Moja pierwsza o Osieckiej. Czy bym ją polubiła, nie wiem. Zagubiona w swojej głowie kobieta, wiecznie szukająca szczęścia…

Moja pierwsza o Osieckiej. Czy bym ją polubiła, nie wiem. Zagubiona w swojej głowie kobieta, wiecznie szukająca szczęścia…

Książka może i warto przeczytania aczkolwiek mi się osobiście nie podobało

Książka może i warto przeczytania aczkolwiek mi się osobiście nie podobało

Z początku drażnił mnie chaos, przeskoki w latach, w ludziach, w okolicznościach. A potem się rozsiadłam nad tą książką i zrozumiałam, że Osiecka właśnie taka była - emocjonalna, rozedrgana, wszędzie obecna, z ludźmi wokół. Ciekawie się czyta o czyimś niespokojnym i nietuzinkowym życiu, ale i o czasach jakże innych od obecnych.

Z początku drażnił mnie chaos, przeskoki w latach, w ludziach, w okolicznościach. A potem się rozsiadłam nad tą książką i zrozumiałam, że Osiecka właśnie taka była - emocjonalna, rozedrgana, wszędzie obecna, z ludźmi wokół. Ciekawie się czyta o czyimś niespokojnym i nietuzinkowym życiu, ale i o czasach jakże innych od obecnych.

Agnieszka Osiecka - poetka, królowa polskiej piosenki - napisała ponad dwa tysiące tekstów. 

Kobieta nietuzinkowa, wychodząca i niedająca się włożyć w ramy ogólnie przyjętej definicji kobiecości i roli kobiety w czasach PRL.

Była bardzo kochliwa. Kochała miłość, młodość i wolność. Talent i sukcesy zawodowe nie szły jednak w parze z życiem prywatnym. Odpowiedzialność nie była jej mocną stroną. Opuściła chociażby swoją córkę.

Indywidualistka z charakterem i szalenie intrygująca postać. Dusza towarzystwa ze słabością do alkoholu.

Osiecka bezsprzecznie była niesztampowa.

Wydawało mi się, że napisanie książki o poetce to już sam w sobie pewniak, ale jednak się myliłam.

W mojej ocenie biografia Osieckiej spod pióra Zofii Turowskiej jest nudna, mdła i chaotyczna - zupełne zaprzeczenie artystki. Autorka bardzo ją ugrzeczniła i myślę, że sama Osiecka nie byłaby zadowolona z tego obrazu.

Dodatkowo, chaos książki - rozpoczęte i niedokończone wątki przeplatane zapiskami poetki, jej tekstami lub wspomnieniami osób z jej bliskiego otoczenia. Biografia bez schematu, w zasadzie nijaka i nie oddająca temperamentu i charakteru artystki.

Kurcze, czegoś takiego nie robi się Agnieszce Osieckiej.

Na rewersie książki możemy przeczytać, że to “najlepszy z dotychczasowych portret artystki”. Niestety zupełnie się z tym nie zgadzam.

Agnieszka Osiecka - poetka, królowa polskiej piosenki - napisała ponad dwa tysiące tekstów. 

Kobieta nietuzinkowa, wychodząca i niedająca się włożyć w ramy ogólnie przyjętej definicji kobiecości i roli kobiety w czasach PRL.

Była bardzo kochliwa. Kochała miłość, młodość i wolność. Talent i sukcesy zawodowe nie szły jednak w parze z życiem prywatnym. Odpowiedzialność nie...

Biografia nietypowa. Książka ta nie ma schematu biografii. Dowiadujemy się o życiu prywatnym i zawodowym Osieckiej głównie z wypowiedzi jej samej, osób z jej otoczenia, jej zapisków,a także z jej twórczości. W książce pojawia się wiele cytatów i zapisów z prowadzonych przez Agnieszkę Osiecką pamiętników. Dla mnie dużym plusem jest zawarcie w książce jej cudownej twórczości. Pomimo,że książka nie jest biografią jakiej oczekiwałam, czytając ją nie mogłam się od oderwać. Agnieszka Osiecka to ciekawa osobowość, poetka i kobieta, dlatego warto przeczytać tą książkę.

Biografia nietypowa. Książka ta nie ma schematu biografii. Dowiadujemy się o życiu prywatnym i zawodowym Osieckiej głównie z wypowiedzi jej samej, osób z jej otoczenia, jej zapisków,a także z jej twórczości. W książce pojawia się wiele cytatów i zapisów z prowadzonych przez Agnieszkę Osiecką pamiętników. Dla mnie dużym plusem jest zawarcie w książce jej cudownej twórczości....

Po lekturze "Listów na wyczerpanym papierze" miałam ogromną ochotę poznać Agnieszkę Osiecką bardziej, dowiedzieć się czegoś więcej o niej, bo niewątpliwie jest to bardzo pasjonująca postać.

Agnieszka Osiecka miała ogromny talent, jej teksty żyją cały czas, każdego dnia... A jest autorką nie tylko tekstów piosenek, ale także powieści, spektakli czy nawet znanego hasła reklamowego "Coca cola to jest to!" W życiu zawodowym osiągnęła ogromny sukces, jest i będzie zapamiętana... W życiu prywatnym już niestety gorzej jej się wiodło... Szukała miłości, spełnienia, była strasznie towarzyską osobą. Mnie zaskoczyło jak wiele podróżowała, jak wiele znała osób i jak szerokie miała spektrum działania. Była naprawdę niesamowitą i bardzo inspirującą osobą!

Po lekturze "Listów na wyczerpanym papierze" miałam ogromną ochotę poznać Agnieszkę Osiecką bardziej, dowiedzieć się czegoś więcej o niej, bo niewątpliwie jest to bardzo pasjonująca postać.

Agnieszka Osiecka miała ogromny talent, jej teksty żyją cały czas, każdego dnia... A jest autorką nie tylko tekstów piosenek, ale także powieści, spektakli czy nawet znanego hasła...

Przepiękne. Uwielbiam twórczość autorki!

Przepiękne. Uwielbiam twórczość autorki!

Jakaś taka nijaka. Sporo chaosu i wątków, które są poruszane a nie mają zakończenia. Książka cała jest utkana z cytatów albo Osieckiej albo innych ludzi na temat Osieckiej. Wyłania się z tego obraz.. żaden w sumie.

Jakaś taka nijaka. Sporo chaosu i wątków, które są poruszane a nie mają zakończenia. Książka cała jest utkana z cytatów albo Osieckiej albo innych ludzi na temat Osieckiej. Wyłania się z tego obraz.. żaden w sumie.

Zastanawiałam się kiedyś, czy w tym roku natrafię na książkę, która mnie zachwyci i pochłonie bez reszty. A potem sięgnęłam po tę pozycję. No i już wiem,że natrafiłam ! REWELACYJNA!!!

Zastanawiałam się kiedyś, czy w tym roku natrafię na książkę, która mnie zachwyci i pochłonie bez reszty. A potem sięgnęłam po tę pozycję. No i już wiem,że natrafiłam ! REWELACYJNA!!!

Mierna. Nastawiałam się na przeczytanie niezwykłej historii o cudownej artystce. Zawiodłam się. Wątki poplątane. niedokończone. np. kiedy wysłała podanie o mieszkanie. Czy zostało rozpatrzone pozytywnie? Autorka urywa historie w połowie. Teortycznie książka ma wiele stron, ale niezagospodarowanych.

Mierna. Nastawiałam się na przeczytanie niezwykłej historii o cudownej artystce. Zawiodłam się. Wątki poplątane. niedokończone. np. kiedy wysłała podanie o mieszkanie. Czy zostało rozpatrzone pozytywnie? Autorka urywa historie w połowie. Teortycznie książka ma wiele stron, ale niezagospodarowanych.