Bardzo ciekawie napisana książka, połączenie literatury obyczajowej z reportażem. O dziwo, te wstawki z danymi statystycznymi nie rażą, bo są bardzo zgrabnie wplecione w fabułę, idealnie zgrywają się z wydarzeniami i tym, co przeżywa nasza bohaterka.

Kim Jiyoung jest tutaj głosem wszystkich koreańskich kobiet, bo spotyka ją takie samo traktowanie ze strony społeczeństwa i rodziny, co większość. I nie jest to nic dobrego. Niby w społeczeństwie coś się zmienia, ale nadal - według danych statystycznych - są to zmiany niewielkie.

Bardzo ciekawie napisana książka, połączenie literatury obyczajowej z reportażem. O dziwo, te wstawki z danymi statystycznymi nie rażą, bo są bardzo zgrabnie wplecione w fabułę, idealnie zgrywają się z wydarzeniami i tym, co przeżywa nasza bohaterka.

Kim Jiyoung jest tutaj głosem wszystkich koreańskich kobiet, bo spotyka ją takie samo traktowanie ze strony społeczeństwa i...

Przeczytałam w jeden dzień. Płakałam, śmiałam się, nawyzywałam – generalnie, przeżywałam!

Przeczytałam w jeden dzień. Płakałam, śmiałam się, nawyzywałam – generalnie, przeżywałam!

To była chyba pierwsza czytana przeze mnie książka, która była tak blisko fikcji i literatury faktu jednocześnie, książka jest biografią naszej fikcyjnej bohaterki Kim Jiyoung, jednak wydarzenia z jej życia i częstotliwość wydarzeń podobnych są poparte raportami socjologicznymi, ekonomicznymi itp. Była to bardzo ciekawa i bardzo dobrze napisana, a jednocześnie dość smutna książka. Będąc kobietą ciężko się ją czyta, bo ma się świadomość każdego problemu poruszanego w tej książce.

Jeszcze z bardziej literaturoznawczego punktu widzenia zastanawiam się czy główna bohaterka nie jest everymanem, czy też raczej everywoman biorąc pod uwagę, że Kim jest najpopularniejszym nazwiskiem w Korei Południowej.

To była chyba pierwsza czytana przeze mnie książka, która była tak blisko fikcji i literatury faktu jednocześnie, książka jest biografią naszej fikcyjnej bohaterki Kim Jiyoung, jednak wydarzenia z jej życia i częstotliwość wydarzeń podobnych są poparte raportami socjologicznymi, ekonomicznymi itp. Była to bardzo ciekawa i bardzo dobrze napisana, a jednocześnie dość smutna...

Książka nie tylko opowiada historię bohaterki Jiyoung, ale przede wszystkim opisuje realia życia kobiet w Korei. Te realia są po prostu przykre. Czytając momentami robi się smutno, odczuwa się odrzucenie i zgorszenie mimo, że autorka dość lakonicznie opisuje poszczególne sytuacje. Myślę, że to pouczająca książka zwłaszcza dla mężczyzn. U nas jest lepiej, ale jednak myślę, że i Polki momentami czują się podobnie i mają do czynienia z podobnymi sytuacjami. Trzeba mieć wiele sił a przede wszystkim silną tożsamość i osobowość, żeby się nie dać w takim świecie.

Książka nie tylko opowiada historię bohaterki Jiyoung, ale przede wszystkim opisuje realia życia kobiet w Korei. Te realia są po prostu przykre. Czytając momentami robi się smutno, odczuwa się odrzucenie i zgorszenie mimo, że autorka dość lakonicznie opisuje poszczególne sytuacje. Myślę, że to pouczająca książka zwłaszcza dla mężczyzn. U nas jest lepiej, ale jednak myślę,...

Książka bardziej przypomina reportaż, jest dość 'suchą' opowieścią o życiu kobiet w Korei Południowej, od narodzin do dorosłości. Dużo się z niej dowiedziałam o Korei, chociaż pewne problemy społeczne są niestety podobne na całym świecie. Polecam, chociaż pozostawia z frustracją i poczuciem niesprawiedliwości.

Książka bardziej przypomina reportaż, jest dość 'suchą' opowieścią o życiu kobiet w Korei Południowej, od narodzin do dorosłości. Dużo się z niej dowiedziałam o Korei, chociaż pewne problemy społeczne są niestety podobne na całym świecie. Polecam, chociaż pozostawia z frustracją i poczuciem niesprawiedliwości.

W „Kim Jiyoung. Urodzona w 1982” autorka porusza temat roli kobiet w Korei Południowej. Fabuła opiera się na wąskim gronie, w głównej mierze tytułowej Kim Jiyoung i jej rodzinie oraz znajomych. Wspomina poszczególne wydarzenia z życia innych, ale dość pobieżnie. Czy to minus? Nie, ponieważ z takim losem może utożsamić się niejedna z nas.
W wielu państwach podrzędna rola kobiet utarła się na dobre w kulturze i ludzkiej świadomości.
Bohaterka oraz jej siostra od dziecka zauważają ten problem i jawnie mu się sprzeciwiają. Poznają historię matki, która pracowała na edukację swoich braci, sama będąc ostatnia w kolejce, przez co nauka i wyższy stopień wykształcenia stał się dla niej przywilejem. Widzą negatywny wpływ babki na synową w kwestii rodzicielstwa (nie urodziłaś syna, więc jesteś nikim). Są świadkami molestowania w szkole i w pracy oraz niechęci w zatrudnianiu kobiet na jakiekolwiek stanowiska (mimo o wiele lepszych kompetencji od mężczyzn),chociażby przez przysługujący im urlop macierzyński. Ostatni rozdział świadczy o tym, że szybko się to nie zmieni.
Na pewno warto zapoznać się z tą lekturą. Dogłębnie porusza, skłania do refleksji nad własnym życiem i uświadamia, że to poważny problem już od wieków.

W „Kim Jiyoung. Urodzona w 1982” autorka porusza temat roli kobiet w Korei Południowej. Fabuła opiera się na wąskim gronie, w głównej mierze tytułowej Kim Jiyoung i jej rodzinie oraz znajomych. Wspomina poszczególne wydarzenia z życia innych, ale dość pobieżnie. Czy to minus? Nie, ponieważ z takim losem może utożsamić się niejedna z nas.
W wielu państwach podrzędna rola...

Smutna książka. Niczym sama depresja. Co może uczynić człowiekowi (kobiecie) przetrwale przekonanie o własnej drugorzędności. O życiu w klatce konwenansów, zdrewniałych przekonań, mizoginii. O niesamowicie powolnej zmianie, która zanim przekształci społeczeństwo, wiele kobiet zapłaci za to strachem, frustracją, ciężkim wyborem, czy w ogóle rodzić dziecko?

Smutna książka. Niczym sama depresja. Co może uczynić człowiekowi (kobiecie) przetrwale przekonanie o własnej drugorzędności. O życiu w klatce konwenansów, zdrewniałych przekonań, mizoginii. O niesamowicie powolnej zmianie, która zanim przekształci społeczeństwo, wiele kobiet zapłaci za to strachem, frustracją, ciężkim wyborem, czy w ogóle rodzić dziecko?

audiobook

audiobook

Książce daje 5/10, powód? Sama historia ma naprawdę duży potencjał, kobieta poświęca swoje życie na rzecz rodziny. Smutne realia Korei Południowej, która mimo tak dużej gospodarki, globalizacji i ogólnej popularności na świecie poglądami jest daleko w tyle. W jakimś stopniu podkreśla to, że mężczyzna w hierarchii jest wyżej niż kobieta, jednak nie odczuwa się tego w mocny sposób. Powieść jednak moim zdaniem w bardzo ogólny sposób opowiada o tym, historia idzie bardzo szybko, nie skupia się na szczegółach - zbyt płytko mówi o tym olbrzymim problemie, mimo, że jest promowana w nieco inny sposób. Czy polecam? Na jeden/dwa wieczory w sam raz, jednak nie przeczytałabym jej jeszcze raz.

Książce daje 5/10, powód? Sama historia ma naprawdę duży potencjał, kobieta poświęca swoje życie na rzecz rodziny. Smutne realia Korei Południowej, która mimo tak dużej gospodarki, globalizacji i ogólnej popularności na świecie poglądami jest daleko w tyle. W jakimś stopniu podkreśla to, że mężczyzna w hierarchii jest wyżej niż kobieta, jednak nie odczuwa się tego w mocny...

Olbrzymie rozczarowanie. Dlaczego ta książka jest zakwalifikowana jako literatura piękna? To bardziej reportaż oparty na życiorysie zwykłej koreańskiej dziewczyny. W dodatku bardzo kiepsko napisany. Czyta się jak pamiętnik przeciętnej kobiety. I to niekoniecznie koreanki. Ot, dylematy i kłopoty większości kobiet. Nic nowego, nic zaskakującego. Myślę, że o problemach poruszanych w tej książce (równouprawnienie, mobbing, dylematy młodych matek, depresja poporodowa) można znaleźć dużo innych, znacznie ciekawszych pozycji.

Olbrzymie rozczarowanie. Dlaczego ta książka jest zakwalifikowana jako literatura piękna? To bardziej reportaż oparty na życiorysie zwykłej koreańskiej dziewczyny. W dodatku bardzo kiepsko napisany. Czyta się jak pamiętnik przeciętnej kobiety. I to niekoniecznie koreanki. Ot, dylematy i kłopoty większości kobiet. Nic nowego, nic zaskakującego. Myślę, że o problemach...