Odyn to lodolamacz,zamknieta przestrzen wypelniona roznymi ludzmi.Tymi od ekspedycji naukowej oraz tymi,ktorzy szukaja samotnosci,uciekaja przed swiatem.

Majgul Axelsson po raz kolejny pisze o kobietach.Tym razem sa to kobiety w roli matek.Roli,ktora je przerasta i sprawia,ze w najokrutniejszy sposob krzywdza swoje dzieci.

To ksiazka opowiadajaca o toksycznych stosunkach panujacych w rodzinie.

Postac Bjorna,za pomoca ktorej autorka pokazala relacje Inez -Elsie i Inez-Susane oraz opowiedziala o milosci macierzynskiej, nie byla niestety ciekawa.Opis jego kariery muzycznej nie byl interesujacy.

Ciekawa postacia byla Elsie,aczkolwiek autorka nie poswiecila jej ,moim skromnym zdaniem,wystarczajacej uwagi. Susanne zas zabraklo czegos istotnego,by moc powiedziec o niej,ze byla glowna bohaterka powiesci.

Duzo w tej powiesci chlodu,tak bardzo charakterystycznego dla prozy Axelsson. Sam lodolamacz nie bylby w stanie zmiazdzyc i skruszyc bryl lodu,jakie utworzyly sie pomiedzy bohaterami ksiazki i w nich samych.

Ksiazke czytalam kilka miesiecy,w turach.Cos mi w niej przeszkadzalo,cos nie odpowiadalo.Bardzo czekalam na kolejne dzielo jednej ze moich ulubionych autorek.Niestety nie spelnila ona moich oczekiwan.Do tej pory wszystkie powiesci Axelsson uwazalam za niezwykle dobre i wartosciowe.Ta jest inna.Slabsza.Trudna do czytania.Ktos napisal w internecie,ze jest przegadana.Ten ktos mial racje.Mozna by ksiazke znacznie skrocic.Czasem mialam wrazenie,ze pewne rzeczy byly pisane tylko po to,zeby wypelnic czyms strony. Wieksza czesc srodka powiesci byla momentami nuzaca.Pierwszy raz czytajac Axelsson zdarzylo mi sie czekac na koniec;na to az bede mogla skonczyc i zaczac czytac cos nowego.

Majgull Axelsson zawsze wychodzi na spotaknie czytelnikowi z mnostwem bohaterow.Kazdy z nich jest istotny.Z tego szwedzka pisaraka tworzy idealna calosc.Tym razem jednak,w mojej opinii,troche ja to zadanie przeroslo.Ksiazka rozczarowala.

Odyn to lodolamacz,zamknieta przestrzen wypelniona roznymi ludzmi.Tymi od ekspedycji naukowej oraz tymi,ktorzy szukaja samotnosci,uciekaja przed swiatem.

Majgul Axelsson po raz kolejny pisze o kobietach.Tym razem sa to kobiety w roli matek.Roli,ktora je przerasta i sprawia,ze w najokrutniejszy sposob krzywdza swoje dzieci.

To ksiazka opowiadajaca o toksycznych stosunkach...