Ciekawe spojrzenie na rzeczywistość Kazachstanu z perspektywy rosyjskich kolonizatorów. Zawładnięte przez carską Rosję dzikie stepy Kazachstanu poddane przez dziesiątki lat rusyfikacji i przymuszonej sowietyzacji stworzyły swoistą mieszankę kulturową.
Warto przeczytać w celach poznawczych!

Ciekawe spojrzenie na rzeczywistość Kazachstanu z perspektywy rosyjskich kolonizatorów. Zawładnięte przez carską Rosję dzikie stepy Kazachstanu poddane przez dziesiątki lat rusyfikacji i przymuszonej sowietyzacji stworzyły swoistą mieszankę kulturową.
Warto przeczytać w celach poznawczych!

Rosyjscy pisarze mają w sobie coś, co sprawia, że od ich powieści ciężko jest się oderwać. Tak jest również w przypadku autora tej książki, który nazywa się Dmitrij Strelnikoff i mieszka w Polsce.

Opowieść "Nikołaj i Bibigul" przenosi nas w historię Rosjanina, który chcąc znaleźć skarb zapuszcza się w głąb swojej duszy.

Książka jest pełna metafor, ale mimo to czyta się ją niezwykle szybko i lekko. Ma w sobie dużą dawkę humoru. I historię, historię, która przenosi nas w świat pełen magii, mistycyzmu, fantastyki. Historia jest połączeniem świata rzeczywistego z abstrakcyjnym.

Jest to przyjemna powieść o Nikołaju - Rosjaninie, który można by rzec, że posiada wszystko, a pomimo tego szukał skarbu.

Język powieści jest specyficzny. Nie każdemu może odpowiadać. Mi się jednak podobał. Szybko wciągnęłam się w akcje,a każde nierzeczywiste wydarzenie sprawiało, iż jeszcze bardziej książka mi się podobała i sprawiała, iż ciężko było mi się od niej oderwać.

Głównym bohaterem powieści jest Nikołaj. Przedsiębiorca z Rosji, który przyleciał do Kazahstanu - miejsca, w którym się urodzin, w którym spędził swoje dzieciństwo. Tam chce wypełnić tajemniczy testament przodka i odszukać skarb.

W samolocie spotyka pewną kobietę, która... ma w sobie coś, przez co uwielbiałam fragmenty, w których ona występowała. Kibicowałam jej poczynaniom. Stała się jedną z moich ulubionych bohaterek.

Jest też tajemnicza Bibigul. Tytuł sugeruje kogoś, kto będzie ważny dla fabuły, dla Nikołaja. No i... jest ważna. Ale ważniejsze jest, że jest niezwykle tajemnicza. Pozwala również odkrywać to, co ukryte. Bibigul jest postacią, o której nie da się zapomnieć.

Literatura rosyjska jest wyjątkowa, ma swój styl, język, bohaterów. Ciężko jest się od niej oderwać. Ciężko jest się nie zakochać w literaturze rosyjskiej, nie uzależnić od niej. Gdy się przeczyta chociaż jedną książkę rosyjskiego pisarza, to chce się poznać więcej i więcej. Coś ma w sobie ta literatura. Coś, co sprawia, iż książki czyta się jednym tchem i ciężko od nich się uwolnić.

Rosyjscy pisarze mają w sobie coś, co sprawia, że od ich powieści ciężko jest się oderwać. Tak jest również w przypadku autora tej książki, który nazywa się Dmitrij Strelnikoff i mieszka w Polsce.

Opowieść "Nikołaj i Bibigul" przenosi nas w historię Rosjanina, który chcąc znaleźć skarb zapuszcza się w głąb swojej duszy.

Książka jest pełna metafor, ale mimo to czyta się ją...

Dmitrij Strelnikoff - Rosjanin mieszkający w Polsce - popełnił swego czasu jedną z największych jak dla mnie literackich niespodzianek jaką była powieść "Ruski miesiąc". Nagle okazało się, że w niezwykle inteligentny i bardzo dowcipny sposób Rosjanin potrafi opisać Polaków, ich mentalność, przywary i zalety zestawiając je z mentalnością swoją i swoich rodaków. Dawno nie czytałem tak zabawnej, lekkiej ale inteligentnie napisanej powieści.
Tym chętniej zabrałem się za inną jego powieść. "Nikołaj i Bibigul" zaczyna się bardzo dobrze - znowu mamy do czynienia ze świetnym poczuciem humoru autora ale potem zaczyna gdzieś to zanikać ustępując miejsca historii, w której nie do końca wiadomo co jest czym. Dostajemy sporą dawkę czegoś na kształt magii, mistycyzmu, fantastyki, snu na jawie, omamów, a wszystko to wciśnięte w historię przygodową z elementami reportażu. Z jednej strony daje to ciekawy efekt, czytelnik zaczyna się zastanawiać co jeszcze czeka Nikołaja, co nowego wykombinuje autor i w którą stronę potoczy się - chwilami absurdalna - akcja. Ale z drugiej strony chwilami odnosiłem wrażenie, że autor za bardzo szarżuje przez co czasem widać, że jest to przekombinowane.
Z jednej strony książkę czyta się dobrze, Strelnikoff ma swój specyficzny, ciekawy styl, który przypadł mi do gustu, ale z drugiej strony forma jaką zaprezentował w "Nikołaju i Bibigul" nie do końca do mnie trafia i przemawia. Chyba stałem się wybredny i wymagający po "Ruskim miesiącu"...
Co nie zmienia faktu, że polecam twórczość Strelnikoff'a

Dmitrij Strelnikoff - Rosjanin mieszkający w Polsce - popełnił swego czasu jedną z największych jak dla mnie literackich niespodzianek jaką była powieść "Ruski miesiąc". Nagle okazało się, że w niezwykle inteligentny i bardzo dowcipny sposób Rosjanin potrafi opisać Polaków, ich mentalność, przywary i zalety zestawiając je z mentalnością swoją i swoich rodaków. Dawno nie...

Pozytywne zakręcona powieść. Opisuje losy rosyjskiego biznesmena Nikołaja Mienszykowa, który parę lat po rozpadzie ZSRR wybiera się do kraju rodzinnego- Kazachstanu. po drodze przeżywa niesamowite przygody, w samolocie poznaje śliczną stewardessę, potem zostaje wplątany w afery i bójki, gdyby nie para aniołów opiekuńczych- tytułowej Bibigul i jej brata nie wiadomo jak by się mogły skończyć jego perypetie. OKAZUJE SIĘ, że jego dziadek ukrył gdzieś skarb, a mapę jak do niego dotrzeć zamurował w ścianie. Nikołaj czuje się na siłach by odzyskać stracone dziedzictwo i wyrusza na poszukiwanie "złotego runa". Czuwa nad nim książęca para - tytułowa Bibigul, myślę że to istoty z innych czasów cudem przeniesione do współczesności.
Lekkie pióro, nietuzinkowa fabuła, ciekawy pomysł, różne perturbacje plus tradycja rosyjskiego powieściopisarstwa sprawiają, że mogę polecić tę pozycję. Widzę, że mój ulubiony żyjący Rosjanin doskonale radzi sobie z pisarskim warsztatem i niełatwym językiem polskim.

Pozytywne zakręcona powieść. Opisuje losy rosyjskiego biznesmena Nikołaja Mienszykowa, który parę lat po rozpadzie ZSRR wybiera się do kraju rodzinnego- Kazachstanu. po drodze przeżywa niesamowite przygody, w samolocie poznaje śliczną stewardessę, potem zostaje wplątany w afery i bójki, gdyby nie para aniołów opiekuńczych- tytułowej Bibigul i jej brata nie wiadomo jak by...

O tak, potrzebowałem takiej prozy po tych wszystkich reportażach, wspomnieniach, felietonach etc. ... Świetna odskocznia od literatury faktu.

Czytało się lekko i przyjemnie, a zarazem książka wciągała i nie pozwalała się odstawić. Podobała mi się zwłaszcza wielopoziomowość danego wątku - Autor niektóre wydarzenia przedstawiał z perspektywy różnych bohaterów w różnych momentach toczonej akcji. Były momenty, gdy gubiłem wątek, ale szybko to można było nadrobić. A sama wyprawa w głąb siebie zmusza do refleksji.

Rosyjska literatura ma w sobie coś wyjątkowego - styl pisania, postaci bohaterów, fabuła... Ta książka śmiało może być ambasadorem tej literatury w świecie.

O tak, potrzebowałem takiej prozy po tych wszystkich reportażach, wspomnieniach, felietonach etc. ... Świetna odskocznia od literatury faktu.

Czytało się lekko i przyjemnie, a zarazem książka wciągała i nie pozwalała się odstawić. Podobała mi się zwłaszcza wielopoziomowość danego wątku - Autor niektóre wydarzenia przedstawiał z perspektywy różnych bohaterów w różnych...

Ciekawy początek, interesujące zakończenie i środek zawierający dużą dawkę "dziwności". Całkiem ciekawa książka, szybko się czyta. Cieszę się, że mogłam przeczytać książkę osadzoną częściowo w Kazachstanie, bo nieczęsto mam taką okazję.

Ciekawy początek, interesujące zakończenie i środek zawierający dużą dawkę "dziwności". Całkiem ciekawa książka, szybko się czyta. Cieszę się, że mogłam przeczytać książkę osadzoną częściowo w Kazachstanie, bo nieczęsto mam taką okazję.

po prostu dobra

po prostu dobra