Wenecja. Miasto, któremu się powodzi

Ciekawy przewodnik, nieprzewodnik po Wenecji, miasta masek, tajemnic, wody, mgły, zabawy i śmierci. Piękne zdjęcia, krótkie rozdziały poruszające kwestie współczesnej Wenecji jak i jej historii. Można z niej dowiedzieć wielu ciekawostek o mieście na wodzie. Gorąco polecam.

Ciekawy przewodnik, nieprzewodnik po Wenecji, miasta masek, tajemnic, wody, mgły, zabawy i śmierci. Piękne zdjęcia, krótkie rozdziały poruszające kwestie współczesnej Wenecji jak i jej historii. Można z niej dowiedzieć wielu ciekawostek o mieście na wodzie. Gorąco polecam.

Zbyt dużo historycznych faktów, których i tak nie dam rady zapamiętać, a zbyt mało ciekawostek i faktów o współczesnej Wenecji. Zwiedzałam ją dwa lata temu i z chęcią powróciłabym literacko do jej uliczek, kanałów i kawiarni, a niestety dostałam historyczny rys miasta, z rzadkimi wtrąceniami o czasach współczesnych. I niecenzuralne słowa, bo przecież pani Gretkowska wszędzie musi je wcisnąć. Nawet do opisu romantycznej Wenecji.

Zbyt dużo historycznych faktów, których i tak nie dam rady zapamiętać, a zbyt mało ciekawostek i faktów o współczesnej Wenecji. Zwiedzałam ją dwa lata temu i z chęcią powróciłabym literacko do jej uliczek, kanałów i kawiarni, a niestety dostałam historyczny rys miasta, z rzadkimi wtrąceniami o czasach współczesnych. I niecenzuralne słowa, bo przecież pani Gretkowska...

pięknie wydana

pięknie wydana

Wenecja z pięknymi zdjęciami i intelektualnymi smaczkami...

Wenecja z pięknymi zdjęciami i intelektualnymi smaczkami...

Dobra, choć momentami zbyt subiektywna, książka - przewodnik po Wenecji.

Dobra, choć momentami zbyt subiektywna, książka - przewodnik po Wenecji.

Oczekiwałam portretu miasta, klimatu i głębi. Dostałam chaotycznie podany groch z kapustą. Erudycja autorki zamiast pomagać irytuje i przeszkadza. Bezładnie podane dziesiątki informacji i anegdot wprowadzają totalny bałagan w głowie, nic nie zostaje. Odbębnione. Napisane na kolanie. Bez konstrukcji. Bez myśli przewodniej. Bez szacunku dla czytelnika. Bez szacunku dla Wenecji, która zasługuje na coś lepszego. Dużo lepszego.

Oczekiwałam portretu miasta, klimatu i głębi. Dostałam chaotycznie podany groch z kapustą. Erudycja autorki zamiast pomagać irytuje i przeszkadza. Bezładnie podane dziesiątki informacji i anegdot wprowadzają totalny bałagan w głowie, nic nie zostaje. Odbębnione. Napisane na kolanie. Bez konstrukcji. Bez myśli przewodniej. Bez szacunku dla czytelnika. Bez szacunku dla...

Dla miłośników Wenecji, którzy znają to miasto. Wyjątkowa erudycja autorki połączona z mnóstwem ciekawostek (np. o katalogu kurtyzan z opisem ich usług, ciał i ceną) , wspomnień historycznych postaci i poleceń miejsc.

Dla miłośników Wenecji, którzy znają to miasto. Wyjątkowa erudycja autorki połączona z mnóstwem ciekawostek (np. o katalogu kurtyzan z opisem ich usług, ciał i ceną) , wspomnień historycznych postaci i poleceń miejsc.

122/180/2021
Wyzwanie LC lipiec 2021 - Motyw wakacyjny
Na początku zdawało mi się, że ta książka będzie słabsza od pozostałych. Uważałam, że zapowiada się na gorszą, bo nie widzę w niej planu żadnego, ani zamysłu. Niby są rozdziały, ale nie wiem, dlaczego takie, a nie inne, dlaczego w takiej kolejności, no i jak się one mają do tych podrozdzialików, które są w nich zawarte.
Ale po 20-30 stronach wpadłam w rytm. A raczej we flow. Książka jest bowiem zbiorem opowieści, zwykle z przeszłości, impresji, porównań i zabaw ze słowem. Najmniej przewodnikowa ze wszystkich z tej serii, która przecież sama w sobie nie jest zbiorem przewodników. I dobrze, bo nie o przewodnictwo (ani tym bardzie przewodzenie) w niej chodzi. Tylko o opowieści o miejscach, o ich duchu, atmosferze, klimacie, wynikającym z historii, środowiska naturalnego, sąsiedztwa geopolitycznego i wielu innych czynników. I to o tych czynnikach chcę czytać, a nie o tym, gdzie zjeść i za ile bilet do muzeum.
A tu przykłady na kwiecisty język, niecodzienne skojarzenia i ciekawe informacje.
„Dawniej mieszkańcy bronili się przed pijackim obsikiwaniem murów specyficznym wynalazkiem zwanym pissa braghe. Jeżeli traficie na dziwny, murowany twór w zaułku, to pozostałość po tym antysikaczu. Budowano pochylnię pissa braghe w strategicznych miejscach, gdzie nietrzeźwi lubili sobie ulżyć, korzystając z dyskrecji miejsca. Prosta, lecz przemyślna konstrukcja powodowała rozpryskiwanie oddawanego płynu na jego producenta.”
„Widok przerażonego szczurka na ostatnim suchym palinie (słupie do cumowania) wystającym z zalanego powodzią miasta był bardziej wstrząsający od podtopionej Bazyliki Świętego Marka. Bo jeżeli szczury zawsze uciekające pierwsze przed niebezpieczeństwem zostały zaskoczone, to chyba w stajni koni Apokalipsy szykują już świeże sianko na drogę.”
„Jedząc ciepły z wierzchu crema catalana, zaczyna się rozumieć pochodzenie słowa podniebienie. Jest podpiwniczeniem nieba, w gębie.”
„Piszę o pieniądzach, chociaż zmarli ich nie liczą, jak zakochani czasu. Jedni i drudzy są zbyt zajęci sobą lub brakiem siebie.”
I dowiedziałam się o pewniej niszowej perfumerii! Próbki już jadą do mnie.
O świetnym pomyśle na tę serię i pięknych wydaniach poszczególnych książek już pisałam przy okazji Wiednia i Sztokholmu, więc nie będę się powtarzać. Uparcie polecam każdemu.

122/180/2021
Wyzwanie LC lipiec 2021 - Motyw wakacyjny
Na początku zdawało mi się, że ta książka będzie słabsza od pozostałych. Uważałam, że zapowiada się na gorszą, bo nie widzę w niej planu żadnego, ani zamysłu. Niby są rozdziały, ale nie wiem, dlaczego takie, a nie inne, dlaczego w takiej kolejności, no i jak się one mają do tych podrozdzialików, które są w nich...

Krótkie, zgrabne opowieści o miejscach i osobach, które w Wenecji bywały, albo żyły. Mimo, że akurat o Wenecji sporo wiem, to wiele się dowiedziałam. A poza tym - tu pióro autorki mnie nie irytuje ;-)

Krótkie, zgrabne opowieści o miejscach i osobach, które w Wenecji bywały, albo żyły. Mimo, że akurat o Wenecji sporo wiem, to wiele się dowiedziałam. A poza tym - tu pióro autorki mnie nie irytuje ;-)

Ze wszystkich książek z serii, które miałam okazję czytać, ta jest najsłabsza… piękne zdjęcia, ale treść do mnie nie przemówiła….

Ze wszystkich książek z serii, które miałam okazję czytać, ta jest najsłabsza… piękne zdjęcia, ale treść do mnie nie przemówiła….