Kim Jiyoung urodzona w 1982

Niby krótka treść ale czasami trudna i bolesna. Kobieta w innym świecie niż nasz. Czy może być jeszcze smutniej?

Niby krótka treść ale czasami trudna i bolesna. Kobieta w innym świecie niż nasz. Czy może być jeszcze smutniej?

Manifest, który raz udaje ze jest opowiadaniem, a raz reportażem. Autorka przelala na papier co ja gryzie, ale nie dala żadnego szerszego kontekstu, dlaczego te stosunki w społeczeństwie zazebiaja sie tak a nie inaczej i czy rzeczywiście tylko kobiety cierpia na takim układzie, skoro jest tyle wzajemnej niechęci.

Manifest, który raz udaje ze jest opowiadaniem, a raz reportażem. Autorka przelala na papier co ja gryzie, ale nie dala żadnego szerszego kontekstu, dlaczego te stosunki w społeczeństwie zazebiaja sie tak a nie inaczej i czy rzeczywiście tylko kobiety cierpia na takim układzie, skoro jest tyle wzajemnej niechęci.

Krótka lektura, która pokazuje jak poniżająco traktowane są kobiety w Korei Południowej. Warto przeczytać, szczególnie jeśli zna się ten kraj tylko z wyidealizowanych dram z Netflixq.

Krótka lektura, która pokazuje jak poniżająco traktowane są kobiety w Korei Południowej. Warto przeczytać, szczególnie jeśli zna się ten kraj tylko z wyidealizowanych dram z Netflixq.

Książkę czyta się bardzo dobrze, szybko i lekko, mimo że treści są trudne i nieprzyjemne. Czytając zmusiła mnie do refleksji na temat podejścia do kobiet w różnych społeczeństwach. Z tej perspektywy cieszę się, że mieszkam w Polsce i mam tyle możliwości rozwoju kariery zawodowej, pomimo założenia rodziny i mając dzieci. Zastanawiam się też jak to się stało, że od takich społeczeństw, gdzie założenie rodziny i urodzenie dzieci było najważniejszym celem życiowym kobiety doszliśmy do tak skrajnej postawy, gdzie uważamy te kobiety z dziećmi za przeszkodę. Tak jakby od nich nie zależała przyszłość tych społeczeństw, jakby te dzieci i ich matki nie były przyszłością. Przecież bez tych dzieci ludzkość wyginie...

Książkę czyta się bardzo dobrze, szybko i lekko, mimo że treści są trudne i nieprzyjemne. Czytając zmusiła mnie do refleksji na temat podejścia do kobiet w różnych społeczeństwach. Z tej perspektywy cieszę się, że mieszkam w Polsce i mam tyle możliwości rozwoju kariery zawodowej, pomimo założenia rodziny i mając dzieci. Zastanawiam się też jak to się stało, że od takich...

książka jak najbardziej w porządku. czyta się ją z pewnym niesmakiem, z racji podejścia do kobiet przez społeczeństwo, a już w szczególności końcówka! zostawia cię z poczuciem pustki i smutku, że w xxi wieku ludzie dalej myślą o kobiecie, jak o przysłowiowym inkubatorze.

książka jak najbardziej w porządku. czyta się ją z pewnym niesmakiem, z racji podejścia do kobiet przez społeczeństwo, a już w szczególności końcówka! zostawia cię z poczuciem pustki i smutku, że w xxi wieku ludzie dalej myślą o kobiecie, jak o przysłowiowym inkubatorze.

Kolejna niespodzianka! Jakże się cieszę, że trafiłam na tę książkę.
Ponownie zanurzam się w świat kobiet. Tym razem Korea, zupełnie inaczej, ale nadal przejmująco przykro.
Jestem kobietą i będę miała gorsze życie. Jestem kobietą i będę nigdy nie dorównam mężczyźnie. Jestem kobietą.
O ile zawsze fascynuje mnie ta kultura, o tyle bardzo ciężko mi ją zaakceptować.
Polecam gorąco

Kolejna niespodzianka! Jakże się cieszę, że trafiłam na tę książkę.
Ponownie zanurzam się w świat kobiet. Tym razem Korea, zupełnie inaczej, ale nadal przejmująco przykro.
Jestem kobietą i będę miała gorsze życie. Jestem kobietą i będę nigdy nie dorównam mężczyźnie. Jestem kobietą.
O ile zawsze fascynuje mnie ta kultura, o tyle bardzo ciężko mi ją zaakceptować.
Polecam...

7.5 - warto przeczytać, wzbudza silne emocje

7.5 - warto przeczytać, wzbudza silne emocje

Książka „Kim Jiyoung urodzona w 1982” - Nam-Joo Cho to utwór na granicy powieści i reportażu, jednak z racji tego że nie jest w pełni ani jednym ani drugim gatunkiem okazała się dla mnie dość powierzchowna.

Książka porusza ważne społeczne tematy - podział ról, budowanie kariery czy macierzyństwo, a przede wszystkim sytuacji kobiet w Korei Południowej. Tekst napisany prostym językiem, co jest plusem - przystępność i długość książki to mocne argumenty aby po nią sięgnąć.

Polecam szczególnie młodszym odbiorcom (16-25 lat),wkraczającym w dorosłe żcie, zainteresowanym światem do około. Warto lekturę książki połączyć z konsumpcją innych materiałów o Korei chociażby serię podkastów "Dział zagraniczny".

Książka chociaż porusza trudną sytuacjęgłównej bohaterki i ciche przyzwolenie społeczeństwa na nierówne traktowanie kobiet nie zaskoczyła mnie - jako kobieta również w tym kraju spotykam się z przejawami dyskryminacji. Zabrakło mi w książce szerszej perspektywy czy zarysowania świata.

Książka „Kim Jiyoung urodzona w 1982” - Nam-Joo Cho to utwór na granicy powieści i reportażu, jednak z racji tego że nie jest w pełni ani jednym ani drugim gatunkiem okazała się dla mnie dość powierzchowna.

Książka porusza ważne społeczne tematy - podział ról, budowanie kariery czy macierzyństwo, a przede wszystkim sytuacji kobiet w Korei Południowej. Tekst napisany...

„Kim Jiyoung. Urodzona w 1982” Cho Nam Joo, wydawnictwo WAM 2021
Kobiety zawsze mają pod górkę.
Koreańska powieść i reportażowa opowieść o kobietach w Omanie („Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu” Agaty Romaniuk) pokazują, jak w różnych krajach (różnych pod względem systemu rządów, religii, bogactw naturalnych, kultury) zmieniła się sytuacja kobiet – na lepsze, i jak bardzo źle wciąż się tam żyje kobietom. Tyle do zrobienia jeszcze. Kilka drobnych refleksji w kontekście „Z miłości?...”: bogaty mężczyzna szuka żony biednej i niewykształconej, chcąc, by była od niego zależna… (czy ktoś ze szkoły pamięta Łużyna, który chciał ożenić się z piękną i biedną Dunią, siostrą Raskolnikowa?),a ojciec zabiera syna do malezyjskiej prostytutki, a tenże syn dopilnowuje seksualnej edukacji swoich braci (scena w domu publicznym z ”Biednych istot” nie jest więc, jak wielu to odbierało, bulwersująca, jest do bólu realistyczna).
Jako jakiś kontekst można doczytać artykuł w GW „Demograficzna zapaść w Azji” (29 lutego 2024).

„Kim Jiyoung. Urodzona w 1982” Cho Nam Joo, wydawnictwo WAM 2021
Kobiety zawsze mają pod górkę.
Koreańska powieść i reportażowa opowieść o kobietach w Omanie („Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu” Agaty Romaniuk) pokazują, jak w różnych krajach (różnych pod względem systemu rządów, religii, bogactw naturalnych, kultury) zmieniła się sytuacja kobiet – na lepsze, i...

Prostymi słowami, prosta historia, oddaje sedno trudów kobiety żyjącej w Korei. Szokujące dla mnie że w podobnym czasie moje życie się dzieje i jednak w Polsce jest znacznie lepiej

Prostymi słowami, prosta historia, oddaje sedno trudów kobiety żyjącej w Korei. Szokujące dla mnie że w podobnym czasie moje życie się dzieje i jednak w Polsce jest znacznie lepiej