Kilka lat temu przeczytałem swoistą autobiografię Wojciecha Manna pt. „RockMann, czyli jak nie zostałem saksofonistą”. Lektura okazała się pewnym rozczarowaniem, ponieważ autor pominął pewne kwestie (np. pracę w telewizji). Oczywiście miał do tego prawo, ale czegoś mi zabrakło.
I między innymi dlatego sięgnąłem po wywiad-rzekę Katarzyny Kubisiowskiej. Czy moja ciekawość została zaspokojona? I nie, i tak. Nie, ponieważ o ww. kwestii zbyt wiele miejsca w „Głosie” nie ma. Generalnie wydaje mi się, że na pewne zagadnienia, z którymi redaktor Wojciech Mann jest kojarzony (muzyka, media) nie są specjalnie poruszane. Z drugiej strony można sporo się dowiedzieć na temat życia prywatnego. W książce dość dużo miejsca poświecono takim aspektom jak dzieciństwo czy też relacje z synem (Marcinem). Co nieco też można przeczytać na temat ogólnych przemyśleń redaktora W. Manna na niektóre aspekty związane z życiem jako takim.
Przyznam się, że nie potrafię jednoznacznie ocenić „Głosu”. Z jednej strony dowiedziałem się czegoś nowego o jednym z moich ulubionych dziennikarzy. Z drugiej pewne „białe plamy” pozostają. Wydaje mi się, że książka najbardziej spodoba się osobom takim jak ja, którzy lubią redaktora Wojciecha. Choć może inni też po nią sięgną.

Kilka lat temu przeczytałem swoistą autobiografię Wojciecha Manna pt. „RockMann, czyli jak nie zostałem saksofonistą”. Lektura okazała się pewnym rozczarowaniem, ponieważ autor pominął pewne kwestie (np. pracę w telewizji). Oczywiście miał do tego prawo, ale czegoś mi zabrakło.
I między innymi dlatego sięgnąłem po wywiad-rzekę Katarzyny Kubisiowskiej. Czy moja ciekawość...

“Głos” to nie tylko rozmowa o dzieciństwie, rodzinie, początkach kariery, współpracy z różnymi mediami, pasjach, poglądach i marzeniach Wojciecha Manna. To także refleksja nad sensem życia, wartościami, wolnością i niezależnością.

“Głos” to nie tylko rozmowa o dzieciństwie, rodzinie, początkach kariery, współpracy z różnymi mediami, pasjach, poglądach i marzeniach Wojciecha Manna. To także refleksja nad sensem życia, wartościami, wolnością i niezależnością.

Mimo ogromnej sympatii do pana Wojciecha Mann'a jakoś tak rozczarowała mnie ta książka. Trudno powiedzieć dlaczego. Człowiek ciekawy i z ciekawym życiorysem, a jednak nie ma żaru. Szkoda.

Mimo ogromnej sympatii do pana Wojciecha Mann'a jakoś tak rozczarowała mnie ta książka. Trudno powiedzieć dlaczego. Człowiek ciekawy i z ciekawym życiorysem, a jednak nie ma żaru. Szkoda.

Mam ogromne pokłady szacunku i sympatii dla Pana Wojciecha Manna. Przez wiele lat towarzyszy mi jego ciepły, wręcz stworzony dla radia, głos. Bardzo lubiłem audycje telewizyjne Pana Wojtka, w których wielokrotnie udowadniał, że poczucie humoru, celne skojarzenia są najważniejsze i kreują prawdziwą osobowość. Doceniam jego wkład w edukację muzyczną tysięcy słuchaczy, do których sam się zaliczam. Nie jest zatem dziwnym, że sięgnąłem także po wywiad-rzekę przeprowadzony przez Panią Katarzynę Kubisiowską.
W sumie jestem… dość mile zaskoczony. Pytania nie są bezbarwne czy sztampowe, Pan Wojtek odpowiada taktownie, z wrodzonym sobie wdziękiem i humorem, aczkolwiek niektóre tematy traktuje zdawkowo. Nie krytykuje personalnie, ale potrafi w kilku zdaniach dokonać trafnej oceny, z punktu widzenia emeryta – jak żartobliwie mówi o sobie. Jest słowo o dobrej robocie, odwadze i przyzwoitości. Z pewnością zabrakło szerszego rozdziału poświęconego dokonaniom w telewizji (wielka szkoda),ale skoro to opowieść o „Głosie”, to może być przemyślany, celowy zabieg. Najciekawsze partie książki to zdecydowanie te poświęcone babci oraz rodzicom – widać ogromny szacunek zwłaszcza do ojca i osobisty żal: o tak wiele rzeczy nie zdążyłem zapytać…
Być może kształt książki byłby inny, gdyby nie okoliczności odejścia z „Trójki” – z pewnością anegdot radiowych, opowieściach choćby o „RadioMannie” czy „Nie tylko dla orłów” byłoby znacznie więcej. Doskonale jednak rozumiem jak ciężko jest mówić o miejscu, w którym spędziło się tyle lat i tak wiele dało się z siebie, a mimo to przeszkadzało się pewnym osobom... Z tym większym smutkiem myślę o czasach, gdy tego Głosu kiedyś zabraknie na antenie radiowej. Mimo pewnych niedociągnięć – bardzo ciepła lektura.

Mam ogromne pokłady szacunku i sympatii dla Pana Wojciecha Manna. Przez wiele lat towarzyszy mi jego ciepły, wręcz stworzony dla radia, głos. Bardzo lubiłem audycje telewizyjne Pana Wojtka, w których wielokrotnie udowadniał, że poczucie humoru, celne skojarzenia są najważniejsze i kreują prawdziwą osobowość. Doceniam jego wkład w edukację muzyczną tysięcy słuchaczy, do...

Wywiad - rzeka z legendarnym, charakterystycznym głosem. Pan Mann starannie dawkował, co chce o sobie powiedzieć szerszej publice, dlatego, z oczywistych względów, pozostaje pewien niedosyt. Nie mam o to pretensji do głównego bohatera, w końcu każdy ma prawo do prywatności i nikomu nic do tego. Zabrakło mi jednak szerszego omówienia chociażby jego kariery telewizyjnej od lat 90. ubiegłego wieku, ale sądząc po tytule, tak chyba miało być.

Mimo wymienionych mankamentów, Wojciech Mann wyłania się z treści książki jako bardzo interesujący człowiek z wieloma pasjami i ciekawym spojrzeniem na życie. Zapamiętam na dłużej wiele jego cennych rad i spostrzeżeń. Polecam.

Wywiad - rzeka z legendarnym, charakterystycznym głosem. Pan Mann starannie dawkował, co chce o sobie powiedzieć szerszej publice, dlatego, z oczywistych względów, pozostaje pewien niedosyt. Nie mam o to pretensji do głównego bohatera, w końcu każdy ma prawo do prywatności i nikomu nic do tego. Zabrakło mi jednak szerszego omówienia chociażby jego kariery telewizyjnej od...

Lektura tej książki-wywiadu utwierdziła mnie w przekonaniu, że Pan Wojciech Mann to osoba wrażliwa, o niebywałym wyczuciu, umiejętności znalezienia się w każdej sytuacji. I, oczywiście, niesamowitej wiedzy tej ogólnej (no, erudyta wręcz),jak i muzycznej.
Książkę polecam, mimo kilku drobnych minusów, ale o tym potem :-)

Lektura tej książki-wywiadu utwierdziła mnie w przekonaniu, że Pan Wojciech Mann to osoba wrażliwa, o niebywałym wyczuciu, umiejętności znalezienia się w każdej sytuacji. I, oczywiście, niesamowitej wiedzy tej ogólnej (no, erudyta wręcz),jak i muzycznej.
Książkę polecam, mimo kilku drobnych minusów, ale o tym potem :-)

w rozmowie książka przybliża postać pana Wojciecha Manna i pozwala poznać Go bliżej,jego rodzinę i pochodzenie

w rozmowie książka przybliża postać pana Wojciecha Manna i pozwala poznać Go bliżej,jego rodzinę i pochodzenie

Polecam gorąco, bardzo ciekawy wywiad rzeka. Z racji tego, iż uwielbiam Pana Manna, czytałam powoli wyobrażając sobie jego głos i intonację, co spowodowało prawie 15 godzin lektury.

Polecam gorąco, bardzo ciekawy wywiad rzeka. Z racji tego, iż uwielbiam Pana Manna, czytałam powoli wyobrażając sobie jego głos i intonację, co spowodowało prawie 15 godzin lektury.

Książka przybliża osobę Wojciecha Manna.Jego dzieciństwo i wiek dorosły. Z humorem i dystansem do samego siebie.

Książka przybliża osobę Wojciecha Manna.Jego dzieciństwo i wiek dorosły. Z humorem i dystansem do samego siebie.

Chyba rzeczywiście Pan Wojciech zrobił książkę o sobie dla siebie i swoich najbliższych, początek ciekawy, historie z dzieciństwa, młodość, początki niezależności, rodzice, ojciec artysta, wspomnienia. Im bliżej dzisiejszych czasów tym nudniej.

Chyba rzeczywiście Pan Wojciech zrobił książkę o sobie dla siebie i swoich najbliższych, początek ciekawy, historie z dzieciństwa, młodość, początki niezależności, rodzice, ojciec artysta, wspomnienia. Im bliżej dzisiejszych czasów tym nudniej.