Henry Graham Greene (ur. 2 października 1904 w Berkhamsted w Anglii, zm. 3 kwietnia 1991 w Vevey w Szwajcarii) – angielski powieściopisarz i dramaturg. Autor powieści psychologicznych, często z sensacyjną akcją wykorzystywaną dla ukazania problematyki etyczno-religijnej. Zaliczany do twórców o światopoglądzie katolickim. Pracował także jako dziennikarz i krytyk. Był czwartym z sześciorga rodzeństwa. Jego młodszy brat Hugh został później dyrektorem BBC. Greene studiował w Balliol College w Oksfordzie. W trakcie studiów opublikował swój debiutancki tomik poetycki, który jednak nie odniósł sukcesu. Po uzyskaniu dyplomu zajmował się dziennikarstwem – na początku w Nottingham, następnie zaś w "The Times". W tym okresie rozpoczął korespondencję z Vivien Dayrell-Browning, swoją przyszłą żoną, z powodu której nawrócił się na katolicyzm. Greene przyjął chrzest w roku 1926. Rok później ożenił się z Vivien. Mieli dwoje dzieci: Lucy (ur. 1933) i Francisa (ur. 1936, zm. 1987). W 1948 opuścił Vivien dla Katarzyny Walston, ale formalnie nadal pozostali małżeństwem. Debiutem powieściowym Greene'a był opublikowany w 1929 Tchórz, The Man Within. Sukces, jaki odniosła powieść skłonił go do zajęcia się powieściopisarstwem "na pełny etat", jednak kolejne dwie powieści nie cieszyły się wielką popularnością – zajmował się więc w tym okresie również pisaniem recenzji książek i filmów m.in. dla "Spectatora". Popularność i reputację Greene'a jako autora zbudowały przede wszystkim wydane nieco później powieści W Brighton (Brighton Rock, 1938),Moc i chwała, The Power and the Glory, 1940),Sedno sprawy, The Heart of the Matter, 1948) oraz Spokojny Amerykanin, The Quiet American, 1955). Przez całe życie Greene wiele podróżował, m.in. do Wietnamu, Meksyku, krajów afrykańskich i po Europie. W czasie II wojny światowej zaangażowany był nawet w działalność szpiegowską na rzecz Wielkiej Brytanii. Sporo jego powieści jest umiejscowionych w egzotycznej scenerii. Przez ostatnie lata mieszkał w Vevey w Szwajcarii, gdzie zmarł w 1991 roku. Pochowany jest na cmentarzu w Corsier-sur-Vevey.http://greeneland.tripod.com/
Po raz pierwszy uświadomił sobie ból, nieunikniony we wszystkich stosunkach między ludźmi – ból, który się cierpi, i ból, który się zadaje. ...
Po raz pierwszy uświadomił sobie ból, nieunikniony we wszystkich stosunkach między ludźmi – ból, który się cierpi, i ból, który się zadaje. Jacy jesteśmy głupi, że się boimy samotności.
Rozpacz jest ceną, którą się płaci za wyznaczenie sobie nieosiągalnego celu. Powiedziane jest, że to grzech, za który nie ma odpuszczenia; a...
Rozpacz jest ceną, którą się płaci za wyznaczenie sobie nieosiągalnego celu. Powiedziane jest, że to grzech, za który nie ma odpuszczenia; ale tego grzechu nigdy nie popełni człowiek zepsuty lub zły. Taki ma zawsze nadzieję. Nigdy nie osiąga swego punktu zamarzania, w którym się poznaje absolutna klęskę: tylko człowiek dobrej woli nos właśnie w sercu tę właśnie możność, by zostać potępionym.
Akcja książki dzieje się w małym miasteczku praktycznie odciętym od świata z powodu toczącej się wojny .Niby nie ma tu wartkiej akcji, powoli mija dzień za dniem głównego bohatera, można by rzec ostatniego uczciwego człowieka w tym mikro świecie. Znudzona żona, upał a w tle handel kradzionymi diamentami i bohater marzący jedynie o świętym spokoju , na swój sposób zadowolony ze swojego życia. Niespodziewany zwrot wydarzeń zmienia jego życie i powoduje, że staje się człowiekiem jakim chyba nigdy nie chciał być- jak jedno zdarzenie może zmienić całe życie niekoniecznie w tym kierunku , w którym by się chciało, że nie zawsze być może warto jest być ,, za dobrym".
Rewelacyjna powieść - dla koneserów.
Jak dla mnie powieść zupełna. Tłem jest Hawana, ponadto Autor wtrącił sceny z londyńskiego biura. Bohaterem sprzedawca odkurzaczy Vormold, samotnie wychowujący nastoletnią córkę Milly. Akcja rozgrywa się w latach 50-tych, gdy do bohatera dociera propozycja mogąca podreperować jego pozycję społeczną, życiową i finansową.
A dalej akcja związana z pracą wywiadów, dylematy moralne i uczuciowe, rozterki związane z wyborami córki, której adorator- kapitan Segura, to wielce niebezpieczny człowiek noszący papierośnicę wykonaną ponoć z ludzkiej skóry. To wszystko z przymrużeniem oka w scenach, które tego wymagają, co sprawia, iż powieść o uniwersalnym przesłaniu, chwilami nabiera elementów groteski i kolorytu typowego dla literatury południowomerykańskiej.
Uczta i rozrywka, a przy tym ciekawy tamat oraz błyskotliwe i stylowe dialogi.
Można by uznać, że to parodia powieści szpiegowskiej, ale gdyby się głębiej nad tym zastanowić, to wcale nie ma pewności, że odbiega mocno od rzeczywistości:)