Zaintrygowana pomysłem z główną bohaterką znającą daty śmierci napotkanych ludzi, wypożyczyłam pierwszy tom trylogii "Numery" autorstwa Rachel Ward kiedy tylko zauważyłam tę książce w bibliotece. Chociaż "Numery. Czas uciekać" musiała przeleżeć na półce prawie dwa tygodnie, zanim znalazłam czas na przeczytanie tej pozycji, to kiedy w końcu ów czas znalazłam, pochłonęłam książkę w zaledwie dwa dni.

Jednym z największych plusów powieści, oprócz pomysłu, jest płynna akcja. Co prawda miłośnicy książek i filmów trzymających mocno w napięciu od początku do samego końca mogą być nieco zawiedzeni debiutem pisarskim Rachel Ward, jednak nie można "Numerom" odmówić tego, iż naprawdę potrafią "wciągnąć", przez co czyta się bardzo szybko.

Niestety, nie spodobał mi się styl narracji i język. Książka została napisana w narracji 1-osobowej, śledzimy więc całą historię z perspektywy głównej bohaterki, Jem. Chociaż autorce udało się dość realistycznie wykreować psychikę tej doświadczonej przez los zbuntowanej nastolatki, to często nierozsądny i nielogiczny tok rozumowania dziewczyny potrafi zirytować i odebrać wiele przyjemność z lektury. Również stylizacja językowa, mająca oddać charakter bohaterki i jej środowiska działała na mnie w czasie czytania w sposób odpychający - liczne wulgaryzmy może i byłyby jak najbardziej na miejscu w dialogach, jednak kiedy stosowane są również w samej narracji wydają się być nieco przesadzone.

"Numery. Czas uciekać" mogę polecić osobom poszukującym ciekawej i wciągającej, lecz niekoniecznie ambitnej i zapadającej głęboko w pamięć lektury, w sam raz na urozmaicenie nudnego dnia.

Zaintrygowana pomysłem z główną bohaterką znającą daty śmierci napotkanych ludzi, wypożyczyłam pierwszy tom trylogii "Numery" autorstwa Rachel Ward kiedy tylko zauważyłam tę książce w bibliotece. Chociaż "Numery. Czas uciekać" musiała przeleżeć na półce prawie dwa tygodnie, zanim znalazłam czas na przeczytanie tej pozycji, to kiedy w końcu ów czas znalazłam, pochłonęłam...