Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Paryż niezmiennie kojarzy się nam z przepychem i centrum francuskiej socjety – to miasto tętniące życiem i od wieków zwane, nie bezpodstawnie, miastem miłości. Jednak na kartach reportażu Edwarda Chisholma poznajemy Paryż zgoła odmienny. „Kelner w Paryżu. Co ukrywa stolica smaku?” to bowiem tytuł ukazujący także tę nie do końca idealną stronę stolicy mody, poznaną przez pryzmat pracy w gastronomii.

Książka, o której chciałabym napisać parę słów to w dużej mierze urywek z życia autora, który gnany brakiem perspektyw i kryzysem ekonomicznym w jego ojczystym kraju, zdecydował się na przyjazd do stolicy Francji i na pracę w jednej z renomowanych paryskich restauracji. Zatrudniony jako podrzędny pikolak, czyli pomocnik kelnera, swoje doświadczenia oraz obserwacje zebrał i wydał w niniejszym dziele. Dzięki niemu czytelnik ma okazję poznać zawód „od kuchni”, bo choć my jako turyści poznajemy jedynie splendor takich miejsc, mamy okazję przekonać się, że każdy zawód ma swoje mroczne strony. Zmagając się z nietolerancją, rasizmem oraz wyzyskiem przełożonych, autor ostatecznie wsiąknął w to środowisko, obnażając jednocześnie zawód kelnera i ukazując codzienność zatrudnionych w restauracjach ludzi – od pomywaczy, kucharzy, po kelnerów serwujących klienteli wyśmienite potrawy.

Czy polecam Wam ten reportaż? Przyznaję, że choć rzadko sięgam po ten rodzaj literatury, to „Kelner w Paryżu…” naprawdę mnie zainteresował. Przede wszystkim na ogromny plus zasługuje tu sama próba demaskacji i odromantyzowania portretu Paryża, a dokładniej półświatka paryskich restauracji. Choć jest to temat dosyć ciężki i niespotykany, otwiera czytelnikowi oczy na sprzeczności i fakt, że „nie wszystko złoto co się świeci”. Jest to szczery portret człowieka zaharowującego się dniami i nocami, jednocześnie potrafiącego dostrzec magię i niezapomniany klimat miasta, a całość pochłania się jednym kęsem 😊 Szczerze polecam 😊

Paryż niezmiennie kojarzy się nam z przepychem i centrum francuskiej socjety – to miasto tętniące życiem i od wieków zwane, nie bezpodstawnie, miastem miłości. Jednak na kartach reportażu Edwarda Chisholma poznajemy Paryż zgoła odmienny. „Kelner w Paryżu. Co ukrywa stolica smaku?” to bowie...

Rozwiń

Zwiń

Yeong-ju pewnego dnia wbrew wszelkim obawom postanawia otworzyć księgarnię. Nareszcie ma okazję spełnić dziecięce marzenie. Z początku jednak Hyunam-dong nie cieszy się popularnością. Smutek na twarzy właścicielki zdaje się odstraszać potencjalnych klientów i nie pozwala rozwinąć kobiecie skrzydeł. Wszystko jednak zmienia się, gdy Yeong-ju za sprawą życzliwych klientów z sąsiedztwa stopniowo przeobraża miejsce w azyl dla zbłąkanych dusz. Można tu napić się pysznej kawy, znaleźć książkę, która pozwoli zajrzeć w głąb siebie oraz spotkać inne zagubione osoby. Hyunam-dong zmieni się, a wraz z nim Yeong-ju i ludzie wokół – wszystko za sprawą magii książek📚

„Witajcie w księgarni Hyunam-dong” to powieść niezwykła. Ostatnimi czasy ogromną popularnością cieszy się literatura azjatycka, której motywem przewodnim stało się niesienie otuchy, ukojenie czytelnika. Do nurtu tzw. #comfortbooks z pewnością można zaliczyć powieść koreańskiej pisarki Hwang Bo-reum. To książka napisana ku pokrzepieniu serc, ukazująca „uzdrawiającą moc książek”, która otuli czytelnika i pozwoli rozkoszować się ulubioną lekturą przy kubku smacznej kawy. Fabuła jest raczej niespieszna i można by rzec, iż nie dzieje się tu nic ciekawego. A jednak w trakcie lektury odczuwałam czystą przyjemność i cieszyłam się każdą złotą myślą, za pomocą której autorka poprzez usta bohaterów skłania nas do krótkiej refleksji i przemyśleń.

Jeśli kochacie takie niespieszne i ciepłe historie, będzie to lektura idealna. Ja na pewno sięgnę po więcej książek z tego nurtu😊

Yeong-ju pewnego dnia wbrew wszelkim obawom postanawia otworzyć księgarnię. Nareszcie ma okazję spełnić dziecięce marzenie. Z początku jednak Hyunam-dong nie cieszy się popularnością. Smutek na twarzy właścicielki zdaje się odstraszać potencjalnych klientów i nie pozwala rozwinąć kobiecie ...

Rozwiń

Zwiń

Swego czasu namiętnie zaczytywałam się we wszelkiego rodzaju powieściach kryminalnych i choć dawno nie miałam ku temu okazji, bardzo lubię wracać do tego gatunku. Z ratunkiem na zaspokojenie mojego apetytu przyszła mi najnowsza powieść Diany Brzezińskiej pt. „Wizjoner” i o rany… to było coś 😉

W Szczecinie dochodzi do serii morderstw, które na pierwszy rzut oka nie mają ze sobą nic wspólnego. Łączy je jednak niewielki symbol, jaki zabójca pozostawia na ciałach swych ofiar. Komisarz Agata Skibińska wraz z nowo zatrudnionym profilerem Aleksandrem Lewisem będą musieli odkryć kim jest tajemniczy wizjoner i jakie chore wizje kierują nim przy dokonywaniu kolejnych zbrodni. Pani komisarz zostanie jednak zmuszona do odkrycia kolejnej tajemnicy. A wszystko dlatego, że jej nowy kolega może mieć zupełnie inne oblicze… Jak zakończy się śledztwo naszych bohaterów? Jakie sekrety wyjdą na jaw?

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Diany Brzezińskiej i mam szczerą nadzieję, że nie ostatnie. Powieść czytało się niezwykle szybko ze względu na lekki i przystępny język. Bardzo spodobali mi się bohaterowie, którzy byli wielowymiarowi, a w szczególności postać Lewisa oraz tytułowego wizjonera, którego poczynania mogliśmy śledzić na kartach niektórych rozdziałów oraz wgłębić się w jego umysł dzięki zmianie narracji. Fabuła i historia były dynamiczne i nie pozostawiały czasu na nudę, a to sprawiło, że książka była praktycznie nieodkładalna 😉

Jeśli lubicie lekkie kryminały z ciekawą fabułą, oryginalnym pomysłem oraz dobrze zarysowanymi portretami psychologicznymi postaci, to „Wizjoner” Diany Brzezińskiej zdecydowanie będzie dobrym wyborem. Ja przy lekturze bawiłam się wyśmienicie i będę sięgać po więcej😉

Swego czasu namiętnie zaczytywałam się we wszelkiego rodzaju powieściach kryminalnych i choć dawno nie miałam ku temu okazji, bardzo lubię wracać do tego gatunku. Z ratunkiem na zaspokojenie mojego apetytu przyszła mi najnowsza powieść Diany Brzezińskiej pt. „Wizjoner” i o rany… to było co...

Rozwiń

Zwiń

Dani Brown jest kobietą twardo stąpającą po ziemi. Pewna siebie, inteligentna, skrzętnie pnie się po szczeblach kariery naukowej. Jako ambitna pracoholiczka nie ma czasu na niepotrzebne życie uczuciowe, dlatego z pomocą mają jej przyjść modły do bogini Oszun, by ta pomogła w znalezieniu odpowiedniego partnera do zabaw łóżkowych. W końcu uczucia jedynie komplikują życie, prawda?

Szybko okazuje się, iż wymarzonym sekspartnerem zostaje przyjaciel Daniki, przystojny ochroniarz Zafir. Sprawy jednak komplikują się, gdy dziwnym zbiegiem okoliczności Dani i Zaf stają się bohaterami hashtagu #DotkorkaRugbisty, a niepoprawny romantyzm ochroniarza nie pozwala trzymać uczuć na wodzy. Czy Dani w końcu zrozumie, czego tak naprawdę pragnie od życia?

„Zrozum to, Dani Brown” to kolejna odsłona serii o siostrach Brown autorstwa Talii Hibbert i ogromnie się cieszę, że dzięki @czwartastrona mogłam tę powieść przeczytać 😊 Muszę jednak przyznać, że mimo, iż naprawdę mocno polubiłam główną bohaterkę i jej obiekt westchnień, tak dziwnym zrządzeniem losu to historia Chloe Brown z pierwszej części cyklu spodobała mi się najbardziej. I nie zrozumcie mnie źle. Przy lekturze bawiłam się świetnie. Poczucie humoru w książce przepełnione sarkastycznymi docinkami między dwójką bohaterów sprawiały, że co rusz wybuchałam śmiechem, kibicując im do końca. Lekki ton opowieści (bo to w końcu komedia romantyczna), dynamizm między kochankami, sceny miłosne były niezwykle satysfakcjonujące. Zabrakło mi jednak tej iskry przy samym finale, która by mnie ukontentowała i pozwoliła należycie się wzruszyć😉 (a kończąc „Zacznij żyć, Chloe Brown” ryczałam jak bóbr).

Wciąż jednak z czystym sumieniem mogę polecić powieść Talii Hibbert wszystkim fanom i fankom komedii romantycznych, gdyż doskonale spełnia swoją rolę, a co najważniejsze, nie jest jedynie płytką opowiastką miłosną. Na kartach powieści zostają bowiem poruszone szalenie ważne wątki – walka z żałobą i depresją, utrata zaufania i niemoc w okazywaniu emocji czy radzenie sobie ze stanami lękowymi – autorka podeszła do tych tematów z szacunkiem i należytą powagą.

Jeśli więc szukacie lekkiej, a jednocześnie mądrej lektury na weekend, „Zrozum to, Dani Brown” będzie dobrym wyborem😉

Dani Brown jest kobietą twardo stąpającą po ziemi. Pewna siebie, inteligentna, skrzętnie pnie się po szczeblach kariery naukowej. Jako ambitna pracoholiczka nie ma czasu na niepotrzebne życie uczuciowe, dlatego z pomocą mają jej przyjść modły do bogini Oszun, by ta pomogła w znalezieniu od...

Rozwiń

Zwiń

Mimo, iż uwielbiam sięgać po fantastykę, robię to niezwykle rzadko ze względu na strach przed rozczarowaniem. Trzymam się utartych ścieżek i czytam po raz setny ukochane serie jak Trylogia Husycka, Wiedźmin, czy Harry Potter 😉 Jednak dzięki uprzejmości @wydawnictwospisekpisarzy miałam szansę przeczytać niezwykle ciekawą powieść z nurtu fantasy: „Córki puszczy, siostry ognia” Moniki Godlewskiej i to literackie spotkanie uważam za naprawdę udane😊

W pewnej osadzie gdzieś na skraju starożytnej Puszczy żyją trzy siostry – Rachela, Judyta i Anna. Każda z nich ma swój własny charakter oraz zmartwienia, z którymi musi sobie poradzić. Wszystko dla tego, że w rządzonej przez mężczyzn społeczności nie ma miejsca na kobiecą wolność. Ich życie zmienia się, gdy ludność osady zaczyna nawiedzać Groza pod postacią Wilka mordującego kolejnych osadników z zimną krwią. Siostry dowiadują się, że w ich żyłach płynie dawna magia i w tajemnicy uczą się nad nią panować, aby raz na zawsze pokonać Grozę Puszczy. Rozpoczyna się polowanie….

Muszę przyznać, że historia przedstawiona przez autorkę bardzo mi się spodobała. Dzieje sióstr Lowe zostały opisane lekkim, ciekawie stylizowanym językiem, toteż całość czytało się wyjątkowo szybko. Wątek magii i tajemniczej Puszczy stanowiącej swego rodzaju magiczny byt oraz intryga, której rozwiązania nie byłam pewna do ostatnich stron, potrafiły przykuć moją uwagę na wiele godzin😉 Polubiłam się także z trójką bohaterek, których siła charakteru budziła respekt, a fabuła opowiadana z punktu widzenia każdej z nich udanie poszerzała wiedzę czytelnika.

Za jedyny minus uważam mnogość bohaterów, których przez większość lektury nie byłam w stanie zapamiętać i powiązać z konkretnymi rodami. Na pomoc jednak przyszła mała ściąga zamieszczona na końcu książki, dzięki czemu mogłam na spokojnie przestudiować drzewa genealogiczne bohaterów pojawiających się na jej kartach.

Jeżeli kochacie ciężki, niepokojący klimat i atmosferę niebezpieczeństwa czającego się z ukrycia oraz lubicie silne kobiece postacie walczące z patriarchalnym systemem, to „Córki puszczy, siostry ognia” Moniki Godlewskiej będzie lekturą dla Was. Ja jestem zadowolona i chętnie poznałabym kolejne opowieści spod pióra autorki 😊

Mimo, iż uwielbiam sięgać po fantastykę, robię to niezwykle rzadko ze względu na strach przed rozczarowaniem. Trzymam się utartych ścieżek i czytam po raz setny ukochane serie jak Trylogia Husycka, Wiedźmin, czy Harry Potter 😉 Jednak dzięki uprzejmości @wydawnictwospisekpisarzy miałam szan...

Rozwiń

Zwiń

Kiedy zanurzamy się w lekturę książki, siedząc wygodnie na kanapie lub w fotelu, do popijania mając ciepłą herbatkę, a za oknem szaleje ulewa – śmiało możemy nazwać siebie szczęściarzami. A co jeśli są ludzie, którzy z pełną premedytacją porzucają swoje wygodne życie, aby prowadzić badania hen daleko na Północy, z dala od takich wygód? O takich osobistościach czyta się najciekawsze historie 😉 Chciałabym przedstawić Wam sylwetkę człowieka, którego w dzisiejszych czasach śmiało moglibyśmy nazwać influencerem. Bo to jak niezwykłe życie prowadził niejednego czytelnika przyprawi o zawrót głowy! Mowa oczywiście o „Najciekawszym człowieku na świecie”, czyli Peterze Freuchenie :D

Na wstępie zaznaczę, że nigdy nie słyszałam o Freuchenie, dopóki nie sięgnęłam po biografię Mitenbulera i naprawdę żałuję, że nie poznałam jego historii wcześniej. Cóż to był za człowiek! Z zawodu lekarz, który pewnego dnia porzucił swoje dotychczasowe życie by wyjechać i… zostać polarnikiem! I to nie byle jakim polarnikiem. Przez większość swego życia brał udział w niezliczonych ekspedycjach na Grenlandię, którą z całego serca pokochał. Ożenił się z Innuitką, odkrywał nieznane jeszcze tereny dalekiej Północy i kreślił ich mapy, a poza tym wszystkim był aktywistą, politykiem, przeżył też dwie wojny światowe i działał w ruchu oporu – jego życie było pełne niesamowitych zdarzeń, o których można by opowiadać bez końca.

Nie pamiętam, kiedy ostatni raz zdarzyło mi się przeczytać tak fascynującą i wciągającą biografię. Nic dziwnego, Peter Freuchen rzeczywiście jest najciekawszym człowiekiem na świecie. Autor książki opisał jego życie z cudowną lekkością, dzięki czemu (mimo wielkich rozmiarów) biografię czytało się naprawdę szybko i nie można było oderwać się od lektury 😉 Co ciekawe, oprócz historii bohatera książki, autor pozwala poznać losy bliskich mu ludzi, dzięki czemu na jego życie możemy spojrzeć z różnych perspektyw.

Jak mogę podsumować tę fascynującą książkę? Że opowiada historię człowieka, który nie bał się zmian, który potrafił walczyć nie tylko o siebie oraz który może stać się dla współczesnego czytelnika inspiracją do złapania życia w swoje ręce, by nie bać się spełniać marzenia😊 Serdecznie wszystkim polecam te pozycję, bo takie osobistości nie pojawiają się w naszym życiu zbyt często 😉

Kiedy zanurzamy się w lekturę książki, siedząc wygodnie na kanapie lub w fotelu, do popijania mając ciepłą herbatkę, a za oknem szaleje ulewa – śmiało możemy nazwać siebie szczęściarzami. A co jeśli są ludzie, którzy z pełną premedytacją porzucają swoje wygodne życie, aby prowadzić badania...

Rozwiń

Zwiń

Czy znajdą się tutaj fani opowieści detektywistycznych i miłośnicy serii przygodowych, w których bohaterowie wyruszają w niebezpieczną wyprawę, by odnaleźć zaginiony skarb? W takim razie seria „Siódma Księga” Izabeli Szylko będzie dla Was lekturą idealną 😊

Alicja, doktorantka na Uniwersytecie Oksfordzkim oraz astrofizyk, jest od lat zafascynowana Kopernikiem i jego dziełami. W szczególności ogromne zainteresowanie kobiety wzbudza rękopis pt. „De revolutionibus”, którego tajemniczą Siódmą Księgę naszej bohaterce udało się znaleźć i utracić.
Jednak Alicja nie spocznie, dopóki nie odzyska cennego manuskryptu Kopernika, a w jego odnalezieniu pomoże jej niezawodny i równie bystry Jerzy Adams. Nie będzie to jednak takie proste – bowiem na naszych bohaterów czyha ktoś równie mocno pragnący rozwikłania zagadki Siódmej Księgi. Komu się to uda? Jakie odkrycie przez wieki skrywał przed ludzkością Kopernik?

Przyznaję, zaliczam się do grona osób, które od najmłodszych lat kochały przygody. Jako dziecko lubiłam czytać Pana Samochodzika, uwielbiałam oglądać filmy o wyprawach Indiany Jonesa, a i teraz zdarza mi się wracać do moich ulubionych serii. Dlatego też ogromnie się cieszę, że mogłam poznać twórczość Izabeli Szylko. Mimo, że swoją przygodę zaczęłam od tomu drugiego, to zapewniam, iż cykl „Siódma księga” skradł moje serce i mam zamiar równie często do niego powracać. Nietuzinkowi, wielowymiarowi bohaterowie, niezwykle wciągająca intryga i fascynujący skarb-zagadka, który może zmienić losy ludzkości – wszystko to sprawiło, że nie mogłam oderwać się od lektury.

Finał serii jest równie satysfakcjonujący, dlatego jeżeli chcecie dowiedzieć się, jakie tajemnice skrywało owo tytułowe dzieło, zachęcam, byście sięgnęli po „Tajemnicę siódmej księgi” i przekonali się sami😉

Z całego serca polecam żądnym przygód czytelnikom :D

Czy znajdą się tutaj fani opowieści detektywistycznych i miłośnicy serii przygodowych, w których bohaterowie wyruszają w niebezpieczną wyprawę, by odnaleźć zaginiony skarb? W takim razie seria „Siódma Księga” Izabeli Szylko będzie dla Was lekturą idealną 😊

Alicja, doktorantka na Uniwersyt...

Rozwiń

Zwiń

Biorąc się za lekturę powieści „Wszystko czego wam nie powiedziałam” Celeste Ng, nie wiedziałam czego się spodziewać. Nie znam autorki, zaciekawił mnie natomiast opis wydawcy. Ostatecznie otrzymałam pełną napięcia, niezwykle inteligentną historię rodziny – walczącej z własnymi demonami, nieszczęśliwej i skrzywdzonej. Ta psychologiczna wyprawa w głąb ludzkich pragnień i niespełnionych marzeń pozostawiła mnie z rozdartym sercem, jednocześnie zachwycając autentycznością i opowiedzianą historią.

Ameryka lat 70-tych – rodzina Lee żyje w niewielkiej miejscowości, prowadząc spokojne i poukładane życie. Wszystko zmienia się nagle, gdy Lydia, oczko w głowie rodziców, znika bez śladu, a potem zostaje odnaleziona martwa. Ta tragedia wstrząsa posadami domowników i sprawia, że zostają zmuszeni do konfrontacji ze swoimi lękami i tajemnicami, skrzętnie ukrywanymi przez lata…

Moi drodzy, dawno już nie czytałam powieści, która w tak wielkim stopniu by mnie zdołowała, emocjonalnie przemieliła, a na końcu oczyściła jak swoiste katharsis. Celeste Ng napisała „Wszystko czego wam nie powiedziałam” jako swój debiut, a dojrzałością i wiedzą mogłaby zawstydzić niejednego literackiego wyjadacza.

Opis może być trochę mylący, ponieważ czytelnik spodziewa się dostać thriller, a koniec końców otrzymaliśmy doskonały portret psychologiczny rodziny kochającej, czułej, lecz poniekąd dysfunkcyjnej. Wątki poruszane przez autorkę są bardzo odważne i uważam, iż każdy kto planuje założenie rodziny, powinien tę powieść przeczytać jako swoistą wskazówkę, co należy robić, a czego się wystrzegać. Podziały międzykulturowe, niespełnione pragnienia przerzucane na swych potomków, usilna potrzeba kierowania życiem najbliższych i brak szczerości w codziennych rozmowach – to tylko niektóre z zagadnień przewijających się na kartach tej historii.

Sięgając po powieść Ng musicie przygotować się na trudne tematy i duszną atmosferę, każdy z nas może też znaleźć obraz siebie i swojej rodziny, co czyni ten tytuł ponadczasowym i wielowymiarowym. Ostatecznie pozwala jednak odetchnąć i spojrzeć na świat przez pryzmat nadziei na lepsze jutro.

Z całego serca polecam😉

Biorąc się za lekturę powieści „Wszystko czego wam nie powiedziałam” Celeste Ng, nie wiedziałam czego się spodziewać. Nie znam autorki, zaciekawił mnie natomiast opis wydawcy. Ostatecznie otrzymałam pełną napięcia, niezwykle inteligentną historię rodziny – walczącej z własnymi demonami, ni...

Rozwiń

Zwiń

Chciałam dziś podzielić się z Wami moją opinią na temat książki, której oryginalność sprawiła, iż lektura była czystą przyjemnością 😊

„Reguła mnicha. Czego o uważności możemy dowiedzieć się od średniowiecznych zakonników” to, jak sam tytuł wskazuje, w dużej mierze poradnik dotyczący uważności, o której to ostatnimi czasy jest dosyć głośno. I choć nie sięgam często po poradniki, to ten szczególnie przykuł moją uwagę. Okazuje się bowiem, że w dziedzinie mindfullness bardzo wiele do powiedzenia mieli średniowieczni mnisi :D Co więcej, borykali się z bardzo podobnymi współczesnym ludziom problemami. I choć może wydawać się to nieprawdopodobne – w końcu nie znali social mediów i wiedli całkiem spokojne i wyciszone życie – na bodźce przeszkadzające im w zakonnej egzystencji potrafili znaleźć wiele ciekawych sposobów, które dzięki tej książce, możemy wypróbować i my😉

Jestem przekonana, że znajdzie się tu wielu fanów praktykowania treningu uważności. I jeżeli potrzebujecie ciekawego poradnika, jednocześnie przepełnionego świetnym humorem i historią, to „Reguła mnicha…” będzie dla Was idealnym wyborem. Ja przy lekturze bawiłam się wyśmienicie. Przede wszystkim dlatego, że nie jest to typowy poradnik. Zawiera wiele historycznych ciekawostek i bardziej naprowadza czytelnika i inspiruje, niż pokazuje wprost, co powinniśmy zrobić ze swoim życiem. To swoista encyklopedia wiedzy nt. życia średniowiecznych zakonników będąca jednocześnie pouczającym doświadczeniem.

Z czystym sumieniem polecam ten niezwykły tytuł każdemu 😉

Chciałam dziś podzielić się z Wami moją opinią na temat książki, której oryginalność sprawiła, iż lektura była czystą przyjemnością 😊

„Reguła mnicha. Czego o uważności możemy dowiedzieć się od średniowiecznych zakonników” to, jak sam tytuł wskazuje, w dużej mierze poradnik dotyczący uważn...

Rozwiń

Zwiń