po przeczytaniu Tej autorki "owoc żywota twego" , która to książka mnie zachwyciła z wielką przyjemnością sięgnęłam po następną. Niestety rozczarowała mnie przewidywalnością i dość płaskim ujęciem tematu, wygląda tak jakby te dwie pozycje napisały zupełnie inne osoby. Wezmę na tapetę jeszcze jedna książkę pisarki z ciekawością do której ją porównam.

po przeczytaniu Tej autorki "owoc żywota twego" , która to książka mnie zachwyciła z wielką przyjemnością sięgnęłam po następną. Niestety rozczarowała mnie przewidywalnością i dość płaskim ujęciem tematu, wygląda tak jakby te dwie pozycje napisały zupełnie inne osoby. Wezmę na tapetę jeszcze jedna książkę pisarki z ciekawością do której ją porównam.

To miał być układ, ale zupełnie nie taki. Na pewno nie.

Leon Taski, lekarz o pięknych dłoniach, uroił sobie w głowie, że z pewnością w przeszłości jego potomków, był jakiś szlachcic, co to służącą zbałamucił, a teraz w nim samym płynie część błękitnej krwi.

Teraz do kompletu brakuje mu tylko żony, co to w rodowodzie ma, że rodzina majętną była, z tytułami i z wszelkimi dobrami typu srebra, biżuteria, rodowe sygnety. Bo to uwiarygodniłoby jego opowieści o szlacheckim pochodzeniu.
Cecylia posiadając to wszystko, ukrywa swe pochodzenie ze względu na ustrój. Dzięki zapobiegliwości jej zmarłych rodziców posiada tak upragnione przez Leona precjoza.

Małżeństwo miało być układem. Cecylia marzyła tylko o rodzinie, niestety wpadła w sam środek koszmaru pełnego przemocy.
Ta gościła tam codziennie. Zarówno ta fizyczna jak i psychiczna
Tak więc w domu szanowanego lekarza nie działo się dobrze, a upokarzanie i bicie było na porządku dziennym.

Jednego dnia w kobiecie coś pęka i morduje męża z zimną krwią, czego świadkiem jest ich jedenastoletnia córka Jolanta.

Koniec jednego koszmaru rozpoczyna drugi.
Zmiana nazwiska i ucieczka
Walka o utrzymanie amnezji córki spowodowanej szokiem, bo to by zapewnić jej szczęśliwe dzieciństwo, a potem wkroczenie w dorosłe życie.
Matyczna miłość, bezgraniczna, czasem ocierała się o obsesję,
Cecylia odłożyła swoje szczęście na bok, by ratować córkę przed przeszłością, przed wspomnieniami, których nie wolno jej było do niej dopuścić.
Z czasem ich relacje przekształciły się w toksyczne, pełne żalu z jednej strony i strachu z drugiej. Ale tam wciąż była miłość.
Czego nie robi się dla dobra dziecka?
“Dla dobra Joluni” jak zwykła powtarzać Cecylia.

To smutna i przejmująca opowieść o domowej przemocy, o poświęceniu matki dla dziecka, która pogubiona i stłamszona przez męża próbowała stworzyć córce normalny świat. Za wszelką cenę, nawet kosztem siebie i innych.
Czy można oceniać jej postępowanie? Ja jestem daleka od tego, bo Cecylia dobro córki stawiała ponad wszystko, nawet kosztem życia swojego i innych.
Kibicowałam jej chociaż czasem chciałam nią potrząsnąć, ale pierwsza połowa książki dla mnie osobiście była ciekawsza 🙂.

To miał być układ, ale zupełnie nie taki. Na pewno nie.

Leon Taski, lekarz o pięknych dłoniach, uroił sobie w głowie, że z pewnością w przeszłości jego potomków, był jakiś szlachcic, co to służącą zbałamucił, a teraz w nim samym płynie część błękitnej krwi.

Teraz do kompletu brakuje mu tylko żony, co to w rodowodzie ma, że rodzina majętną była, z tytułami i z wszelkimi...

"TAJEMNICA JOLANTY T." EWA OSTROWSKA, WITOLD WYSMUŁEK

Oto Wydawnictwo "OFICYNKA" oddało w nasze ręce powieść napisaną przez nietypowy duet matkę i syna.
Pani Ewa przez wielu lat pisała książki pod różnymi pseudonimami. Dla Pana Witolda jednak jest to literacki debiut.

Rewelacyjny polski thriller psychologiczny, trzymający w napięciu od samego początku do ostatniej kropki.
Świetny język i styl, zaskakująca fabuła i zło, które się pojawia od pierwszych linijek i nie chce odejść.
Bardzo naturalnie został oddany klimat życia w domu z oprawcą, jak również życie pełne strachu, gdy już go nie ma.
Autorzy wykazali się niesamowitą wrażliwością i znajomością ludzkiej psychiki.
Dzięki historiom Jolanty oraz jej matki mamy obraz tego co się działo i wszelkiego okrucieństwa jakiego doświadczały.
Również dzięki poznaniu myśli i postrzegania świata przez Leona mamy obraz tego co "siedzi w głowie" szaleńca.
Całość tworzy niesamowitą historię i genialny thriller psychologiczny. Mega mieszanka wybuchowa.
Pomimo tylko niespełna dwustu stron powieści doświadczymy tak wiele.
Tak, będzie tutaj dużo emocji, wzruszeń, poruszeń. Będzie dużo złości, strachu, bólu i poczucia bezsilności.
Powieść przeczytałam na raz, w jeden wieczór, nie potrafiłam jej odłożyć. Musiałam poznać zakończenie.

Wszystko dzieje się gdzieś w Polsce, w małej miejscowości w czasach ówczesnych.
To właśnie tutaj żyje rodzina Taskich : Celina, Leon i ich córka Jolanta.
Mężczyzna jest tyranem i od lat stosuje przemoc fizyczną i psychiczną względem swojej żony. Gdy Jolanta dorasta staje się niestety kolejną ofiarą okrutnego ojca.
Nikt nie interesuje się tym co dzieje się w ich domu i wszelkie bestialskie działania tyrana pozostają bezkarne.
Pewnego dnia dochodzi do morderstwa, po którym już nic nie jest takie samo.
Celina wraz z córką stara się ułożyć sobie życie na nowo. Nie jest to jednak takie proste jak mogłoby się wydawać.
Jak dalej potoczy się ich życie ?
Ja już wiem i zachęcam do poznania tej okrutnej, lecz niesamowitej historii.

Zobaczymy makabryczny, wstrząsający obraz toksycznego domu, chorych relacji opartych na przemocy, cierpieniu i strachu.
Poznamy też prawdę, jak można żyć, gdy nie ma już oprawcy i kata.
Zapewniam Was, że to będzie szokująca historia.

Po przeczytaniu tej powieści pojawiło się w mojej głowie pytanie - czy dziecko, które rośnie, dorasta w takim chorym domu, pełnym przemocy, bólu i strachu może w przyszłości stworzyć normalny dom ?
Gdy nie wiesz co jest normalne, gdy nie znasz domra to czy możesz je dostrzegać i czynić ?

Absolutnie P O L E C A M :)

Zapraszam WAS do siebie www.ostatniastrona.com.pl

"TAJEMNICA JOLANTY T." EWA OSTROWSKA, WITOLD WYSMUŁEK

Oto Wydawnictwo "OFICYNKA" oddało w nasze ręce powieść napisaną przez nietypowy duet matkę i syna.
Pani Ewa przez wielu lat pisała książki pod różnymi pseudonimami. Dla Pana Witolda jednak jest to literacki debiut.

Rewelacyjny polski thriller psychologiczny, trzymający w napięciu od samego początku do ostatniej...

Od pewnego czasu mam wrażenie, że thriller psychologiczny jest wyjątkowo poczytnym typem książek, przez co wydawcy chętnie przyklejają tę łatkę kolejnym powieściom – nie zawsze zasadnie. Dlatego bardzo sceptycznie podchodzę do propozycji hucznie określanych tym mianem. Ku mojej uciesze książka pt. „Tajemnica Jolanty T.” spełniła moje oczekiwania wobec niej i może z dumą tytułować się thrillerem psychologicznym. Z przyjemnością opowiem wam o niej więcej.

Bohaterkami powieści są tytułowa Jolanta oraz jej mama, Cecylia T. Ich ojciec oraz mąż, Leon T., to tyran i egocentryk o wielkich ambicjach. Mawia o sobie: „Ja jestem panem waszego życia.”[*], a kobiety nie mają siły, aby się mu przeciwstawić. Do czasu. Cecylia mająca dość patrzeć na cierpienie córki, „ trzyletnie dziecko z nieustannym strachem w oczach”[**] znajduje sposób, żeby wyrwać się z łap oprawcy. Robi pierwszy krok w stronę normalności, jednak droga do niej okaże się trudniejsza niż przypuszczała, a traumatyczne wydarzenia odbiją się na dalszym życiu matki i córki.

Istota tej książki to życie bohaterek po uwolnieniu się spod władzy Leona, jednak aby to zrozumieć autorzy musieli opisać ich wspólne życie. Głos oddali nie tylko ofiarom, ale również katowi, dzięki czemu udało się pokazać źródło jego pragnień i charakteru.

W końcu nadchodzi dzień wybawienia, który nie kończy gehenny kobiet. Co prawda nie są już bite, zastraszane itd., ale zostały po grób związane lękiem o siebie nawzajem. Czyni to relację matka-córka niezbyt zdrową, pełną kłamstw i delikatnych szantaży w imię dobra drugiej osoby.

We wstępnie napisałam, że ta książka spełnia moje kryteria co do thrillera psychologicznego. Już uzasadniam dlaczego. Autorom udało się oddać niepokój i poczucie niebezpieczeństwa czym charakteryzuje się dobry thriller, a do tego skupiają się na emocjach bohaterów, więc i przymiotnik psychologiczny znajduje tu usprawiedliwienie. „Tajemnica Jolanty T.” to krótka powieść – ledwo ponad 200 stron – co jest jej plusem. Ewa Ostrowska i Witold Wysmułek skupili się w niej na tym co istotne. Każdy opis, postać itd. ma swoje uzasadnienie. Akcja nie jest niepotrzebnie pompowana. Cel był prosty – opisać jak wyglądało życie z tyranem i jakie wywarło skutki na psychice bohaterek – i został on zrealizowany.

Podsumowując, „Tajemnica Jolanty T.” to książka niezbyt rozbudowana, ale kompletna i ciekawa. Mam ważenie, że autorzy opisali to co chcieli opisać, czyli toksyczną relację i niemożność wyrwania się z niej, i – moim zdaniem – udało im się to zrobić ciekawie. Stworzyli powieść smutną, ale też taką, którą się bardzo dobrze czyta.

[*]Ewa Ostrowska, Witold Wysmułek, „Tajemnica Jolanty T.”, wyd. Oficynka, Gdańsk 2021, s. 11.
[**]Tamże, s. 161.

Od pewnego czasu mam wrażenie, że thriller psychologiczny jest wyjątkowo poczytnym typem książek, przez co wydawcy chętnie przyklejają tę łatkę kolejnym powieściom – nie zawsze zasadnie. Dlatego bardzo sceptycznie podchodzę do propozycji hucznie określanych tym mianem. Ku mojej uciesze książka pt. „Tajemnica Jolanty T.” spełniła moje oczekiwania wobec niej i może z dumą...

Leon Taski ma pomysł na bycie kimś, chce być bogatym i szanowanym biznesmenem. Jednak swoją wielkość postanowił wesprzeć na krzywdzie najbliższych, bo tylko siłowo można wymusić na nich poklask, posłuch oraz posłuszeństwo. Bo przecież wiadomo, jest panem sytuacji zarówno w życiu prywatnym jak i w oczach otoczenia. Pewnego dnia jednak przebiera się miarka i jego żona dopuszcza się morderstwa. Mąż umiera z ręki żony i na oczach córki Jolanty. To okazuje się początkiem lawiny wydarzeń… Odsłania to okrutne i mroczne losy bohaterek. Niestety ten wydawałoby się początek końca ich tragedii, generuje następną lawinę wydarzeń…

Książka zaskakuje treściwością, tym jak historię prowadzą autorzy. Pokazują jak działa u człowieka wyparcie, że czasami jest to funkcja pozwalająca przetrwać jakąś traumę. Żyć po niej w miarę normalnie. Wskazują moc współuzależnienia, współtrwania w koszmarze. Bo jakoś trzeba było żyć…. Historia pozostawia czytelnika w zamyśleniu, w pełnym współczuciu dla krzywdzonych latami kobiet… Ale i z pytanie dlaczego dopiero teraz, dlaczego dla dobra dziecka nie wcześniej… Przeczytajcie i sami się nad tym zastanówcie, czy można było zrobić coś wcześniej!?

Leon Taski ma pomysł na bycie kimś, chce być bogatym i szanowanym biznesmenem. Jednak swoją wielkość postanowił wesprzeć na krzywdzie najbliższych, bo tylko siłowo można wymusić na nich poklask, posłuch oraz posłuszeństwo. Bo przecież wiadomo, jest panem sytuacji zarówno w życiu prywatnym jak i w oczach otoczenia. Pewnego dnia jednak przebiera się miarka i jego żona...

"Tajemnica Jolanty T." to smutna historia o życiu w toksycznej rodzinie, gdzie przemoc fizyczna i psychiczna jest na porządku dziennym. I nawet śmierć oprawcy nie potrafi zmienić życia Joli i jej mamy w bajkę. To również historia o miłości tak silnej, że potrafi przenosić góry. O matczynej miłości, której nie da się porównać z żadną inną. Ale również opowieść o miłości, która momentami wymyka się spod kontroli i zamiast otulać, zaczyna przytłaczać i dusić. Przekształca się w toksyczną relację, która nie jest dobra dla żadnej ze stron.

Cecylia nie była złą kobietą, ale pogubioną i stłamszoną przez męża. Zarówno jej jak i jej córce ten potwór wyrządził okrutną krzywdę, która na zawsze je zmieniła. Potrzebowały czasu i pomocy, by wrócić do normalnego życia. Czy im się to udało?

Książkę czyta się błyskawicznie i wciąga od początku. Zarówno przeraża jak i fascynuje, a także trzyma w napięciu do ostatniej strony. A zakończenie? Mi się podobało tak jak i całokształt. Chętnie przeczytam inne książki autorów, a Wam tę pozycję polecam. Myślę, że autorzy Was nie zawiodą.

"Tajemnica Jolanty T." to smutna historia o życiu w toksycznej rodzinie, gdzie przemoc fizyczna i psychiczna jest na porządku dziennym. I nawet śmierć oprawcy nie potrafi zmienić życia Joli i jej mamy w bajkę. To również historia o miłości tak silnej, że potrafi przenosić góry. O matczynej miłości, której nie da się porównać z żadną inną. Ale również opowieść o miłości,...

Zaskoczył mnie fakt, że na dwustu dwudziestu stronach można zmieścić tyle okrucieństwa, zła i cierpienia.
Na zewnątrz przykładny ojciec i mąż, za zamkniętymi drzwiami pokazuje swoją prawdziwą twarz. Przemoc psychiczna i fizyczna jest w domu Taskich na porządku dziennym. Tytułowa Jolanta całe życie z ojcem żyje w permanentnym strachu, przyglądając się, jak ojciec codziennie upokarza jej matkę, bijąc, sprowadzając kochankę i nie pozwalając poruszać się po domu. Gdy dziewczyna dorasta, jej sytuacja zaczyna się zmieniać, dołącza w tym piekle do matki. Gdy Cecylia (matka Jolanty) nie wytrzymuje i popełnia najgorszą zbrodnię, wydawałoby się, że wszystko się skończyło i życie znów nabierze barw. Niestety prawdziwe piekło dopiero się zaczyna... Kobiety nie zdają sobie sprawy jak bardzo są wzajemnie potrzebne.
Opisywane wydarzenia na pierwszy rzut oka wydają się mało realne, ale niestety coraz częściej słychać w realu takie mrożące krew w żyłach historie.
Przyznam, że zawsze zastanawiam się nad tym i szukam odpowiedzi na pytanie- dlaczego te kobiety/ mężczyźni pozwalają sobie na takie traktowanie szczególnie gdy w tym wszystkim są dzieci.

Autorzy doskonale przedstawili schemat wyparcia, pokazując, do czego jest zdolna nasza świadomość, by nie dopuścić do siebie "niewygodnych" wspomnień. (Wyparcie jest jednym z mechanizmów obronnych, które polega na nieświadomym niedopuszczeniu do świadomości pewnych wspomnień, fantazji i pragnień, które mają bolesną konotację i groziłyby utratą spójności osobowości np. mogłyby wzbudzić poczucie winy, negatywne emocje czy dylematy moralne). Postacie, w moim odczuciu, pod względem psychologicznym zostały genialnie wykreowane. Łatwo się nimi utożsamić i zrozumieć ich motywacje. Czytając, nie ma się poczucia niesprawiedliwości, że los okazał się niełaskawy dla Leona. Uczucie współczucia, a nawet zrozumienia dla Jolanty i Cecylii wychodzi na pierwszy plan.
Przedstawiona historia niesie w sobie całą paletę uczuć i emocji.
Choć akcja dzieje się na przestrzeni kilkunastu lat, więź z bohaterami, którą wytworzyłam na początku trwała do końca.

Powieść jest rewelacyjna, trzyma w napięciu niemal od początku, jest nieprzewidywalna i momentami bardzo zaskakująca. Czyta się ją dosłownie na raz.
Mroczny, ciężki i momentami duszący klimat powieści podsyca tylko atmosferę niepewności i obawy co do dalszych losów bohaterów.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością tego duetu, ale z pewnością nie ostatnie. Z przyjemnością zapoznam się z innymi dziełami.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. To jeden z lepszych thrillerów psychologicznych, jakie dane mi było przeczytać. Nie zawiedziecie się!

POLECAM...

Zaskoczył mnie fakt, że na dwustu dwudziestu stronach można zmieścić tyle okrucieństwa, zła i cierpienia.
Na zewnątrz przykładny ojciec i mąż, za zamkniętymi drzwiami pokazuje swoją prawdziwą twarz. Przemoc psychiczna i fizyczna jest w domu Taskich na porządku dziennym. Tytułowa Jolanta całe życie z ojcem żyje w permanentnym strachu, przyglądając się, jak ojciec codziennie...

Muszę przyznać, że thriller psychologiczny w moich oczach, to taki, który od pierwszych stron wzbudzi we mnie opad szczęki i niedowierzanie. Strach, obawę i niepokój. Na rynku mamy do wyboru do koloru takich historii, ale czy faktycznie są one thrillerami psychologicznymi? Czy tylko kryminałami, którym przypięto łatkę dla lepszej sprzedaży? Tego chyba nigdy się nie dowiem. Jako zagorzała fanka, po przeczytaniu opisu, nie mogłam się oprzeć tej powieści. Nie wiedzieć czemu, na myśl przyszła mi powieść „Za zamkniętymi drzwiami”, gdzie ofiarą była żona. Ciekawa byłam jak duet w moich dłoniach mógł zmieścić historię, ledwo w ponad 200 stronach.

Wspomniany Leon Taski to zwykły zwyrodnialec i tyran. Ożenił się dla pozycji, pieniędzy i poszanowania. Osobiście uważam, że był mocno tknięty na rozumie. Po narodzinach córeczki – Joli, pokazał swoje prawdziwe ja, swojego prawdziwego potwora. Żoną gardził, dzieckiem gardził, ale udawał kim, to on nie jest. Wmówił sobie, jaki to nie jest cud natury, aż mi krew buzowała w żyłach. I wcale mi nie było go żal, przez to, jaki los go spotkał. Jego żona Cecylia, wymierzyła mu karę i aż miałam ochotę do niej wołać - „jeszcze mu popraw ze dwa razy, żeby na pewno nie wstał!”. Kobieta wraz z dzieckiem próbuje na nowo poskładać swoje życie, ale echo przeszłości prześladuje je na wskroś.

To, czego doświadczyła Cecylia i Jola dla mnie jest wstrząsające i okropne. Przeżyły prawdziwe piekło na ziemi i mimo lekkiego pióra naszych Autorów, powieść jest ciężka i trudna. Ból i strach, jaki czułam czytając perypetie matki i córki, mocno mną targały. Przytłaczający klimat doskonale wprowadza nas w powieść i pozwala zżyć się z bohaterami, którzy są świetnie wykreowani. Tej powieści niczego nie brakuje, prócz (jak na moje oko) kilku rozdziałów. Nie pogardziłabym dłuższą fabułą, ale ta również spełnia moje oczekiwania. Podobało mi się też wyraźne rozdzielenie, o którym bohaterze mowa. Nie pogubimy się, dowiemy kto,jakie miał życie i problemy, a to dodaje głębi całej opowieści. Najbardziej wzruszające jednak są wątki związane z tytułową Jolantą. Dziecko, które nienawidzi całego świata, nie zna innego świata jako tylko zły obszar, z paskudnymi ludźmi i kłodami pod nogami.

Całościowo, ta powieść w całej swej krasie zasługuje na miano thrillera psychologicznego. Miałam momenty, że nie wiem kiedy, zapierało mi oddech. Naprawdę ten tytuł zrobił na mnie ogromne wrażenie. Do tego stopnia, że poszukam innych powieści Autorów.

Muszę przyznać, że thriller psychologiczny w moich oczach, to taki, który od pierwszych stron wzbudzi we mnie opad szczęki i niedowierzanie. Strach, obawę i niepokój. Na rynku mamy do wyboru do koloru takich historii, ale czy faktycznie są one thrillerami psychologicznymi? Czy tylko kryminałami, którym przypięto łatkę dla lepszej sprzedaży? Tego chyba nigdy się nie dowiem....