Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu opisu spodziewałam się czegoś więcej. Historia przedstawiona w książce mało wciągająca, brakowało mi elementów zaskoczenia i dokładniejszych opisów przemiany, jaka dokonała się w głównej bohaterce. Mimo to książkę przeczytałam szybko - głównie z powodu tego że nie jest zbyt długa oraz przystępnej czcionki, która nie męczyła oka. Nie powiem, że polecam tę powieść, ale na nudny wieczór się nadaje.

Po przeczytaniu opisu spodziewałam się czegoś więcej. Historia przedstawiona w książce mało wciągająca, brakowało mi elementów zaskoczenia i dokładniejszych opisów przemiany, jaka dokonała się w głównej bohaterce. Mimo to książkę przeczytałam szybko - głównie z powodu tego że nie jest zbyt długa oraz przystępnej czcionki, która nie męczyła oka. Nie powiem, że polecam tę...

Zaczynając ten cykl myślałam, że będzie on tajemniczy, mroczny, wręcz magiczny. Niestety język, którym autorki posługują się w powieści, ma niewiele wspólnego z wyżej wymienionymi cechami. Szczerze powiedziawszy, trochę nad tym ubolewam.

Zoey dostała nauczkę w poprzedniej części (chodzi mi o sprawy z chłopakami), a w tej była gotowa "wpakować się" w kolejny związek. Niestety (albo stety) coś ją powstrzymało. Choć Erik w poprzedniej części zachował się jak... dupek (przepraszam za słowo, ale nie znalazłam innego wyrazu w równym stopniu adekwatnego do jego zachowania), to i tak go uwielbiam. Ma w sobie coś co sprawia, że nie umiem długo się na niego gniewać. Afrodyta już w poprzedniej części zmieniła nieco swoje zachowanie i tak naprawdę jest teraz moją ulubioną postacią.

Mimo to, czwarta część okazała się być najlepsza z wszystkich jakie dotychczas przeczytałam. Sięgnę po kolejne części, ale nie mogę nikomu z czystym sumieniem polecić tego cyklu, ponieważ tak na prawdę ma on dość sporo minusów. Jednakże, jeśli ktoś bardzo się nudzi powinien spróbować zapoznać się z pierwszą częścią serii - "Naznaczoną".

Zaczynając ten cykl myślałam, że będzie on tajemniczy, mroczny, wręcz magiczny. Niestety język, którym autorki posługują się w powieści, ma niewiele wspólnego z wyżej wymienionymi cechami. Szczerze powiedziawszy, trochę nad tym ubolewam.

Zoey dostała nauczkę w poprzedniej części (chodzi mi o sprawy z chłopakami), a w tej była gotowa "wpakować się" w kolejny związek....

Poprzednią część czytałam dość dawno i ledwo pamiętałam, jak się skończyła. Na szczęście autorki tak napisały "Wybraną", że nie miałam najmniejszych problemów z połapaniem się o co chodzi. Co oczywiście nie oznacza, że powieść ma same plusy, choć nie da się ukryć, że kilka wydarzeń z książki naprawdę mi się podobało i nawet trochę mnie zaskoczyły.

Główna bohaterka mówiąc oględnie nie jest zbyt rozsądną postacią. Zoey obmyślała sobie jedno, a za chwilę robiła coś zupełnie innego i odwrotnego. Zgodzę się, że mogła być przybita i miała w tej części dość dużo na głowie, ale jej zachowanie na przemian mnie śmieszyło i denerwowało. Ponad to w książce sama siebie nazywała "zdzirą" itp., a mimo to się nie zmieniała i co jeszcze lepsze, coraz bardziej brnęła w sprawy, w które nie powinna się była mieszać. Reszta bohaterów jest w miarę normalna i bynajmniej nie zachowuje się jak Zoey.

Styl pisania autorek pozostawia trochę do życzenie, ale da się to wytrzymać. Jak dla mnie powinien być trochę mniej młodzieżowy. Czytając książki, w których autorzy stosują taki styl mam wrażenie, że robią to trochę na siłę tzn. próbują udawać kogoś innego i (no cóż jak dla mnie) kiepsko im to wychodzi. Okładki Domu Nocy dosyć mi się podobają i chyba nawet wolę polskie wersje od amerykańskich.

Podsumowując, autorki w porównaniu do pierwszej części poprawiły się, ale wciąż nie sprostały moim oczekiwaniom. Sięgnę po kolejne tomy, bo nie lubię zostawiać serii rozgrzebanych. Ciekawi mnie również czy autorki, a raczej Zoey pójdzie w końcu po rozum do głowy.

Poprzednią część czytałam dość dawno i ledwo pamiętałam, jak się skończyła. Na szczęście autorki tak napisały "Wybraną", że nie miałam najmniejszych problemów z połapaniem się o co chodzi. Co oczywiście nie oznacza, że powieść ma same plusy, choć nie da się ukryć, że kilka wydarzeń z książki naprawdę mi się podobało i nawet trochę mnie zaskoczyły.

Główna bohaterka mówiąc...

"Malowany welon" bardzo przypadł mi do gustu. Jest to opowieść o tragicznych zawiłościach ludzkiego losu, o konsekwencjach naszych czynów i o niedocenianej miłości.

Bohaterowie są bardzo różni, zaczynając od miłosiernego Waltera, poprzez pogubioną Kitty, aż do nieudaczników. Akcja nie jest porywająca i chwilami może nudzić. Na końcu Kitty idzie po rozum do głowy i zamierza całkowicie odmienić swoje życie całkowicie. Język w powieści jest bardzo specyficzny, ponieważ wydarzenia rozgrywające się w książce dzieją się w nieco dalszej przeszłości. Okładka bardzo mi się podoba i na pewno obejrzę ekranizację tej powieści.

Książka ta jest idealna na nudny jesienny wieczór. Jako, że jest to powieść obyczajowa to polecam ją osobą lubiącym w miarę lekkie powieści z nutą tragicznych epizodów. Polecam.

"Malowany welon" bardzo przypadł mi do gustu. Jest to opowieść o tragicznych zawiłościach ludzkiego losu, o konsekwencjach naszych czynów i o niedocenianej miłości.

Bohaterowie są bardzo różni, zaczynając od miłosiernego Waltera, poprzez pogubioną Kitty, aż do nieudaczników. Akcja nie jest porywająca i chwilami może nudzić. Na końcu Kitty idzie po rozum do głowy i...

Jest to moje pierwsze spotkanie zarówno z Danem Brownem, jak i z thrillerem. I jestem pozytywnie zaskoczona. "Anioły i demony" poleciła mi moja mama oraz inni czytelnicy. Muszę przyznać, że nie żałuje decyzji o zapoznaniu się z tą lekturą.

Bardzo zaskoczył mnie fakt, że akcja w książce to tylko 24 godziny z hakiem. Akcja bardzo szybko się rozkręca. Od samego początku powieść mnie wciągnęła Bardzo polubiłam głównego bohatera. Robert Langdon zdobył moje zaufanie w minucie. Miły facet z dobrymi manierami. Próbował być on o krok przed iluminatami i choć tego dokonał to niestety oni zawsze osiągali swoje cele.

Styl Dana Browna jak najbardziej mi odpowiada. Autor wplata dużo informacji historycznych pomiędzy wydarzenia, ale ani trochę mnie to nie nudziło. Miałam wrażenie, że każdy następny rozdział zdawał się być coraz lepszy, bardziej interesujący i wciągający. W opisie książki jest mowa o "nieoczekiwanym finale" i uwierzcie mi, jest to czysta prawda.

Mimo, że moimi ulubionymi lekturami są powieści fantastyczne, to "Anioły i demony" zasługują na naprawdę wysoką ocenę. Ta książka to mistrzowskie połączenie strachu, tajemnicy i spisków. Bardzo polecam!

Jest to moje pierwsze spotkanie zarówno z Danem Brownem, jak i z thrillerem. I jestem pozytywnie zaskoczona. "Anioły i demony" poleciła mi moja mama oraz inni czytelnicy. Muszę przyznać, że nie żałuje decyzji o zapoznaniu się z tą lekturą.

Bardzo zaskoczył mnie fakt, że akcja w książce to tylko 24 godziny z hakiem. Akcja bardzo szybko się rozkręca. Od samego początku...

Jest to moja pierwsza książka tej autorki i przyznam, że trochę mnie ona zaskoczyła. Powieść zaczyna się dość w ciekawym momencie, a mimo to przez pierwszą połowę książki się nudziłam. Kiedy byłam w połowie pomyślałam: "no cóż, spodziewałam się czegoś lepszego..." i właśnie po tym powieść jakby wyszła poza swoje ramy i wskoczyła na wyższą półkę.

Joy wiodła dość szczęśliwe życie u boku swojego męża. Pewnego dnia wszystko posypało się jak lawina. Niespodziewanie kupuje bilet na samolot, który nie dociera szczęśliwie do celu. Od tego momentu Joy narodziła się ponownie.

Nie jest to książka typowo fantastyczna, choć dzięki odrobinie magii nieco taką powieść przypomina. Język w tym utworze jest bardzo lekki i charakterystyczny dla mowy codziennej. Okładka nie za ładna i tak na prawdę to przyczyniło się do tego, że wcześniej nie sięgnęłam po tę pozycję. Po raz kolejny sprawdziło się powiedzenie "Nie oceniaj książki po okładce".

Powieść Kristin Hannah bardzo mi się podobała. Myślę, że sięgnę kiedyś po inne książki tej autorki. Jak na razie, "Wyśnione szczęście" wszystkim polecam.

Jest to moja pierwsza książka tej autorki i przyznam, że trochę mnie ona zaskoczyła. Powieść zaczyna się dość w ciekawym momencie, a mimo to przez pierwszą połowę książki się nudziłam. Kiedy byłam w połowie pomyślałam: "no cóż, spodziewałam się czegoś lepszego..." i właśnie po tym powieść jakby wyszła poza swoje ramy i wskoczyła na wyższą półkę.

Joy wiodła dość szczęśliwe...

Bardzo fajny przewodnik po pięknych zakątkach kuli ziemskiej. Bardzo ładne miejsca, niektóre kuszą swoim przepychem, a inne wręcz przeciwnie - swoją prostotą. Wszystkie miejsca przedstawione w książce z pewnością są godne uwagi. Jak na razie byłam tylko w jednym z nich - Dubrownik, Chorwacja. Polecam wszystkim.

Bardzo fajny przewodnik po pięknych zakątkach kuli ziemskiej. Bardzo ładne miejsca, niektóre kuszą swoim przepychem, a inne wręcz przeciwnie - swoją prostotą. Wszystkie miejsca przedstawione w książce z pewnością są godne uwagi. Jak na razie byłam tylko w jednym z nich - Dubrownik, Chorwacja. Polecam wszystkim.

Przyznam, iż Ilona Felicjańska trochę mnie zaskoczyła. Spodziewałam się dużo gorzej książki, a tak na prawdę nie była taka zła. "Wszystkie odcienie czerni" zawiera dość wciągającą i momentami ciekawą fabułę.

Faktem jest, iż zachowanie Anny dość mocno mnie irytowało. Popełniła ona w życiu wiele błędów, których sama do końca może nie dostrzegała. Zachowywała się trochę nieodpowiedzialnie i nieco tchórzliwie.

W książce często występują retrospekcje co trochę mi się nie podobało. Fajnie jest jak wspomnienia wcześniejszych wydarzeń pojawiają się raz czy dwa, ale z pewnością nie należy umieszczać ich w książce zbyt wiele, ponieważ może to trochę przytłaczać.

Styl bardzo prosty. Okładka dość ciekawa i intrygująca. Na końcu książki akcja niespodziewanie przyspiesza co jest niewątpliwie dużym plusem. Podsumowując, powieść średnia do przeczytania w przewie pomiędzy "czymś ciężkim".

Przyznam, iż Ilona Felicjańska trochę mnie zaskoczyła. Spodziewałam się dużo gorzej książki, a tak na prawdę nie była taka zła. "Wszystkie odcienie czerni" zawiera dość wciągającą i momentami ciekawą fabułę.

Faktem jest, iż zachowanie Anny dość mocno mnie irytowało. Popełniła ona w życiu wiele błędów, których sama do końca może nie dostrzegała. Zachowywała się trochę...

Kiedy zobaczyłam tę książkę i przeczytałam opis to od razu chciałam ją przeczytać, lecz kiedy się dowiedziałam, że to pierwsza część wielotomowego cyklu mój entuzjazm nieco osłabł. Przyznaję, że nie jestem fanką długich serii. Z czasem zaczęłam oglądać serial, który powstał na podstawie tych książek i nawet mi się on podoba. Jest kilka różnic pomiędzy książką a serialem, (i co mnie trochę zaskoczyło) nawet w wyglądzie bohaterów.

Książkę bardzo przyjemnie i szybko się czyta. Może akcja nie jest porywająca, ale po woli zaczynają ujawniać się tajemnice, które przyciągają uwagę czytelnika. Język charakterystyczny dla mowy codziennej i raczej nie denerwujący. Bohaterowie są normalni i raczej zwyczajni, ale czy nie tacy mieli być? Nie jest to książka fantasy, więc przeciętni ludzie w formie postaci doskonale tu pasują. Z początku główne bohaterki trochę mnie wkurzały swoim zachowaniem, ale szybko się do nich przyzwyczaiłam. Okładka bardzo mi się podoba.

Ta powieść jest dość dobrym młodzieżowym kryminałem. Znajdziesz w niej elementy horroru oraz romansu. Z pewnością sięgnę po kolejne części, które mam nadzieję, że będą lepsze niż pierwsza część.

Kiedy zobaczyłam tę książkę i przeczytałam opis to od razu chciałam ją przeczytać, lecz kiedy się dowiedziałam, że to pierwsza część wielotomowego cyklu mój entuzjazm nieco osłabł. Przyznaję, że nie jestem fanką długich serii. Z czasem zaczęłam oglądać serial, który powstał na podstawie tych książek i nawet mi się on podoba. Jest kilka różnic pomiędzy książką a serialem, (i...

Ta książka wiele osób zszokowała. Niektórzy uważają ją za beznadziejną, inni za zachwycającą. W moim przypadku również nie obyło się bez zaskoczenia, pomimo, iż wiedziałam o czym będzie ta książka, a co więcej znałam niektóre szczegóły. Powieść zdecydowanie pokręcona i do końca nie wiem co o niej myśleć.

Christian Grey już po pierwszym rozdziale wydawał mi się elektryzujący i nonszalancki zarazem. Dość dziwne połączenie, no ale cóż. Anastasia Steele dość zagubiona i nieśmiała jest zupełnym przeciwieństwem Greya, który jest pewny siebie i wie czego chce.

Okładka nie najlepsza, choć przyznam, że w książce pojawia się motyw krawata. Styl pisania lekki i przyjemny. Książkę czyta się dość szybko.

Odważyłam się sięgnąć po tę pozycję, dlatego że nie jestem nastolatką, która boi się czy też odczuwa niesmak myśląc o seksie. Książka tak na prawdę w miarę mi się podobała, choć czasem denerwowała mnie ciągle wtrącająca się podświadomość lub "bogini" głównej bohaterki, lecz z czasem się do nich przyzwyczaiłam. Książkę polecam osobom, których ona ciekawi i nie "odstrasza" ich tematyka seksu, bo jest jej w tej książkę bardzo dużo.

Ta książka wiele osób zszokowała. Niektórzy uważają ją za beznadziejną, inni za zachwycającą. W moim przypadku również nie obyło się bez zaskoczenia, pomimo, iż wiedziałam o czym będzie ta książka, a co więcej znałam niektóre szczegóły. Powieść zdecydowanie pokręcona i do końca nie wiem co o niej myśleć.

Christian Grey już po pierwszym rozdziale wydawał mi się...