Ciekawa pozycja o władczyniach i metresach nowożytnej Francji - od Katarzyny Medycejskiej po Marię Antoninę, Ciekawe historie, barwne tło historyczne zwłaszcza dotyczące kochanek królów Francji. Poznamy historie madame du Barry czy markizy de Pompadour.

Ciekawa pozycja o władczyniach i metresach nowożytnej Francji - od Katarzyny Medycejskiej po Marię Antoninę, Ciekawe historie, barwne tło historyczne zwłaszcza dotyczące kochanek królów Francji. Poznamy historie madame du Barry czy markizy de Pompadour.

Spodziewałam się "mocniejszych" opowieści, większych intryg i ogólnie bardziej emocjonujących historii, a przez większość książki mamy po prostu nudne opisy tego co się działo na dworze królewskim. Ten wpływ tytułowych kochanek nie jest zbyt dokładnie opisany, czuję niedosyt. Moim zdaniem autorka nie opisała tego, co tym kobietom udawało się uzyskać dzięki relacji z królem w sposób, który mógłby wzbudzić we mnie zainteresowanie ich życiorysami...

Spodziewałam się "mocniejszych" opowieści, większych intryg i ogólnie bardziej emocjonujących historii, a przez większość książki mamy po prostu nudne opisy tego co się działo na dworze królewskim. Ten wpływ tytułowych kochanek nie jest zbyt dokładnie opisany, czuję niedosyt. Moim zdaniem autorka nie opisała tego, co tym kobietom udawało się uzyskać dzięki relacji z królem...

"Kochanki i królowe. Władza kobiet" Benedetty Craveri to niewątpliwie ciekawa pozycja dla tych, którzy lubią dobrze napisane książki popularyzujące historię.
Autorka zaczyna swoją podróż w czasie od niepopularnej Włoszki, Katarzyny Medycejskiej, a kończy na znienawidzonej Austriaczce, Marii Antoninie, po drodze portretując Polkę: Marię Leszczyńską. Ta ostatnia nie zajmuje jednak ani zbyt dużo miejsca, ani uwagi autorki, podobnie jak pewnie nie zajmowała specjalnie dużo uwagi dworu, którym miała władać, czy nawet własnego małżonka. No cóż, podtytuł książki brzmi "Władza kobiet", jaką władzę miała córka Stanisława Leszczyńskiego? Maria była miła, ciepła, pobożna, płodna, co było zaletą dla królowej, ale jej charakter nie przystawał ani do francuskiego dworu, ani do jej królewskiego małżonka.
O wiele więcej uwagi Craveri w "Kochankach i królowych" poświęca Annie Austriaczce, Małgorzacie, którą nazywamy "królową Margot" i Madame de Montespan. Te, podobnie jak i pozostałe postaci przedstawione w książce Craveri, odmalowane są ze starannością historyka, szacunkiem dla źródeł i sympatią. Benedetta Craveri nie tylko pokazuje jak współcześni opisywali bohaterki królewskich łożnic, ale i rysuje szerszy portret społeczeństwa, które je wydało.
Fascynująca jest obserwowanie roli Kościoła w tych wszystkich układach i menuetach społecznych związanych ze zdradami małżeńskimi popełnianymi na lewo i prawo. Z jednej strony potępienie, z drugiej, kiedy to Kościołowi odpowiadało, przyjmowanie pieniędzy i szukanie poparcia dobrze ustawionych pań.
Craveri w swojej książce odwołuje się często do sztuki z okresu, przywołując ikonografię, cytując literaturę lub druki ulotne. Robi to, żeby osadzić życie sławnych i osławionych w kontekście intelektualnym i artystycznym epoki. To ważne, bo przechodzimy z nią i jej bohaterami od Renesansu przez barok, po Oświecenie, zmieniają się nie tylko władcy, ale i sztuka i gusta.
Craveri pokazuje, że aczkolwiek zwykło się mówić o kochankach królów, że są opętane żądzą władzy bardziej niż po prostu żądzą, to nikt z tych, którzy grawitowali w kierunku dworu królów Francji nie był inny. Craveri pokazuje cyniczne mechanizmy oczerniania i wyśmiewania, czasem mające korzenie w zazdrości, czasem w hipokryzji, czasem w autentycznym i szczerym oburzeniu, a czasem wreszcie w obawie przed tą najstraszniejszą z rzeczy: "kobietą u władzy".
Królowe w książce "Kochanki i królowe. Władza kobiet" Benedetty Craveri nie zawsze jaśnieją blaskiem czystości i cnoty, rozumianej szerzej, niż tylko seksualnie. Są czasem drapieżne, czasem nierozsądne lub zwyczajnie głupie. Czasem są słabe, czasem zbyt silne i nie umieją tego ukryć.
Ale i królewscy mężowie/kochankowie także nie błyszczą. Można by się w nich zakochać, ale czy któregoś da się polubić? Nie sądzę.
A taką panią du Barry polubiłabym.
Wielką zaletą książki "Kochanki i królowe. Władza kobiet" Benedetty Craveri jest to, że czytając ją, myśli się nie tylko o faktach, datach, koligacjach, ekscytującym lub nudnym życiu dworu, tylko o ludziach, których autorka ożywiła na kartach książki.
Co jest wadą? To, co bywa wszelkich popularnonaukowych książek historycznych: psychologizowanie i zgadywanie, co postać lub postaci myślały i miały na myśli. Otóż jeśli nie ma dokumentów pisanych ich ręką, to tego wiedzieć nie będziemy, a nawet jeśli i listy się zachowały, to bywały i bywają potężnym narzędziem autokreacji. Zatem wolałabym, żeby historycy nie wchodzili na tereny zarezerwowane dla pisarzy i artystów.
Jednak zdecydowanie polecam "Kochanki i królowe. Władza kobiet" Benedetty Craveri wszystkim tym, którzy chcą z wypiekami czytać o prawdziwej historii i jej bohaterach.

"Kochanki i królowe. Władza kobiet" Benedetty Craveri to niewątpliwie ciekawa pozycja dla tych, którzy lubią dobrze napisane książki popularyzujące historię.
Autorka zaczyna swoją podróż w czasie od niepopularnej Włoszki, Katarzyny Medycejskiej, a kończy na znienawidzonej Austriaczce, Marii Antoninie, po drodze portretując Polkę: Marię Leszczyńską. Ta ostatnia nie zajmuje...

Sięgnąłem po ten tytuł zaraz po obejrzeniu trzech sezonów serialu "Wersal" i dwuodcinkowego "Markiza de Pompadour, królewska faworyta". I ta książka wydała mi się bardzo dobrą odpowiedzią na pytanie "ile prawdy o Wersalu jest w Wersalu". Twórcy "Wersalu" oczywiście pofantazjowali tu i ówdzie (a to przejaskrawili wpływ Pani de Maintenon na decyzje o prześladowaniach Hugenotów, a to ukryli, że król miał sporo dzieci z Panią Montespan). Ogólnie jednak miałem wrażenie jakby twórcy serialu wzorowali się na informacjach z tego właśnie tytułu - koloryzując to i owo.
Autorka książki przedstawia nam więcej kobiecych postaci z czasów panowania Ludwika XIV i Ludwika XV, więc możemy się przekonać, że ww seriale dość wiernie oddają atmosferę dworu i miłostki królów. Możemy się dowiedzieć o innych pominiętych w filmach faworytach. Niecodzienny (oczywiście z przykrym finałem) był los Marii Mancini - jednej z Mazarinietek (siostrzenic kardynała Mazariniego).
W innych rozdziałach można tez oczywiście poczytać o "rozwiązłych fantazjach" Henryka IV i o wpływie kilku matek na "lekkie skrzywienie" osobowości swych synów (Ludwik XIII, książe Orleański).
Z minusów - autorka ma znacznie mniej do powiedzenia, jeśli chodzi o wpływ kochanek i żon na politykę i poszczególne decyzje królewskie. Nie rozwija za bardzo wpływu na obsadę stanowisk rządowych. Pomija i nie rozważa ich skutków. Wydaje się, że interesuje się prawie i wyłącznie sprawami serca i łóżka oraz ambicjami samych kobiet i ich otoczenia.

PS. Zabawne że liczba udokumentowanych kochanek i metres Ludwika XIV i Ludwika XV jest niemal równa z numerami porządkowymi Ludwików.

Sięgnąłem po ten tytuł zaraz po obejrzeniu trzech sezonów serialu "Wersal" i dwuodcinkowego "Markiza de Pompadour, królewska faworyta". I ta książka wydała mi się bardzo dobrą odpowiedzią na pytanie "ile prawdy o Wersalu jest w Wersalu". Twórcy "Wersalu" oczywiście pofantazjowali tu i ówdzie (a to przejaskrawili wpływ Pani de Maintenon na decyzje o prześladowaniach...

Książka faktycznie JEST rewelacyjna, jedynym mankamentem, ale raczej nie z winy Autorki, pozostają RAŻĄCE błędy w druku - maaaasa literówek, a nawet ortografy! Wstyd dla obu (!) pań edytorek :P

Książka faktycznie JEST rewelacyjna, jedynym mankamentem, ale raczej nie z winy Autorki, pozostają RAŻĄCE błędy w druku - maaaasa literówek, a nawet ortografy! Wstyd dla obu (!) pań edytorek :P

Książka ta jest zbiorem historii o tytułowych kochankach i królowych królów Francji na przestrzeni kilku wieków. Bededetta Craveri pisze ciekawie, aczkolwiek momentami miałam wrażenie, że cały czas czytam o tym samym (stricte rzecz ujmując, czytałam, ale wiadomo - nie o to chodzi ;). Myślę, że na dobre wyszłoby tej książce okrojenie materiału, chyba, że ktoś ma już pewne zasoby wiedzy na ten temat. Tak, czy siak była to interesująca lektura z historycznego i kulturowego punktu widzenia.

Mój regał z książkami
patsy-books.blogspot.com

Książka ta jest zbiorem historii o tytułowych kochankach i królowych królów Francji na przestrzeni kilku wieków. Bededetta Craveri pisze ciekawie, aczkolwiek momentami miałam wrażenie, że cały czas czytam o tym samym (stricte rzecz ujmując, czytałam, ale wiadomo - nie o to chodzi ;). Myślę, że na dobre wyszłoby tej książce okrojenie materiału, chyba, że ktoś ma już pewne...

Świetna pozycja dla osób dobrze znających historię. Kobiety potrafiły namieszać w głowach królów i w dużej mierze to one rozdawały karty. Szkoda że autor skupił się głównie na francuskich kobietach, w innych częściach Europy też były kobiety które potrafiły dążyć do władzy i wiedziały jak tą władzę utrzymać, wszelkimi sposobami.

Świetna pozycja dla osób dobrze znających historię. Kobiety potrafiły namieszać w głowach królów i w dużej mierze to one rozdawały karty. Szkoda że autor skupił się głównie na francuskich kobietach, w innych częściach Europy też były kobiety które potrafiły dążyć do władzy i wiedziały jak tą władzę utrzymać, wszelkimi sposobami.

Czytając książki o czasach monarchii, arystokracji, całej tej galanterii, przepychu, intrygach - człowiek ma ochotę zbudować wehikuł czasu, przenieść się do tamtych dziejów i zobaczyć wszystko na własne oczy. I ta pozycja wzbudziła we mnie taką chęć, chociaż kobiety nie miały wtedy łatwo.

Czytając książki o czasach monarchii, arystokracji, całej tej galanterii, przepychu, intrygach - człowiek ma ochotę zbudować wehikuł czasu, przenieść się do tamtych dziejów i zobaczyć wszystko na własne oczy. I ta pozycja wzbudziła we mnie taką chęć, chociaż kobiety nie miały wtedy łatwo.

Bardzo fajna, lekka książka:) Nie jest przeładowana tłem historycznym,tylko rzeczywiście opowiada o tych kobietach . Polecam !

Bardzo fajna, lekka książka:) Nie jest przeładowana tłem historycznym,tylko rzeczywiście opowiada o tych kobietach . Polecam !

Kobieta w mniemaniu mężczyzn-słaba istota, niezdolna do podejmowania ważnych decyzji, a jednak to właśnie kobiety potrafiły zawładnąć mężczyznami w taki sposób, by się nie zorientowali..to dopiero umiejętność ;) Kobiety na każdym kroku musiały udowadniać swoją siłę, wartość aby zostać uznane za godne uwagi.

Kobieta w mniemaniu mężczyzn-słaba istota, niezdolna do podejmowania ważnych decyzji, a jednak to właśnie kobiety potrafiły zawładnąć mężczyznami w taki sposób, by się nie zorientowali..to dopiero umiejętność ;) Kobiety na każdym kroku musiały udowadniać swoją siłę, wartość aby zostać uznane za godne uwagi.