Wyspa

Magiczna w język i treść książka. Naprawdę pod tymi dwoma czynnikami zrobiła na mnie miłe wrażenie. Zaskakujące jest to, że tak dużo zdarzeń zostało ujętych w prostej historii, podczas jednej jazdy pociągiem. Łączenie przeszłości i teraźniejszości było niesamowite. To jak autor przez przeszłość mógł nieco nabrać czytelnika przez niepozorne zdarzenia, umiejętnie włączenie odbiorcy w psychikę głównego bohatera... To niesamowity zabieg, który wprowadził grozę i napięcie. Oprócz tego zakończenie, które było wisienką na torcie i zostawiało po sobie małą tajemnicę. Autor tego dzieła zyskał ode mnie szacunek.

Magiczna w język i treść książka. Naprawdę pod tymi dwoma czynnikami zrobiła na mnie miłe wrażenie. Zaskakujące jest to, że tak dużo zdarzeń zostało ujętych w prostej historii, podczas jednej jazdy pociągiem. Łączenie przeszłości i teraźniejszości było niesamowite. To jak autor przez przeszłość mógł nieco nabrać czytelnika przez niepozorne zdarzenia, umiejętnie włączenie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka wciągnęła mnie w swój mroczny i zagadkowy świat. Uwielbiam klimat pociągu, a ten niej przedstawiony idealnie go oddał.

Książka wciągnęła mnie w swój mroczny i zagadkowy świat. Uwielbiam klimat pociągu, a ten niej przedstawiony idealnie go oddał.

Pokaż mimo to

To krótka książeczka, ale bardzo dobra. Moje pierwsze spotkanie z tym autorem i strzał między oczy od razu. Podoba mi się inwencja, pociąg pędzący w deszczu przez mrok, klimat niczym z rasowego horroru i bohaterowie kryjący w sobie tajemnicę ...i nic więcej nie dodam. Szybko się czyta bo nie tylko jest krótka, ale strasznie wciąga w swój świat. Polecam

To krótka książeczka, ale bardzo dobra. Moje pierwsze spotkanie z tym autorem i strzał między oczy od razu. Podoba mi się inwencja, pociąg pędzący w deszczu przez mrok, klimat niczym z rasowego horroru i bohaterowie kryjący w sobie tajemnicę ...i nic więcej nie dodam. Szybko się czyta bo nie tylko jest krótka, ale strasznie wciąga w swój świat. Polecam

Pokaż mimo to

Książka krótka i treściwa. Daje do myślenia nad swoimi poczynaniami i wyborami w przeszłości. Posiada zaskakujące zakończenie dopełniające i zwieńczające nurt wydarzeń dziejących się wcześniej. Wydarzenia i sceneria opisane są bardzo dokładnie i trafnie. Ciężki klimat panujący w pociągu wychodzi z książki, a jednocześnie wciąga nas coraz głębiej w wir wydarzeń. Pozostawia dużo otwartych pytań. Bardzo dobry tytuł.

Książka krótka i treściwa. Daje do myślenia nad swoimi poczynaniami i wyborami w przeszłości. Posiada zaskakujące zakończenie dopełniające i zwieńczające nurt wydarzeń dziejących się wcześniej. Wydarzenia i sceneria opisane są bardzo dokładnie i trafnie. Ciężki klimat panujący w pociągu wychodzi z książki, a jednocześnie wciąga nas coraz głębiej w wir wydarzeń. Pozostawia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Taka mała, niepozorna książeczka, a zostawiła mi taki bałagan w głowie......cudo, cudeńko......

Taka mała, niepozorna książeczka, a zostawiła mi taki bałagan w głowie......cudo, cudeńko......

Pokaż mimo to

Do tej pory przeczytałem zaledwie dwie powieści Strelnikoff’a czyli „Ruski miesiąc” i „Nikołaj i Bibigul”. Obie w kompletnie różnym stylu, ale łączyła je jedna cecha wspólna a mianowicie niesamowite poczucie humoru, takie, które ja od razu podłapuję w lot i które bawi mnie ogromnie. Tym bardziej rzuciłem się na „Wyspę” jego autorstwa. I przeczytałem… I coś mi się w środku zagotowało…

Po tym autorze nie spodziewałem się TAK złej książki. Nie spodziewałem się, że to może być TAKA porażka. Ni to thriller, ni to horror, ni dramat. Napięcia w tym zero, fabuła mająca przypominać – z założenia – pogranicze jawy i snu okazała się jakąś dziwną jazdą po zażyciu opakowania przeterminowanej aspiryny a i to co najwyżej. Gdzieś też kiedyś wyczytałem, że powieść ta ma klimat mrocznego dreszczowca. Też bym z tym stwierdzeniem polemizował. Mroku i dreszczy w tym tyle co w telenoweli „Klan”…

Nie panie Strelnikoff, nie, nie i jeszcze raz nie. To nie jest powieść godna autora, który popełnił taką rewelacyjną książkę, jaką był „Ruski miesiąc”.

Do tej pory przeczytałem zaledwie dwie powieści Strelnikoff’a czyli „Ruski miesiąc” i „Nikołaj i Bibigul”. Obie w kompletnie różnym stylu, ale łączyła je jedna cecha wspólna a mianowicie niesamowite poczucie humoru, takie, które ja od razu podłapuję w lot i które bawi mnie ogromnie. Tym bardziej rzuciłem się na „Wyspę” jego autorstwa. I przeczytałem… I coś mi się w środku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wstyd się przyznać, ale kupiłam tą książkę na prezent. Oczywiście, postanowiłam ją najpierw przeczytać, bo jak oddam, to już nie wróci.
Długo się do niej zabierałam, ponieważ akcja dzieje się w pociągu, chciałam się z nią zmierzyć w podróży, ale nie chciałam już dłużej czekać.
Fabuła rozwija się w miarę jazdy. Perspektywa pierwszej lektury w pkp była jednak przerażająca, ale być może kiedyś podejmę się ponownie takiego wyzwania względem tej książki.
Im dalej, tym lepiej. Nie wiem, ile spirytusu poszło na napisanie tej powieści, ale zdecydowanie wypiłabym niejednego kielonka, a z zasady nie piję wódki, z autorem tej powieści.
Znalazłam w niej to, czego nie znalazłam u Keaton.
Zakończenie było dla mnie przewidywalne, co nie zmienia poziomu mojego zachwytu.
Strelnikoff zostaje u mnie. Sorry, Kocie.
Dodatkowo, gdy dziś rzuciłam się na kosz z książkami w sklepie, trafiłam na inną powieść tego autora. "Przypadek? Nie sądzę". Oczywiście już zaczęłam ją czytać.
Bardzo gorąco polecam. Niesamowita podróż.

Wstyd się przyznać, ale kupiłam tą książkę na prezent. Oczywiście, postanowiłam ją najpierw przeczytać, bo jak oddam, to już nie wróci.
Długo się do niej zabierałam, ponieważ akcja dzieje się w pociągu, chciałam się z nią zmierzyć w podróży, ale nie chciałam już dłużej czekać.
Fabuła rozwija się w miarę jazdy. Perspektywa pierwszej lektury w pkp była jednak przerażająca,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka zauroczyła mnie wszystkim: okładką, szatą graficzną, obszernością i przede wszystkim treścią i przesłaniem.
"Wyspę" przeczytałam jednym tchem i bardzo żałowałam, kiedy dotarłam do ostatniej strony.
Kartkując książkę w księgarni byłam pewna, że będzie ciekawa; lecz nie spodziewałam się, że tak bardzo... :-)

Książka zauroczyła mnie wszystkim: okładką, szatą graficzną, obszernością i przede wszystkim treścią i przesłaniem.
"Wyspę" przeczytałam jednym tchem i bardzo żałowałam, kiedy dotarłam do ostatniej strony.
Kartkując książkę w księgarni byłam pewna, że będzie ciekawa; lecz nie spodziewałam się, że tak bardzo... :-)

Pokaż mimo to

Niewielkich rozmiarów książka, do szybkiego przeczytania.
"Wyspa" jest podróżą do przeszłości, do wspomnień, rozterek i zgryzot. Poszczególne rozdziały, niczym pojedyncze kadry filmu fotograficznego, składają się na obraz życia człowieka rozliczającego się z przeszłością.
Rzeczywistość przeplata się ze snem. Dużo chaosu i niedomówień.
Książka nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia, nie skłoniła mnie do przemyśleń, jednak zainteresowała mnie na tyle, żeby sięgnąć po inne pozycje autora.

Niewielkich rozmiarów książka, do szybkiego przeczytania.
"Wyspa" jest podróżą do przeszłości, do wspomnień, rozterek i zgryzot. Poszczególne rozdziały, niczym pojedyncze kadry filmu fotograficznego, składają się na obraz życia człowieka rozliczającego się z przeszłością.
Rzeczywistość przeplata się ze snem. Dużo chaosu i niedomówień.
Książka nie zrobiła na mnie wielkiego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobra historia, dobry pomysł, ale trochę toporny język, mało oryginalne wątki.

Dobra historia, dobry pomysł, ale trochę toporny język, mało oryginalne wątki.

Pokaż mimo to