"Życie jest bałaganem. Ale pięknej muzyki nie da się stworzyć za pomocą jednego, nieskazitelnego kawałka papieru. Aby to zrobić, musimy skreślać, poprawiać, gorączkowo bazgrać i pisać z błędami. Tworzenie muzyki jest piękną rzeczą. Ale tworzenie życia z kimś? To jest ARCYDZIEŁO."

W Songs of Libby autorka wciąga czytelnika, przedstawiając pozornie prosty problem, ale jej bohaterowie nagle stają się bardziej uwikłani i złapani w kolejkę górską emocji, konfliktów i wewnętrznych zmagań, niż mogliby się spodziewać. Czy nie jest to tak prawdziwe w naszym życiu? Ta podróż mnie fascynuje i nie tylko chce się dowiedzieć, co dzieje się z Libby i Seanem, ale jestem zdesperowana by dotrzeć do końca książki, ponieważ nie wyobrażam sobie nie wiedzieć, jak ta historia się skończy.
Historia jest opowiadana głównie z punktu widzenia Libby, ale autorka jest w stanie pięknie i po mistrzowsku utkać całą historię życia Seana poprzez przebłyski, rozwój postaci i jego emocje, bez względu na to, w której części książki się znajdujemy. Jesteśmy w stanie poznać, doświadczyć i w pełni odkryć postać Seana, widząc go w jego najsurowszej postaci, obok odsłoniętego ja Libby. Przez to ta historia ma dwóch głównych bohaterów, a nie tylko jednego i dlatego jest tak piękna, tak bogata i tak prawdziwa.

"Życie jest bałaganem. Ale pięknej muzyki nie da się stworzyć za pomocą jednego, nieskazitelnego kawałka papieru. Aby to zrobić, musimy skreślać, poprawiać, gorączkowo bazgrać i pisać z błędami. Tworzenie muzyki jest piękną rzeczą. Ale tworzenie życia z kimś? To jest ARCYDZIEŁO."

W Songs of Libby autorka wciąga czytelnika, przedstawiając pozornie prosty problem, ale jej...

Początek całkiem wciągający, bardzo fajnie się czyta, ale potem bohaterka irytuje swoim zachowaniem i książka się dłuży, ale to nic w porównaniu do super "dojrzałego" zachowania Seana na koniec książki, przebił wszystkich.

Początek całkiem wciągający, bardzo fajnie się czyta, ale potem bohaterka irytuje swoim zachowaniem i książka się dłuży, ale to nic w porównaniu do super "dojrzałego" zachowania Seana na koniec książki, przebił wszystkich.