Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko mi było przebrnąć przez tę lekturę, jednak cieszę się, że mi się to udało. Uważam, że to jedna z lepszych lektur dotychczas przeze mnie przeczytanych. Język nie jest bardzo prosty, ale raczej wiemy o czym autor pisze.

Podobały mi się postacie wykreowane przez Dostojewskiego. Każda jest zupełnie inna pod względem charakteru. Ciekawie było również poznać przemyślenia zbrodniarza- głównego bohatera.Mój podziw wzbudza także postawa Soni- jej wyrozumiałość i poświęcenie.
Jeśli chodzi o tytuł to w sumie jest w nim zawarta cała fabuła- zbrodnia, a później kara.

Ciężko mi było przebrnąć przez tę lekturę, jednak cieszę się, że mi się to udało. Uważam, że to jedna z lepszych lektur dotychczas przeze mnie przeczytanych. Język nie jest bardzo prosty, ale raczej wiemy o czym autor pisze.

Podobały mi się postacie wykreowane przez Dostojewskiego. Każda jest zupełnie inna pod względem charakteru. Ciekawie było również poznać przemyślenia...

Lektura w liceum.
Fabuła typowa dla romantyzmu. Pierwsza połowa książki to użalanie się nad sobą, nad życiem, nieszczęśliwą miłością, a druga właściwie o wszystkim i o niczym. Trudna do zrozumienia, trzeba się zastanowić nad każdą linijką tekstu. Niby tylko 100 stron, a ciężko było przez nią przebrnąć.

Lektura w liceum.
Fabuła typowa dla romantyzmu. Pierwsza połowa książki to użalanie się nad sobą, nad życiem, nieszczęśliwą miłością, a druga właściwie o wszystkim i o niczym. Trudna do zrozumienia, trzeba się zastanowić nad każdą linijką tekstu. Niby tylko 100 stron, a ciężko było przez nią przebrnąć.

Jedna z lepszych lektur. Dopasowana idealnie do wieku czytelnika, czyli 12-13 lat, jako pozycja obowiązkowa w 5-6 klasie.

Jedna z lepszych lektur. Dopasowana idealnie do wieku czytelnika, czyli 12-13 lat, jako pozycja obowiązkowa w 5-6 klasie.

Moja pierwsza książka na której płakałam. Według mnie powinna być ona przerabiana w starszych klasach, bo dla dzieci z II czy III klas może być zbyt emocjonalna. Zazwyczaj tacy uczniowie są bardzo wrażliwi. Przynajmniej u mnie tak było, że wiele dzieci, włącznie ze mną, zaczęło płakać przy przerabianiu tej książki. Książka cudowna i polecam czytelnikom w każdym wieku.

Moja pierwsza książka na której płakałam. Według mnie powinna być ona przerabiana w starszych klasach, bo dla dzieci z II czy III klas może być zbyt emocjonalna. Zazwyczaj tacy uczniowie są bardzo wrażliwi. Przynajmniej u mnie tak było, że wiele dzieci, włącznie ze mną, zaczęło płakać przy przerabianiu tej książki. Książka cudowna i polecam czytelnikom w każdym wieku.

Mity przeczytane ze zmuszenia w szkole. Może gdybym sięgnęła po tą książkę z własnych chęci bardziej by mi się podobała.

Mity przeczytane ze zmuszenia w szkole. Może gdybym sięgnęła po tą książkę z własnych chęci bardziej by mi się podobała.