Popularne wyszukiwania
Polecamy
Wasilij Aksionow

- Pisze książki: literatura piękna, powieść historyczna, czasopisma
- Urodzony: 20 sierpnia 1932
- Zmarły: 6 lipca 2009
Jeden z największych współczesnych prozaików rosyjskich- pisarz, dramaturg filmowy, scenarzysta.
Syn pisarki Jewgieniji Giznburg.
Jego rodzice byli ofiarami stalinowskich represji. Matka, profesor uniwersytetu w Kazaniu, spędziła kilkanaście lat w obozach pracy. Głośne stały się jej wspomnienia więzienno-obozowe Stroma droga, tłumaczone na wiele języków zachodnich, wydane również w Polsce w drugim obiegu. Wasilij mieszkał z matką tylko w latach 1948-50, kiedy osiedliła się w Magadanie.
Jego proza stawała się coraz bardziej krytyczna wobec radzieckiej rzeczywistości, nawet jej forma kłóciła się z obowiązującymi kanonami.
Aksionow eksperymentował, sięgał po nowe środki wyrazu, po fantastykę, groteskę. Coraz ostrzejsze szykany sprawiły, że w r. 1980 wyjechał do Stanów Zjednoczonych.
Twórczość Aksionowa rozwijała się w opozycji do dziedzictwa epoki stalinizmu, była wyrazem sprzeciwu wobec form życia radzieckiego, jego instytucji, etyki, obyczajowości, sztuki i literatury, skrępowanej socrealistycznymi zakazami i nakazami. Do najbardziej znanych należą głośne powieści poświęcone moralnym dylematom młodego pokolenia (Koledzy, Gwiaździsty bilet, Apiesiny iż Marokko) i opowiadania zebrane w tomach Katapulta, W pół drogi do księżyca. Na emigracji powstały m.in. powieści Ostrow Krym, Bumażnyj piejzaż.
Głośna trylogia Moskiewska saga, epicka opowieść o moskiewskiej rodzinie inteligenckiej w latach stalinizmu, z siłą tołstojowskiej narracji i emocjonalnym bogactwem Doktora Żywago ukazuje historię ludzi walczących o przetrwanie. Porównywane z Wojną i pokojem tomy Pokolenie zimy, Wojna i więzienie, Więzienie i pokój okrzyknięto najgłośniejszym wydarzeniem literackim ostatniego dziesięciolecia.
- 473 przeczytało książki autora
- 1 077 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
A dlaczego nie poślesz mnie do diabła? Dlaczego mi nie dasz w pysk? Dlaczego robisz się taka ohydnie bezbronna jak nawrócona grzesznica?" - myślał Aleksy.
A dlaczego nie poślesz mnie do diabła? Dlaczego mi nie dasz w pysk? Dlaczego robisz się taka ohydnie bezbronna jak nawrócona grzesznica?" - ...
Rozwiń ZwińDowcip powtórzony drugi raz staje się głupotą.
Dowcip powtórzony drugi raz staje się głupotą.
Szeroka płaszczyzna wodna, kręcące się po niej kutry i łodzie, kolorowe światła sygnalizacyjne migające na olbrzymach przy redzie - wszystko wokół wydawało się tego październikowego wieczoru szczególnie czyste i wyświeżone.
Szeroka płaszczyzna wodna, kręcące się po niej kutry i łodzie, kolorowe światła sygnalizacyjne migające na olbrzymach przy redzie - wszystko...
Rozwiń Zwiń
DYSKUSJE