Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ilość przekleństw mnie przerosła. Nie dałam rady. Przerwałam w połowie. Do tego drastyczne opisy tortur, drewniani bohaterowie i ogólne wrażenie niechlujstwa językowego.
Widzę, że książka ma wysokie oceny, ale ja daję tylko jedną gwiazdkę. Moim zdaniem słabizna...

Ilość przekleństw mnie przerosła. Nie dałam rady. Przerwałam w połowie. Do tego drastyczne opisy tortur, drewniani bohaterowie i ogólne wrażenie niechlujstwa językowego.
Widzę, że książka ma wysokie oceny, ale ja daję tylko jedną gwiazdkę. Moim zdaniem słabizna...

Olbrzymie rozczarowanie. Dlaczego ta książka jest zakwalifikowana jako literatura piękna? To bardziej reportaż oparty na życiorysie zwykłej koreańskiej dziewczyny. W dodatku bardzo kiepsko napisany. Czyta się jak pamiętnik przeciętnej kobiety. I to niekoniecznie koreanki. Ot, dylematy i kłopoty większości kobiet. Nic nowego, nic zaskakującego. Myślę, że o problemach poruszanych w tej książce (równouprawnienie, mobbing, dylematy młodych matek, depresja poporodowa) można znaleźć dużo innych, znacznie ciekawszych pozycji.

Olbrzymie rozczarowanie. Dlaczego ta książka jest zakwalifikowana jako literatura piękna? To bardziej reportaż oparty na życiorysie zwykłej koreańskiej dziewczyny. W dodatku bardzo kiepsko napisany. Czyta się jak pamiętnik przeciętnej kobiety. I to niekoniecznie koreanki. Ot, dylematy i kłopoty większości kobiet. Nic nowego, nic zaskakującego. Myślę, że o problemach...

"...chciał, by ktoś go w końcu zauważył. Człowiek cienia, przemykający przez życie i niezostawiający za sobą żadnego śladu. Takich jak on są miliony. Cierpiących w milczeniu, zapominanych przez najbliższych zbyt zajętych swoim własnym życiem".

"Nieodwracalne" to książka o krzywdach z przeszłości, braku pamięci o ludziach, którzy kiedyś byli dla nas ważni i o niewykorzystanych szansach. Autor porusza w niej bardzo trudny temat - samobójstwa kogoś w gronie najbliższych. Dedykacja i posłowie sprawiają, że powieść staje się poważniejsza, nasze emocje prawdziwsze, a refleksje głębsze.
Niestety, książka napisana jest zbyt prostym stylem, co sprawia, że czyta się ją trochę jak szkolne wypracowanie. Bohaterowie są płascy, a ich działania co najmniej dziwaczne. Końcówka całkiem od czapy. Jakby zabrakło pomysłu, albo jakby autor chciał jeszcze bardziej upodobnić bohaterkę do Lisbeth z Millenium. Słabiutko to wyszło...
Generalnie pomysł ciekawy, ale wykonanie takie sobie. Plus za skłonienie do refleksji.

"...chciał, by ktoś go w końcu zauważył. Człowiek cienia, przemykający przez życie i niezostawiający za sobą żadnego śladu. Takich jak on są miliony. Cierpiących w milczeniu, zapominanych przez najbliższych zbyt zajętych swoim własnym życiem".

"Nieodwracalne" to książka o krzywdach z przeszłości, braku pamięci o ludziach, którzy kiedyś byli dla nas ważni i o...