"Taka tragedia w Tałtach" Marta Matyszczak

To druga odsłona kryminalnej serii z pazurem i kolejna dawka lekkiego humoru i zaskakujących zwrotów akcji.

Najpierw napiszę o plusach i tym co przykuwało moją uwagę. Zdecydowanie były to urokliwe mazurskie klimaty, wprowadzenie nowych postaci, ciekawy wątek kryminalny i "docinki" kotki Burbur.

Jak to w kryminale bywa musi być też trup i jakaś zagadka do rozwiązania. A zagadka była wciągająca, do tego autorka wciąż myliła tropy dorzucając coraz to nowe fakty z życia zamordowanego współwłaściciela budowanego osiedla domków. Miejscowa policja znów musiała się wykazać profesjonalizmem, żeby rozwiązać tę tajemnicę. A nie było im łatwo.

Autorka zręcznie połączyła elementy komedii, dramatu i kryminału, tworząc wartką opowieść, w której każdy bohater skrywał jakieś mroczne sekrety. Dialogi, ostre riposty i subtelne aluzje napędzały akcję, ale odsłaniały też charaktery postaci. Czułam się zaangażowana w ich losy.

Mam jednak pewne ale... Trochę zaczęła mi zgrzytać ta rodzinka Ginterów, bo jakoś wierzyć się nie chce, że szanowana pani weterynarz i jej mąż policjant są tak uwikłani w różne morderstwa i inne przestępcze uczynki. To mi tu nie pasowało. Tak jak w pierwszej części było to wiarygodne, to teraz już zbyt nieprawdopodobne. Nie da się jednak ukryć, że życiowe rozterki głównej bohaterki, problemy rodzinne, zdrada męża i walka z własnymi demonami tworzą jej bogaty portret.

Autorka w tej części kontynuuje swój styl pełen napięcia, humoru i zaskakujących zwrotów akcji. Pokazała, że nawet pozornie spokojna mazurska wieś skrywać może ciemne sekrety.

"Taka tragedia w Tałtach" Marta Matyszczak

To druga odsłona kryminalnej serii z pazurem i kolejna dawka lekkiego humoru i zaskakujących zwrotów akcji.

Najpierw napiszę o plusach i tym co przykuwało moją uwagę. Zdecydowanie były to urokliwe mazurskie klimaty, wprowadzenie nowych postaci, ciekawy wątek kryminalny i "docinki" kotki Burbur.

Jak to w kryminale bywa musi być...

Anglicy powiadają, że ciekawość zabiła kota. Tym razem zwierzak ujdzie z życiem, zagrożony natomiast jest czytelnik. Może nie przeżyć z nudów. Albo z niedowierzania. Bohaterowie wydumani i tak nieprawdziwi, że aż zęby bolą od zgrzytania. Rozumiem intencje autorki. Miało być zabawnie. Niestety nie jest. Nawet kot, który z niewiadomych powodów w zdenerwowaniu wtrąca pojedyncze słowa z gwary śląskiej zapisując je w swoim pamiętniczku schowanym w szafce kuchennej, nie był w stanie mnie rozśmieszyć. Cóż, przebrnęłam do końca. Pomimo tego, że autorka postarała się nie zakończyć wszystkich wątków, nie sięgnę po kolejny tom. Po co się męczyć?

Anglicy powiadają, że ciekawość zabiła kota. Tym razem zwierzak ujdzie z życiem, zagrożony natomiast jest czytelnik. Może nie przeżyć z nudów. Albo z niedowierzania. Bohaterowie wydumani i tak nieprawdziwi, że aż zęby bolą od zgrzytania. Rozumiem intencje autorki. Miało być zabawnie. Niestety nie jest. Nawet kot, który z niewiadomych powodów w zdenerwowaniu wtrąca...

Rozalio, strzeż się! Ktoś zna Twoje sekrety i chce to wykorzystać. W Twojej rodzinie też nie dzieje się dobrze. Nic więc dziwnego, że mniej skupiasz się na zagadce kryminalnej niż na własnych kłopotach.
Dobrze, że jest Burbur, trochę irytująca, ale "trzymająca łapę na pulsie". Dzięki niej poznajemy tę sprawę kryminalną z innej - kociej perspektywy. Na marginesie dodam, że jednak wolę "Guciową" (z wcześniejszego cyklu napisanego przez Panią Martę, ale wiadomo "psiara" tak ma.
Bezwiednie wpisałam tę powieść na listę książek do przeczytania tuż po Sylwestrze i co się okazuje? Śmierć ofiary miała miejsce właśnie w sylwestrową noc.

Rozalio, strzeż się! Ktoś zna Twoje sekrety i chce to wykorzystać. W Twojej rodzinie też nie dzieje się dobrze. Nic więc dziwnego, że mniej skupiasz się na zagadce kryminalnej niż na własnych kłopotach.
Dobrze, że jest Burbur, trochę irytująca, ale "trzymająca łapę na pulsie". Dzięki niej poznajemy tę sprawę kryminalną z innej - kociej perspektywy. Na marginesie dodam, że...

W domu nie mam zwierząt, i to z wyboru, ale czytać o nich to czysta przyjemność. Książki są znakomite, polecam, chociaż nie znam zbytnio autorki, to dopiero druga książka.

W domu nie mam zwierząt, i to z wyboru, ale czytać o nich to czysta przyjemność. Książki są znakomite, polecam, chociaż nie znam zbytnio autorki, to dopiero druga książka.

Druga część serii kryminał z pazurem. W jeziorze Tałty zostają znalezione zwłoki mężczyzny. Szybko zostają zidentyfikowane. Są pierwsi podejrzani, koledzy denata z którymi bawił się podczas sylwestra. Polecam dla fanów kotów i twórczości autorki.

Druga część serii kryminał z pazurem. W jeziorze Tałty zostają znalezione zwłoki mężczyzny. Szybko zostają zidentyfikowane. Są pierwsi podejrzani, koledzy denata z którymi bawił się podczas sylwestra. Polecam dla fanów kotów i twórczości autorki.

Choć opowieść miejscami jest odrobinę przekombinowana, to jednak lekko i przyjemnie się czyta. Często wywołuje uśmiech. Przyjemna i niezobowiązująca lektura zwłaszcza, jeśli ktoś lubi Mikołajki.

Choć opowieść miejscami jest odrobinę przekombinowana, to jednak lekko i przyjemnie się czyta. Często wywołuje uśmiech. Przyjemna i niezobowiązująca lektura zwłaszcza, jeśli ktoś lubi Mikołajki.

nie rozumiem tej koncepcji. Z jednej strony niby komedia (przygłupie komentarze kotki, opis i zachowanie trzech sióstr),z drugiej traktuje o prawdziwych dramatach. Serio, morderczyni jest główną bohaterką i postacią w zasadzie pozytywną?
Serio, rozmowa męża z kochanką odbywała się na łódkach na środku jeziora w pozycji stojącej?
Jak kocham Mazury i uwielbiam kryminały w tej scenerii, tak to doświadczenie było mi całkowicie zbędne.

nie rozumiem tej koncepcji. Z jednej strony niby komedia (przygłupie komentarze kotki, opis i zachowanie trzech sióstr),z drugiej traktuje o prawdziwych dramatach. Serio, morderczyni jest główną bohaterką i postacią w zasadzie pozytywną?
Serio, rozmowa męża z kochanką odbywała się na łódkach na środku jeziora w pozycji stojącej?
Jak kocham Mazury i uwielbiam kryminały w...

📜RECENZJA 📜


Sekret ,który Rozalia tak usilnie próbowała ukryć poznał ktoś jeszcze. Kobieta jest szantażowana co rusz nowymi zdjęciami z miejsca wypadku.Na domiar złego odkrywa romans męża z recepcjonistka ,która pracuje w jej gabinecie.
Rozalia zbiera dowody na niewierność męża, które mogą okazać się jej niezwykle przydatne.
Niczego nieświadomy Paweł nadal kontynuje romans.A także zajmuje się w wraz ze swoim partnerem zawodowym wyjaśnieniem kolejnych znalezionych zwłok.
W Tałtach przy domu znanego muzyka Norberta zostaje znalezione ciało.Denatem okazuje się deweloper i przyjaciel muzyka.W sylwestrową noc bawił się w towarzystwie kilku znajomych, po czym nikt nie wie co wydarzyło się później. Sprawa należy do tych poważnych i skomplikowanych,gdyż podejrzanych ciągle przybywa.....

,,Taka tragedia w Tąpałach ,, to drugi tom serii #kryminałzpazurem.Historia o życiowych rozterkach i problemach.O próbie rozwiązania problemu na zimno i chęci zemsty.O samotnym borykaniu się wieloma przeciwnościami losu. O życiu w ciągłym napięciu I obawie.O więzi rodzinnej ,która została mocno nadszarpnięta. Historia pełna tajemnic, sekretów I trudnych spraw do rozwiązania. O licznych przeszkodach w dotarciu do prawdy.O relacjach międzyludzkich choć nie zawsze tych łatwych. Historia gdzie dziwne przypadki to normalność.
A to wszystko okraszone komentarzami i spostrzeżeniami wydrapanymi tym razem na szafce kuchennej...

Po przewróceniu ostaniej kartki w pierwszym tomie tej serii wiedziałam, że chętnie sięgnę po kontynuacje.
Autorka po raz kolejny zabiera czytelnika do pieknych mazurskich okolic.Stworzyła ciekawą historię z wciągającą fabułą, którą czytałam z zainteresowaniem.Akcja toczy się dość dynamicznie I momentami zaskakująco z licznymi zagadkami do rozwiązania.
Bohaterowie fajnie wykreowani i dostarczający wielu wrażeń. A liczne ich grono tworzy wybuchową mieszankę,tworząc spójną całość.
W tym tomie autorka postawiła na więcej wątków kryminalnych i tajemnic co jest dużym plusem.
Pamiętniczek niesfornej i ciekwaskiej kotki powoduje inne spojrzenie na moje własne pupile .I niejednokrotnie patrząc na nie zastanawiam się czy też mają takie pomysły.
Książkę czyta się niezwykle szybko, a to poprzez swobodny i lekki styl pisania okraszny dobrym humorem I sarkazmem.Czytajac tą historię niejednokrotnie pojawił się uśmiech na mojej twarzy.
Ja chętnie jeszcze sięgnę po dalsze losy bohaterów

📜RECENZJA 📜


Sekret ,który Rozalia tak usilnie próbowała ukryć poznał ktoś jeszcze. Kobieta jest szantażowana co rusz nowymi zdjęciami z miejsca wypadku.Na domiar złego odkrywa romans męża z recepcjonistka ,która pracuje w jej gabinecie.
Rozalia zbiera dowody na niewierność męża, które mogą okazać się jej niezwykle przydatne.
Niczego nieświadomy Paweł nadal kontynuje...

50/52/2023

50/52/2023

Akcja niby się zagęszcza, ale całość jakaś taka mniej dynamiczna. Zobaczymy jak będzie dalej.

Akcja niby się zagęszcza, ale całość jakaś taka mniej dynamiczna. Zobaczymy jak będzie dalej.