To chyba najtrudniejsza książka tego autora jeśli chodzi o fabułę. Życie osobiste Erlendura, które zaskakuje a jednocześnie wzmaga we mnie litość i szczerą słabość do śledczego ukazuje nam, ze człowiek, bez względu na pozycję i to czym się zajmuje jest tylko człowiekiem postawionym w obliczu życia. To niestety jest nieprzewidywalne i nie szczędzi goryczy, mimo, że od czasu do czasu zastąpi ją kroplą słodkiej nadziei. Współpracownicy głównego bohatera dla równowag cieszą się sukcesami na polu pasji i zmagają się z wymaganiami partnerki życiowej - tak dalekich od własnych. Co wg. mnie stanowiło najtrudniejszą część książki to obraz przemocy rodzinnej. Zawodowo znany mi temat, jednak opis sytuacyjny, klimat, użyte słowa oddają wierny przekaz prawdziwych tragedii ludzkich. Studium przypadku... ofiary i sprawcy. Tu naprawdę trzeba mieć wiedzę, pytanie książkowa, czy własna? Naprawdę ujmuje mnie w pisarzu jego szeroka wiedza w tematyce psychologiczno - socjologicznej. Gorąco polecam.

To chyba najtrudniejsza książka tego autora jeśli chodzi o fabułę. Życie osobiste Erlendura, które zaskakuje a jednocześnie wzmaga we mnie litość i szczerą słabość do śledczego ukazuje nam, ze człowiek, bez względu na pozycję i to czym się zajmuje jest tylko człowiekiem postawionym w obliczu życia. To niestety jest nieprzewidywalne i nie szczędzi goryczy, mimo, że od czasu...