Nie wierząc opiniom i recenzjom, zwabiona fantastyczną historią z książki "Metro 2033" i łaknąc kontynuacji wątku Artema, zabrałam się za tę książkę i... rozczarowałam się!
Gdzie ta akcja zapierająca dech w piersiach? Gdzie mroczne niezbadane życie mieszkańców metra? Gdzie...?
Książkę pochłonęłam w jeden dzień i wraz ze zbliżającym się jej końcem narastała we mnie irytacja, zniecierpliwienie i rozczarowanie. Książka była krótsza od poprzedniej części, ale na jej stronach można było opisać świetną historię albo chociaż kontynuować część pierwszą. Zastąpiona ona jednak została kiepską historią Homera, Saszy i Huntera, którego tajemnica wcale mnie nie zaintrygowała i zdziwiła.
Zazwyczaj jest tak, że to pierwszy tom jakiejś historii jest gorszy od następców. Tu się stało na odwrót - tak jak pierwsza książka mnie zachwyciła i ujęła, tak druga totalnie rozczarowała. Można by powiedzieć, że to nie jest kolejny tom tej samej historii, a opisany kolejny rok w metro, widziany z innej stacji i innej perspektywy. Po co więc było wracać do wątku Artema...
Pozostało czekać na kolejną książkę z tej serii o postapokaliptycznej wizji życia człowieka pod ziemią. Mam nadzieję, że ukoi moje rozżalenie po lekturze książki "Metro 2034".

Nie wierząc opiniom i recenzjom, zwabiona fantastyczną historią z książki "Metro 2033" i łaknąc kontynuacji wątku Artema, zabrałam się za tę książkę i... rozczarowałam się!
Gdzie ta akcja zapierająca dech w piersiach? Gdzie mroczne niezbadane życie mieszkańców metra? Gdzie...?
Książkę pochłonęłam w jeden dzień i wraz ze zbliżającym się jej końcem narastała we mnie...