Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze rozdziały zapowiadały naprawdę świetną historię. Bardzo podobały mi się opisy tych pierwszych, mrocznych dni rewolucji w Moskwie, ich specyficzny nastrój. Na początku polubiłam też młodą Larę.
Ale potem, im dalej w lekturę, tym było coraz gorzej.. Momentami książka nudziła (szczególnie przez zbytnie zagłębianie się, według mnie, w sprawy mało istotne i w ogóle nie związane z fabułą). Bardzo często też drażnił mnie w książce sztuczny melodramatyzm - wiele sytuacji było tam przesadzonych i na siłę stylizowanych na tragedię. Autor powieści zmuszał Żywagę do podejmowania decyzji zupełnie niezrozumiałych i nielogicznych, przez co stworzył postać rozmemłaną, która sama nie wie czego chce a potem sprawia wrażenie jakby oczekiwał od czytelnika, by z tego powodu współczuł biednemu doktorowi.. Bezsens. Poza młodą Larą i bratem Żywagi, żaden z bohaterów tej książki nie wzbudził we mnie zbytniej sympati. A właściwie to rzadko kiedy wzbudzali we mnie jakiekolwiek uczucia. Są po prostu niezbyt realni.
Ale daję 5/10, za piękne opisy rosyjskiej przyrody i obraz rewolucyjnej rzeczywistości.

Pierwsze rozdziały zapowiadały naprawdę świetną historię. Bardzo podobały mi się opisy tych pierwszych, mrocznych dni rewolucji w Moskwie, ich specyficzny nastrój. Na początku polubiłam też młodą Larę.
Ale potem, im dalej w lekturę, tym było coraz gorzej.. Momentami książka nudziła (szczególnie przez zbytnie zagłębianie się, według mnie, w sprawy mało istotne i w ogóle nie...