Prawda jest dla niektorych Polakow niewygodna , ale trzeba ją poznac..

Prawda jest dla niektorych Polakow niewygodna , ale trzeba ją poznac..

Eseje, jak to bywa, są na różnym poziomie, niektóre dość wartościowe, ale są też np. słabe. Ot, np. https://wyborcza.pl/alehistoria/7,121681,25732654,wrzuc-brednie-na-wikipedie-polscy-nacjonalisci-wciskaja-kit.html -do którego jest polemika https://wyborcza.pl/alehistoria/7,162654,25773184,mamy-taka-wikipedie-na-jaka-zasluzylismy-eksperci-nie-chca.html (a tej już w książce nie ma). Książka byłaby bardziej wartościowa i "na czasie", gdyby autor podał linki to sieci, gdzie wiele z tych tekstów były publikowane, i także podał polemiki itp. W obecnej formie jest to kolekcja tekstów o różnym poziomie i stopniu dezaktualizacji, i oczywiście reprezentująca jeden, aczkolwiek ważny, punkt widzenia.

Eseje, jak to bywa, są na różnym poziomie, niektóre dość wartościowe, ale są też np. słabe. Ot, np. https://wyborcza.pl/alehistoria/7,121681,25732654,wrzuc-brednie-na-wikipedie-polscy-nacjonalisci-wciskaja-kit.html -do którego jest polemika https://wyborcza.pl/alehistoria/7,162654,25773184,mamy-taka-wikipedie-na-jaka-zasluzylismy-eksperci-nie-chca.html (a tej już w książce...

Książka jest zbiorem artykułów, polemik, odczytów, recenzji, wywiadów z autorem. Wszystkie te dzieła dotyczą (w większym lub mniejszym stopniu) przekłamań obecnej władzy na temat historii Zagłady. Teksty są z ostatnich lat, najstarsze chyba z 2010, najnowsze z 2020.
Wcześniej nie miałam pojęcia, że władze aż na tak dużą skalę próbują napisać przeszłość na nowo. Książka bardzo wartościowa i napisana sprawnym językiem (nie naukowym).
Czasem ciężko jest spojrzeć prawdzie w oczy, stąd zapewne tak niskie oceny książki. Autor też jest często szkalowany przez twory mediopodobne. Ale swoje teksty opiera na prawdziwych źródłach, nie na wymysłach. Niestety, co zaprezentował w tej książce, władza nawet te źródła potrafi podważać. Niesamowite zderzenie z rzeczywistością. Naprawdę warto przeczytać.

Książka jest zbiorem artykułów, polemik, odczytów, recenzji, wywiadów z autorem. Wszystkie te dzieła dotyczą (w większym lub mniejszym stopniu) przekłamań obecnej władzy na temat historii Zagłady. Teksty są z ostatnich lat, najstarsze chyba z 2010, najnowsze z 2020.
Wcześniej nie miałam pojęcia, że władze aż na tak dużą skalę próbują napisać przeszłość na nowo. Książka...

HOLOCAUST BYŁBY NIEMOŻLIWY GDYBY NIE SKALA NA JAKĄ ŻYDZI KOLABOROWALI Z NIEMCAMI.
O braku rzetelności Jana Grabowskiego niech świadczy choćby wyrok sądu...
Co powoduje, że w niekorzystnym świetle stawia się Polaków (których przewiny były naprawdę marginalne) natomiast NIE WOLNO pod żadnym pozorem mówić źle o Żydach?
Przez pierwsze 3 lata II Wojny światowej na 10 zabitych w Polsce 9 było Polakami. Dopiero od 1942 r. Niemcy rozpoczęli masową zagładę Żydów. Czy wówczas gdy mordowano Polaków Żydzi im pomagali? Wyjątki są wszędzie ale trzeba zawsze patrzeć na skalę.
Polecam szczególnie "Kronikę getta warszawskiego" Emmanuela Ringelbluma, książki dr Ewy Kurek i Izraela Szahaka.

HOLOCAUST BYŁBY NIEMOŻLIWY GDYBY NIE SKALA NA JAKĄ ŻYDZI KOLABOROWALI Z NIEMCAMI.
O braku rzetelności Jana Grabowskiego niech świadczy choćby wyrok sądu...
Co powoduje, że w niekorzystnym świetle stawia się Polaków (których przewiny były naprawdę marginalne) natomiast NIE WOLNO pod żadnym pozorem mówić źle o Żydach?
Przez pierwsze 3 lata II Wojny światowej na 10 zabitych w...

Są takie książki, po przeczytaniu których, mam świadomość, że cokolwiek o nich napiszę, będę odczuwała niedosyt.

Tak właśnie jest w przypadku nowej książki Jana Grabowskiego „Polacy, nic się nie stało. Polemiki z Zagładą w tle”.

Dla mnie Holokaust wysuwa się tu na plan pierwszy. Może dlatego, że temat nie jest i nigdy nie był mi obcy.

Kiedyś, za czasów komuny, o Zagładzie milczano. Temat nie pojawiał się ani w podręcznikach, ani w publikacjach. A jeśli się pojawiał, to bardzo rzadko.
Dziś, w czasach tzw. „dobrej zmiany”, ten temat jest kaleczony, opluwany, zakłamywany i przekłamywany.
Mało tego – od kilku lat można być oskarżonym za pisanie o Holokauście w sposób, który nie odpowiada różnym oszołomom.

Natychmiast rodzi się pytanie: co lepsze – milczenie czy pisanie historii po swojemu, haniebnie, perfidnie i obłudnie?
Każdy musi sam odpowiedzieć sobie na to pytanie!

A teraz o treści książki Jana Grabowskiego.
Część tekstów jest mi znana, bo czytałam je w „GW”. Większość okazała się nowością.

Autor zwraca uwagę na to, jak dziś władze, narodowcy i pseudohistorycy wykorzystują temat Sprawiedliwych wśród Narodów Świata do manipulowania i przekłamywania historii.

Tak, byli Polacy, którzy z narażeniem własnego życia i życia swoich bliskich ratowali Żydów. Nie wszyscy przeżyli…

Byli jednak i tacy Polacy, którzy okazywali się szmalcownikami, donosili i czerpali z tego korzyści, grabili, szantażowali, gwałcili, mordowali, brali udział w pogromach – to wciąż biała plama w naszej historii. Bardzo niewygodna, bo burzy stereotyp Polaka-bohatera i dzielnego konspiratora.
A taki właśnie stereotyp pasuje tym, którzy dziś piszą historię. Mówi się, że piszą ją zwycięzcy. Problem w tym, że teraz w Polsce piszą ją zakompleksieni tchórze.

Jan Grabowski jest historykiem i publicystą bezkompromisowym. W dodatku potrafiącym wszystkie tezy udokumentować w racjonalny sposób – może dlatego tak wielu go nie znosi i nienawidzi?
Dla mnie to autorytet i człowiek, który potrafi pisać o wielkich i trudnych sprawach w sposób przystępny nie tylko dla badaczy historii. Poza tym odnosi się w swoich tekstach do wielu relacji, przywołuje konteksty literackie i odnoszące się do innych tekstów kultury.

Nie może w tym temacie zabraknąć wiersza Cz. Miłosza „Campo di Fiori” (poniżej bardzo wymowny fragment) :
„Wspomniałem Campo di Fiori
W Warszawie przy karuzeli,
W pogodny wieczór wiosenny,
Przy dźwiękach skocznej muzyki.
Salwy za murem getta
Głuszyła skoczna melodia
I wzlatywały pary
Wysoko w pogodne niebo.
Czasem wiatr z domów płonących
Przynosił czarne latawce,
Łapali skrawki w powietrzu
Jadący na karuzeli.
Rozwiewał suknie dziewczynom
Ten wiatr od domów płonących,
Śmiały się tłumy wesołe
W czas pięknej warszawskiej niedzieli”

Byłam na Campo di Fiori. Widziałam morze kwiatów. Byłam zachwycona.
Ale w tle głowy miałam właśnie wiersz Miłosza. A zaraz potem, automatycznie, karuzelę z powieści „Początek” A. Szczypiorskiego… I „Wielki Tydzień” J.Andrzejewskiego…

Może odeszłam od zasadniczego tematu…
Polecam tę książkę wszystkim, którzy potrafią myśleć i wyciągać wnioski.

Są takie książki, po przeczytaniu których, mam świadomość, że cokolwiek o nich napiszę, będę odczuwała niedosyt.

Tak właśnie jest w przypadku nowej książki Jana Grabowskiego „Polacy, nic się nie stało. Polemiki z Zagładą w tle”.

Dla mnie Holokaust wysuwa się tu na plan pierwszy. Może dlatego, że temat nie jest i nigdy nie był mi obcy.

Kiedyś, za czasów komuny, o...

Załgana jak sam Grabowski.

Załgana jak sam Grabowski.