Rachel Reiland

Jeśli mój umysł znowu zaczynał się gdzieś błąkać, znajdowałam sposób, by go zagłuszyć. Znaleźć sobie jakieś zajęcie. Upić się. Uprawiać seks...

Jeśli mój umysł znowu zaczynał się gdzieś błąkać, znajdowałam sposób, by go zagłuszyć. Znaleźć sobie jakieś zajęcie. Upić się. Uprawiać seks. Cokolwiek, byle tylko uciec z tej komnaty tortur, jaką był mój umysł.

Potrzebujesz ludzi, i to tak bardzo, że Cię to przeraża. Odpychasz ich, żeby się za bardzo do Ciebie nie zbliżyli, a potem tego żałujesz. Tw...

Potrzebujesz ludzi, i to tak bardzo, że Cię to przeraża. Odpychasz ich, żeby się za bardzo do Ciebie nie zbliżyli, a potem tego żałujesz. Twierdzisz, że nie chcesz, żeby ktoś Cię zrozumiał, ale to nieprawda. Bardzo tego pragniesz. Wydaje Ci się tylko, że nikt nie jest w stanie Cię zrozumieć, a nie zniosłabyś kolejnego zawodu.