Klimat Egiptu, mumii i starożytnych tajemnic to zdecydowanie mój ulubiony temat. Książka warta przeczytania. Momentami jest trochę nudna ale po chwili akcja wraca na odpowiednie tory.

Klimat Egiptu, mumii i starożytnych tajemnic to zdecydowanie mój ulubiony temat. Książka warta przeczytania. Momentami jest trochę nudna ale po chwili akcja wraca na odpowiednie tory.

Przeczytałam bez przyjemności. Mało było takich wątków, w których coś by się działo zachęcając tym samym do dalszego czytania. Przez 3/4 książki wieje nuda, w dodatku dialogi sa tak beznadziejnie słabe jakby pisała to jakaś nastolatka a nie doświadczona autorka horrorów.. Nie polecam, szkoda czasu kiedy można wybrać coś innego.

Przeczytałam bez przyjemności. Mało było takich wątków, w których coś by się działo zachęcając tym samym do dalszego czytania. Przez 3/4 książki wieje nuda, w dodatku dialogi sa tak beznadziejnie słabe jakby pisała to jakaś nastolatka a nie doświadczona autorka horrorów.. Nie polecam, szkoda czasu kiedy można wybrać coś innego.

Mumia powracająca do życia, starożytna zemsta, klątwa, która nęka oprawców… Horror li to, czy niekoniecznie? „Mumia” Anne Rice nie straszy, nie przeraża, ale zapewnia cudownie satysfakcjonującą przygodową rozrywkę ze szczyptą romansu na dokładkę. Kto choć trochę kojarzy charakterystyczny styl prozy Anne Rice, ten w historii przeklętego Ramzesa odnajdzie wszystkie typowe dla niej elementy – pięknego nieśmiertelnego potwora o dwóch twarzach, poszukiwanie wiecznego życia i legendy, które powracają do życia.

Rice w piękny sposób odmalowuje przed czytelnikami Egipt roku 1914, ten znaczący moment ostatnich wielkich odkryć i równie wielkich odkrywców. Zabiera nas w labirynt londyńskich ulic, gdzie wraz z Ramzesem podziwiamy osiągnięcia współczesnego świata, zanim ten świat runie w gruzy wraz z nadejściem Wielkiej Wojny. A w tle gorący romans, który może miejscami nawet rozbawić czytelnika, szczególnie w momentach opisów samego Ramzesa i zachwytów nad jego sylwetką, oczami czy królewską posturą. Wciąż jednak diabelnie satysfakcjonujący i niezwykle odświeżający w kontekście opowieści o pięknych i bestiach, które nadeszły w przyszłości.

Uwielbiam świetnie sie bawić podczas lektury, a „Mumia” zapewniła mi kilka dni takiej wspaniałej, niezobowiązującej, przygodowej frajdy. Przypomniałam sobie co tak bardzo fascynowało mnie w Starożytnym Egipcie i skąd brała się moja dziecięca pasja do tamtych legend. Jeśli będziecie mieli szansę natrafić na „Mumię”, to nie wahajcie się ani chwili! Anne Rice nie zawodzi, a podobno całkiem niedawno powstała kontynuacja tej historii, po którą również sięgnę z przyjemnością.

Mumia powracająca do życia, starożytna zemsta, klątwa, która nęka oprawców… Horror li to, czy niekoniecznie? „Mumia” Anne Rice nie straszy, nie przeraża, ale zapewnia cudownie satysfakcjonującą przygodową rozrywkę ze szczyptą romansu na dokładkę. Kto choć trochę kojarzy charakterystyczny styl prozy Anne Rice, ten w historii przeklętego Ramzesa odnajdzie wszystkie typowe dla...

Większość z nas pamięta "Wywiad z Wampirem", ale nie jako twórczość pani Rice, ale jako ścięcie się przystojniaków - gigantów, czyli Cruise, Pitt, Bandera i Slater w jednym mrocznym filmie. Książka już nie zrobiła takiego wrażenia. Za to "Mumia" to zrobiła. Ja po raz pierwszy spotkałam się z nieśmiertelnymi, mrocznymi bohaterami na papierze i było dobrze. A jeśli już mamy mumię to oczywiście jesteśmy klimatem w starożytnym Egipcie, a potem przenosimy to go do teraźniejszości. Ciekawy wątek, szybkie tempo akcji, kochanek i dwie kobiety (zła i dobra). Czy czegoś więcej trzeba w takiej tematyce?

Większość z nas pamięta "Wywiad z Wampirem", ale nie jako twórczość pani Rice, ale jako ścięcie się przystojniaków - gigantów, czyli Cruise, Pitt, Bandera i Slater w jednym mrocznym filmie. Książka już nie zrobiła takiego wrażenia. Za to "Mumia" to zrobiła. Ja po raz pierwszy spotkałam się z nieśmiertelnymi, mrocznymi bohaterami na papierze i było dobrze. A jeśli już mamy...

Mam mieszane uczucia. Książkę czyta się dość przyjemnie, ale trudno ją sklasyfikować. Początkowo myślałam, że będzie to coś zbliżonego do horroru, później zwróciło się w stronę sensacji, a koniec końców na pierwszy plan wyszedł romans. Z tego wszystkiego najmniej było tu fantastyki, choć oczywiście pojawienie się żywej, myślącej, mającej trzy tysiące lat mumii siłą rzeczy klasyfikuje książkę w obrębie fantastyki. Koniec końców wyszedł taki miszung, wszystkiego po trochu, przez co nie potrafiłam się za bardzo wczuć. Nie jest tragicznie, ale ta historia szybko wywietrzeje mi z pamięci.

Mam mieszane uczucia. Książkę czyta się dość przyjemnie, ale trudno ją sklasyfikować. Początkowo myślałam, że będzie to coś zbliżonego do horroru, później zwróciło się w stronę sensacji, a koniec końców na pierwszy plan wyszedł romans. Z tego wszystkiego najmniej było tu fantastyki, choć oczywiście pojawienie się żywej, myślącej, mającej trzy tysiące lat mumii siłą rzeczy...

Miałam lecieć na urlop do Epiptu, więc poszukałam kilka książek o tematyce startożytnego Egiptu, no i ta powieść również trafiła do mojego cyklu. Jednak nie poleciałam, ale to już inna sprawa. Liczyłam na horror, książkę akcji i przygodową, a dostałam... romansidło, chociaż muszę przyznać, że zgrabnie wymyślona fabuła, rozbudowana, budująca napięcie. Ożywianie Mumii, eliksiry, niby ok, ale jednak nie. Rozczarowała mnie.

Miałam lecieć na urlop do Epiptu, więc poszukałam kilka książek o tematyce startożytnego Egiptu, no i ta powieść również trafiła do mojego cyklu. Jednak nie poleciałam, ale to już inna sprawa. Liczyłam na horror, książkę akcji i przygodową, a dostałam... romansidło, chociaż muszę przyznać, że zgrabnie wymyślona fabuła, rozbudowana, budująca napięcie. Ożywianie Mumii,...

Mniej więcej za połową zrobiło się naprawdę ciekawie. Inne pozycje Anne Rice dużo bardziej mi się podobały.

Mniej więcej za połową zrobiło się naprawdę ciekawie. Inne pozycje Anne Rice dużo bardziej mi się podobały.

Taką literaturę Anny Rice uwielbiam. jest ona dla mnie jedną z niewielu autorek która potrafi tak świetnie pisać o mroku i jego istotach. Świetna książka przepełniona śmiercią, miłością, zdradą i strachem....

Taką literaturę Anny Rice uwielbiam. jest ona dla mnie jedną z niewielu autorek która potrafi tak świetnie pisać o mroku i jego istotach. Świetna książka przepełniona śmiercią, miłością, zdradą i strachem....

Starożytny Egipt i Anne Rice? Czy to w ogóle mogło się udać? Mogło i się udało. Wciągająca, wielowątkowa opowieść o miłości silniejszej od śmierci.

Starożytny Egipt i Anne Rice? Czy to w ogóle mogło się udać? Mogło i się udało. Wciągająca, wielowątkowa opowieść o miłości silniejszej od śmierci.

Trochę kiczowata, zupełnie jak film o tym samym tytule, ale tak samo wciągająca. Ma swój urok, choć generalnie to przeciętna książka.

Trochę kiczowata, zupełnie jak film o tym samym tytule, ale tak samo wciągająca. Ma swój urok, choć generalnie to przeciętna książka.