Wenecja. Miasto, któremu się powodzi

Ta książka zdecydowanie nie przypadła mi do gustu. Niestety styl pisania Pani Manueli nie porwał mnie i czasami było mi ciężko zrozumieć autorkę i jej wywody. Szkoda. Wenecja, piękne miasto, a tutaj tak średnio przedstawione :(

Ta książka zdecydowanie nie przypadła mi do gustu. Niestety styl pisania Pani Manueli nie porwał mnie i czasami było mi ciężko zrozumieć autorkę i jej wywody. Szkoda. Wenecja, piękne miasto, a tutaj tak średnio przedstawione :(

Pokaż mimo to

Wenecja odebrana każdym zmysłem. Czytając, nie tylko podziwiałam miasto i jego pałace oczami wyobraźni, słyszałam też Vivaldiego, smakowałam tiramisu i poczułam zapach orientalnych perfum. Na koniec pojawił się również smaczek dla 6 zmysłu:-)

Wenecja odebrana każdym zmysłem. Czytając, nie tylko podziwiałam miasto i jego pałace oczami wyobraźni, słyszałam też Vivaldiego, smakowałam tiramisu i poczułam zapach orientalnych perfum. Na koniec pojawił się również smaczek dla 6 zmysłu:-)

Pokaż mimo to

Świetne opisy, ciekawostki, historia. Do tego niecodzienne miejsca, mnóstwo odczuć, wrażeń, uczuć, spostrzeżeń. Rewelacja jeśli chodzi o rodzaj przewodnika. Czytając czułam, że spaceruję po tym mieście., chłonę je, a nie oglądam pocztówki.

Świetne opisy, ciekawostki, historia. Do tego niecodzienne miejsca, mnóstwo odczuć, wrażeń, uczuć, spostrzeżeń. Rewelacja jeśli chodzi o rodzaj przewodnika. Czytając czułam, że spaceruję po tym mieście., chłonę je, a nie oglądam pocztówki.

Pokaż mimo to

Przewodnik przeplatany wspomnieniami własnych przygód z Wenecji. Sporo anegdotek, których nie spotkamy w 'klasycznych' przewodnikach. Szybko się czyta. polecam

Przewodnik przeplatany wspomnieniami własnych przygód z Wenecji. Sporo anegdotek, których nie spotkamy w 'klasycznych' przewodnikach. Szybko się czyta. polecam

Pokaż mimo to

Bardzo pięknie pisze o Wenecji Manuela Gretkowska w tym fascynującym przewodniku. Piękne zdjęcia i pasjonujące historie to najlepsza zachęta do wizyty w Wenecji.

Szczególnie urzekł mnie rozdział o Vivaldim. Manuela Gretkowska pisze o jego muzyce na tle Wenecji poetycko i sugestywnie. Ja miałam w uszach „Zimę” z „Czterech pór roku” a muzyka nie była włączona. Dziękuję Pani Manuelo!

Bardzo pięknie pisze o Wenecji Manuela Gretkowska w tym fascynującym przewodniku. Piękne zdjęcia i pasjonujące historie to najlepsza zachęta do wizyty w Wenecji.

Szczególnie urzekł mnie rozdział o Vivaldim. Manuela Gretkowska pisze o jego muzyce na tle Wenecji poetycko i sugestywnie. Ja miałam w uszach „Zimę” z „Czterech pór roku” a muzyka nie była włączona. Dziękuję Pani...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gdybym uznawała tę książkę za taką, która ma mnie zachęcić do odwiedzenia Wenecji, nie spełniłaby ona moich oczekiwań. Trochę chaotyczna, nie skupiająca się konkretnie na omawianych miejscach. Zamysłem autorki pewnie nie było pisanie kolejnego przewodnika, dzięki któremu pozna się wyłącznie historyczne fakty, ale tak często jak mówi ona o zbyt dużej liczbie turystów, niszczących magię tego wyjątkowego miasta, równie często pojawiały się wtrącenia pasujące już wprowadzony klimat. Natomiast jeśli chodzi o subiektywne odczucia autorki względem Wenecji, na pewno warto jest przeczytać tę książkę.
Niemniej jednak, spodziewałam się mniejszego chaosu.

Gdybym uznawała tę książkę za taką, która ma mnie zachęcić do odwiedzenia Wenecji, nie spełniłaby ona moich oczekiwań. Trochę chaotyczna, nie skupiająca się konkretnie na omawianych miejscach. Zamysłem autorki pewnie nie było pisanie kolejnego przewodnika, dzięki któremu pozna się wyłącznie historyczne fakty, ale tak często jak mówi ona o zbyt dużej liczbie turystów,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo mnie ta książka na początku irytowała. Te króciutkie rozdzialiki rozbudzające ciekawość, ale jej nie zaspokajające, historie z domysłami i informacjami popartymi zupełnie niczym. Niby chciałam dalej czytać, ale zaczęłam się już zastanawiać, czy warto dalej w to brnąć.

Zdecydowanie warto. Po pewnym czasie zaczęłam zauważać plusy, pojedyncze zdania, które sprawiały, że się uśmiechnęłam, umiejętnie wplecione przekleństwo, przez króre parskałam śmiechem, czy fragmenty, które chciałam pokazać znajomym.

Mam wrażenie, że do "Wenecji" podeszłam nieco jak do samej Wenecji - przed przeczytaniem kojarzyłam to miasto z tłumów turystów, piękne ale jednak zapchane i przereklamowane, tak jak książka mnie drażniła i byłam pewna, że więcej niż trzech gwiazdek nie dostanie. Z czasem zaczęłam zauważać więcej plusów, powiedziałabym, że odpuściłam sobie i swoim oczekiwaniom względem książki i zaczęłam czytać-słuchać, trochę jakbym po prostu spacerowała po mieście, a Gretkowska wtrącała ciekawostki na temat mijanych miejsc. Bo tym w zasadzie "Wenecja" jest - zbiorem ciekawych historii, które na początku owszem, są oderwane od siebie i zdawałoby się, nie łączą się w spójną całość, ale po jakimś czasie zaczynamy dostrzegać jakąś metodę w całym tym pozornym chaosie, jednocześnie budując sobie pewien obraz miasta i jego historii.

I teraz zdecydowanie chcę do Wenecji pojechać, zachęcona historiami i zdjęciami miejsc, które bardzo bym chciała zobaczyć na własne oczy.

Bardzo mnie ta książka na początku irytowała. Te króciutkie rozdzialiki rozbudzające ciekawość, ale jej nie zaspokajające, historie z domysłami i informacjami popartymi zupełnie niczym. Niby chciałam dalej czytać, ale zaczęłam się już zastanawiać, czy warto dalej w to brnąć.

Zdecydowanie warto. Po pewnym czasie zaczęłam zauważać plusy, pojedyncze zdania, które sprawiały,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jaka szkoda, że książka nie powstała 9 lat temu. Wtedy zwiedzałam Wenecję z jakąś podstawową wiedzą o tym pięknym mieście, któremu się powodzi (jak błyskotliwie nazwała je Manuela Gretkowska). Książka jest porywająca, czytałam jednym tchem - dzień i noc. I gdybym wiedziała o świętym Marku transportowanym w boczku do Włoch, o duchach całkiem często nawiedzających Wenecję (w Weneckich hotelach jest nawet zaznaczona intensywność nawiedzeń, co ciekawe racjonalna Gretkowska doświadczyła jednego z nich), o domach największych malarzy weneckich, o legendach i tajemnicach niedostępnych zwykłemu turyście... Gdybym tylko mogła przeczytać to dziewięć lat temu- Wenecja byłaby jeszcze bardziej magiczna. A w tej sytuacji- trzeba pojechać jeszcze raz - z mapą miejsc Pani Manueli, którą kocham miłością czytelnika bezkrytycznego, przyjmującego wszystko co pisze z nabożną czcią. Przeczytajcie koniecznie!

Jaka szkoda, że książka nie powstała 9 lat temu. Wtedy zwiedzałam Wenecję z jakąś podstawową wiedzą o tym pięknym mieście, któremu się powodzi (jak błyskotliwie nazwała je Manuela Gretkowska). Książka jest porywająca, czytałam jednym tchem - dzień i noc. I gdybym wiedziała o świętym Marku transportowanym w boczku do Włoch, o duchach całkiem często nawiedzających Wenecję (w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podchodziłam do tej książki wiedząc, że styl pisania Manueli Gretkowskiej nie do mi końca odpowiada. Można więc uznać, że nie rozczarowałam się tą pozycją tak bardzo jak niektórzy czytelnicy. Już na wstępie wiedziałam bowiem, czego mogę się spodziewać po tej autorce. Dzięki temu skupiłam się na tym, co chciała mi ona przekazać a nie w jaki sposób to zrobiła.

Sięgnęłam po ten tytuł tylko i wyłącznie dlatego, że byłam ogromnie ciekawa odbioru Wenecji przez kogoś z zewnątrz. To piękne włoskie miasto jest niezwykle ciekawe i skrywa w swoich granicach wiele wspaniałych miejsc. Niektóre z nich są łatwiej dostępne dla zwykłego turysty, inne wymagają włożenia nieco większej energii i pomysłowości. Wspólnie z Manuelą Gretkowską pokonujemy mniej i bardziej znane zakamarki weneckiej przestrzeni. Zaglądamy do licznych kościołów, płyniemy na sąsiednie wyspy a nawet poznajemy tajemnicze historie.

Cieszę się, ponieważ dzięki tej książce dopisałam kilka punktów do swojej listy miejsc do zobaczenia podczas ponownej wizyty w tym mieście.

Zdjęcia były dobre i stanowiły uzupełnienie tekstu, jednak nie zachwyciły mnie tak jak początkowo myślałam. Z drugiej strony nie były one dopieszczone i podkoloryzowane a to powinno się doceniać. Autorka pokazała Wenecję taką, jaka jest naprawdę.

Podchodziłam do tej książki wiedząc, że styl pisania Manueli Gretkowskiej nie do mi końca odpowiada. Można więc uznać, że nie rozczarowałam się tą pozycją tak bardzo jak niektórzy czytelnicy. Już na wstępie wiedziałam bowiem, czego mogę się spodziewać po tej autorce. Dzięki temu skupiłam się na tym, co chciała mi ona przekazać a nie w jaki sposób to zrobiła.

Sięgnęłam po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wielkie rozczarowanie. Powierzchownością tej książki, jej chaosem, jakimś wyczuwalnym między wierszami pośpiechem, błędami merytorycznymi, złymi podpisami pod fotografiami, fatalnymi tłumaczeniami z włoskiego.
Tak, że do dobrej znajomości Wenecji jeszcze baardzo daleko.
Czy naprawdę nie dało się napstrykać własnych, oryginalnych zdjęć do tej publikacji? Promocja przed ukazaniem się właśnie to sugeruje... A tymczasem... hmm, lista autorów jest długa.
Przyznaję, lekko się to czyta. Lektura w sam raz na hamak, ale...no właśnie. Ale jest coś, czym jestem naprawdę mocno zdegustowana.
To brak bibliografii i przypisów !!!
Jeśli pani Manuela Gretkowska posiadła te wszystkie wiadomości w jakiś magiczny sposób, to gratuluję.
Bo normalnie, to ludzie zdobywają wiedzę, czytając innych.
A w przypadku Wenecji, to nawet wiem kogo.
I to żaden wstyd przyznać się do tego. Uważam, że wręcz przeciwnie.
A może dzieło rodziło się tak szybko, że "się zapomniało" o najważniejszym.
Szkoda.

Wielkie rozczarowanie. Powierzchownością tej książki, jej chaosem, jakimś wyczuwalnym między wierszami pośpiechem, błędami merytorycznymi, złymi podpisami pod fotografiami, fatalnymi tłumaczeniami z włoskiego.
Tak, że do dobrej znajomości Wenecji jeszcze baardzo daleko.
Czy naprawdę nie dało się napstrykać własnych, oryginalnych zdjęć do tej publikacji? Promocja przed...

więcej

mniej

Pokaż mimo to