⭐ Więc jedyną opcją na uratowanie Świata przed rychłą zagląda jest młody chłopak - Wybraniec, który ma za zadanie wypełnić swoje Przeznaczenie i sprostać Proroctwu.

Wspolpeaca barterowa z @fabrykaslow

⭐ Co jeśli umrze już przy pierwszej potyczce?
Nie jest to spojler a znany fakt - Wybraniec, bohater "Losu Pokonanych" uderza w zgon, kopie w kalendarz, wącha kwiatki od dołu (choć tu nie do końca, bo teoretycznie nie ma czym ich wąchać 😂) już na początku historii.

⭐ "Los Pokonanych" to świetna opowieść o dwóch młodych chłopakach, braciach z wyboru, którzy dowiadują się znienacka, że jeden z nich jest Wybrańcem.

⭐ No, ale umiera, zanim zdąży uratować świat.

⭐ Aaslo jest Leśnikiem (chyba przez moją miłość do takich zawodów polubiłam się z nim już na początku 😅),który nie lubi wychodzić ze swojego lasu. Jego życie kręci się wokół drzew, roślin i zwierząt leśnych. No i wokół Mathiasa.

⭐ Mathias z kolei ma przejąć urząd burmistrza w mieście, wziąć za żonę najładniejszą dziewczynę i żyć jak pączek w maśle.

⭐ Jedenemu z nich nie jest dane dożyć starości, a drugiego wyrywa się z jego dotychczasowego życia i wrzuca w wir Proroctw, magii i ratowania Świata.

⭐ "Los Pokonanych" to połączenie humoru, akcji, wartkich scen walki i dobrego fantasy. Świat skonstruowany przez Kel Kade jest spójny i intrygujący!

⭐ Jednak co zrobić, jeśli dla tego właśnie świata nie ma już ratunku? Czekać na nieuniknione? Walczyć, wiedząc, że się przegra?

⭐ Tego wszystkiego dowiecie się sięgając po "Los Przeznaczonych"!

⭐ Choć początkowo trudno było mi przebrnąć przez pierwsze rozdziały, tak później połknęłam tą opowieść bez popijania!

⭐ "Los Pokonanych" to moja polecajka!

Moja ocena:🎈🎈🎈🎈/5

⭐ Więc jedyną opcją na uratowanie Świata przed rychłą zagląda jest młody chłopak - Wybraniec, który ma za zadanie wypełnić swoje Przeznaczenie i sprostać Proroctwu.

Wspolpeaca barterowa z @fabrykaslow

⭐ Co jeśli umrze już przy pierwszej potyczce?
Nie jest to spojler a znany fakt - Wybraniec, bohater "Losu Pokonanych" uderza w zgon, kopie w kalendarz, wącha kwiatki od dołu...

Zapewne znacie to uczucie, gdy sięgając po nową powieść fantasy spodziewamy się czego dobrego, ale też już doskonale nam znanego, powtarzalnego, obecnego w mniejszej lub większej postaci na kartach setek książek tego nurtu... I zapewne znacie również to jeszcze lepsze z uczuć, gdy oto po rozpoczęciu lektury okazuje się, że jest zupełnie inaczej... Tak właśnie miała się ze mną rzecz w przypadku spotkania z powieścią Kel Kade pt. „Los pokonanych” - rzeczą znakomitą, bez dwóch zdań!

Asslo jest leśnikiem, który kocha drzewa, naturę, ciszę lasu..., zaś nie koniecznie przepada za ludźmi. Tu wyjątkiem jest jego najbliższy przyjaciel - Mathias, który jest mu drogim, niczym brat. Los sprawi, że wkrótce tych oboje wyruszy w podróż celem ratowania świata przed nadciągającym złem, ale już na samym początku ich drogi wszystko pójdzie nie tak, jak powinno. Pojawi się śmierć, zaś Asslo okaże się jedyną osobą, która będzie mogła ponieść ciężar tej beznadziejnej misji, w której powodzenie zdaje się nikt już nie wierzyć, poza nim. I tak rozpocznie się czas w życiu leśnika, który odmieni go na zawsze...

Kel Kade - autorka znana nam doskonale za sprawą serii fantasy „Kroniki mroku” (z którą to zresztą niniejsza opowieść łączy się w pewnym stopniu),zaoferowała nam na samym początku fabularne trzęsienie, zmieniając całkowicie układ na tej literackiej scenie, czyniąc najważniejszymi nie tych, którzy winni nimi być, jak i wreszcie ukazując na tę historię z kilku bardzo zaskakujących perspektyw. To na początek, gdyż potem są swego rodzaju wstrząsy wtórne, które wielokrotnie nas szokują, ale znacznie częściej zachwycają swoją inteligencją relacji, emocjonalną głębią, pisarską jakością.

Losy Asslo - to właśnie one kreślą fabułę powieści, ukazując jego podróż do wielu niezwykłych miejsc, spotkania z dobrymi i złymi ludźmi, jak i też walkę o przetrwanie, która znów będzie dotyczyć ludzi, ale też i potwornych demonów. Jednocześnie jest i drugie spojrzenie na losy leśnika - oczymy zmarłej dawno temu dziewczyny, która będąc teraz z woli bogów Żniwiarką, przeprowadza dusze zmarłych do swoistego morza śmierci. I te dwie perspektywy pięknie się tu ze sobą przeplatają, wzajemnie uzupełniają, łączą w poruszającą, czasami zabawną, ale niekiedy też i bardzo mroczną, literacką całość.

Asslo, jego przyjaciel Mathias, pewna niedoszła adeptka magii, czy też urocza para dziecięcych złodziejaszków - to tylko niektórzy z intrygujących, przekonujących w swych kreacjach, ważnych postaci tej baśniowej opowieści. Oczywiście najwięcej miejsca i uwagi poświęcono tu osobie poczciwego, rozumiejącego świat w prostu sposób, odważnego leśnika, który z miejsca staje się nam bliską osobą. Nie jest to typowy bohater książki fantasy - przynajmniej nie od razu, co też sprawia, że darzymy go jeszcze większą ciekawością, ale też i zrozumieniem w tej jego nie łatwej, nowej, życiowej roli.

Równie wiele emocji budzi nas obraz świata tej książki - quasi średniowiecznego, wypełnionego magią, ale też i zwykła codziennością życia świata ludzi zwanego Aldreą.., ale też i świata bogów, którzy kierują ludzkimi losami, kreują życie, rządzą prawami wojny i śmierci, który poznajemy tu także w dość istotnym stopniu za sprawą wspominanej już, Żniwiarki dusz. I w obu przypadkach jest pięknie, niezwykle epicko, pomysłowo i bardzo klimatycznie. To literacka rzeczywistość, w którą nie można nie uwierzyć i wobec której nie można przejść obojętnym.

I są tu oczywiście wielkie emocje - czasami związane z przygodą, walką z potworami, ciężarem utraty tych, na których zależy bohaterom najbardziej..., ale czasami też i z magią pierwszej miłości, wiarą w dobro ludzi, czy też docenianiem piękna natury. Nie brak tu rzeczy mrocznych - to fakt, ale jest też i naprawdę dobry humor, który idealnie łagodzi te bardziej smutne i gorzkie wątki, czyniąc całość opowieści nieco pogodniejszą, niosącą w sobie pierwiastek optymizmu na to, co będzie czekać nas na kartach kolejnych części cyklu. Bo o tym, że te będą ekscytujące, jestem absolutnie przekonaną.

Musimy docenić tu także znakomity przekład Dominiki Schimscheiner, która pięknie przełożyła ten baśniowy tekst na nasz język, jak i również klimatycznie, subtelne, idealnie oddająca naturę tej książki, ilustracje Szymona Wójciaka. To, w połączeniu z fabularną wielkością tej powieści składa się na jedną z najciekawszych książek klasycznego nurtu fantasy, jakie mogłam poznać nie tylko na przestrzeni ostatnich miesięcy, ale myślę że i nawet lat.

„Los pokonanych” to powieść mądra, ekscytująca, zaskakująca od pierwszych stron. Sięgnijcie po nią, dajcie się jej oczarować i doceńcie ją tak, jak ona na to zasługuje. Polecam.

Zapewne znacie to uczucie, gdy sięgając po nową powieść fantasy spodziewamy się czego dobrego, ale też już doskonale nam znanego, powtarzalnego, obecnego w mniejszej lub większej postaci na kartach setek książek tego nurtu... I zapewne znacie również to jeszcze lepsze z uczuć, gdy oto po rozpoczęciu lektury okazuje się, że jest zupełnie inaczej... Tak właśnie miała się ze...

Im dalej w las tym było gorzej.

Im dalej w las tym było gorzej.

Mam problem z tą powieścią. Z jednej strony doceniam bogaty świat, a właściwie dwa przenikające się światy. Jeden ludzi i drugi w którym jest cały panteon bogów. Jednakże nie potrafiłem do tego świata wniknąć i przejmować się niebezpieczeństwami czyhającymi na bohaterów. Zupełnie jakbym oglądał wszystko przez niezniszczalną szybę samemu będąc w bezpiecznym miejscu. Jeśli chodzi o bohaterów to widzę w ich budowie krok wstecz w stosunku do serii Kroniki Mroku tej samej autorki. Dawno nie widziałem tak płaskich postaci a jest to jeszcze bardziej widoczne jak sobie przypomnę jak zostali przedstawieni bohaterowie w Szeptach Ciemności. A jakby tego było mało powieść wydaje się przegadana. Nawet jak już sceny akcji się pojawiają to nie ma ich tyle by przykryć bardzo dużą ilość rozmów, zwłaszcza w panteonie. Aby nie było, że tylko narzekam rozumiem skąd takie a nie inne nastawienie i pewnie znajdą się osoby którym będzie to odpowiadać. Ba, widzę oczami wyobraźni iż gdyby zekranizować Los Pokonanych to wątki panteonu miałyby potencjał być jednymi z lepszych ale mi czegoś tu brakowało. Sama książka naprawdę nie jest zła ale też nie jest jakoś specjalnie wybitna. Może i stworzenie takiego średniaka nie jest czymś złym jednak znając poprzednie powieści autorki czytelnik ma większe oczekiwania.

Nie chcę Wam pisać tutaj o czym książka jest bo nie już wiecie iż staram się unikać spoilerów ale wydaje mi się, że książka sama nie wie dla kogo chce być. Co mam na myśli? O grupę docelową bo z jednej strony chciałaby przyciągnąć ludzi którym podobała się seria Kroniki Mroku a z drugiej czasem wydaje się jakby przez prostotę postaci kierowana była do młodszych, nie dzieci ale do takich dwunastolatków czy czternastolatków. Jednak jeśli taką grupę przyjmiemy jako docelową to elementy przegadane mogłyby sprawić iż odbiją się od niej i tylko zniechęcą do czytania.
Wiem, że Los Pokonanych to pierwszy tom serii i ma być tylko otwarciem ale na tych czterystu trzydziestu stronach czterysta to wstęp do historii i coś się zaczyna dziać dopiero na ostatnich trzydziestu, czterdziestu stronach. Z jednej strony może to pokazywać iż drugi tom będzie ciekawy ale z drugiej ile osób da jej szansę. Ja sam zastanawiam się czy dawać jej szansę i po raz pierwszy od dawna zastanawiam się nad tym czy będę chciał czytać kolejne tomy czy porzucam ten świat po pierwszym. W sumie zobaczymy ile i jakie książki będę miał do poznania w okolicach premiery drugiego tomu Tajnego Proroctwa.

Zapraszam na mego bloga:
https://www.ksiazki-czytamy.eu

Mam problem z tą powieścią. Z jednej strony doceniam bogaty świat, a właściwie dwa przenikające się światy. Jeden ludzi i drugi w którym jest cały panteon bogów. Jednakże nie potrafiłem do tego świata wniknąć i przejmować się niebezpieczeństwami czyhającymi na bohaterów. Zupełnie jakbym oglądał wszystko przez niezniszczalną szybę samemu będąc w bezpiecznym miejscu. Jeśli...

"Los pokonanych" to pierwszy tom serii Tajne proroctwo, autorstwa Kel Kade, którą możecie kojarzyć z przygodami Rezkina opisanymi w Kronikach Mroku. O ile 1 tom pierwszej serii autorki nie przypadł mi zbyt do gustu, tak ten o wiele bardziej!

Głównym bohaterem tej książki jest Aaslo, leśnik, który bierze na barki dość duże brzemię. Wyrusza w podróż, próbując pozyskać sojuszników oraz sposoby na poradzenie sobie z pewną trudną sytuacją... Bowiem świat czeka rychła zagłada, możni władcy czy wpływowi magicy w zasadzie nie zamierzają zbyt wiele zrobić w tej sprawie, zdając się na tajemnicze proroctwo, lecz przecież nie można poddać się bez walki!

Oprócz zmagań Aaslo, śledzimy również losy Myropy, Żniwiarki, która porusza się między światami oraz jest świadkiem przepychanek między bogami... Jej wątek, choć początkowo wcale się na to nie zapowiadało, koniec końców okazał się naprawdę interesujący!

Bohaterowie tej powieści mają fajnie zarysowane charaktery, może nie są to postaci o bezdennej głębi, lecz można ich polubić oraz im kibicować, ale przede wszystkim ich historie czyta się z dużą ciekawością.

Fabuła bywa zaskakująca i od samego początku mnie wciągnęła, świetnie się bawiłam przy tej książce. Zawarty tu humor wiele razy poprawił mi nastrój, a dodam, że humor to był jeden z elementów, które najmniej podobały mi się w Powierniku Mieczy. Świat nie jest szczegółowo opisany, ale na tyle, że można odczuć jego klimat.

Możemy tu znaleźć motyw przepowiedni, drogi, walki, wybawiciela, magii, a także potwory, dużo przeciwności losu dla bohaterów i nadciągający koniec świata!

Autorka zaserwowała nam ciekawą przygodę, w nieco straceńczym klimacie, kilkoma ciekawymi koncepcjami, klasycznymi dla fantasy motywami oraz naprawdę dużo rozrywki. Jeśli lubicie właśnie taką fantastykę to polecam Wam sięgnąć po tę książkę i sprawdzić czy wybawiciel nadejdzie i ocali świat od zagłady 😃💀

"Los pokonanych" to pierwszy tom serii Tajne proroctwo, autorstwa Kel Kade, którą możecie kojarzyć z przygodami Rezkina opisanymi w Kronikach Mroku. O ile 1 tom pierwszej serii autorki nie przypadł mi zbyt do gustu, tak ten o wiele bardziej!

Głównym bohaterem tej książki jest Aaslo, leśnik, który bierze na barki dość duże brzemię. Wyrusza w podróż, próbując pozyskać...