Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dużo waty słownej z dodanymi zdjęciami uśmiechniętych autorów. Zdecydowanie więcej wartościowych treści można wyciągnąć z Ich Instagrama

Bardzo dużo waty słownej z dodanymi zdjęciami uśmiechniętych autorów. Zdecydowanie więcej wartościowych treści można wyciągnąć z Ich Instagrama

Ogromny zawód. Nie rozumiem aż tak wysokiej oceny. Bardzo męczyłam się z tą książką. Sięgałam po nią tylko żeby ją skończyć i odłożyć, bo nie lubię zostawiać niedoczytanych powieści.

Lubię romanse, ale tutaj sceny erotyczne występowały dosłownie co chwilę nie zważając na sceny wokół. Do tego ich opisy aż odrzucały.

Ogromny zawód. Nie rozumiem aż tak wysokiej oceny. Bardzo męczyłam się z tą książką. Sięgałam po nią tylko żeby ją skończyć i odłożyć, bo nie lubię zostawiać niedoczytanych powieści.

Lubię romanse, ale tutaj sceny erotyczne występowały dosłownie co chwilę nie zważając na sceny wokół. Do tego ich opisy aż odrzucały.

Po opisach na okładce spodziewałam się czegoś innego. Jasne, wyciągnęłam kilka rzeczy dla siebie, jednak to nie do końca to, czego oczekiwałam od tej książki.

Książka składa się z wywiadów z terapeutami par o danych problemach. Miałam wrażenie, że co terapeuta to trochę inne myślenie, przez co książka wydała mi się nie posiadać konkretnego, jasnego przekazu, a jedynie zostawia czytelnika z własnymi przemyśleniami jak może być i nie wiadomo do końca, czy to dobrze czy źle.

Po opisach na okładce spodziewałam się czegoś innego. Jasne, wyciągnęłam kilka rzeczy dla siebie, jednak to nie do końca to, czego oczekiwałam od tej książki.

Książka składa się z wywiadów z terapeutami par o danych problemach. Miałam wrażenie, że co terapeuta to trochę inne myślenie, przez co książka wydała mi się nie posiadać konkretnego, jasnego przekazu, a jedynie...

Książka do przeczytania w chwilę.
Dla miłośników Kubusia Puchatka i Małego Księcia. Idealna pozycja gdy czujemy się samotni lub przygnębieni. Strony z pięknymi ilustracjami i mądrymi sentencjami podnoszą nas na duchu i otulają jak kocem. Jeśli chociaż jedna z nich sprawi że poczujemy się lepiej to cel tej książki został spełniony. Można do niej wracać i wracać i za każdym razem znajdywać pocieszenie na innej stronie.

""-Masz dla mnie jeszcze jakąś inną radę?- zapytał chłopiec
-Nie mierz swojej wartości tym, jak jesteś traktowany-odpowiedział koń."

Książka do przeczytania w chwilę.
Dla miłośników Kubusia Puchatka i Małego Księcia. Idealna pozycja gdy czujemy się samotni lub przygnębieni. Strony z pięknymi ilustracjami i mądrymi sentencjami podnoszą nas na duchu i otulają jak kocem. Jeśli chociaż jedna z nich sprawi że poczujemy się lepiej to cel tej książki został spełniony. Można do niej wracać i wracać i za każdym...

Przeczytałam 150 stron i nie dałam rady dalej... Książka zajeżdża słabym humorem wyciągniętym z internetu i suchymi żartami, które są przypisywane zupełnie innym osobom. Czytając ją czuje się żenadę. Sama biografia też niezbyt uporządkowana. Lubię program Wojewódzkiego,dlatego sięgnęłam po książkę, jednak bardzo się zawiodłam. Szkoda mi czasu żeby ją skończyć.

Przeczytałam 150 stron i nie dałam rady dalej... Książka zajeżdża słabym humorem wyciągniętym z internetu i suchymi żartami, które są przypisywane zupełnie innym osobom. Czytając ją czuje się żenadę. Sama biografia też niezbyt uporządkowana. Lubię program Wojewódzkiego,dlatego sięgnęłam po książkę, jednak bardzo się zawiodłam. Szkoda mi czasu żeby ją skończyć.

Zdecydowanie bardziej podobała mi się pierwsza część, gdzie można było przeczytać o sytuacji lekarzy z punktu widzenia różnych ludzi. Od pacjentów, przez studentów i rezydentów po lekarzy. Tutaj historia o polskim SOR-ze i ratownikach. Wypowiedzi trochę nieuporządkowane i pomieszane. Odstrasza od szpitali i studiów. Najbardziej podobały mi się "notatki z ambulansu"

Zdecydowanie bardziej podobała mi się pierwsza część, gdzie można było przeczytać o sytuacji lekarzy z punktu widzenia różnych ludzi. Od pacjentów, przez studentów i rezydentów po lekarzy. Tutaj historia o polskim SOR-ze i ratownikach. Wypowiedzi trochę nieuporządkowane i pomieszane. Odstrasza od szpitali i studiów. Najbardziej podobały mi się "notatki z ambulansu"

Brzuch i miednica opracowane tragicznie. Cała reszta bardzo fajna, przejrzyste rysunki i podpisy ułatwiające naukę anatomii. Nie jest też drogi w porównaniu do innych i plus za to, że wszystko jest w jednej książce, a nie podzielony na tomy.

Brzuch i miednica opracowane tragicznie. Cała reszta bardzo fajna, przejrzyste rysunki i podpisy ułatwiające naukę anatomii. Nie jest też drogi w porównaniu do innych i plus za to, że wszystko jest w jednej książce, a nie podzielony na tomy.

Bardzo przydatne rysunki i dobrze napisane streszczenia. Wytłuszczone są istotne pojęcia. Jest jednak dużo literówek i niektóre zdania z błędami gramatycznymi takiego stopnia, że trudno zrozumieć o czym się czyta.

Bardzo przydatne rysunki i dobrze napisane streszczenia. Wytłuszczone są istotne pojęcia. Jest jednak dużo literówek i niektóre zdania z błędami gramatycznymi takiego stopnia, że trudno zrozumieć o czym się czyta.

Myślałam, że "Kochaj" będzie najlepszą z dotychczasowych książek Reginy Brett, więc jak najszybciej chciałam ją zdobyć. Niestety okazała sie być najgorszą.

Mam wrażenie że książka jest napisana dla samej autorki, by jej przypominała o wspaniałych momentach jej życia i o byciu wdzięczną za to co ma i co jej się przytrafiło w życiu. Jednak na 50 lekcji bardzo mało słów skierowanych jest wprost do czytelnika, przez co bardziej miałam wrażenie że czytam coś na kształt biografii, niż poradnik. Po "Bóg nigdy nie mruga" i "Jesteś cudem" po każdym rozdziale miałam nad czym się zastanowić, pomyśleć, a tutaj przechodziłam od lekcji do lekcji.
Zawiodłam się.

Myślałam, że "Kochaj" będzie najlepszą z dotychczasowych książek Reginy Brett, więc jak najszybciej chciałam ją zdobyć. Niestety okazała sie być najgorszą.

Mam wrażenie że książka jest napisana dla samej autorki, by jej przypominała o wspaniałych momentach jej życia i o byciu wdzięczną za to co ma i co jej się przytrafiło w życiu. Jednak na 50 lekcji bardzo mało słów...

Książka ma wspaniałą kompozycję. Dwie na ogół różne historie zbiegają się w jedną i wspólnie uzupełniają. Postaci takich jak Marta czy Wiktor nie da się nie lubić, ale główna bohaterka czasem mnie irytowała swoją naiwnością. Podobało mi się, że każda postać jest zupełnie inna i każda ma swoją poruszającą historię.

Na początku książka mnie nie wciągnęła, ale późniejsze wydarzenia nie były dla mnie przewidywalne i chciałam szybko wiedzieć jak to wszystko się zakończy. Styl autorki nie za bardzo przypadł mi do gustu, ponieważ jest bardzo "wygładzony" i nazbyt poprawny, co moim zdaniem ujmuje dialogom naturalności.

Książka ma wspaniałą kompozycję. Dwie na ogół różne historie zbiegają się w jedną i wspólnie uzupełniają. Postaci takich jak Marta czy Wiktor nie da się nie lubić, ale główna bohaterka czasem mnie irytowała swoją naiwnością. Podobało mi się, że każda postać jest zupełnie inna i każda ma swoją poruszającą historię.

Na początku książka mnie nie wciągnęła, ale późniejsze...

W wielkim skrócie- wszystko, czego się uczymy przekładajmy na obrazy ;)

Książka ogólnie napisana bardzo lekkim językiem, będzie zrozumiała dla każdego. Oprócz tego są podane przykłady i ciekawostki, co urozmaica lekturę.

W wielkim skrócie- wszystko, czego się uczymy przekładajmy na obrazy ;)

Książka ogólnie napisana bardzo lekkim językiem, będzie zrozumiała dla każdego. Oprócz tego są podane przykłady i ciekawostki, co urozmaica lekturę.

Krótka powieść do wielokrotnego czytania. Ukazuje wartości, o których nie powinniśmy zapominać.

Dziecięce spojrzenie na świat małego Oskara jest piękne w swej prostocie. Nie boi się powiedzieć tego, co dorosły uznałby za niestosowne.
No i pani Róża która jest postacią, której nie da się nie lubić. Dla chorego dziecka zrobi wszystko, nawet stanie się zapaśniczką. Płynie z niej wielka dobroć, mądrość i szczerość, która tak bardzo doceniana jest przez chłopca. Mówi mu to, o czym inni obawiają się nawet szeptać.

Krótka książka, a zmienia postrzeganie na świat, na śmierć i cierpienie. Tylko od nas zależy jak będziemy to cierpienie znosić.

Polecam każdemu. Przeczytana z uśmiechem i wzruszeniem.

Krótka powieść do wielokrotnego czytania. Ukazuje wartości, o których nie powinniśmy zapominać.

Dziecięce spojrzenie na świat małego Oskara jest piękne w swej prostocie. Nie boi się powiedzieć tego, co dorosły uznałby za niestosowne.
No i pani Róża która jest postacią, której nie da się nie lubić. Dla chorego dziecka zrobi wszystko, nawet stanie się zapaśniczką. Płynie z...

Po przeczytaniu wspaniałych dwóch pierwszych części, sięgnęłam po historię Franco, którego polubiłam już własnie z "Promyczka" i "Gusa". Spodziewałam się, że ta część będzie najlepsza, jednak okazała się najgorsza. Wielkie rozczarowanie. Franco jest naprawdę świetną postacią, jednak sama historia trochę przynudza. Już od pierwszych stron wszystko dzieje się wokół jednego wątku, a wydarzenia są bardzo przewidywalne.
Jednak nic nie pobije "Promyczka".

Po przeczytaniu wspaniałych dwóch pierwszych części, sięgnęłam po historię Franco, którego polubiłam już własnie z "Promyczka" i "Gusa". Spodziewałam się, że ta część będzie najlepsza, jednak okazała się najgorsza. Wielkie rozczarowanie. Franco jest naprawdę świetną postacią, jednak sama historia trochę przynudza. Już od pierwszych stron wszystko dzieje się wokół jednego...

Dosyć fajnie napisana, fajne porady, ale bardziej dla dziewczynek w wieku 12-15 lat. 50 rozdziałów o tym jak należy się zachować i jak poradzić sobie z różnymi sytuacjami. Podstawowe zasady dobrego wychowania. Mnie osobiście nie przypadła do gustu ani nie zaciekawiła, ponieważ te wszystkie rzeczy już wiedziałam z własnego doświadczenia, ale młodszym dziewczynkom jak najbardziej polecam.

Dosyć fajnie napisana, fajne porady, ale bardziej dla dziewczynek w wieku 12-15 lat. 50 rozdziałów o tym jak należy się zachować i jak poradzić sobie z różnymi sytuacjami. Podstawowe zasady dobrego wychowania. Mnie osobiście nie przypadła do gustu ani nie zaciekawiła, ponieważ te wszystkie rzeczy już wiedziałam z własnego doświadczenia, ale młodszym dziewczynkom jak...

Wakacje- kojarzone ze spokojnym spędzaniem czasu, relaksem, wypoczynkiem. 17-letnia Taylor wyjeżdża wraz z rodziną do ich letniego domku. Do domku, w którym nie byli wiele lat.Każdy z członków rodziny miał co roku swoje ciekawsze zajęcia. Nastał czas na powrót. Wolne dni zawsze szybko mijają, ale to lato minie bohaterom książki wyjątkowo szybko...

Tata Taylor i jej dwójki rodzeństwa jest chory na raka. Lekarz poinformował ich, że to lato będzie dla niego jego ostatnim. Ostatnie wakacje spędzą z rodziną w komplecie. Strach o jutro towarzyszy każdego dnia. Każdy dzień chce się uczynić wyjątkowym, zatrzymać chwilę w czasie.
Dla głównej bohaterki będzie to lato drugich szans. Druga szansa na pogłębienie więzi z ojcem. Druga szansa na odnowienie i naprawienie dawnej przyjaźni. Druga szansa na związek. Czy Taylor je wykorzysta?

Powieść jest świetna. Miejscami zabawna, na końcu wzruszająca i dająca do myślenia. Skłania do przemyśleń i doceniania tego, co mamy, a co możemy szybko stracić, tak jak straciła to Taylor.

Wakacje- kojarzone ze spokojnym spędzaniem czasu, relaksem, wypoczynkiem. 17-letnia Taylor wyjeżdża wraz z rodziną do ich letniego domku. Do domku, w którym nie byli wiele lat.Każdy z członków rodziny miał co roku swoje ciekawsze zajęcia. Nastał czas na powrót. Wolne dni zawsze szybko mijają, ale to lato minie bohaterom książki wyjątkowo szybko...

Tata Taylor i jej dwójki...

Dowiedziałam się o Nerve z zwiastunu. Od razu postanowiłam że muszę iść na ten film do kina. Dopiero później zobaczyłam, że pierwsza wychodzi książka i spięłam się, żeby zdążyć ją przeczytać przed premierą kinową.

Narratorką i jedną z głównych bohaterów jest Vee. To o niej wiemy najwięcej. Nastolatka z nadopiekuńczymi rodzicami, żyjąca zawsze w cieniu swojej najlepszej przyjaciółki-Sydney. Zazdrości jej talentu, urody i powodzenia u chłopaków. Może tylko podziwiać jej życie zza kurtyny. W przenośni i dosłownie. Aby przełamać monotonność swojego życia postanawia wziąć udział w grze NERVE, która polega na wykonywaniu zadań wyznaczonych przez organizatorów. Kuszą przy tym nagrodami, które są spełnieniem marzeń uczestników. Są dobierane indywidualnie i nie sposób, by któryś z graczy mógł im się oprzeć. Nawet zadania wymagające największej odwagi są wykonywane przez zawodników, aby tylko zdobyć to, o czym pragną. Do gry zostaje Vee przydzielony partner- Ian. Stają się dla siebie kompanami i mają do wykonania wspólne zadania.

Jak daleko posuną się organizatorzy? Czy wykonanie każdego zadania jest warte obiecanych nagród?

Nawet po obejrzeniu samego zwiastunu można od razu stwierdzić, że film się znacząco różni od książki. Początkowe zadania w książce wydają się śmieszne w porównaniu z tymi w filmie i trochę byłam zawiedziona. Jednak runda finałowa zmieniła moje zdanie. Emocje i niepewność towarzyszą przy każdej stronie.

Dowiedziałam się o Nerve z zwiastunu. Od razu postanowiłam że muszę iść na ten film do kina. Dopiero później zobaczyłam, że pierwsza wychodzi książka i spięłam się, żeby zdążyć ją przeczytać przed premierą kinową.

Narratorką i jedną z głównych bohaterów jest Vee. To o niej wiemy najwięcej. Nastolatka z nadopiekuńczymi rodzicami, żyjąca zawsze w cieniu swojej najlepszej...

Colleen Hoover uwielbiam. Za jej styl, pomysły na powieści- każda jest inna, czymś się wyróżnia ,oraz za postaci które tworzy. Z twórczością Tarryn Fischer wcześniej się nie zetknęłam, ale byłam bardzo ciekawa tego duetu w książce "Never Never". Widać już po pierwszych stronach zaangażowanie dwóch różnych pisarek. I efekt końcowy według mnie jest bardzo udany.

Silas i Charlie tracą pamięć. Pustki w ich głowach są tak duże, że nie pamiętają kim są, gdzie są, nie znają swoich rodzin i przyjaciół. Nie pamiętają wydarzeń, które mogły to spowodować. Razem starają się odkryć dlaczego przytrafiło się to akurat im. Gdy już zrobią jakiś postęp, wymyślą jakąś teorię, poznają otaczające ich miejsca i osoby... po 48 godzinach znów wszystko zapominają. Za każdym razem. 2 dni to bardzo krótki czas na oswojenie się z sytuacją i rozwiązanie zagadki.

"Never Never" bardzo mnie wciągnęła. Pomysł na historię i wspólna praca autorek tworzą według mnie bardzo ciekawą powieść. Mamy tu narrację prowadzoną zarówno przed Silasa, jak i Charlie, co bardzo lubię. Możemy wtedy poznać myśli i spojrzenie na sytuację ze strony obojga bohaterów, którzy swoją drogą są genialnie wykreowani. Ich charaktery jak i spojrzenie na świat jest dopracowane do najmniejszych szczegółów.

Polecam książkę osobom lubiącym romanse z odrobiną tajemniczości i zagadek.

Colleen Hoover uwielbiam. Za jej styl, pomysły na powieści- każda jest inna, czymś się wyróżnia ,oraz za postaci które tworzy. Z twórczością Tarryn Fischer wcześniej się nie zetknęłam, ale byłam bardzo ciekawa tego duetu w książce "Never Never". Widać już po pierwszych stronach zaangażowanie dwóch różnych pisarek. I efekt końcowy według mnie jest bardzo udany.

Silas i...

Bardzo fajny pomysł dla podszkolenia języka w przyjemny sposób. Marginesy z słówkami oszczędzają nasz czas, który poświęcilibyśmy na wyszukaniu ich w słowniku. W moim przypadku większość tych słów już znałam, ale na pewno przydadzą się osobom dopiero zaczynającym poznawać język angielski. Konstrukcje językowe nie są trudne, więc treść będzie zrozumiała dla większości czytelników. Naukę wspomagają ćwiczenia, które znajdują się po każdych 2 lub 3 rozdziałach powieści, z których wykorzystywane są słówka oraz konstrukcje gramatyczne. A historia sama w sobie może nie porywa, ale jest lekka i przyjemna.

Bardzo fajny pomysł dla podszkolenia języka w przyjemny sposób. Marginesy z słówkami oszczędzają nasz czas, który poświęcilibyśmy na wyszukaniu ich w słowniku. W moim przypadku większość tych słów już znałam, ale na pewno przydadzą się osobom dopiero zaczynającym poznawać język angielski. Konstrukcje językowe nie są trudne, więc treść będzie zrozumiała dla większości...

Ciekawa tym, jak polska autorka poradziła sobie z tematem jakże popularnym za granicą, czyli New Adult, zaczęłam czytać "Jak powietrze". I jestem zachwycona! Lepsza niż nie jedna pozycja słynnych zagranicznych pisarzy.
Wciągnęła mnie do pierwszej strony i zatraciłam w historię Oliwii i Dominika- dziewczyny z bogatego domu, której na pierwszy rzut oka niczego nie brakuje i chłopaka z biednej dzielnicy, którym całym dotychczasowym światem jest jego młodsze rodzeństwo. Łączą je dwie rzeczy- oboje mają przeszłość, której tylko wspomnienie wywołuje łzy i ścisk w sercu oraz... samotność.
Jest to jedna, wielka karuzela emocji. Od śmiechu po płacz, a takie książki lubię najbardziej. Postacie są genialnie wykreowane, a opisy szczegółowe i dopracowane. Dialogi cięte, zabawne, sarkastyczne, wzruszające...
Czekam na kolejne powieści pani Agaty.

Ciekawa tym, jak polska autorka poradziła sobie z tematem jakże popularnym za granicą, czyli New Adult, zaczęłam czytać "Jak powietrze". I jestem zachwycona! Lepsza niż nie jedna pozycja słynnych zagranicznych pisarzy.
Wciągnęła mnie do pierwszej strony i zatraciłam w historię Oliwii i Dominika- dziewczyny z bogatego domu, której na pierwszy rzut oka niczego nie brakuje i...

Główną bohaterkę poznajemy, gdy przeprowadza się do Bostonu na studia. I już na samym początku pojawiają się pierwsze komplikacje. Mieszkanie, które znalazła przez internet i już zostało opłacone, nie istnieje.
Z pomocą przychodzi rodzina Watkinsów. Erin Watkins to dawna znajoma mamy Julie, która chętnie przyjmuje ją pod swój dach. Ich dom staje się również domem głównej bohaterki. Reszta rodziny to Roger- mąż Erin, słynny badacz; syn Matt, geniusz z matematyki, wiecznie zaczytany student; mała Celeste- córka Erin i Rogera, nadzwyczaj inteligentna jak na swój wiek, ale lekko wycofana i zamknięta w sobie oraz drugi syn Finn, który.... no właśnie. To skomplikowane.

Książka moim zdaniem nie tylko dla młodzieży. Czyta się ją lekko, wciąga od samego początku, a zakończenie zaskakuje. Bywają momenty zabawne, jak i poważniejsze. Polecam każdemu.

Główną bohaterkę poznajemy, gdy przeprowadza się do Bostonu na studia. I już na samym początku pojawiają się pierwsze komplikacje. Mieszkanie, które znalazła przez internet i już zostało opłacone, nie istnieje.
Z pomocą przychodzi rodzina Watkinsów. Erin Watkins to dawna znajoma mamy Julie, która chętnie przyjmuje ją pod swój dach. Ich dom staje się również domem głównej...