Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poziom TVNowskich seriali.

Poziom TVNowskich seriali.

Tajemnica Pana Cukra to właściwie dwie książki. W pierwszej cześci tytułowy Pan Cukier mieszkający w Izraelu roztacza przed autorką świat swojego dzieciństwa w przedwojennym Kałuszynie (przepięknie odmalowanym słowem), życie Żydów w tym mieście oraz opowiada tragiczną historię swojej rodziny po rozpoczęciu wojny aż do czasów docelowej emigracji. Autorka wplata w narracje wspomnienia innych żyjących w tamtym czasie, które wzbudzają niepokój nasz jak i Pana Cukra, który tłumaczy je z jidysz. Pełnia grozy i horroru w stosunkach polsko-żydowskich lat 30 osiąga swój punkt kulminacyjny w drugiej części, w której autorka bardzo drobiazgowo opisuje bestialskie zajścia, rozróby, pogromy ludności żydowskiej. Przedstawia to na wielu poziomach począwszy od prostych chłopów przez studentów po SN, Wszechpolaków i inne ugrupowania. Ta mnogość zdarzeń zapisanych wręcz z bibliotekarską skrupulatnością jest porażająca ale też nużąca.

Tajemnica Pana Cukra to właściwie dwie książki. W pierwszej cześci tytułowy Pan Cukier mieszkający w Izraelu roztacza przed autorką świat swojego dzieciństwa w przedwojennym Kałuszynie (przepięknie odmalowanym słowem), życie Żydów w tym mieście oraz opowiada tragiczną historię swojej rodziny po rozpoczęciu wojny aż do czasów docelowej emigracji. Autorka wplata w narracje...

Książka Żulczyka to jedna z tych wobec, których nie należy mieć jakiś wyszukanych oczekiwań. Ja zacząłem z wysokiego C po kilku dobrych recenzjach znajomych. Oczekiwałem niemalże "Złego" Tyrmanda. Dostałem historyjkę, którą się szybko czyta czy wręcz "ogląda" bo do złudzenia przypomina filmy o różnych złych chłopakach, którzy popadają w kłopoty z jeszcze bardziej złymi chłopakami z miasta. Tak bardzo, że nawet tych degeneratów jest nam trochę żal. Może być z tego całkiem niezły serial.

"Ślepnąć od świateł" jest jak wyjście w do klubu. Jest kolorowo, transowo, lecą pieniądze, alkohol, jest dobra zabawa. Dobrze się bawimy ale za tydzień już o tym nie pamiętamy...

Książka Żulczyka to jedna z tych wobec, których nie należy mieć jakiś wyszukanych oczekiwań. Ja zacząłem z wysokiego C po kilku dobrych recenzjach znajomych. Oczekiwałem niemalże "Złego" Tyrmanda. Dostałem historyjkę, którą się szybko czyta czy wręcz "ogląda" bo do złudzenia przypomina filmy o różnych złych chłopakach, którzy popadają w kłopoty z jeszcze bardziej złymi...