Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z najlepszych lektur licealnych. Polecam też spektakl w Teatrze Narodowym, rewelacyjny aktorsko (najbardziej urzekła mnie pani Ewa Wiśniewska w roli Eugenii, Frycz i Englert to już klasa sama w sobie, ale młode pokolenie także poradziło sobie bardzo dobrze) z dobrym rozwiązaniem jeśli chodzi o zagospodarowanie przestrzeni w sali. Obejrzałam występ jeszcze przed przeczytaniem, dzięki czemu później miałam cały tekst ładnie zobrazowany w głowie. Co powodowało u mnie jeszcze większy śmiech i wzruszenie.

Jedna z najlepszych lektur licealnych. Polecam też spektakl w Teatrze Narodowym, rewelacyjny aktorsko (najbardziej urzekła mnie pani Ewa Wiśniewska w roli Eugenii, Frycz i Englert to już klasa sama w sobie, ale młode pokolenie także poradziło sobie bardzo dobrze) z dobrym rozwiązaniem jeśli chodzi o zagospodarowanie przestrzeni w sali. Obejrzałam występ jeszcze przed...

Polecam każdemu, ta książka nie zależy od wieku i gustu człowieka. Od razu polubiłam bohatera opowiadającego historię tak jak i jego opowieści. Jest on prostym człowiekiem (cała książka jest zresztą napisana prostym językiem) ale wnioski, do których doszedł zdobywając kolejne doświadczenia i poznając kolejnych ludzi, wcale nie są banalne, zawarte są w nich wartościowe myśli. Co jakiś czas znajdowałam słowa, które musiałam podkreślić i zapamiętać. Dawno już nie czytałam czegoś, co by mnie tak nie wciągnęło, a jednocześnie było lekkie i przyjemne. Mam tylko niedosyt odnośnie informacji na temat życia głównego bohatera. Chciałabym bardziej poznać jego przeszłość, mimo iż zdaje sobie sprawę, że może wtedy opowieści straciły by swój urok i nie było by już tej mgiełki tajemniczości i niedopowiedzeń.

Polecam każdemu, ta książka nie zależy od wieku i gustu człowieka. Od razu polubiłam bohatera opowiadającego historię tak jak i jego opowieści. Jest on prostym człowiekiem (cała książka jest zresztą napisana prostym językiem) ale wnioski, do których doszedł zdobywając kolejne doświadczenia i poznając kolejnych ludzi, wcale nie są banalne, zawarte są w nich wartościowe...

Przeważnie czytam lektury szkolne, uważam, że trzeba znać klasyki. W momencie gdy omawialiśmy Bułhakowa w szkole średniej nie miałam jednak na niego czasu. Przeczytałam streszczenie i stwierdziłam, ze nie zachęciło mnie ono do otwarcia książki, nierealistyczne dziwaczne wydarzenia, postacie nie z tego świata, gadający kot? Nie wiedziałam o co chodziło autorowi. Nie przepadam za fantastyką. Lecz gdy w końcu sięgnęłam po "Mistrza" zafascynował mnie i wciągnął. Diabły idealnie ukazują społeczeństwo rosyjskie lat 30, w satyryczny sposób pokazują wady i złe strony systemu oraz ludzi uwikłanego w niego. Nic dziwnego, że Bułhakow przez tyle lat był zakazany. Wszystko w tej książce urzeka, miłosna historii tytułowych bohaterów, zabawnie zarysowane postacie, wątek o Piłacie i Jeszui.

Przeważnie czytam lektury szkolne, uważam, że trzeba znać klasyki. W momencie gdy omawialiśmy Bułhakowa w szkole średniej nie miałam jednak na niego czasu. Przeczytałam streszczenie i stwierdziłam, ze nie zachęciło mnie ono do otwarcia książki, nierealistyczne dziwaczne wydarzenia, postacie nie z tego świata, gadający kot? Nie wiedziałam o co chodziło autorowi. Nie...

To chyba najlepsza książka o narkomanii jaką czytałam

To chyba najlepsza książka o narkomanii jaką czytałam