Podczas czytania nie opuszczał mnie głupkowaty uśmiech. Bardzo fajna i absurdalna parodia na rozluźnienie :)

Podczas czytania nie opuszczał mnie głupkowaty uśmiech. Bardzo fajna i absurdalna parodia na rozluźnienie :)

Parodia, ale niezwykle udana, chociaż trzeba przyznać, że ocena może byłaby niższa gdyby nie "mądrości Ebenezuma" widniejące nad każdym rozdziałem, a niezwykle trafnie podsumywujące każdą rzeczywistość, również naszą. Zresztą urzekają nie tylko one, ale również galeria przewijających się przez historię postaci z uczulonym na magię magiem, Ebenezumem, na czele. Reszta? Jego kochliwy ponad miarę uczeń, z którego perspektywy jesteśmy skazani śledzić spisane w książeczce przygody, wokalne duo smok-księżniczka, niezwykle skąpy król-gamoń, zabójca skończony debil, niezwykłe bóstwo znane jako Plaugg umiarkowanie wspaniały, jego wyznawcy, wojownik prześladowany przez demonicznego akwizytora oraz same demony: wierszokleta (robiacy nędzne rymy),rzeczony akwizytor, demoniczni komornicy, oraz nieszczęśnik, który w wyniku traumy mówi prawdę, całą prawdę i najprawdziwszą prawdę... przez co większość czasu musi siedzieć zakneblowany, bo mało kto prawdę w tak czystej formie jest w stanie zdzierżyć. Dodajmy to tego podniosły, staroświecki język, sztuczny patos.... I otrzymujemy pozycję, którą każdy czytelnik potrafiący potraktować heroic fantasy z odpowiednia dawką dystansu skonsumuje ze smakiem.
Pozycja nie wstrząsająca światopoglądem, nie wyciskająca z mózgownicy przemyśleń natemat natury ludzkiej, chociaż w paru miejscach całkiem nieźle ją podsomywująca, a całkowicie rozrywkowa. I jako taką należy ją traktować.

Jedyną jej większą wadą jest to, że nikt nie posilił się przetłumaczyć dalszych części Kronik Ebenezuma na nasz język ojczysty. jako rzekł Król Julian: "hańba wam!"

Parodia, ale niezwykle udana, chociaż trzeba przyznać, że ocena może byłaby niższa gdyby nie "mądrości Ebenezuma" widniejące nad każdym rozdziałem, a niezwykle trafnie podsumywujące każdą rzeczywistość, również naszą. Zresztą urzekają nie tylko one, ale również galeria przewijających się przez historię postaci z uczulonym na magię magiem, Ebenezumem, na czele. Reszta? Jego...

Ubawiła mnie ta podróż maga uczulonego na magię i jego niezbyt rozgarniętego ucznia. Lekkie, zabawne- nawet trochę "leżało obok Pratcheta". Szczerze żałuję, że nie ma dalszego ciągu, bo jest to książka tak głupia, że aż dobra.

Ubawiła mnie ta podróż maga uczulonego na magię i jego niezbyt rozgarniętego ucznia. Lekkie, zabawne- nawet trochę "leżało obok Pratcheta". Szczerze żałuję, że nie ma dalszego ciągu, bo jest to książka tak głupia, że aż dobra.

Matko, jaka ta książka jest głupia :D To znaczy - ona została celowo tak napisana, jako popis slapstickowego humoru, bardzo niskiej klasy... ale zarazem "Katarem i magią" jest znakomita w byciu głupią książką. Osoby, które wymagają rozrywki intelektualnie bardziej stymulującej mogą się poczuć zawiedzione (albo wręcz mogą rzucić książkę w kąt po paru stronach). Ci, co od czasu do czasu lubią oglądać filmy klasy B i czytać książki klasy B, bawić się będą znakomicie.

Matko, jaka ta książka jest głupia :D To znaczy - ona została celowo tak napisana, jako popis slapstickowego humoru, bardzo niskiej klasy... ale zarazem "Katarem i magią" jest znakomita w byciu głupią książką. Osoby, które wymagają rozrywki intelektualnie bardziej stymulującej mogą się poczuć zawiedzione (albo wręcz mogą rzucić książkę w kąt po paru stronach). Ci, co od...

Po przeczytaniu nie dziwię się, że nie wydano pozostałych części. Niby zabawne, ale w sposób dosadny, zbyt bezpośredni. Niby o coś głębszego tam poniekąd chodzi, ale podano to łopatą na tacy. Dość wtórne, i... durne.

Po przeczytaniu nie dziwię się, że nie wydano pozostałych części. Niby zabawne, ale w sposób dosadny, zbyt bezpośredni. Niby o coś głębszego tam poniekąd chodzi, ale podano to łopatą na tacy. Dość wtórne, i... durne.

Fajna i śmieszna fantastyka,wiem.Wiem,mało ambitna i raczej taka z przymrożeniem oka.Ale,problemy maga mogą rozbawić.
Demony,no dla mnie fajnie opisane.
Całość szybko do przeczytania.
Może nie cudo,ale parę gwiazdek dam.

Fajna i śmieszna fantastyka,wiem.Wiem,mało ambitna i raczej taka z przymrożeniem oka.Ale,problemy maga mogą rozbawić.
Demony,no dla mnie fajnie opisane.
Całość szybko do przeczytania.
Może nie cudo,ale parę gwiazdek dam.

Książkę tą kupiłem przez zupełny przypadek w antykwariacie. Krótka, zabawna o bardzo Pratchetowskim klimacie. Totalne zaskoczenie i to pozytywne.

Książkę tą kupiłem przez zupełny przypadek w antykwariacie. Krótka, zabawna o bardzo Pratchetowskim klimacie. Totalne zaskoczenie i to pozytywne.

Nietypowa pod każdym względem - mimo to potrafi rozbawić i zaskoczyć. Jest dosłowna i specyficzna. Szkoda, że wydano tylko pierwszy tom, bo ja jestem ciekawa jak się to wszystko rozegra. Polecam, aczkolwiek podejrzewam, że wielu może irytować ten typ humoru - dość wyrafinowanego i nie podanego na tacy.

Nietypowa pod każdym względem - mimo to potrafi rozbawić i zaskoczyć. Jest dosłowna i specyficzna. Szkoda, że wydano tylko pierwszy tom, bo ja jestem ciekawa jak się to wszystko rozegra. Polecam, aczkolwiek podejrzewam, że wielu może irytować ten typ humoru - dość wyrafinowanego i nie podanego na tacy.

Ebenezum, wielki mag Zachodniego Królestwa ma problem, o którym woli by nikt z jego potencjalnych klientów się nie dowiedział. Mianowicie ma alergię na magię. Jest to wyjątkowo nieprzyjemne schorzenie dla człowieka, który magią się zajmuje, ale na szczęście na terminie u Ebenezuma, uczy się młody adept sztuk niezwykłych, Winicjusz (dla przyjaciół Winek),który widzi w swoim nauczycielu wzór i ideał maga. Aby odnaleźć lekarstwo na nietypową dolegliwość wielkiego maga, czarodzieje wyruszają w długą podróż do Vushta – miasta tysiąca zakazanych rozkoszy. Po drodze napotykając smoki, trolle, olbrzymy, demony i wiele wiele innych magicznych i nie magicznych stworzeń.
Nie jest to wielce ambitne fantasy. Nie jest napisane jakimś nie wiadomo jak pięknym językiem. Można by nawet powiedzieć, że momentami jest niedopracowane, dziecinne i… nudne. Jednak mnie humor tej książki powala na łopatki za każdym razem, gdy po nią sięgam (a robię to stosunkowo często). Co by was zachęcić, pozwolę sobie zaserwować wam próbkę tego cudownie zakatarzonego humoru: "-Uwielbiam dusić dziki - powiedział - To mnie bardzo uspokaja, nie mówiąc o wewnętrznej satysfakcji"
Polecam, jako lekką, niewymagającą myślenia lekturę na przed-weekendowe popołudnie.

Ebenezum, wielki mag Zachodniego Królestwa ma problem, o którym woli by nikt z jego potencjalnych klientów się nie dowiedział. Mianowicie ma alergię na magię. Jest to wyjątkowo nieprzyjemne schorzenie dla człowieka, który magią się zajmuje, ale na szczęście na terminie u Ebenezuma, uczy się młody adept sztuk niezwykłych, Winicjusz (dla przyjaciół Winek),który widzi w swoim...

Nie ma to jak Mag uczulony na magie :) polecam

Nie ma to jak Mag uczulony na magie :) polecam