Tak, nie jestem obiektywna, ale muszę być? Te kilkanaście lat temu to była jedna z ważniejszych książek, jakie przeczytałam w okresie dojrzewania i cieszę się, że ją przeczytałam.

Tak, nie jestem obiektywna, ale muszę być? Te kilkanaście lat temu to była jedna z ważniejszych książek, jakie przeczytałam w okresie dojrzewania i cieszę się, że ją przeczytałam.

Pierwszy raz czytałam tę książkę kilkanaście jeśli nie więcej lat temu. Ani nie byłam już w nastoletnim wieku ani też "literatura młodzieżowa" nigdy nie była dla mnie. A ta książka kupiła mnie w całości. I dlatego kiedy w bibliotece znowu na nią trafiłam wypożyczyłam ją bez wahania. I jaki zonk! Nie wiem kto wpadł na pomysł "unowocześnienia", ale pomysł był kuriozalny i taki też jest efekt. Unijne dopłaty, maile i trendi spódnice w zderzeniu z językiem czy postawą klasy dziewczyn rodem z przełomu lat 50-60, budziły niedowierzanie i zażenowanie. Do tego niechlujność wydania.
Ale mimo tego sedno książki pozostało niezmienne i naprawdę warto ją czytać. Chociaż najlepiej ze starych wydań jeśli uda się gdzieś zdobyć.

Pierwszy raz czytałam tę książkę kilkanaście jeśli nie więcej lat temu. Ani nie byłam już w nastoletnim wieku ani też "literatura młodzieżowa" nigdy nie była dla mnie. A ta książka kupiła mnie w całości. I dlatego kiedy w bibliotece znowu na nią trafiłam wypożyczyłam ją bez wahania. I jaki zonk! Nie wiem kto wpadł na pomysł "unowocześnienia", ale pomysł był kuriozalny i...

Książki Ostrowskiej są książkami dla wszystkich. Dla młodzieży, bo być może pomogą zrozumieć młodemu człowiekowi, jego rozterki i dla dorosłych, którzy nawet jeśli nie zapomnieli jak to jest być nastolatkiem, to czasem nie ogarniają rzeczywistości i problemów, z jakimi borykają się ich pociechy.Że te problemy , choć podobne, to jednak nie takie same jak np trzydzieści lat temu.Czytać, czytać, czytać!

Książki Ostrowskiej są książkami dla wszystkich. Dla młodzieży, bo być może pomogą zrozumieć młodemu człowiekowi, jego rozterki i dla dorosłych, którzy nawet jeśli nie zapomnieli jak to jest być nastolatkiem, to czasem nie ogarniają rzeczywistości i problemów, z jakimi borykają się ich pociechy.Że te problemy , choć podobne, to jednak nie takie same jak np trzydzieści lat...

Książka wspaniała, wiele uczy. Bardzo odnalazłam się w bohaterkach książki :)

Książka wspaniała, wiele uczy. Bardzo odnalazłam się w bohaterkach książki :)

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona! Niewiele książek tak mną poruszyło, jak ta. Niby historia trzech, zwykłych dziewczyn. Jasne, kłopoty z rodzicami, nauczycielami, pieniędzmi, ale to nie jest zwykła powieść. Bohaterki książki są niezwykle "ludzkie", chwilami byłam przerażona, w jak wielu momentach zachowałam się jak któraś z nich. Tok myślenia Magdy, Ani i Ewy był dla mnie zrozumiały, chociaż czytając, często chciałam, żeby postąpiły inaczej. Prawda jest taka, że wszystkie są zwyczajne, nie złe ani dobre, tylko zwyczajne. Polonistka, Bułka też w gruncie rzeczy chwilami była dla mnie nie zrozumiała, a to dlatego, że i ona i ja jesteśmy zwyczajne. Cieszę się, że książka zakończyła się dobrze, może nie idealnie, ale ciągle jest nadzieja, że będzie lepiej.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona! Niewiele książek tak mną poruszyło, jak ta. Niby historia trzech, zwykłych dziewczyn. Jasne, kłopoty z rodzicami, nauczycielami, pieniędzmi, ale to nie jest zwykła powieść. Bohaterki książki są niezwykle "ludzkie", chwilami byłam przerażona, w jak wielu momentach zachowałam się jak któraś z nich. Tok myślenia Magdy, Ani i Ewy był dla...

Musze powiedzieć, ze byłam bardzo poruszona tą ksiązką. Każda historia dziewczyn, choć w jakiś sposób była ze soba spleciona, wywoływała we mnie różne emocje, złość, współczucie, strach, smutek, zniechęcenie. To naprawdę pouczająca lektura. Świetnie się ją czytało. Jedna z moich ulubionych książek. Bardzo zachęcam do przeczytania.

Musze powiedzieć, ze byłam bardzo poruszona tą ksiązką. Każda historia dziewczyn, choć w jakiś sposób była ze soba spleciona, wywoływała we mnie różne emocje, złość, współczucie, strach, smutek, zniechęcenie. To naprawdę pouczająca lektura. Świetnie się ją czytało. Jedna z moich ulubionych książek. Bardzo zachęcam do przeczytania.

Bardzo mi się podobała, jedna z najlepiej napisanych książek dla młodych ludzi! Polecam.

Bardzo mi się podobała, jedna z najlepiej napisanych książek dla młodych ludzi! Polecam.

Powrot do prawdziwego zycia.

Powrot do prawdziwego zycia.

Daję 10 punktów, ale...starej wersji. Ta nowa do mnie nie przemawia. Niby nowocześnie, acz nie do końca. Tak jakby autorka zamieniała wybiórczo i po łebkach, na chybił trafił stare na nowe...I po co ta zmiana imion przyjaciółek Ewy? Dorota i Jolka brzmiałby ok i tu....
Rozumiem, że to działanie miało na celu przyciągnięcie młodego czytelnika do tej książki, bo Bahdaj, Ozogowska i inni ze swoimi realiami lat poprzednich nie są już Top 10 wśród młodzieży, ale nie wiem, czy się udało...

Daję 10 punktów, ale...starej wersji. Ta nowa do mnie nie przemawia. Niby nowocześnie, acz nie do końca. Tak jakby autorka zamieniała wybiórczo i po łebkach, na chybił trafił stare na nowe...I po co ta zmiana imion przyjaciółek Ewy? Dorota i Jolka brzmiałby ok i tu....
Rozumiem, że to działanie miało na celu przyciągnięcie młodego czytelnika do tej książki, bo Bahdaj,...

Super, fajny socjologiczno- psychologiczny obraz młodzieży licealnej, różńic społecznych, które już od początku nas determinują. polecałabym ja szczególnie młodzieży i nauczycielom bo może spojrzeli by inaczej wokół siebie i się czasem zastanowili. Ewa Ostrowska to super obserwator , nie moralizuje a jednak zmusza do przemyśleń.

Super, fajny socjologiczno- psychologiczny obraz młodzieży licealnej, różńic społecznych, które już od początku nas determinują. polecałabym ja szczególnie młodzieży i nauczycielom bo może spojrzeli by inaczej wokół siebie i się czasem zastanowili. Ewa Ostrowska to super obserwator , nie moralizuje a jednak zmusza do przemyśleń.