Trudna w odbiorze i ciekawa jednocześnie ta powieść. Śledzenie wychyleń wahadła wymaga skupienia, choć sama fabuła do najbardziej skomplikowanych nie należy. Pewnie przez to, że poszczególne zdarzenia nijak – poza podróżnikami – spójne nie są, bo i skoki w czasie bardzo od siebie odległe. Silverberg „miał lepsze dni”.

Trudna w odbiorze i ciekawa jednocześnie ta powieść. Śledzenie wychyleń wahadła wymaga skupienia, choć sama fabuła do najbardziej skomplikowanych nie należy. Pewnie przez to, że poszczególne zdarzenia nijak – poza podróżnikami – spójne nie są, bo i skoki w czasie bardzo od siebie odległe. Silverberg „miał lepsze dni”.

Bardziej eksperyment literacki niż powieść. Tytułowe wahadło pozwala na podróż w czasie dokładnie dwóch osób, które kolejno przenoszą się w przeszłość i przyszłość, za każdym razem o czas dokładnie dziesięć razy bardziej oddalony od teraźniejszości niż poprzednia wycieczka. Czyli najpierw o 5 minut w przeszłość, potem o 50 minut w przyszłość, 500 minut w przeszłość itd. Druga osoba w przeciwnym kierunku.

Czas przebywania bohaterów we wszystkich odwiedzanych przez nich epokach jest krótki, więc nie ma wiele szans na interakcje z napotkanymi osobami i w ogóle na rozwinięcie fabuły, która jest szkicowa i stanowi raczej pretekst do pokazania ciekawego pomysłu na "wehikuł czasu". Do strony naukowej nie mam zarzutów - jakkolwiek nie jestem fanką opowieści o podróżach w czasie - Silverberg wykorzystał teorię tachionów, czyli hipotetycznych cząstek poruszających się z prędkością szybszą od prędkości światła, a zatem pod prąd strumienia czasu.

Prawdopodobnie jeszcze wrócę do Silverberga, żeby dać drugą szansę, bo coś mi mówi, że to może nie być utwór reprezentatywny dla jego twórczości.

Bardziej eksperyment literacki niż powieść. Tytułowe wahadło pozwala na podróż w czasie dokładnie dwóch osób, które kolejno przenoszą się w przeszłość i przyszłość, za każdym razem o czas dokładnie dziesięć razy bardziej oddalony od teraźniejszości niż poprzednia wycieczka. Czyli najpierw o 5 minut w przeszłość, potem o 50 minut w przyszłość, 500 minut w przeszłość itd....

Czytało się w porządku i to chyba jedyne co można napisać o tej książce, (a to zapewne nie świadczy o niej najlepiej). Pomysł na podróż w czasie niesamowity, ale opisy światów, fabuła i postacie były co najwyżej średnie. Po prostu Silverberg jest świetnym pisarzem do pisania książek prostych, łatwych i przyjemnych, ale jednak nie wyjątkowych (jak pisałem w mojej poprzedniej opinii o "Wieży światła").

Czytało się w porządku i to chyba jedyne co można napisać o tej książce, (a to zapewne nie świadczy o niej najlepiej). Pomysł na podróż w czasie niesamowity, ale opisy światów, fabuła i postacie były co najwyżej średnie. Po prostu Silverberg jest świetnym pisarzem do pisania książek prostych, łatwych i przyjemnych, ale jednak nie wyjątkowych (jak pisałem w mojej poprzedniej...

W porównaniu do najlepszych książek gatunku S-F, z pewnością nie jest to pozycja wybitna. Lecz jeśli masz bzika na punkcie podróży w czasie i paradoksów z tym związanych, koniecznie musisz to przeczytać:)

Ponadto nieograniczona fantazja Silverberga w odniesieniu do wizji bardzo-bardzo odległej przyszłości jest z pewnością warta poznania:D

W porównaniu do najlepszych książek gatunku S-F, z pewnością nie jest to pozycja wybitna. Lecz jeśli masz bzika na punkcie podróży w czasie i paradoksów z tym związanych, koniecznie musisz to przeczytać:)

Ponadto nieograniczona fantazja Silverberga w odniesieniu do wizji bardzo-bardzo odległej przyszłości jest z pewnością warta poznania:D

Jak to u Silverberga pomysł na fabułę naprawdę zacny, jego koncepcyjne rozwinięcie też niczego sobie, ale już sama fabuła mizerniutka. Tego typu powieść powinna kończyć się naprawdę porządnym kopem w tyłek, autor ma tutaj niesamowite pole do popisu wyobraźni. U Silverberga wyobraźnia kończy się niestety na pomyśle wyjściowym. Nie po raz pierwszy zresztą, podobnie było też w "Czasie przemian", czy osławionym i fatalnym cyklu o planecie Majipoor. wystarczy powiedziec, że projekt Wahadło to koncepcja wahadłowego przemieszczenia sie dwóch braci bliźniaków na przeciwległych szalach wahadła w przeszłość i przyszłość, przy czym podróż w czasie odbywa się wedle tych ruchów narastająco według następujących cykli minutowych (odpowiednio wstecz i w przód): 5 minut, 500 minut (5x10 do potęgi 2),83 godziny (5x10 do potęgi 3 = 3,5 dnia),833 godziny (5x10 do potęgi 4 = 34,7 dnia),347 dnia (5x10 do potęgi 5),3472 dni (5x10 do potęgi 6 = 9,5 lat),34722 dni (5x10 do potęgi 7 = 95 lat),951 lat (5x10 do potęgi 8),9512 lat (5x10 do potęgi 9),95129 lat (5x10 do potęgi 10),951293 lat (5x10 do potęgi 11),9 mln 512 tyś 937 lat (5x10 do potęgi 12) oraz 95 mln 129 tyś 375 lat (5x10 do potęgi 13). W ten sposób chłopaki przenoszą sie w czasie do epoki dinozaurów i w odległą przyszłość. Cała zabawa więc sprowadza się do tych matematycznych obliczeń, przesuwania przecinka w prawo, bo fabuła nie zachwyca, jest oklepana i zdecydowanie mało zajmująca. Po raz kolejny w przypadku twórczości Silverberga muszę stwierdzić, że zwyczajnie szkoda zmarnowanego potencjału.

Jak to u Silverberga pomysł na fabułę naprawdę zacny, jego koncepcyjne rozwinięcie też niczego sobie, ale już sama fabuła mizerniutka. Tego typu powieść powinna kończyć się naprawdę porządnym kopem w tyłek, autor ma tutaj niesamowite pole do popisu wyobraźni. U Silverberga wyobraźnia kończy się niestety na pomyśle wyjściowym. Nie po raz pierwszy zresztą, podobnie było też w...

Ciekawie ujęty temat przenoszenia w czasie.

Ciekawie ujęty temat przenoszenia w czasie.

Świetny pomysł na książkę ale brak w niej zakończenia. Przeczytałem za jednym podejściem, po zakończeniu jednak spory niedosyt..

Świetny pomysł na książkę ale brak w niej zakończenia. Przeczytałem za jednym podejściem, po zakończeniu jednak spory niedosyt..

Bardzo dobra

Bardzo dobra

Matematyczne z lekka klimaty, brak jakiejś fascynującej fabuły. Choć potencjał jakiś w tej opowieści był, to trudno go uznać za dobrze wykorzystany.

Matematyczne z lekka klimaty, brak jakiejś fascynującej fabuły. Choć potencjał jakiś w tej opowieści był, to trudno go uznać za dobrze wykorzystany.

Miłe zaskoczenie. Ciekawy pomysł, fajna wizja - mała, ale soczysta pozycja. Dwóch braci bliźniaków rusza w podróż po czasie. Dobrze i pomysłowo przedstawiona przyszłość, kojąca była też przeszłość. Naprawdę dobra, bardzo dobra książka.

Miłe zaskoczenie. Ciekawy pomysł, fajna wizja - mała, ale soczysta pozycja. Dwóch braci bliźniaków rusza w podróż po czasie. Dobrze i pomysłowo przedstawiona przyszłość, kojąca była też przeszłość. Naprawdę dobra, bardzo dobra książka.