Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka bez wątpienia wybitna. Żeby coś bardziej sensownego powiedzieć na jej temat z pewnością będą musiała wrócić do niej jeszcze nie raz. Spodziewałam się po niej wiele, a otrzymałam o wiele, wiele więcej. Nie jestem w stanie wniknąć w umysł człowieka jakim jest C.S. Lewis, ale z pewnością jest to jednostka nieprzeciętna, o niezwykłym bogactwie wyobraźni. Ta książka zdecydowanie zasługuje na miano dzieła jego życia. Jest dokładnie tym co człowiek może napisać o schyłku swojego życia, naznaczonego doświadczeniami, refleksjami i tysiącem różnych często wzajemnie wykluczających się przemyśleń by w końcu w cudowny sposób złożyć się w pełny, skończony obraz.

Zastanawiałam się w trakcie całej lektury czemu opisał on swoje przemyślenia na temat wiary właśnie w taki sposób. Odwołując się do starego greckiego mitu na pozór nie mającego nic wspólnego z naszym współczesnym światem i naszą umysłowością naznaczają przez chrześcijaństwo i wszelkie oświeceniowe cnoty jak równość, wolność i braterstwo. Żyjemy w zupełnie innym świecie, zmagamy się z innymi problemami, daleko nam do umysłowości człowieka pierwotnego, który opisuje nam dzieje swojego życia na kartach tej książki. Z początku pytałam sama siebie czy to rodzaj rozliczenia z pogaństwem, odsuniętego w cień nowej wiary jaką jest chrześcijaństwo. Potem jednak zdałam sobie sprawę, że to rodzaj rozliczenia z samym sobą. Okrycie swojej własnej duszy, takiej jaka ona jest naprawdę, ze wszystkimi jej mrocznymi zakamarkami, ale i wzniosłymi ideałami. Bohaterką jest królowa barbarzyńskiego państwa Glome, odznaczająca się wszystkimi pożądanymi wówczas cnotami takimi jak męstwo, poświęcenie, braterstwo, sprawiedliwość i odwaga. Postać z pewnością budzi respekt u każdego czytelnika jednak jej życie, pokazane jest od zupełnie innej strony, wszystkie jej czyny są drobiazgowo analizowane. Jest to spowiedź kobiety, która rozlicza się ze swoimi życiem, nie ukrywając niczego, ale mówiąc jawnie i otwarcie o wszystkim o wówczas czuła i myślała. Jest to w istocie spowiedź przed samym Bogiem, przed którym nie da ukryć się niczego jak bardzo głęboko nie byłoby ukryte na dnie naszej duszy. Jest to powieść o poszukiwaniu, nieustannym poszukiwaniu kształtu jaki powinna przybrać nasza wiara, postawie jaką powinniśmy przyjąć wobec tego co nas spotyka, i wobec prób jakimi jesteśmy nieustannie poddawani na przestrzeni całego naszego życia. Jest to opowieść pełna metafor, w moim przekonaniu niezbędnych do zrozumienia całego sensu przesłania zawartego w tej książce.

Wśród masy różnych pytań jakie można sobie postawić po przeczytaniu tej powieści jedno z nich może dotyczyć tego kim tak naprawdę jesteśmy? Ile w nas jest dobra, ile zła i czy nasze myśli są zawsze nasze własne? Co tak naprawdę kieruje naszymi poczynaniami? Jaka siła nas popycha do podejmowania takich, a nie innych decyzji? Czy mamy pełną kontrolę nad swoim życiem i czy jesteśmy w stanie odpowiadać za podejmowane przez nas wybory? Bohaterka cały czas poszukuje czegoś co pokierowałoby jej życiem i nadało mu sens, wobec braku odzewu postanawia jednak przejąć tą odpowiedzialność na własne barki i samej decydować o tym co jest dobre, co jest słuszne, a co nie. Jest królową, ma pełnię władzy, więc nie czuje się zobowiązana przez nikogo. Do czego ją doprowadzi takie postępowanie, co odkryje u kresu swojej podróży, a zarazem u kresu swojego życia? Jaki będzie ukryty sens tych wszystkich, z pozoru niezrozumianych wydarzeń w jej życiu? Jaką odpowiedź dadzą jej bogowie, a właściwie prawdziwy Bóg, kiedy w końcu odkryje jego istnienie?

Myślę, że głębia tej książki polega na tym, że każdy odnajdzie w niej swoje własne przesłanie, mnie tylko pozostaje złożyć wyrazy uznania autorowi za napisanie tak uniwersalnego i złożonego dzieła.

Naprawdę godne polecenia. Swoją drogą jak to jest, że trafiamy na takie książki?

Książka bez wątpienia wybitna. Żeby coś bardziej sensownego powiedzieć na jej temat z pewnością będą musiała wrócić do niej jeszcze nie raz. Spodziewałam się po niej wiele, a otrzymałam o wiele, wiele więcej. Nie jestem w stanie wniknąć w umysł człowieka jakim jest C.S. Lewis, ale z pewnością jest to jednostka nieprzeciętna, o niezwykłym bogactwie wyobraźni. Ta książka...

Nie mogłam się oderwać! Napisana z pasją i polotem rzuca niecodzienne światło na ten nieznany wcześniej wycinek historii, a przecież tak znaczący w dziejach kultury! Autor przedstawia w sposób niezwykle barwny klimat tamtych czasów, dylematy, pragnienia i niepokoje tamtejszych ludzi, a przy tym daje niezwykły wgląd w proces formowania się chrześcijaństwa we wszystkich jego odcieniach, co przyczyniło się do kształtu późniejszej kultury oraz proces ksztautowania się irladzkiej kultury czyniąc ją czymś unikatowym na skalę całej ówczesnej Europy. Zdecydowanie warte przeczytania.

Nie mogłam się oderwać! Napisana z pasją i polotem rzuca niecodzienne światło na ten nieznany wcześniej wycinek historii, a przecież tak znaczący w dziejach kultury! Autor przedstawia w sposób niezwykle barwny klimat tamtych czasów, dylematy, pragnienia i niepokoje tamtejszych ludzi, a przy tym daje niezwykły wgląd w proces formowania się chrześcijaństwa we wszystkich jego...

wybitna!

wybitna!

Co by było gdyby nagle się okazało, że NIE JESTEŚMY SAMI na tym świecie? To uczucie prześladuje i zastanawia każdego człowieka zdolnego do chwili refleksji nad swoim losem i biegiem wydarzeń w swoim życiu. A jeśli to wszystko MA SENS? Jest z góry zaplanowane, precyzyjnie przemyślane i nieuwzględniające przypadków. Ludzie pragną mieć pewność, że ktoś sprawuje pieczę nad ich życiem, czy to Anioł, jakaś dobra dusza czy po prostu sam Bóg? Z pośród wielu dylematów z którymi spotykamy się w swoim życiu to jakby tkwiło najgłębiej w nas. Przeczucie, które nazywamy wiarą, wiarą opartą na marzeniu o bliskości, o kimś bądź też czymś kto zna nas lepiej niż my sami, jest zawsze blisko nas kiedy podejmujemy decyzje, cierpimy i zastanawiamy się nad swoim losem. Marzenie o Aniele jest lekarstwem na uczucie samotności, które prześladuje każdego człowieka. Każdy we własnym zakresie musi mierzyć się ze światem, swoimi wątpliwościami i pytaniami, na które nie znajduje odpowiedzi. Czasem nachodzi nas irracjonalne uczucie, głos intuicji, który podpowiada nam co mamy robić, dokąd iść i co tak naprawdę jest w życiu ważne. Czy jednak zawsze go słuchamy? Czy nie jest tak, że często zapominamy o tym co nam siedzi głęboko w duszy i dajemy się pochłonąć niezrozumiałemu światu, ślepemu, obojętnemu, pozbawionemu głębszej przyczyny i sensu? A jeśli to co uznajemy za irracjonalne, wszystko co mieści się w sferze naszych marzeń istnieje realnie i rzeczywiście? Czy bylibyśmy w stanie w to uwierzyć? Przed takim faktem właśnie staje bohaterka tytułowej powieści, wszystko to o czym marzyła na wpół świadomie, co nie do końca potrafiła zrozumieć staje przed nią w całej swej okazałości. Ideał. Kwintesencja piękna i dobroci. Terakowska w swojej książce dotyka najistotniejszej kwestii dotyczącej każdego człowieka, bez żądnych wyjątków. W przepięknych barwach maluje obraz ludzkiej duszy, niezwykle cennej i wrażliwej, o której los toczy się najważniejsza w ludzkich dziejach bitwa. Ja byłam zachwycona, książka otworzyła mi oczy własnej duszy.

Co by było gdyby nagle się okazało, że NIE JESTEŚMY SAMI na tym świecie? To uczucie prześladuje i zastanawia każdego człowieka zdolnego do chwili refleksji nad swoim losem i biegiem wydarzeń w swoim życiu. A jeśli to wszystko MA SENS? Jest z góry zaplanowane, precyzyjnie przemyślane i nieuwzględniające przypadków. Ludzie pragną mieć pewność, że ktoś sprawuje pieczę nad ich...

to była jedna z książek, które wiele wniosły do mojego życia...

to była jedna z książek, które wiele wniosły do mojego życia...