Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Choć "Kościotrzep" nie jest arcydziełem i można jej zarzucić lekką przewidywalność i schematyczność, zbytnie starania autorki w niektórych, patetycznych fragmentach i lekko przerysowanych bohaterów, to i tak uważam, że warto poświęcić jej czas. Głównie dlatego, że można przeżyć z tą powieścią na prawdę ciekawą przygodę. "Kościotrzep" zdecydowanie zasługuje na miano "Zakręconej historii steampunkowej". Jest bowiem wciągająca, pomysłowa, niekiedy nawet z kapką czarnego humoru. Połączenie rozwijającej się dopiero Ameryki w trakcie wojny secesyjnej, niezliczonych wynalazków i zombie to intrygująca propozycja, której przyjęcia nie żałuję. Polecam głównie miłośnikom fantastyki - głównie fantastyki naukowej. Jeśli do tej pory mieliście wątpliwości - Maruda daje zielone światło.

Choć "Kościotrzep" nie jest arcydziełem i można jej zarzucić lekką przewidywalność i schematyczność, zbytnie starania autorki w niektórych, patetycznych fragmentach i lekko przerysowanych bohaterów, to i tak uważam, że warto poświęcić jej czas. Głównie dlatego, że można przeżyć z tą powieścią na prawdę ciekawą przygodę. "Kościotrzep" zdecydowanie zasługuje na miano...

"Geneza" nie jest książką wybitną, głównie przez to, że autorka dopiero zaczyna i musi jeszcze trochę popracować nad stylem i zakończeniem powieści. Nie oznacza to jednak, że wyszło źle. Myślę, iż może się spodobać osobom, które zmęczyły się już przesłodzonymi wątkami miłosnymi, miłośnikom nauk ścisłych i czytelnikom zaczynającym dopiero przygodę z gatunkiem science-fiction. Czy polecam? Tak, ale nie spodziewajcie się fajerwerków.

"Geneza" nie jest książką wybitną, głównie przez to, że autorka dopiero zaczyna i musi jeszcze trochę popracować nad stylem i zakończeniem powieści. Nie oznacza to jednak, że wyszło źle. Myślę, iż może się spodobać osobom, które zmęczyły się już przesłodzonymi wątkami miłosnymi, miłośnikom nauk ścisłych i czytelnikom zaczynającym dopiero przygodę z gatunkiem...

"Pierwszych piętnaście żywotów Harry'ego Augusta" jest książką ambitną, precyzyjną i staranie przemyślaną. Niebanalne dialogi, świetnie wykreowani bohaterowie oraz doszlifowana w każdym szczególe fabuła czynią z tej powieści coś więcej niż tylko stos zapisanych kartek. To przeżycie. Przeżycie, które mnożna odebrać pozytywnie jedynie wtedy, gdy jest się cierpliwym, wnikliwym czytelnikiem, któremu nie przeszkadzają patetyczne tony, w jakie czasem wpada, i obszerne naukowe opisy. Zdecydowanie nie jest to lektura na jeden/dwa wieczory. Zdecydowanie nie jest to lektura lekka. Ale, jak dla mnie, warto. Absolutnie polecam :)

http://swiatinny.blogspot.com/2015/08/claire-north-pierwszych-pietnascie.html

"Pierwszych piętnaście żywotów Harry'ego Augusta" jest książką ambitną, precyzyjną i staranie przemyślaną. Niebanalne dialogi, świetnie wykreowani bohaterowie oraz doszlifowana w każdym szczególe fabuła czynią z tej powieści coś więcej niż tylko stos zapisanych kartek. To przeżycie. Przeżycie, które mnożna odebrać pozytywnie jedynie wtedy, gdy jest się cierpliwym, wnikliwym...

To dobra książka, która pozostawia po sobie mnóstwo pytań i mętlik w głowie, ale też skłania do przemyśleń. Z pozoru banalna opowiastka, ma w sobie głębsze przesłanie. Na początku czyta się ciężko przez masę zalewających czytelnika pytań, na których znikąd odpowiedzi, ale w miarę lektury, przestają one przeszkadzać a zaczynają tworzyć niepowtarzalny, tajemniczy klimat. Polecam miłośnikom fantastyki i osobom, które chcą przeżyć coś magicznego i mrocznego w te wakacje. Zaznaczam jednak, że jest to książka, przynajmniej według mnie, najniżej od dwunastego roku życia. Młodsze dzieci mogą się nią szybko znudzić albo zwyczajnie nie zrozumieć.

http://swiatinny.blogspot.com/2015/08/neil-gaiman-ocean-na-koncu-drogi.html

To dobra książka, która pozostawia po sobie mnóstwo pytań i mętlik w głowie, ale też skłania do przemyśleń. Z pozoru banalna opowiastka, ma w sobie głębsze przesłanie. Na początku czyta się ciężko przez masę zalewających czytelnika pytań, na których znikąd odpowiedzi, ale w miarę lektury, przestają one przeszkadzać a zaczynają tworzyć niepowtarzalny, tajemniczy klimat....

"Jutro" jest książką trudną w ocenie. Z jednej strony: jej bohaterowie są przeciętni i zaraz o nich zapomnę, zakończenie można przewidzieć, a obecność "genialnego dzieciaka" jest trochę drogą na skróty. Z drugiej strony: powieść wciągnęła mnie bez reszty, pozytywnie zaskoczyła (bo zupełnie czego innego się na początku spodziewałam) i odprężyła swoim prostym językiem oraz brakiem babrania się w szczegółach. "Jutro" cierpi na typowe problemy lekkich lektur - jest książką zbyt prostą, żeby mocno odcisnąć się w pamięci, ale o to przecież chodzi. To niezobowiązująca powieść, po którą sięga się właśnie dla jej prostoty i schematów. "Jutro" miało być lektura na dwa wieczory i było. Za to lubię autora - proste rzeczy poplącze tak, że przyjemnie i szybko się je rozwiązuje. Książkę polecam raczej płci pięknej, zwłaszcza jako wakacyjną lekturę. Jestem pewna, że sprawi się świetnie.

http://swiatinny.blogspot.com/2015/07/guillaume-musso-jutro.html

"Jutro" jest książką trudną w ocenie. Z jednej strony: jej bohaterowie są przeciętni i zaraz o nich zapomnę, zakończenie można przewidzieć, a obecność "genialnego dzieciaka" jest trochę drogą na skróty. Z drugiej strony: powieść wciągnęła mnie bez reszty, pozytywnie zaskoczyła (bo zupełnie czego innego się na początku spodziewałam) i odprężyła swoim prostym językiem oraz...