Bardzo dobry zbiór, a najlepsze opowiadanie końcowe, osadzone w świecie Fundacji - mimo nawet wyrażonej w posłowiu niechęci do wszelakich expanded universe i ogólnie universe preying (podzielam zdanie, że większość takich współdzielonych uniwersów jest słaba, vide Star Wars - ale nie wszystkie!) "jednorazowo" się na to zdecydował i udało mu się uchwycić istotę i klimat Fundacji (choć, paradoksalnie, nie jemu jedynemu!).

Bardzo dobry zbiór, a najlepsze opowiadanie końcowe, osadzone w świecie Fundacji - mimo nawet wyrażonej w posłowiu niechęci do wszelakich expanded universe i ogólnie universe preying (podzielam zdanie, że większość takich współdzielonych uniwersów jest słaba, vide Star Wars - ale nie wszystkie!) "jednorazowo" się na to zdecydował i udało mu się uchwycić istotę i klimat...

Wczesne opowiadania jednego z moich ulubionych pisarzy SF. Trochę nierówne i w przypadku niektórych niestety widać, że z upływem czasu stały się nieco archaiczne. Mimo wszystko jednak warto przeczytać. Duży plus za opowiadanie umieszczone w świecie Fundacji Asimova oraz za cyberpunkowego "Piesera".

Wczesne opowiadania jednego z moich ulubionych pisarzy SF. Trochę nierówne i w przypadku niektórych niestety widać, że z upływem czasu stały się nieco archaiczne. Mimo wszystko jednak warto przeczytać. Duży plus za opowiadanie umieszczone w świecie Fundacji Asimova oraz za cyberpunkowego "Piesera".

Chaos składa się z 7 opowiadań, 6 jest typowo Cardowskich a ostatnie 7 jest okropne! Tradycyjnie na koniec swoich opowiadań Card pisze co i jak i sam osobiście przyznał, że nie lubi jak obcy pisarz bierze się za Universum innego pisarza bo to zwykle nie wychodzi dobrze i ja się z nim w 100% zgadzam! Dlatego właśnie 7 opowiadanie jest okropne. Card pisze opowiadanie o Fundacji Asimova o powstaniu Drugiej Fundacji bo zawsze go to ciekawiło, napisał to w stylu pisarskim Asimova, problem jest taki, że nim nie jest dlatego jest słabe nie udało mu się odwzorować stylu tak dobrze, opowiadanie jest nudne, dłuży się i nie jest odkrywcze. Stanowczo lepiej by do tej książki dodał jakieś inne swoje własne w jego stylu z jego pomysłem...wtedy mogła bym napisać, że książka jest bardzo dobra..a tak no cóż jest po prostu dobra. Opowiadanie Tysiąc śmierci jest naprawdę mega dobre, straszne i ciekawe jak diabli. Pieser ty typowy cyberpunk i jako taki jest ok, mimo, że cyberpunka nie lubię.. Staramy się tego nie okazywać i Genotopia jest super ten typ opowiadań to mój typ opowiadań 🙂 Ogólnie polecam, każdy znajdzie coś dla siebie, książkę czyta się jednym tchem POLECAM.

Chaos składa się z 7 opowiadań, 6 jest typowo Cardowskich a ostatnie 7 jest okropne! Tradycyjnie na koniec swoich opowiadań Card pisze co i jak i sam osobiście przyznał, że nie lubi jak obcy pisarz bierze się za Universum innego pisarza bo to zwykle nie wychodzi dobrze i ja się z nim w 100% zgadzam! Dlatego właśnie 7 opowiadanie jest okropne. Card pisze opowiadanie o...

Super opowiadania, szczególnie opowiadanie uzupełniające do Fundacji Asimova !

Super opowiadania, szczególnie opowiadanie uzupełniające do Fundacji Asimova !