A przecież zrobiłby dla niej wszystko, był gotów ponieść najwyższą ofiarę, oddać życie, przetoczyć w jej wątłe ciało swą krew- lecz wszystko...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik253
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Ewa Barańska
Źródło: wikipedia
18
6,5/10
Urodzona: 13.11.1947Zmarła: 26.06.2017
Absolwentka wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Rzeszowskiej. Pracowała jako chemik w Laboratorium w Rzeszowie.
W 1989 założyła Stowarzyszenia Pomocy Dializowanym, w którym do końca życia bardzo aktywnie działała i pełniła funkcję zastępcy przewodniczącego. Działała też w rzeszowskim oddziale PTTK jako regionalny przewodnik turystyczny, stąd Bieszczady i całe Podkarpacie są często tłem jej twórczości. Zainteresowania literackie zaczęła realizować w połowie lat 80. XX wieku, sporadycznie publikując opowiadania na łamach lokalnych czasopism oraz słuchowiska w Teatrze Polskiego Radia. W latach 90. opublikowała dwa tomy trylogii dla dzieci „Kosmiczna heca”. Właściwy debiut Ewy Barańskiej to wyróżniona w konkursie literackim wydawnictwa Telbit powieść obyczajowa dla młodzieży Kamila (2006). Odtąd stała współpraca z tym wydawnictwem owocowała corocznie wydaniem jednej lub dwóch nowych powieści. 11 grudnia 2014 r. przyjęta w poczet członków Związku Literatów Polskich /Oddział Rzeszowski.
W 1989 założyła Stowarzyszenia Pomocy Dializowanym, w którym do końca życia bardzo aktywnie działała i pełniła funkcję zastępcy przewodniczącego. Działała też w rzeszowskim oddziale PTTK jako regionalny przewodnik turystyczny, stąd Bieszczady i całe Podkarpacie są często tłem jej twórczości. Zainteresowania literackie zaczęła realizować w połowie lat 80. XX wieku, sporadycznie publikując opowiadania na łamach lokalnych czasopism oraz słuchowiska w Teatrze Polskiego Radia. W latach 90. opublikowała dwa tomy trylogii dla dzieci „Kosmiczna heca”. Właściwy debiut Ewy Barańskiej to wyróżniona w konkursie literackim wydawnictwa Telbit powieść obyczajowa dla młodzieży Kamila (2006). Odtąd stała współpraca z tym wydawnictwem owocowała corocznie wydaniem jednej lub dwóch nowych powieści. 11 grudnia 2014 r. przyjęta w poczet członków Związku Literatów Polskich /Oddział Rzeszowski.
6,5/10średnia ocena książek autora
2 694 przeczytało książki autora
1 786 chce przeczytać książki autora
51fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Deskrypcje. Almanach prozy autorów zrzeszonych w Oddziale ZLP w Rzeszowie
Zbigniew Domino, Ewa Barańska
10,0 z 1 ocen
1 czytelnik 0 opinii
2017
Przypadki blondynki czyli... defiladowy krok na podmokłym terenie
Ewa Barańska
6,1 z 12 ocen
23 czytelników 3 opinie
2016
Kosmiczna heca, czyli na Wiridii
Ewa Barańska
Cykl: Kosmiczna heca (tom 2)
5,2 z 6 ocen
12 czytelników 1 opinia
1998
Kosmiczna heca, czyli wakacje z Zielonym
Ewa Barańska
Cykl: Kosmiczna heca (tom 1)
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1996
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Dlaczego jednych się kocha mimo wszystko, a inni nawet najlepszymi uczynkami nie mogą sobie zasłużyć na miłość? Co naprawdę przemawia do lud...
Dlaczego jednych się kocha mimo wszystko, a inni nawet najlepszymi uczynkami nie mogą sobie zasłużyć na miłość? Co naprawdę przemawia do ludzkich serc? Czy uczucia w ogóle mają coś wspólnego ze zdrowym rozsądkiem?
32 osoby to lubiąWiesz, takie chwile są jak srebrne okruchy szczęścia. Trzeba je skrzętnie zbierać i cieszyć się, że w ogóle są.
25 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Lukrecja Borgia to ja Ewa Barańska
6,4
Książka napisana lekkim językiem. Teoretycznie jest to lektura, która nie skłania do refleksji. Aczkolwiek po zastanowieniu można się w niej doszukać pewnych tematów do przemyślenia. Jednym z nich mogą być wartości życiowe, które są dla nas najważniejsze. Rodzina i sama główna bohaterka stawia na bogactwo. Kombinują co mogą zyskać, kogo oszukać czy zwieść i oceniają wszystkich, nie zauważając przy tym, że sami są zwykłymi prostakami, zapatrzonymi w siebie. Postawa głównej bohaterki także smuci. Młoda dziewczyna, która nasiąknięta takimi wartościami, bez skrupułów dąży do swoich celów. Obraz stworzony przez autorkę trochę przypomina dawne czasy, gdzie kobieta w ciąży i bez ślubu była napiętnowana i przynosiła wstyd rodzinie, a także wszechobecne plotki, inwigilacja i obgadywanie w małych miejscowościach, gdzie każdy zna każdego.
Podsumowując, książkę czyta się lekko. Czcionka i papier przyjemne dla oka. Treść łatwa w odbiorze. Polecam na wieczór, kiedy nie ma zbyt wiele czasu na czytanie, bo jest krótka, napisana przystępnym językiem i niezbyt męcząca dla umysłu.
Zapomnieć Różę Ewa Barańska
6,5
Książka idealnie pokazuje aspekty szkoły i często niewidzialnych podziałów na tych, którzy ugną się pod presją rówieśników, a tych, którzy zostali wyrzutkami. To smutne, że osoby, które chciały coś osiągnąć, były zazwyczaj wyśmiewane, bądź szkalowane. Książka brutalnie prawdziwa i dobitna w swym przekazie i to chyba jest największym jej atutem; że nie koloryzuje rzczywistości i jest brutalnie prawdziwa