"Żelazne serce" to drugi tom "Wojny Crier". Opowiada o dalszych losach ludzkiej dziewczyny Ayli oraz automatonki o imieniu Crier- córki Hesoda, władcy Rabu.
Choć początkowo historia dziewczyn toczy się osobno to w końcu ich ścieżki się przecinają.
Obie chcą powstrzymać Kinoka- jednego z automatonów, który wyniszcza nie tylko ludzi, ale i innych ze swojego rodzaju. Do tego o zgrozo jest narzeczonym Crier. Jednak to nie trwa długo 🤫
Ayla trafia na dwór królowej Junn, gdzie spotyka ponownie swojego brata. Więź ze Stormym po tylu latach osłabła, ale dziewczyna jest zdeterminowana aby odzyskać to, co utraciła na tyle lat.
Ucieczka Crier z pałacu zmienia wszystko. Automatonka nie jest świadoma tego jaką lawinę następstw spowodowała. Tułając się po kraju i próbując odnaleźć Aylę bierze udział w wydarzeniach, które uświadamiają jej w jakiej niewiedzy żyła do tej pory. Do tego informacje zdobyte z różnych źródeł pomagają jej zrozumieć kolejne ruchy Kinoka, który aby osiągnąć swój cel nie cofnie się przed niczym.
Książkę czytało się naprawdę szybko, choć pod koniec czułam że fabuła wręcz galopuje. Bohaterkom od pewnego momentu wszystko szło dość gładko. Patrząc jednak na to, że książka kierowana jest do czytelnika 12+ to mogę przymknąć na to oko 😅
Queerowy romans w połączeniu z dystopią dał ciekawy wynik w postaci tej dylogii.
Jeśli szukacie książki młodzieżowej, która będzie przy okazji fantastyką to warto zainteresować się "Wojną Crier" i "Żelaznym sercem".

"Żelazne serce" to drugi tom "Wojny Crier". Opowiada o dalszych losach ludzkiej dziewczyny Ayli oraz automatonki o imieniu Crier- córki Hesoda, władcy Rabu.
Choć początkowo historia dziewczyn toczy się osobno to w końcu ich ścieżki się przecinają.
Obie chcą powstrzymać Kinoka- jednego z automatonów, który wyniszcza nie tylko ludzi, ale i innych ze swojego rodzaju. Do tego o...

"𝙿𝚛𝚣𝚢𝚜𝚒ę𝚐𝚊𝚖, ż𝚎 𝚘𝚍𝚗𝚊𝚕𝚊𝚣ł𝚊𝚋𝚢𝚖 𝚌𝚒ę 𝚠 𝚌𝚒𝚎𝚖𝚗𝚘ś𝚌𝚒."

„Żelazne serce” to kontynuacja losów Ayli i Crier, na którą czekałam ze zniecierpliwieniem!

Druga część jest równie wciągająca co pierwsza, dużo się dzieje, poznajemy nowych bohaterów, a także dowiadujemy się więcej o tych, których już znamy, np. królowa Junn i Storme, oraz towarzyszymy Crier i Ayli w ich „drodze” do ponownego spotkania po wydarzeniach z pierwszej części. Obie wiedzą jakie zagrożenie niosą ze sobą plany Kinoka i próbują zrobić wszystko, by je pokrzyżować.

Cudownie było wrócić do bohaterów i móc ponownie zanurzyć się w tym fascynującym acz niezbyt bezpiecznym świecie pełnym tajemnic. 🥹 Książka trzyma w napięciu, przez co nie ma mowy o nudzie i do ostatnich stron nie ma się pewności czy wszystkim uda się wyjść z tego cało.
Podobała mi się mała zamiana ról, kiedy to Ayla doświadczyła tego jak to jest żyć w bogactwie, a Crier musiała walczyć o przetrwanie.
Crier jest zdecydowanie moją ulubioną bohaterką, jej odwaga i rozwój postaci w tej części są niesamowite. 🤍
Uwielbiam styl pisania autorki, który jest lekki, dzięki czemu książkę czyta się naprawdę szybko i przyjemnie.

Jednak jest kilka rzeczy, które mnie tutaj lekko rozczarowały i dlatego ostatecznie oceniłam książkę na 4⭐️ a nie 5. ☹️
Przede wszystkim oczekiwałam czegoś więcej od wątku romantycznego, który jest w tej serii moim ulubionym. Trochę słabo został poprowadzony. Na dodatek zakończenie było niezbyt satysfakcjonujące… mam wrażenie, że za szybko wszystko się potoczyło i trochę… za łatwo? Myślę, że gdyby zamiast dylogii autorka zdecydowała się stworzyć z tego trylogię, to byłoby to znacznie lepsze.
Mimo wszystko nadal kocham tę serię i zaliczam ją do jednych z moich ulubionych serii fantasy. 🫶🏻

Polecam wszystkim, którzy mają ochotę na fantasy z queerową reprezentacją i z automatonami (rodzaj robotów). Z pewnością spędzicie z nią wspaniałe chwile! ☺️❤️‍🔥

[współpraca recenzencka z @youandyabooks ]

"𝙿𝚛𝚣𝚢𝚜𝚒ę𝚐𝚊𝚖, ż𝚎 𝚘𝚍𝚗𝚊𝚕𝚊𝚣ł𝚊𝚋𝚢𝚖 𝚌𝚒ę 𝚠 𝚌𝚒𝚎𝚖𝚗𝚘ś𝚌𝚒."

„Żelazne serce” to kontynuacja losów Ayli i Crier, na którą czekałam ze zniecierpliwieniem!

Druga część jest równie wciągająca co pierwsza, dużo się dzieje, poznajemy nowych bohaterów, a także dowiadujemy się więcej o tych, których już znamy, np. królowa Junn i Storme, oraz towarzyszymy Crier i Ayli w ich „drodze” do...

W recenzji poprzedniej części pisałam, że nie podobała mi się relacja romantyczna pomiędzy Ayą, a Crier. Nie polubiłam automatonki, ale za to spodobały mi się wszystkie intrygi, tajemnice, plany scyre Kinoka i zalążki buntu. Działo się naprawdę dużo i byłam bardzo ciekawa jak potoczy się dalsza akcja.
Po przeczytaniu "Żelaznego serca" muszę przyznać, że ta część była o wiele lepsza. Gdzieś do połowy książki drogi dziewczyn były rozdzielone. Aya dołączyła do królowej Junn i swojego brata. Ten wątek był naprawdę ciekawy. Crier tymczasem zrobiła coś, czego bym się po niej nie spodziewała. Nie chcę za bardzo spojlerować ale mogę zdradzić, że akcja nie zwalniała tempa i pojawiło się wiele fajnych wątków. Udało mi się nawet polubić automatonkę. Później oczywiście dziewczyny połączyły swoje siły, aby unieszkodliwić Kinoka. Cieszę się, że autorka zrezygnowała tym razem z wątków miłosnych. Mało było takich scen pomiędzy dziewczynami co mnie bardzo ucieszyło.
Zakończenie było według mnie w porządku, ale bez większych emocji czy zaskoczenia. Spodziewałam się większych fajerwerków, albo chociaż trochę więcej trudności w pokonaniu Kinoka.
Ogólnie cała seria mi się podobała. "Żelazne serce" przeczytałam błyskawicznie i z wielkim zaciekawieniem. Szkoda, że to już koniec, ale z drugiej strony nie wyobrażam sobie przeciągania tej historii. Niektórzy autorzy pewnie by tak zrobili, ale Nina Varela podjęła dobrą decyzję o zakończeniu serii. Mniej czasem znaczy lepiej.

W recenzji poprzedniej części pisałam, że nie podobała mi się relacja romantyczna pomiędzy Ayą, a Crier. Nie polubiłam automatonki, ale za to spodobały mi się wszystkie intrygi, tajemnice, plany scyre Kinoka i zalążki buntu. Działo się naprawdę dużo i byłam bardzo ciekawa jak potoczy się dalsza akcja.
Po przeczytaniu "Żelaznego serca" muszę przyznać, że ta część była o...

Nie za bardzo uważam się za target książek dla młodzieży, ale od czasu do czasu lubię po jakąś sięgnąć. Obie części mnie wciągnęły i świetnie mi się je czytało. Zdecydowanie spełniły rolę odmóżdżacza, ale druga połowa, a przede wszystkim końcówka, drugiego tomu mnie mocno rozczarowała. Nie tyle samo zakończenie, co sposób opowieści. Wydaje mi się, że spokojnie można by było zamienić dylogię w trylogię i zakończenie przedstawić w osobnym tomie, na spokojnie, a nie na hura.

Mam niestety jeden główny problem z książkami YA i ta nie jest wyjątkiem. Nastolatkowie mają często tak wysoką pozycję w danym państwie czy jakiejś organizacji, jakby wszyscy dorośli umarli i zniknęli. Normalnie sami młodzi geniusze ;)

Nie za bardzo uważam się za target książek dla młodzieży, ale od czasu do czasu lubię po jakąś sięgnąć. Obie części mnie wciągnęły i świetnie mi się je czytało. Zdecydowanie spełniły rolę odmóżdżacza, ale druga połowa, a przede wszystkim końcówka, drugiego tomu mnie mocno rozczarowała. Nie tyle samo zakończenie, co sposób opowieści. Wydaje mi się, że spokojnie można by było...