'' Miasto zniknęło pod plastikowym oceanem , stało się jednym wielkim Bilboardowym rzygiem ''

Jest to powieść nostalgia , powieść rozliczenie , powieść melancholia . Bohaterami tejże , są dwaj koledzy ze szkolnej ławy Krystian Apostata i Jakub Fidelis . Postacie te posłużyły autorowi do pokazania różnic w podejściu do życia w pięknych latach 80 - tych i później , w czasach szybkich przemian , kiedy trzeba było się otrząsnąć i łapać okazje wybicia się , zarobienia , wypłynięcia . Już sam początek jest intrygujący , ponieważ poznajemy Krystiana Apostatę w chwili jego śmierci , ginie on w katastrofie lotniczej , a ostatnie co widzi przed wybuchem bomby w samolocie którym leci do Ameryki , to zdjęcie w kolorowym czasopiśmie swojego przyjaciela Jakuba Fidelisa z bardzo przerażoną miną . Potem jesteśmy świadkami swoistych retrospekcji pokazujących nam w powolnie snującej się opowieści życie obu panów , jakże różniące się od siebie . Krystian Apostata można by rzec od urodzenia ma pod przysłowiową '' górkę '' Już samo to że urodził się w samego Sylwestra pozbawiało go jednego święta , bo i nadejście Nowego Roku i swoje urodziny wypadało mu świętować w tym samym czasie.Matka Krystiana pewnego pięknego dnia po prostu go opuściła , wyszła z domu i nie wróciła , jej syn nigdy miał się nie dowiedzieć co się z nią stało , parę lat później ojciec chwytający ostatnią młodość również odszedł do swojej sekretarki - kochanki zostawiając małego Krystianka na wychowanie ciotce , po której miał kiedyś odziedziczyć mieszkanie na ostatnim piętrze starej kamienicy i zawistne sąsiadki , które nie były na tyle uprzywilejowane w tamtych trudnych czasach by kupować w '' specjalnych '' sklepach . W przeciwieństwie do Jakuba Fidelisa ''Pierwszego Tancerza Rzeczypospolitej '' Krystian nie ma nic . Jest sfrustrowanym prawie czterdziestolatkiem , staczającym się w menelstwo coraz niżej i coraz szybciej. Jest samotnym i niespełnionym chałturzącym grafikiem komputerowym z aspiracjami (czysto teoretycznymi) artystycznymi . Jest życiowym bankrutem , pechowcem , nie ma przyjaciół (karierę Fidelisa swojego niby przyjaciela częściej śledzi w kolorowych pisemkach niż spotyka się z nim na żywo). Nasz bohater całe dnie spędza na piciu , a noce na oglądaniu internetowej pornografii i onanizowaniu się . Jedyną jego rozrywką bywają telefony pań z telemarketingu , a właściwie jedyną osobą z którą się zaprzyjaźnił jest inny menel , parę lat starszy od Krystiana , Pan Grześ , który mieszka ze swoją samotnością i starym owczarkiem niemieckim o jednym oku . Tak to Apostata ani się obejrzał jak w swej życiowej bezradności i bezczynności dobrnął do magicznej czterdziestki . To dobry czas na rozliczenia ze sobą , z życiem , z kolegami na spotkaniu klasowym , to też czas na powolne odchodzenie tychże kolegów , bo przecież '' Przekroczyłeś już smugę cienia i teraz już wszystko będzie się kończyć , będą się zamykać kolejne aplikacje na twoim życiowym pulpicie i niedługo zgaśnie też ekran i nie będzie już niczego , wszystko się wymaże i zniknie bez śladu '' . To bardzo dobra książka , chociaż naprawdę nie łatwa i moim zdaniem smutna , pokazuje że życie to tak naprawdę loteria , chociaż wiele zależy od nas ,jak będziemy w to życie '' grać '' i czego będziemy od niego oczekiwać . Autorowi można wierzyć '' na słowo '' wie o czym pisze wszak sam jest równolatkiem obu panów Apostaty i Fidelisa . Mnie ta książka przygnębiła i spowodowała małą osobistą retrospekcję . Sprowokowała do zastanowienia i przemyśleń . A przecież na to też trzeba znaleźć czas w tym naszym życiowym pędzie .

'' Miasto zniknęło pod plastikowym oceanem , stało się jednym wielkim Bilboardowym rzygiem ''

Jest to powieść nostalgia , powieść rozliczenie , powieść melancholia . Bohaterami tejże , są dwaj koledzy ze szkolnej ławy Krystian Apostata i Jakub Fidelis . Postacie te posłużyły autorowi do pokazania różnic w podejściu do życia w pięknych latach 80 - tych i później , w...