emocjonalnym wydźwięku opisywanych wydarzeń.

Są tu ukazane wyrzeczenia, poświęcenie, próby dopasowania się, wewnętrzną walkę, różne kompromisy i trudne wybory. To jest to, co bardzo mi się tu podobało.

Spodobał mi się również sposób poprowadzenia tej historii, bowiem zaczyna się od tego, że Małgorzata umarła i jej majątek poszedł na licytację. Później narrator spotyka Armanda i wysłuchuje jego historii.

To, co jest zamieszczone na samym końcu zmienia wydźwięk całości i sprawiło, że jeszcze bardziej pozytywnie spojrzałam na tę powieść. Od razu pomyślałam, że chciałabym ją przeczytać jeszcze raz, bo jestem bardzo ciekawa jak ją odbiorę znając już zakończenie.

Było też parę rzeczy, przy których przewracałam oczami, ale wszystkie dotyczyły pojmowania miłości i zakochania. Początkowo opisywana tu miłość była dla mnie bardzo płytka i niepoważna, ale kto wie, może taki był zamysł autora? Równie dobrze jednak może to być kwestia tego, że książka już ma swoje lata i kiedyś inaczej podchodzono do miłości i związków. Biorąc pod uwagę obowiązujące normy społeczne to łaskawiej i bardziej wyrozumiale spojrzałam na całość.

Powieść bardzo mi się spodobała, urzekł mnie jej klimat i emocje, jakie zawarł tu Dumas. Bardzo się cieszę, że w końcu przeczytałam ten klasyk ❤️

"Dama kameliowa" to melodramat Alexandra Dumasa o miłości młodego mężczyzny do pewnej kurtyzany i o normach społecznych jakie panowały w XIX-wiecznej Francji.

Mówi się, że miłość kobiety utrzymywanej nie może być prawdziwa, że jest to raczej prostytucja. Bogaty mężczyzna może sobie pozwolić na wyjątkową kochankę wtedy, kiedy jest w stanie finansowo pokrywać koszty jej...