Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Continuum" mnie wciągnęło, a ja je "wciągnęłam" wszystkimi zmysłami. Dawno nie czytałam takiej książki. Chociaż nie do końca wpisuje się w mój ulubiony klimat, to jest naprawdę niesamowita. Zaczyna się niepozornie – ot, facet je sobie jajeczniczkę i duma nad swoimi wydumanymi problemami, tak wydumanymi, bo ma pracę, żonę, dzieci, nieźle mu się powodzi i pewnie niejeden czytelnik zazdrości mu takiej normalności. Dłubie nie tylko w talerzu z jedzeniem, ale także w swojej pamięci, rozdrapuje stare rany… aż wreszcie znajduje możliwość cofnięcia czasu…
Ciekawa fabuła i zaskakujące zwroty akcji, kreacja bohaterów, piękny język, klimat, no i panorama Warszawy w różnym momentach jej rozwoju oraz świat w przyszłości i podróże w czasie - to wszytko można w niej znaleźć. Bardzo urzeka również potęga uczuć - miłości i przyjaźni - napędzających kolejne wydarzenia. Ile człowiek jest w stanie poświęcić dla drugiej osoby? Fakt, że każde zdarzenie, nawet to błahe, może mieć długotrwałe skutki, a majstrowanie przy wydarzeniach z przeszłości może być bardzo niebezpieczne, zmusza do refleksji.

"Continuum" mnie wciągnęło, a ja je "wciągnęłam" wszystkimi zmysłami. Dawno nie czytałam takiej książki. Chociaż nie do końca wpisuje się w mój ulubiony klimat, to jest naprawdę niesamowita. Zaczyna się niepozornie – ot, facet je sobie jajeczniczkę i duma nad swoimi wydumanymi problemami, tak wydumanymi, bo ma pracę, żonę, dzieci, nieźle mu się powodzi i pewnie niejeden...

Rozczarowałam się bardzo. Spodziewałam się dowcipu Hanka i zabawnych sytuacji, tymczasem nawet nie było ciekawej fabuły. Wręcz irytował mnie wymuszony luz głównego bohatera. Poza tym napisana średnim językiem i naprawdę momentami bardzo, ale to bardzo nudna. Z serialem wspólnego ma tylko: okładkę, opis na tylnej okładce, dedykację i podziękowania.

Rozczarowałam się bardzo. Spodziewałam się dowcipu Hanka i zabawnych sytuacji, tymczasem nawet nie było ciekawej fabuły. Wręcz irytował mnie wymuszony luz głównego bohatera. Poza tym napisana średnim językiem i naprawdę momentami bardzo, ale to bardzo nudna. Z serialem wspólnego ma tylko: okładkę, opis na tylnej okładce, dedykację i podziękowania.

Tak złej książki dawno nie czytałam. Niby elfy i ludzie, powinno być ciekawie, a tymczasem nie dało się tego czytać, bełkot i nuda.

Tak złej książki dawno nie czytałam. Niby elfy i ludzie, powinno być ciekawie, a tymczasem nie dało się tego czytać, bełkot i nuda.

Cóż mogę napisać, miał być humor - nie było, miał być skandal - nie było, miała być dobra zabawa - nie było. Ogólnie odniosłam wrażenie, że książka powstała na prędce. Spodziewałam się przynajmniej ciekawego języka, niestety i tego zabrakło.

Cóż mogę napisać, miał być humor - nie było, miał być skandal - nie było, miała być dobra zabawa - nie było. Ogólnie odniosłam wrażenie, że książka powstała na prędce. Spodziewałam się przynajmniej ciekawego języka, niestety i tego zabrakło.

Niestety, dla mnie poniżej oczekiwań. Jakoś mi brakowało napięcia, tempa i zaskoczenia. Ogólnie dużo chaosu. Przeczytać warto, ale cz. 1 znacznie lepsza.

Niestety, dla mnie poniżej oczekiwań. Jakoś mi brakowało napięcia, tempa i zaskoczenia. Ogólnie dużo chaosu. Przeczytać warto, ale cz. 1 znacznie lepsza.

Odleżała na półce, czekając na mój nastrój na nią. O jakże lekkomyślnie pozwoliłam jej leżeć.
Świetny język, pięknie oddane realia, doskonale skonstruowany świat, a jaka ciekawa historia. Brakuje mi słów, by opisać to dzieło.
Już kupiłam cz. II i zabieram się do lektury.

Odleżała na półce, czekając na mój nastrój na nią. O jakże lekkomyślnie pozwoliłam jej leżeć.
Świetny język, pięknie oddane realia, doskonale skonstruowany świat, a jaka ciekawa historia. Brakuje mi słów, by opisać to dzieło.
Już kupiłam cz. II i zabieram się do lektury.

Sięgnęłam z pewno dozą niepewności po tę książkę. Po pierwszym zachwycie "Cieniem wiatru" i rozczarowaniu, którego doznałam po tamtej lekturze chciałam się przekonać, że Zafon nie jest autorem tylko "dobrych początków". Przekonałem się.
"Gra anioła" jest tajemnicza, intrygująca, wciągająca i mroczna, a przy tym pełna uczuć i niedopowiedzeń. To trudna lektura, bo wymaga od czytelnika myślenia i bezgranicznego poświęcenia się, ale wdzięczna, bo oddaje się w całości.

Sięgnęłam z pewno dozą niepewności po tę książkę. Po pierwszym zachwycie "Cieniem wiatru" i rozczarowaniu, którego doznałam po tamtej lekturze chciałam się przekonać, że Zafon nie jest autorem tylko "dobrych początków". Przekonałem się.
"Gra anioła" jest tajemnicza, intrygująca, wciągająca i mroczna, a przy tym pełna uczuć i niedopowiedzeń. To trudna lektura, bo wymaga od...

Świetna książka, niestety tylko do mniej więcej połowy, zupełnie jakby pisały ją 2 osoby. Pierwsza połowa wciągająca, bardzo intrygujący w świetnym klimacie. Niby zwyczajna opowieść, a jednak coś nie pozwala się od niej oderwać. Od połowy słabsza, wulgarne rozmowy, przewidywalna fabuła, jakby czar książki prysł. Pozostaje niedosyt i zdumienie. Ot historia, nie ma morału, nie wstrząsa, nie porusza.

Świetna książka, niestety tylko do mniej więcej połowy, zupełnie jakby pisały ją 2 osoby. Pierwsza połowa wciągająca, bardzo intrygujący w świetnym klimacie. Niby zwyczajna opowieść, a jednak coś nie pozwala się od niej oderwać. Od połowy słabsza, wulgarne rozmowy, przewidywalna fabuła, jakby czar książki prysł. Pozostaje niedosyt i zdumienie. Ot historia, nie ma morału,...

Świetna książka, w konwencji poradniczka-zielniczka, czyta się bardzo dobrze, dużo przykładów z życia podnosi wartość książki. Jedynie brakowało mi trochę ilustracji do wszystkich opisywanych roślin i przykładów bliższych naszemu środowisku (większość przykładów z Ameryki i Afryki)

Świetna książka, w konwencji poradniczka-zielniczka, czyta się bardzo dobrze, dużo przykładów z życia podnosi wartość książki. Jedynie brakowało mi trochę ilustracji do wszystkich opisywanych roślin i przykładów bliższych naszemu środowisku (większość przykładów z Ameryki i Afryki)

Świetna, pełna ciepła i humoru książka. Czytało mi się lekko i szczerze mnie rozbawiła. Zdjęcia oraz opisy do nich znacznie podnoszą wartość książki. Pan Wojtek wyraźnie się rozwinął jako pisarz ;)

Świetna, pełna ciepła i humoru książka. Czytało mi się lekko i szczerze mnie rozbawiła. Zdjęcia oraz opisy do nich znacznie podnoszą wartość książki. Pan Wojtek wyraźnie się rozwinął jako pisarz ;)

Zachwycająca, taka zwykła, bliska i prosta, a jednocześnie taka odległa, niezwykła i skomplikowana. Odkrywa tyle uczuć, emocji, jest wręcz naładowana po brzegi niesamowitym ładunkiem, pobudza do refleksji, ale też bawi.

Zachwycająca, taka zwykła, bliska i prosta, a jednocześnie taka odległa, niezwykła i skomplikowana. Odkrywa tyle uczuć, emocji, jest wręcz naładowana po brzegi niesamowitym ładunkiem, pobudza do refleksji, ale też bawi.

Słabsza jakby od poprzednich, bardzo mi brakowało niektórych bohaterów, zwrotów akcji wielkich nie było, ale czytało się dobrze. Strasznie się jednak zdenerwowałam zakończeniem i faktem, że "nie ma dalej". Wprost nie mogę się doczekać kolejnych części.

Słabsza jakby od poprzednich, bardzo mi brakowało niektórych bohaterów, zwrotów akcji wielkich nie było, ale czytało się dobrze. Strasznie się jednak zdenerwowałam zakończeniem i faktem, że "nie ma dalej". Wprost nie mogę się doczekać kolejnych części.

Poziom utrzymany, sporo nowych bohaterów stało się nagle ważnych, ci, którzy wcześniej zyskali moją sympatię nadal się nią cieszą, ale królowa Cersei jest coraz bardziej nieznośna. Takiego chaosu dawno nie widziałam, ale jak się okazuje autor panuje nad wszystkimi intrygami i skrzętnie splata je w jedną całość. To już piąta książka (zbyt cienka), a ja chcę jeszcze.

Poziom utrzymany, sporo nowych bohaterów stało się nagle ważnych, ci, którzy wcześniej zyskali moją sympatię nadal się nią cieszą, ale królowa Cersei jest coraz bardziej nieznośna. Takiego chaosu dawno nie widziałam, ale jak się okazuje autor panuje nad wszystkimi intrygami i skrzętnie splata je w jedną całość. To już piąta książka (zbyt cienka), a ja chcę jeszcze.

Po zakończeniu jednego tomu wręcz rzucam się na kolejny. Akcja nadal trzyma w napięciu, a od książki nie można się oderwać. Tylu intryg u jednego autora jeszcze nigdy nie spotkałam.

Po zakończeniu jednego tomu wręcz rzucam się na kolejny. Akcja nadal trzyma w napięciu, a od książki nie można się oderwać. Tylu intryg u jednego autora jeszcze nigdy nie spotkałam.

Apetyt rośnie w miarę czytania. Książka zarówno stylem, jak i fabułą dorównuje 2 poprzednim. Wciąż czytałam jednym tchem. Ucieszyłam się, gdyż więcej wydarzeń działo się za Murem.

Apetyt rośnie w miarę czytania. Książka zarówno stylem, jak i fabułą dorównuje 2 poprzednim. Wciąż czytałam jednym tchem. Ucieszyłam się, gdyż więcej wydarzeń działo się za Murem.

Równie dobra jak tom pierwszy. Świetny styl i niezwykle ciekawa, zaskakująca opowieść. Wprost nie mogłam się oderwać.

Równie dobra jak tom pierwszy. Świetny styl i niezwykle ciekawa, zaskakująca opowieść. Wprost nie mogłam się oderwać.

Sama nie wiem, dlaczego tak długo zwlekałam z lekturą tej książki. Niesamowite połączenie sf z baśniami, okraszone satyrą na środowisko naukowe.

Sama nie wiem, dlaczego tak długo zwlekałam z lekturą tej książki. Niesamowite połączenie sf z baśniami, okraszone satyrą na środowisko naukowe.

Zachwycająca, uwielbiam smoki :)

Zachwycająca, uwielbiam smoki :)

Sama nie wiem, jak mogłam tak długo odkładać przygodę z braćmi Strugackimi. Świetne wyczucie smaku i stylu, tyle ironii w odniesieniu do realnego świata.

Sama nie wiem, jak mogłam tak długo odkładać przygodę z braćmi Strugackimi. Świetne wyczucie smaku i stylu, tyle ironii w odniesieniu do realnego świata.

Niesamowita i poruszająca. Dawno nie czytałam tak dobrej i książki. Perspektywa, z której ogląda się kreowany przez autora świat zmienia wszytko, co do tej pory myślałam o śmierci.

Niesamowita i poruszająca. Dawno nie czytałam tak dobrej i książki. Perspektywa, z której ogląda się kreowany przez autora świat zmienia wszytko, co do tej pory myślałam o śmierci.