Znudziłam sie i przerwałam czytanie. Nie wiem czy wrócę

Znudziłam sie i przerwałam czytanie. Nie wiem czy wrócę

Czasem jedno wydarzenie, jeden impuls sprawia,że życie człowieka zmienia się nieodwracalnie.

Marek jest urzędnikiem w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od dwudziestu pięciu lat wykonuje te same, nic nieznaczące czynności, nie wiedząc właściwie po co.
W biurze jest obecny tylko ciałem, a do tego ma dość niepochlebną opinię wśród kolegów.
Gdy mężczyzna po raz kolejny nie otrzymuje awansu, jego żona- Ola- nie wytrzymuje i odchodzi zabierając ze sobą syna.
Początkowo Marek popada w stagnację a smutki topi w alkoholu.
Do czasu.

Po trzech miesiącach wegetacji nasz bohater budzi się z letargu za sprawą reportażu telewizyjnego dotyczącego brutalnej zbrodni pod Bytomiem.
Od tamtej chwili Marek chłonie wiedzę na jego temat, sprawdza też prowadzącą dochodzenie Zuzannę Walicką.
To w taki sposób trafia na Karolinę.. I już wie, że uczyni wszystko, by kobietę posiąść i zabić, choć nie do końca wie w jakiej kolejności.

Anonimowy list nigdy nie wróży niczego dobrego , tym bardziej, gdy chodzi o młodą,atrakcyjną kobietę.
Karo zwraca się z prośbą o pomoc właśnie do Zuzy..
Psychopatyczny prześladowca osacza ją bowiem na wiele sposobów i nie cofnie się przed niczym byle tylko zrealizować swój plan.

Do sięgnięcia po książkę Pana Igora zachęciło mnie obejrzenie trzymającego w napięciu serialu "Szadź" oraz intrygujący opis z okładki.
I muszę przyznać.. było ciekawie, momentami naprawdę przerażająco.. zagadka zaś nieustannie ciekawiła, a autor z wprawą odsłaniał przed czytelnikiem mechanizmy działania ludzkiej psychiki.
Jedyne do czego mogę się przyczepić to zakończenie, które nieco rozczarowało i sprawiło mi odrobinę zawodu.

Czasem jedno wydarzenie, jeden impuls sprawia,że życie człowieka zmienia się nieodwracalnie.

Marek jest urzędnikiem w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od dwudziestu pięciu lat wykonuje te same, nic nieznaczące czynności, nie wiedząc właściwie po co.
W biurze jest obecny tylko ciałem, a do tego ma dość niepochlebną opinię wśród kolegów.
Gdy mężczyzna...

Już dawno nie przeczytałam czegoś tak naiwnego i infantylnego. Literacko bliskie to jest grafomaństwa, fabularnie niewiarygodne, bohaterowie płascy jak naleśnik, tajemnice trywialne, zakończenie niedorzeczne. Poprzednie książki tego autora nie reprezentowały jakiegoś szczególnie wysokiego poziomu (przeciętniaki i tyle),ale ten "wytwór" jest po prostu godny ubolewania.

Już dawno nie przeczytałam czegoś tak naiwnego i infantylnego. Literacko bliskie to jest grafomaństwa, fabularnie niewiarygodne, bohaterowie płascy jak naleśnik, tajemnice trywialne, zakończenie niedorzeczne. Poprzednie książki tego autora nie reprezentowały jakiegoś szczególnie wysokiego poziomu (przeciętniaki i tyle),ale ten "wytwór" jest po prostu godny...

Mam odczucia ambiwalentne. Bo nie jest zły temat ale nudnie napisany. Trudno ocenić na nie .A może oczekiwałam więcej emocji????🥱🥱

Mam odczucia ambiwalentne. Bo nie jest zły temat ale nudnie napisany. Trudno ocenić na nie .A może oczekiwałam więcej emocji????🥱🥱

"Splątanie" to dość dobry thriller psychologiczny, w którym Igor Brejdygant opowiada o ludzkiej manipulacji uczuciami, o stalkingu, o obsesji, ale także o miłości i zauroczeniu oraz sile kobiecej przyjaźni i nie tylko.
Zuza jest policjantką, odniosła ostatnio nawet spektakularny sukces, od wielu lat przyjaźni się z Karoliną. Nie mają jednak zbyt wiele czasu na spotkania. Gdy jednak teraz się umówiły na spotkanie, nie wiedziały nawet, jakie skutki ono będzie miało w przyszłości.
Karolina zdecydowała się pokazać przyjaciółce anonimowy list, który otrzymała. Były również głuche telefony. Początkowo nie brała zbyt poważnie pogróżek, ale w końcu stwierdziła, że może lepiej będzie, gdy znajoma policjantka spróbuje się temu przyjrzeć. Może to nie jest tylko czyjś głupi żart...

"Czasem szczęśliwie los stawia na naszej drodze życzliwych bądź "życzliwych" ludzi akurat wtedy,
gdy potrzebujemy ich najbardziej."
A że Zuza jako jako policjantka ma dużo większe możliwości sprawdzenia tych pogróżek czy też innej pomocy a nawet jakiejkolwiek ochrony, Karolina poczuła się zdecydowanie lepiej. Gdy policjantka wszczyna śledztwo, dziwnym trafem od razu dość wyraźnie pokazuje się podejrzany mężczyzna...
Marek jest znudzonym pracownikiem biurowym, żona od niego odeszła, nic go w życiu nie cieszy, żyje monotonnie. Do czasu. Gdy w jego nudnym życiu pojawia się jasny cel, on sam diametralnie się zmienia. Marek zostaje psychofanem... Karoliny, obserwuje ją i podsłuchuje, marząc o krwawym finale, lecz w te grę chce włączyć jeszcze inne osoby a przede wszystkim policjantkę Zuzę, żeby go ścigała.

"Marek, choć uwielbiał słuchać głosu Karoliny, był już lekko znużony rozmową. Zresztą mikropluskwy podsłuchowe miał zainstalowane nie tylko w szwie torebki, ale w ogóle w większości szwów jej życia, więc mógł i co więcej słuchał jej na co dzień, i to w ciekawszych sytuacjach. Podsłuchy były wszędzie - w domu, w pracy, nawet w samochodzie."
"Do śledzenia ofiary miał kilka kupionych za grosze starych samochodowych strucli. Jeśli uznawał, że jakimś jeździ za nią już za długo, to po prostu przesiadał się do innego, a tamten odstawiał na jakiś czas albo sprzedawał z niewielką stratą."
Co lub kto miał wpływ na zmianę trybu życia Marka? Dlaczego za cel obrał właśnie Karolinę?
Może się wydawać, że to właśnie Marek jest tym najgorszym złoczyńcą, o którym wiemy od samego początku, lecz może się tu znaleźć jeszcze inny czarny charakter...
Początkowo plan Marka jest realizowany jest krok po kroku, zgodnie z jego planem, lecz wystarczył mały romansik, niejako "na boku", który zaburzy idealny schemat.

Początek książki bardzo mnie zaintrygował, zagadka była ciekawa i sam pomysł na fabułę i wciągnęłam się w czytanie, lecz przyznam, że zakończenie nieco mnie rozczarowało.

"Splątanie" to dość dobry thriller psychologiczny, w którym Igor Brejdygant opowiada o ludzkiej manipulacji uczuciami, o stalkingu, o obsesji, ale także o miłości i zauroczeniu oraz sile kobiecej przyjaźni i nie tylko.
Zuza jest policjantką, odniosła ostatnio nawet spektakularny sukces, od wielu lat przyjaźni się z Karoliną. Nie mają jednak zbyt wiele czasu na spotkania....

Ebook. Nudne było,ledwo czytałem. Podczas czytania myślałem kiedy koniec.

Ebook. Nudne było,ledwo czytałem. Podczas czytania myślałem kiedy koniec.

Znudzony monotonią i powtarzalnością każdego dnia swojego urzędniczego życia oraz odreagowujący porzucenie przez żonę Marek postanawia przekształcić się w psychofana Karoliny. Stalkuje i zastrasza aż do krwawego finału. A wszystko tylko po to aby wciągnąć w swoją misternie zaplanowaną i chorą grę topową policjantkę warszawskiej komendy Zuzannę a prywatnie najlepszą przyjaciółkę Karoliny.
Autor o wyrobionej marce, niezły pomysł na splątane wątki i ciekawą fabułę a mimo tego wszystkiego efekt końcowy trochę poniżej moich oczekiwań. A nie są one aż tak wygórowane w tym przypadku.

Znudzony monotonią i powtarzalnością każdego dnia swojego urzędniczego życia oraz odreagowujący porzucenie przez żonę Marek postanawia przekształcić się w psychofana Karoliny. Stalkuje i zastrasza aż do krwawego finału. A wszystko tylko po to aby wciągnąć w swoją misternie zaplanowaną i chorą grę topową policjantkę warszawskiej komendy Zuzannę a prywatnie najlepszą...

Lepiej, że słuchałam książke a nie czytałam. Dosyć przyjemna w odsłuchu (w pracy),jednak całościowo po prostu nudna. Ciągłe oczekiwanie na plan głównego bohatera rozgniecione w mgnieniu oka🤷‍♀️

Lepiej, że słuchałam książke a nie czytałam. Dosyć przyjemna w odsłuchu (w pracy),jednak całościowo po prostu nudna. Ciągłe oczekiwanie na plan głównego bohatera rozgniecione w mgnieniu oka🤷‍♀️

ciekawe.... blogery, influensiary i inne aktywiszcza zachwycone.......a normalni czytelnicy/czytelniczki co nie czerpią profitów z recenzji piszą co to myslą o książce

ciekawe.... blogery, influensiary i inne aktywiszcza zachwycone.......a normalni czytelnicy/czytelniczki co nie czerpią profitów z recenzji piszą co to myslą o książce

Ze „Splątaniem” można zarwać noc – pióro Igora Brejdyganta ma w sobie tę hipnotyzującą moc, która trzyma czytelnika w miejscu. Jestem ciekawa, czy wpadniecie na rozwiązanie zagadki podglądacza Marka, czy wciągnie Was przeszłość Karoliny i siła śledcza Zuzy. O Zuzie zresztą poczytałabym więcej – może Igor Brejdygant pójdzie w tym kierunku?

SPODOBAŁO SIĘ:
- filmowy zamysł i prostota poszczególnych scen,
- motyw podglądactwa/voyeuryzmu,
- postać zwyrodnialca, który słucha, obserwuje, śledzi i rozwija się na naszych oczach;

ZAWÓD:
- absurdalne wyjaśnienie sprawy i domknięcie wątku podglądacza, zbyt wykolejony zamysł finałowy, który co prawda nie psuje efektu całości, ale jednak zostawia rysę.

Ze „Splątaniem” można zarwać noc – pióro Igora Brejdyganta ma w sobie tę hipnotyzującą moc, która trzyma czytelnika w miejscu. Jestem ciekawa, czy wpadniecie na rozwiązanie zagadki podglądacza Marka, czy wciągnie Was przeszłość Karoliny i siła śledcza Zuzy. O Zuzie zresztą poczytałabym więcej – może Igor Brejdygant pójdzie w tym kierunku?

SPODOBAŁO SIĘ:
- filmowy zamysł i...