Tą książkę mogę polecić czytelnikom którzy kochają kryminały, historie i nietuzinkowych bohaterów.
Moja ulubiona Wezuwia Adelia Rachela Ortese Aguilar staje przed kolejnym wyzwanie. Tym razem potrzebna jest aby rozwikłać zabójstwo nie byle kogo bo brutalnie otrutej kochanki króla Henryka II.O śmierć kochanki oskarżono królową, ktoś chce aby obalić króla a Anglia pogrążyła sie w krwawej wojnie domowej. Czy to nie za wiele na kobietę która zmuszona została zostać w tym ponurym, pełnym zabobonów kraju. Zwłaszcza jezeli jest sie kobieta światłą, inteligentna, wykształconą , znacznie odbiegajaca od świata ja otaczającego. Czy prosba byłego kochanka teraz biskupa by chronc Anglie przed wojna bedzie silniejsza od troski o bliskich?.Czy tych dwoje coś jeszcze łaczy? Czy Adelia podejmie sie tak niebezpiecznego wyzwania? Tego wszystkiego dowiesz sie czytąc Labirynt śmierci pełny zwrotów akcji, intryg ,tajemnic, walki o władzę. Ta cześć zdecydowanie mniej drastyczna od pierwszej, zwłaszcza w opisie ludzkich zwłok. Polecam

Tą książkę mogę polecić czytelnikom którzy kochają kryminały, historie i nietuzinkowych bohaterów.
Moja ulubiona Wezuwia Adelia Rachela Ortese Aguilar staje przed kolejnym wyzwanie. Tym razem potrzebna jest aby rozwikłać zabójstwo nie byle kogo bo brutalnie otrutej kochanki króla Henryka II.O śmierć kochanki oskarżono królową, ktoś chce aby obalić króla a Anglia...

Po rozwiązanej zagadce morderstw dzieci w Cambridgeshire, Adelia pragnie wrócić do rodzinnego Salerno. Jej decyzja spotyka się z gorącym sprzeciwem króla Henryka II, który uważa, że medyczka ze swoim niecodziennym talentem może być jeszcze potrzebna.
Tak więc Adelia w towarzystwie Mansura, Gylthy oraz swojego dziecka, osiedla się na mokradłach i tam niesie pomoc chorym i cierpiącym do czasu gdy były kochanek Rowley Picot a obecnie biskup St. Albans prosi ją o pomoc.
Sprawa jest delikatna a chodzi o królewską kochankę, piękną Rozamundę, którą ktoś otruł. Sposób w jaki umarła wskazuje, że zbrodnia została starannie zaplanowana, a główną podejrzaną staje się Eleonora, królowa i żona Henryka II. Potężna władczyni podpadła już mężowi buntując przeciwko niemu syna, dlatego wszyscy sądzą, że za morderstwem może stać właśnie ona.

I po raz kolejny los Anglii złożony zostaje w ręce Wezuwii Adelii Rachelii Ortese Aguilar, poniekąd uważam, że autorka zrobiła z Plantagenta szuje. Nie pozwala dziewczynie wracać do ojczyzny, bo w każdej chwili może się przydać... irytujące. Bardzo ciekawie się czytała aczkolwiek pierwsza część była bardziej dynamiczna, intryga mocniej zagmatwana a prawda porażała do głębi. Teraz na warsztacie piękna Rozamunda, kochanka króla, wiadomo jak był do niej przywiązany i jakim uczuciem ją darzył mimo to, nie odniosłam takiego wrażenia podczas lektury.
Najbardziej natomiast podobało mi się i chyba poniekąd rozczuliło jak Franklin poprowadziła wątek Adelii oraz Rowleya, obecnie biskupa St. Albans. Choć w Mistrzyni sztuki śmierci połączyło ich uczucie a nie mogli się dogadać rozstali się w tzw przyjaźni. Teraz spotykają się ponownie a ich dawne uczucia ożywają na nowo :)

Po rozwiązanej zagadce morderstw dzieci w Cambridgeshire, Adelia pragnie wrócić do rodzinnego Salerno. Jej decyzja spotyka się z gorącym sprzeciwem króla Henryka II, który uważa, że medyczka ze swoim niecodziennym talentem może być jeszcze potrzebna.
Tak więc Adelia w towarzystwie Mansura, Gylthy oraz swojego dziecka, osiedla się na mokradłach i tam niesie pomoc chorym i...

Wezuwia Adelia Rachela Ortese Aguilar nadal w akcji. Henryk II nie pozwala jej powrócić do ojczyzny i dalej wykorzystuje w celu rozwiązywania zagadek tajemniczych zgonów. Tym razem trup jest nie byle jaki, bo chodzi o królewską kochankę, piękną Rozamundę, która zostaje otruta. Wojna domowa wisi w powietrzu, a wszystko rozgrywa się w pięknym, pokrytym śniegiem i skutym lodem, krajobrazie. Czy morderczynią jest zazdrosna królowa? Przekonajcie się sami.

Od poprzedniej części niewiele się zmieniło, Adelia nadal przedkłada logikę nad emocje, chociaż w tej części emocje czasem będą brały górę nad rozumem, sami szybko się przekonacie dlaczego. Intryga jest trochę mniej ciekawa niż w części pierwszej, a akcja tocząca się przez większość czasu w zamknięciu i odcięciu od reszty świata, odrobinę mniej dynamiczna. Ludzie nadal zabobonni i przerażeni działaniami Adelii, nasza główna bohaterka nie miała łatwo w życiu. Bo życie z wizją płonącego stosu jako swojego przeznaczenia do najłatwiejszych chyba nie należy.
Całość jest na podobnym poziomie jak poprzedni tom, więc nadal polecam do czytania w ramach ciekawostki. W końcu nie często mamy okazję obserwować pracę średniowiecznego patologa-detektywa i do tego jeszcze kobiety! :)

Wezuwia Adelia Rachela Ortese Aguilar nadal w akcji. Henryk II nie pozwala jej powrócić do ojczyzny i dalej wykorzystuje w celu rozwiązywania zagadek tajemniczych zgonów. Tym razem trup jest nie byle jaki, bo chodzi o królewską kochankę, piękną Rozamundę, która zostaje otruta. Wojna domowa wisi w powietrzu, a wszystko rozgrywa się w pięknym, pokrytym śniegiem i skutym...

Rozczarowany. Spodziewałem się czegoś lepszego po opisie, ciekawym temacie i jako kontynuacji ponoć dobrej Mistrzyni Sztuki Śmierci (nie czytałem). Z początku w miarę ciekawie się zapowiada i rozwija. Po pewnym (krótkim czasie) staje się przewidywalna, nieciekawa i nudnawa. Miejscami "nie trzyma się kupy" i brakuje jakby rozdziału, bo wszystko dzieje się za szybko i zbyt łatwo się czegoś dowiadujemy... Dlatego 3 :/

Rozczarowany. Spodziewałem się czegoś lepszego po opisie, ciekawym temacie i jako kontynuacji ponoć dobrej Mistrzyni Sztuki Śmierci (nie czytałem). Z początku w miarę ciekawie się zapowiada i rozwija. Po pewnym (krótkim czasie) staje się przewidywalna, nieciekawa i nudnawa. Miejscami "nie trzyma się kupy" i brakuje jakby rozdziału, bo wszystko dzieje się za szybko i zbyt...

ulubiona...- polecam fanom dr Temperance Brennan

ulubiona...- polecam fanom dr Temperance Brennan

Z przykrością stwierdzam, że rozczarowała mnie ta książka. Po świetnej "Mistrzyni sztuki śmierci" spodziewałam się czegoś lepszego, po prostu bardziej złożonego... Niestety od razu można odgadnąć kto jest sprawcą i jakie kierowały nim pobudki.
Szczerze to moim zdaniem autorka nie sprostała zadaniu, jakim jest napisanie równie dobrej kontynuacji.

Z przykrością stwierdzam, że rozczarowała mnie ta książka. Po świetnej "Mistrzyni sztuki śmierci" spodziewałam się czegoś lepszego, po prostu bardziej złożonego... Niestety od razu można odgadnąć kto jest sprawcą i jakie kierowały nim pobudki.
Szczerze to moim zdaniem autorka nie sprostała zadaniu, jakim jest napisanie równie dobrej kontynuacji.

Historia wciągała z każdą stroną, a umiejscowienie akcji w średniowiecznej Anglii, bardzo przypadło mi do gustu. Samo tło historyczne, było świetne doskonale ukazujące nastrój panujący w tamtych czasach, oraz trud codzienności ludzi. Ciężko było przewidzieć zakończenie powieści, nie skarżę się także na brak zwrotów akcji, które były dość zaskakujące. Choć pomysł kobiety zajmującej się medycyną i sekcjami w tamtych czasach jest mało prawdopodobny, sama postać wydaje się być bardzo realna. Adeila jest charakterem wielce rzeczywistym, niezbyt wyidealizowanym. Jest nie tylko medykiem i detektywem, który powinien podchodzić do sprawy nieco chłodno, ale także osobą mającą wady, ale przede wszystkim martwiącą się o swoich bliskich. Właśnie za to wzbudziła moją sympatię, a ja z przyjemnością śledziłam jej tok myślenia w sprawie śledztwa. Jeśli chodzi o opisy, były one dość dobrze skomponowane, nie zwalniały dość szybkiego tempa akcji. Jedyne na co mogę się poskarżyć to pewna dosłowność z jaką opisywane były zwłoki. Nie zapominajmy jednak, że główna bohaterka jest medykiem i patrzy na takie rzeczy z perspektywy nauki, a nie delikatnej kobiety.

Więcej na moim blogu: http://z-nosem-w-ksiazce.blogspot.com/2012/07/labirynt-smierci-ariana-franklin-opinia.html

Historia wciągała z każdą stroną, a umiejscowienie akcji w średniowiecznej Anglii, bardzo przypadło mi do gustu. Samo tło historyczne, było świetne doskonale ukazujące nastrój panujący w tamtych czasach, oraz trud codzienności ludzi. Ciężko było przewidzieć zakończenie powieści, nie skarżę się także na brak zwrotów akcji, które były dość zaskakujące. Choć pomysł kobiety...

Lubię kryminały. Lubię powieści historyczne. Historyczny kryminał to dla mnie prawdziwa gratka, dlatego, mimo że miałam już nie kupować książek w tym miesiącu, kupiłam ten kryminał. Nieopatrznie, trafiłam na tom drugi, na szczęście książka ma niezłe wprowadzenie- niezbyt nachalne, ale pozwalające szybko zorientować się kto z kim i dlaczego.
Mamy śmierć pięknej kobiety, tajemniczą wieżę, spisek przeciw królowi i w to wszystko uwikłaną Adelię- mistrza sztuki śmierci, my powiedzielibyśmy patologa, z Salerno. A rzecz dzieje się w dwunastowiecznej Anglii, krainie niezbyt przyjaznej kobietom, w mrocznej atmosferze zasypanej śniegiem prowincji. To świat, w którym Adelia musi podawać się za asystentkę mężczyzny, by uniknąć spalenia na stosie, a kobiety są traktowane jak zdobycz(dla niektórych z nich gwałt to zupełnie normalne zjawisko).
To świat w którym Emma Bloate zmienia się w ciągu kilku tygodni z zakochanej, tryskającej życiem dziewczyny w kobietę, która bez żadnych emocji przygląda się egzekucji męża. Przyznam, że jej historia wstrząsnęła mną najbardziej.
Przeczytałam książkę w ciągu jednego dnia, wciąga. Lubię wyrazistych, niejednoznacznych bohaterów, a Adelia i jej towarzysze tacy właśnie są. Jedynie osoba stojąca za całą sprawą rozczarowała mnie, Autorka poszła na łatwiznę, robiąc z niej potwora. O wiele straszniejszy od swego zleceniodawny okazał się najemny zabójca (to jedna z tych powieści, w których największy potwór przez większość czasu wydaje się sympatyczny).
Raziły mnie literówki, przynajmniej na początku, oraz... dosadność opisów. Wychowałam się na kryminałach Agaty Christie, która opisywała miejsce zbrodni z pewną elegancją, i kliniczne opisy gnicia Pięknej Rozamundy przyprawiły mnie o lekkie mdłości. Ale dałam radę, a zakończenie wszystko mi wynagrodziło. Na pewno sięgnę po pierwszy i trzeci tom przygód Medica z Salerno.

Lubię kryminały. Lubię powieści historyczne. Historyczny kryminał to dla mnie prawdziwa gratka, dlatego, mimo że miałam już nie kupować książek w tym miesiącu, kupiłam ten kryminał. Nieopatrznie, trafiłam na tom drugi, na szczęście książka ma niezłe wprowadzenie- niezbyt nachalne, ale pozwalające szybko zorientować się kto z kim i dlaczego.
Mamy śmierć pięknej kobiety,...

Trochę ta książka wydaje mi się baśniowa. Mieszanka zdrad, intryg, miłości i nienawiści. Trudno uwierzyć, że młoda kobieta, kochanka biskupa, samotna matka, lekarka i jednocześnie detektyw nie została w tamtych czasach spalona na stosie. Jednak myślę, że książka oddaje klimat ówczesnej Anglii.
Przeczytałam ją z przyjemnością.

Trochę ta książka wydaje mi się baśniowa. Mieszanka zdrad, intryg, miłości i nienawiści. Trudno uwierzyć, że młoda kobieta, kochanka biskupa, samotna matka, lekarka i jednocześnie detektyw nie została w tamtych czasach spalona na stosie. Jednak myślę, że książka oddaje klimat ówczesnej Anglii.
Przeczytałam ją z przyjemnością.

Trochę historii, trochę fikcji, sporo zagadek do wyjaśnienia w niewielkiej objętości. Adelia ma mało czasu (i mało miejsca ;) ) żeby rozwiązać zagadkową śmierć i odkryć zdrajcę króla. A to wszystko wśród mas śniegu :)
Zakończenie mnie nie zawiodło.

Trochę historii, trochę fikcji, sporo zagadek do wyjaśnienia w niewielkiej objętości. Adelia ma mało czasu (i mało miejsca ;) ) żeby rozwiązać zagadkową śmierć i odkryć zdrajcę króla. A to wszystko wśród mas śniegu :)
Zakończenie mnie nie zawiodło.